เมื่อเธอทำให้ฉันต้องร้าย
10.0
เขียนโดย kannocha
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.33 น.
14 ตอน
37 วิจารณ์
15.76K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2559 14.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) รู้จักแก้วน้อยไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลายวันที่ผ่านมามันมีความสุขมาก ช่วงนี้เป็นช่วงมหาลัยเปิดเทอมแล้ววันนี้พี่โทโมะก้ต้องไปเรียนส่วนเราอยู่คอนโดคนเดียวสิน่ะก้แง่อ่ะสิวันนี้ไม่มีเรียนน
วันี้หนีพี่โทโมะไปเที่ยวดีกว่า เราแต่งตัวจะไปช็อปปิ้ง ใส่ชุดสบายๆแอบอ่อยนิดนิดดเสื้อยืดตัวโตกับกางเกงขาสั้น
เราขับรถออกไปที่ห้างXX
เราก้ซื้อของเสร็จก้เลยไปหาอะไรทานน แต่นั้นเอะ ใครกันเหมือนพี่โทโมะเลย เห้ยนั่นมันยัยพิมนี่
เดียวทั้ง2คนได้เจอดีแน่ๆ เราเลยแอบเดินตามไป เหน2 คนนั้นนั่งอยู่กำลังสั่งอาหารเราเลยเดินไปขัดจังหวะมันค่ะ
แก้ว:มากัน2คนเหรอค่ะ
โทโมะ:แก้วมาได้ใงค่ะพี่กำลังจะโทบอดพอดีเลย
แก้ว:แล้วทำไมพี่โมะไม่ไปรับแก้วมาทานข้าวด้วยกันล่ะค่ะ หรือไม่อยากให้แก้วมาขัดพี่กับพิม
พิม:แก้วฟังพิมน้ะพิมเปนคนชวนพี่โทโมะมาเอง
โทโมะ:แก้วนั่งก่อน พี่สั่งอาหารให้
แก้ว:ขอบคุนน้ะค่ะ
พิม:งั้นเดียวพิมไปเข้าห้องน้ำก่อนน้ะค่ะ
แก้ว:เชิญค่ะ
แล้วแม่นั่นก้อเดินไปเข้าห้องน้ำ เราเลยขอตัวเดินตามนางไป แล้วเราก้อไดด้ยินนางพูดกับเพื่อน
พิม:นึกว่าจะหมดมารแล้วส้ะอีกมันยังตามฉันมา
เพื่อนพิม:เเกก้จัดการส้ะสิ
พิม:จัดเลยดีมั้ย
เพื่อนพิม:ถ้าแกลงมือตอนนี้มันก้เท่ากับแกเป็นนางร้ายสิ
เอาเเบบนี้ 1๑+@@@#@$)_$
เราเลยเดินเข้ามา
พิม:อ้าวแก้วมาั้งแต่เมื่อไหร่
แก้ว:มาทันที่จะได้ยินพวกแกพูดอ้ะเราพพูดไปปัดหน้าไปสร้างความมั่นไส้ให้แก่พวงนาง
พิม:หรอย้ะ
แก้ว:จ้ะ แล้วนางก้อกระชากเราไปตบ เราตบนางไปนึงทีแล้วเราเลยกโทหาพี่โทโมะ ทำให้พี่โทโมะต้องวิ่งมาดู
พิม:พิมไม่ได้ตั้งใจนะค่ะ
พี่โทโมะรีบวิ่งมาจับเราลุกขึ้นแล้วมองหน้าพิมแบบเคืองๆคือสะใจมากกก
แก้ว:แก้วเจ็บค่ะ ทำไมพิมต้องทำกับเราแบบนี้ด้วยไม่พอใจอะไรบอกเราสิ
พิม:นางแก้วแกนี่มันตอแหลัวแม่จริงๆเลย
แก้ว:แก้วไปทำอะให้พิม แก้วขอโทดแล้วกันน้ะ
โทโมะ:พิมไม่ต้องมายุ่งกับพี่และแก้วอีก ไ่ม่ต้องมาขอให้พี่ช่วยอะไรอีกก
พิม:กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด!!
