Social เมื่อเราอยู่ไกลกัน

เขียนโดย ปีแสง

วันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 00.04 น.

1 บท

4 วิจารณ์

3,946 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2559 10.54 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

1) สวัสดีครับ......ผมปีแสง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อปีแสงเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งตกหลุมรักกับคนที่

เคยเห็นเพียงในรูปไม่ได้ยินแม้เสียง

ทำให้เกิดความรักในรูปแบบของคนในปัจจุบันแล้วจะเกิดอะไรขึ้น

EP.1 สวัสดีครับ.....ผมปีแสง

สวัสดีครับผมปีแสงนักเรียนต่างจังหวัดในจังหวัดแล็กๆ แต่มันก็เป็นโรงเรียน

ประจำจังหวัดนะ555+ ขอไม่บอกละกันนะว่าโรงเรียนอะไร ผมคิดว่าคุณไม่อยากรู้หรอก

วันนี้ผมไปโรงเรียนปกติ

ที่หน้าโรงเรียนเวลา7.45น.

มองไปที่ประตูโรงเรียน ผมคิดในใจ:"ชิปละไง...อาจารย์มานพ" ทำไมผมเห็นอาจารย์

แล้วต้องตกใจแบบนี้หรอคับเพราะว่าทุกครั้งที่อาจารย์มาหน้าประตู....ประตู

มัน....มัน...มันจะปิด ผมวิ่งสุดกำลังเพื่อเข้าประตูได้ทันท่วงทีพร้อมกับเพลงเด็กเอ๋ยเด็กดี

ที่ดังขึ้น ตอนวิ่งผ่านประตูผมได้ยินเสียงอาจารย์กระซิบบอกผม"เฉียดฉิวเลยนะเธอ"แต่ผมก็ทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วก้มตัววิ่งผ่านไป

ที่หน้าเสาร์ธงโรงเรียน

ผมก็คุยกับหมอก "ไอ้หมอกเมื่อวานไปไหนมาวะ"ผมถาม

"ไปค่ายมา" หมอกตอบ

"เป็นไงบ้างวะ"ผมถามต่อแบบไม่ได้คิดอะไร

ไอ้เคนที่อยู่ห้องเดียวกับหมอกแทรกขึ้นมาว่า "บอกเลยเด็กเชียงรายโคตรแหล่มอ่ะ"

"จริงหรอวะ" ผมถามแบบไม่ค่อยเชื่อคำพูดของเคน

"ไหนเอาเฟสมาดูดิ" ผมพูดด้วยความอยากรู้อยากเห็น

หมอกจึงเปิดโทรศัทพ์ให้ผมดูผมเห็นครั้งแรกได้เพียงแต่นั่งอึ้งแล้วจำตัวอักษรที่เป็น

ชื่อเฟสบุ๊คไว้แล้วอุทานในใจว่า "ผมตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว"

จบตอนที่ 0

ฝากติดตามด้วยนะครับตอนแรกเป็นการเกรินนำเท่านั้นอาจน่าเบื่อไปหน่อย ........................................................................โปรดติดตามตอนต่อไป