เมื่อเธอทำให้ฉันต้องร้าย

หลังจากดูพระอาทิตย์ตกเรากลับมาที่ห้องเพื่อเเต่งตัวออกไปกินข้าวกับพี่โทโมะฉันเเต่งตัวสบายๆใส่เสื้ิอสีขาวตัวบาง กับบราที่สีตัดกันทำให้มันดูเอ็กซ์ไปหน่อยพี่โทโมะใส่ชุดสีขาวฟ้าสบายตาเอาส้ะมากๆเลยเขาขับรถพาฉันมาที่บ้านหลังหนึ่งมันไม่ได้ดูเหมือนร้านอาหารมันเป็นสเหมือบ้านตากอากาศส้ะมากกว่า  พี่โทโมะลงรถและอ้อมมาเปิดประตูรถให้ฉัน ฉันเดินลงไปอย่างไม่ลังเล แต่สิ่งที่ฉันเห็นมันสวยมากบ้านหลังนี้ถูกตกแต่งได้สวยมาก ทุกอย่างเข้ากันหมด

โทโมะ: แก้วค่ะไปกินข้าวกันน้ะ

แก้ว:นี่ร้านอาหารหรอค่ะ 

โทโมะ:เดี๋ยวแก้วเข้าไปแก้วก้รู้เองน้ะค่ะ

เขาเดินจูงมือฉันเข้าไปในบ้านข้างในกับดูอลังการเอาส้ะมากๆ ถึงแม้ตอนนี้ในบ้านจะมืดก้เถอะมันมีสีส้มอ่อนๆของเเสงเทียน ส่องนำทางเราอยูู่เเล้วเราก้ไปยืนที่โต๊ะอาหาร เขาให้ฉันนั่งลง

โทโมะ:แก้วนั่งสิค่ะ

แก้ว:ค่ะ

โทโมะ:แก้วกินข้าวได้แล้วน้ะเดียวปวดท้องเอา

แล้วพี่โทโมะไปนั่งฝั่งตรงข้ามฉันเขาตักของกินหลายอย่างให้กับฉันพอทานเสร็จพี่โทโมะก้เดินมาข้างหลังฉันแล้วกระซิบข้างหู

โทโมะ:แก้วค่ะที่นี่คือบ้านของเราน้ะ

แก้ว:อะไรน้ะค่ะ

โทโมะ:แก้วฟังไม่ผิดหรอกที่นี่คือบ้านของเราทีแรกมันเป้นเพียงบ้านพักตากอากาศธรรมดาๆเเค่นั้นเองแก้ว

แก้ว:ทำไมต้องเป็นบ้านของเราด้วย ไม่ใช่แค่บ้านของพี่รึไงเล่า

โทโมะ:ถ้าพี่อยากจะแต่งงานกับใครสักคนจะได้มั้ยล่ะ

แก้ว:แล้วเกี่ยวอะไรกับบ้านพักนี่ล่ะ

โทโมะ:เกี่ยวสิพี่จะใช้ที่นี่เป็นเรือนหอของเรา

แก้ว:พี่โทโมะบ้านไปแล้วรึไงเล่ายังไม่ได้รับปริญญาจะรีบไปไหน (แก้วเรียนปี4 จบแล้วรอรับปริญญา ส่วนโทโมะเรียนหมอ ปี6 รอรับปริญญา)

โทโมะ:อีกไม่นานนิค่ะ

แก้ว:พี่ไม่อยากมีชีวิตส่วนตัวหรอ  ทำงานมีเงินพี่ไม่อยากอยู่กับเพื่อนก่อนรึไง

โทโมะ:ไม่แล้วค่ะพี่พอทุกอย่างหมดแล้ว ขอแค่พี่ได้เลี้ยงแก้วให้แก้ว แค่นี้พี่ก้อพอใจแล้ว

แก้ว:แก้วยังอยากเที่ยวอยู่เลย แต่งงานแล้วพี่จะห้ามแก้วมั้ย

โทโมะ:โถ่แก้วค่ะคนมันรัก พี่หวงแก้วแก้วก้รุ้ เรื่องปาร์ตี้จัดที่บ้านเราน้ะค่ะพี่จะเป็นเจ้ามือเองง

แก้ว:แหม่เอาเรื่องกินมาล่อเชียว

โทโมะ:พี่รักแก้วน้ะค่ะ

หลังจากนั้นไฟก้ดับลงมืดไปหมดเลยยย

แก้ว:พี่โมะค่ะพี่โมะอยู่ไหน

อยู่ดีๆไฟก้เปิดขึ้น  สิ่งที่เหนอยู่ตรงหน้าคือผู้ชายที่ฉันรักมากเขานั่งลงคุกเข่าถือแหวนเพชรหลายกรัสราคาหลายล้านบาทอยู่ตรงหน้าใบหน้าฉันร้อนผ่าว ขึ้นมาถึงหูมันเขิลมากบอกไปถูกไม่ถูกเลยในความรุ้สึกที่มี  

โทโมะ:แก้วค่ะเเต่งงานกับพี่น้ะ

แก้ว:พี่โมะชอบทำอะไรเเบบนี้จังเลยลุกขึ้นมาเลยค่ะ

โทโมะ:ไม่เอาพี่จะนั่งจนกว่าแก้วจะยอมม

แก้ว:ก้ได้ค่ะ แก้วรักขนาดนี้ ไม่แต่งก้บ้าแล้ว

พี่โทโมะรีบสวมแหวนแล้วกระโดดกอดทันทีเลยย เขาน่ารักมาก อยากจะมีช่วงเวลาแบบนี้นานๆ

หลังจากนั้นฉันกับเขามานอนที่ระเบียงดูดาวว แล้วก้เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้

มาแว้ววจากที่หายไปหลายวันนนนน

หลังจากได้ยินข่าว ในวันที่13 ก้ไม่มีกระจิตกระใจเลย 

ขอโทดทุกคนด้วยน้าาาาา