เมื่อเธอทำให้ฉันต้องร้าย

หลังจากดูพระอาทิตย์ตกเรากลับมาที่ห้องเพื่อเเต่งตัวออกไปกินข้าวกับพี่โทโมะฉันเเต่งตัวสบายๆใส่เสื้ิอสีขาวตัวบาง กับบราที่สีตัดกันทำให้มันดูเอ็กซ์ไปหน่อยพี่โทโมะใส่ชุดสีขาวฟ้าสบายตาเอาส้ะมากๆเลยเขาขับรถพาฉันมาที่บ้านหลังหนึ่งมันไม่ได้ดูเหมือนร้านอาหารมันเป็นสเหมือบ้านตากอากาศส้ะมากกว่า  พี่โทโมะลงรถและอ้อมมาเปิดประตูรถให้ฉัน ฉันเดินลงไปอย่างไม่ลังเล แต่สิ่งที่ฉันเห็นมันสวยมากบ้านหลังนี้ถูกตกแต่งได้สวยมาก ทุกอย่างเข้ากันหมด
โทโมะ: แก้วค่ะไปกินข้าวกันน้ะ
แก้ว:นี่ร้านอาหารหรอค่ะ 
โทโมะ:เดี๋ยวแก้วเข้าไปแก้วก้รู้เองน้ะค่ะ
เขาเดินจูงมือฉันเข้าไปในบ้านข้างในกับดูอลังการเอาส้ะมากๆ ถึงแม้ตอนนี้ในบ้านจะมืดก้เถอะมันมีสีส้มอ่อนๆของเเสงเทียน ส่องนำทางเราอยูู่เเล้วเราก้ไปยืนที่โต๊ะอาหาร เขาให้ฉันนั่งลง
โทโมะ:แก้วนั่งสิค่ะ
แก้ว:ค่ะ
โทโมะ:แก้วกินข้าวได้แล้วน้ะเดียวปวดท้องเอา
แล้วพี่โทโมะไปนั่งฝั่งตรงข้ามฉันเขาตักของกินหลายอย่างให้กับฉันพอทานเสร็จพี่โทโมะก้เดินมาข้างหลังฉันแล้วกระซิบข้างหู
โทโมะ:แก้วค่ะที่นี่คือบ้านของเราน้ะ
แก้ว:อะไรน้ะค่ะ
โทโมะ:แก้วฟังไม่ผิดหรอกที่นี่คือบ้านของเราทีแรกมันเป้นเพียงบ้านพักตากอากาศธรรมดาๆเเค่นั้นเองแก้ว
แก้ว:ทำไมต้องเป็นบ้านของเราด้วย ไม่ใช่แค่บ้านของพี่รึไงเล่า
โทโมะ:ถ้าพี่อยากจะแต่งงานกับใครสักคนจะได้มั้ยล่ะ
แก้ว:แล้วเกี่ยวอะไรกับบ้านพักนี่ล่ะ
โทโมะ:เกี่ยวสิพี่จะใช้ที่นี่เป็นเรือนหอของเรา
แก้ว:พี่โทโมะบ้านไปแล้วรึไงเล่ายังไม่ได้รับปริญญาจะรีบไปไหน (แก้วเรียนปี4 จบแล้วรอรับปริญญา ส่วนโทโมะเรียนหมอ ปี6 รอรับปริญญา)
โทโมะ:อีกไม่นานนิค่ะ
แก้ว:พี่ไม่อยากมีชีวิตส่วนตัวหรอ  ทำงานมีเงินพี่ไม่อยากอยู่กับเพื่อนก่อนรึไง
โทโมะ:ไม่แล้วค่ะพี่พอทุกอย่างหมดแล้ว ขอแค่พี่ได้เลี้ยงแก้วให้แก้ว แค่นี้พี่ก้อพอใจแล้ว
แก้ว:แก้วยังอยากเที่ยวอยู่เลย แต่งงานแล้วพี่จะห้ามแก้วมั้ย
โทโมะ:โถ่แก้วค่ะคนมันรัก พี่หวงแก้วแก้วก้รุ้ เรื่องปาร์ตี้จัดที่บ้านเราน้ะค่ะพี่จะเป็นเจ้ามือเองง
แก้ว:แหม่เอาเรื่องกินมาล่อเชียว
โทโมะ:พี่รักแก้วน้ะค่ะ
หลังจากนั้นไฟก้ดับลงมืดไปหมดเลยยย
แก้ว:พี่โมะค่ะพี่โมะอยู่ไหน
อยู่ดีๆไฟก้เปิดขึ้น  สิ่งที่เหนอยู่ตรงหน้าคือผู้ชายที่ฉันรักมากเขานั่งลงคุกเข่าถือแหวนเพชรหลายกรัสราคาหลายล้านบาทอยู่ตรงหน้าใบหน้าฉันร้อนผ่าว ขึ้นมาถึงหูมันเขิลมากบอกไปถูกไม่ถูกเลยในความรุ้สึกที่มี  
โทโมะ:แก้วค่ะเเต่งงานกับพี่น้ะ
แก้ว:พี่โมะชอบทำอะไรเเบบนี้จังเลยลุกขึ้นมาเลยค่ะ
โทโมะ:ไม่เอาพี่จะนั่งจนกว่าแก้วจะยอมม
แก้ว:ก้ได้ค่ะ แก้วรักขนาดนี้ ไม่แต่งก้บ้าแล้ว
พี่โทโมะรีบสวมแหวนแล้วกระโดดกอดทันทีเลยย เขาน่ารักมาก อยากจะมีช่วงเวลาแบบนี้นานๆ
หลังจากนั้นฉันกับเขามานอนที่ระเบียงดูดาวว แล้วก้เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้
 
 
 
มาแว้ววจากที่หายไปหลายวันนนนน
หลังจากได้ยินข่าว ในวันที่13 ก้ไม่มีกระจิตกระใจเลย 
ขอโทดทุกคนด้วยน้าาาาา