พี่โทโมะก้พาเราขึ้นรถกลับคอนโด
แก้ว:พี่โมะไปส่งแก้วที่บ้านด้วยค่ะ
โทโมะ:ไม่กลับคอนโดหรอค่ะ
แก้ว:ไม่ค่ะ
โทโมะ:แก้วกลับคอนโดกับพี่น้ะไหนแก้วบอกไม่โกดพี่ไงกลับกับพี่น่ะค่ะๆๆๆ
มาแล้ววววจากหายไปหลายวันนนมารอดูว่าโทโมะจะง้อแก้วกลับคอนโดได้มั้ยย
คิดถึงงคนอ่ายจังเยยยย
วันี้หนีพี่โทโมะไปเที่ยวดีกว่า เราแต่งตัวจะไปช็อปปิ้ง ใส่ชุดสบายๆแอบอ่อยนิดนิดดเสื้อยืดตัวโตกับกางเกงขาสั้น
เราขับรถออกไปที่ห้างXX
เราก้ซื้อของเสร็จก้เลยไปหาอะไรทานน แต่นั้นเอะ ใครกันเหมือนพี่โทโมะเลย เห้ยนั่นมันยัยพิมนี่
เดียวทั้ง2คนได้เจอดีแน่ๆ เราเลยแอบเดินตามไป เหน2 คนนั้นนั่งอยู่กำลังสั่งอาหารเราเลยเดินไปขัดจังหวะมันค่ะ
แก้ว:มากัน2คนเหรอค่ะ
โทโมะ:แก้วมาได้ใงค่ะพี่กำลังจะโทบอดพอดีเลย
แก้ว:แล้วทำไมพี่โมะไม่ไปรับแก้วมาทานข้าวด้วยกันล่ะค่ะ หรือไม่อยากให้แก้วมาขัดพี่กับพิม
พิม:แก้วฟังพิมน้ะพิมเปนคนชวนพี่โทโมะมาเอง
โทโมะ:แก้วนั่งก่อน พี่สั่งอาหารให้
แก้ว:ขอบคุนน้ะค่ะ
พิม:งั้นเดียวพิมไปเข้าห้องน้ำก่อนน้ะค่ะ
แก้ว:เชิญค่ะ
แล้วแม่นั่นก้อเดินไปเข้าห้องน้ำ เราเลยขอตัวเดินตามนางไป แล้วเราก้อไดด้ยินนางพูดกับเพื่อน
พิม:นึกว่าจะหมดมารแล้วส้ะอีกมันยังตามฉันมา
เพื่อนพิม:เเกก้จัดการส้ะสิ
พิม:จัดเลยดีมั้ย
เพื่อนพิม:ถ้าแกลงมือตอนนี้มันก้เท่ากับแกเป็นนางร้ายสิ
เอาเเบบนี้ 1๑+@@@#@$)_$
เราเลยเดินเข้ามา
พิม:อ้าวแก้วมาั้งแต่เมื่อไหร่
แก้ว:มาทันที่จะได้ยินพวกแกพูดอ้ะเราพพูดไปปัดหน้าไปสร้างความมั่นไส้ให้แก่พวงนาง
พิม:หรอย้ะ
แก้ว:จ้ะ แล้วนางก้อกระชากเราไปตบ เราตบนางไปนึงทีแล้วเราเลยกโทหาพี่โทโมะ ทำให้พี่โทโมะต้องวิ่งมาดู
พิม:พิมไม่ได้ตั้งใจนะค่ะ
พี่โทโมะรีบวิ่งมาจับเราลุกขึ้นแล้วมองหน้าพิมแบบเคืองๆคือสะใจมากกก
แก้ว:แก้วเจ็บค่ะ ทำไมพิมต้องทำกับเราแบบนี้ด้วยไม่พอใจอะไรบอกเราสิ
พิม:นางแก้วแกนี่มันตอแหลัวแม่จริงๆเลย
แก้ว:แก้วไปทำอะให้พิม แก้วขอโทดแล้วกันน้ะ
โทโมะ:พิมไม่ต้องมายุ่งกับพี่และแก้วอีก ไ่ม่ต้องมาขอให้พี่ช่วยอะไรอีกก
พิม:กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด!!
พี่โทโมะก้พาเราขึ้นรถกลับคอนโด
แก้ว:พี่โมะไปส่งแก้วที่บ้านด้วยค่ะ
โทโมะ:ไม่กลับคอนโดหรอค่ะ
แก้ว:ไม่ค่ะ
โทโมะ:แก้วกลับคอนโดกับพี่น้ะไหนแก้วบอกไม่โกดพี่ไงกลับกับพี่น่ะค่ะๆๆๆ
มาแล้ววววจากหายไปหลายวันนนมารอดูว่าโทโมะจะง้อแก้วกลับคอนโดได้มั้ยย
คิดถึงงคนอ่ายจังเยยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