เมื่อเธอทำให้ฉันต้องร้าย

แสงแดดยามเช้าส่องกระทบที่ใบหน้าของฉันทำให้ต้องกระพริบตาถี่ๆฉันหันกลับมามองใบหน้าหวานไร้ที่ิติกำลังนอนกอดฉันอยู่ฉันจะทำร้ายหัวใจเขาลงไยังใงกันแม้เขาจะเคยทำหัวใจฉันเจ็บปวดถึงแม้ต่อไปจะเป็นยังใงเขาก้คือหัวใจของฉันอยู่ดี
โทโมะ:มองอะไรบนหน้าพี่หรอสาวน้อย
แก้ว:ป่าวนิค่ะจากนั้นเราก้หันหน้าหนีเขาคนบ้า
โทโมะ:รักน้ะค่ะ แก้วย้ายมาอยู่ที่นี่กับพี่น้ะค่ะ
แก้ว:แก้วขอคิดดูก่อนน้ะค่ะ
โทโมะ:ก้อได้ค่ะ  งั้นแก้วไปอาบน้ำรอพี่น้ะเดียวพี่จะไปทำข้าวต้มร้อนๆมาให้แก้วกินน้ะ
แก้ว:ค่ะ พอเราเอาขาลงเหยียบพื้นมันยังเจ็บแปลบที่ตรงนั้น โอ้ะ เราอุทานออกมาพี่โทโมะก้อมาพยุงเรา
โทโมะ:มันเป็นครั้งแรกน้ะแก้วเลยเจ็บเดียวพี่อุ้มแก้วไปแช่น้ำอุ่นน่ะจากนั้นเขาก้อุ้มเราไปแช่น้ำอุ่น
พอเราออกมาก้อเจอข้าวต้มหมูสับหอมฉุนน อิอิเขาช่างน่ารัก
โทโมะ:หอมมั้ย อร่อยด้วยน้ะ
แก้ว:อื้มมอร่อยจิงด้วยยย  เรายิ้มหน้าบานให้เขา
โทโมะ:แก้วมาอยู่กับพี่พี่จะทำให้กินทุกวันเลย  พี่สันยาว่าจะทำงานบ้านทุกอย่างให้เเก้วด้วยย
แก้ว:พี่ไม่เหนต้องยอมแก้วขนาดนี้เลย  เอาเป็นว่าแก้วมาอยู่ที่นี่ก้อได้ค่ะ
โทโมะ:จิงน้ะแก้ว เย้ๆๆๆ  จากนั้นพอคุนเขาก้กระโดดโลดเต้น
เราและพี่โทโมะออกไปช็อปปิ้งของมาจัดคอนโดส้ะใหม่แล้วก้อไปเก็บของต่างๆนาๆที่เป็นของเรามาไว้ที่คอนโด ยิ่งนานวันฉันก้อยิ่งรักเขาสักวันเราคงถอนตัวไม่ขึ้นแน่ๆ
แก้ว:แก้วรักพี่น้ะค่ะพี่คงไม่มีวันไปมีคนอื่นแล้ว ไม่งั้นพี่ตายย  
โทโมะ:พี่สันยาด้วยเกีตรลูกผู้ชาย   รักแก้วไม่มีวันทรยศต่อรักของแก้ว
แก้ว:ขอบคุนน้ะค่ะพี่โทโมะ
 
 
2วันจะถึงนี้เราไม่อยู่นะจ่ะ  ไปต่างจังหวัด อย่าสงสัยเลยทำไมถึงอัพน้อยย กำลังใจไม่มีเลยยยย เม้นก้เงียบหลายวันแล้วววววว  งิงิน้อยใจจุงง