ฟ้าเคียงดาว

 
 
 
 
" ห่าเอ้ย คิดดอกเบี้ยอาทิตย์ละพัน แล้วกูจะเอาเงินที่ไหนกินข้าววะ " โทโมะเดินกุมหัวออกมาจากแหล่งปล่อยเงินกู้นอกระบบ
 
 
" สมน้ำหน้า ใครสั่งให้มีงซื้อเงินสดวะ ควายเอ้ย ผ่อนก้ผ่อนได้ เสือกทำเท่ ก็สมควร " อัทเองก็ทั้งสงสารทั้งสมน้ำหน้า
 
 
 
" กูเสียเงินได้ แต่เสียหน้าไม่ได้โว้ยยย เดี๋ยวพนักงานมันเอากูไปนินทากับคุณฟางแล้วกุไม่แน่หรอวะ " โทโมะพูดอย่างจริงจัง คนเพื่อนสนิทแปปเอือมระอาให้ความเวิ่นเว่อของเขาไม่ได้
 
 
 
" งั้นมึงก็หาทางเอาเองแล้วกัน " จนอัทต้องโบกมือลาขอตัวกล้บบ้านไปก่อน
 
 
 
 
ร้านอาหารริมทางแห่งหนึ่ง แก้วนัดฟางออกมาทานข้าวและให้รอเจอผู้หมวดก้องและเพื่อนของเขาด้วยกัน
 
 
 
" ที่จริงแกน่าจะให้พี่ก้องช่วยแกนะ ชั้ลฟังดูท่าทางย่าอ่อนจะชอบพี่ก้องมากกว่าคนอื่น " ฟางเสนอ
 
 
 
" ทีแรกชั้ลก้คิดแบบนั้นแหละ แต่พี่ก้องเค้าไม่อยากโกหกผู้ใหญ่ ก็เลยเสนอเพื่อนตัวเองมา " แก้วพูด สีหน้าเธอดูเครียดกับเรื่องนี้จนมองเห็นได้ชัด
 
 
 
" เออ งั้นลองดูปล่อยก็แล้วกัน " ฟางพูดก่อนจะก้มหน้าลงกินข้าวต่อ 
 
 
 
" แก้ว ฟาง " สักพักใหญ่ๆ หมวดก้องก็เดินเข้ามาทัก พร้อมๆกันก้บเพื่อนของเขา
 
 
 
ฮืมมม ชายร่างสูงโปร่ง หน้าหล่อ ยิ้มหวานคนนี้ เล่นเอาสองสาวถึงกับตาค้างไปตามๆกัน
 
 
 
" ไง เพื่อนพี่ ผ่านมั้ย " หมวดก้องยิ้มๆ แล้วดันเพื่อนสนิทให้ออกมายืนเสมอกับตน
 
 
 
" หล่อมากกกก " แก้วมองตาเยิ้ม หากแต่เค้าก็ใช่คนในสเปกของเธอ
 
 
 
" เชิญนั่งคะ พี่... " แก้วชวนเชิญ แล้วทำตาหวานเพื่อนหมวดก้อง
 
 
 
 
" ชื่อป๊อปครับ น้องแก้ว " ชายหนุ่มแนะนำตัวก่อนจะค่อยๆนั่งลงอย่างสุภาพ
 
 
 
" แก  คนนี้สเปกแกเลยหวะ " สายตาของแก้วยังคงมองอยู่ที่ป๊อป แต่เธอเลื่อนหน้าเข้าไปกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคนกับฟาง
 
 
 
" เป็นเกย์หรือเปล่าไม่รู้ ทำไมดูเรียบร้อยจัง " สายตาของฟางจับจ้องไปยังป๊อปอย่างจับสังเกตุ
 
 
 
" มองแบบนี้ไม่กลัวว่าผมจะท้องหรอครับ " ว่าแล้วชายหนุ่มก็เริ่มออกวาจา เมื่อสองสาวเล่นจ้องมองเขาจนเจ้าตัวออกอาการเขิน
 
 
 
" 5555+ มองอะไรกันห่ะ มีอะไรอยากถามก็ถามไปสิ ซุบซิบก้นอยู่ได้ " หมวดก้องแซว
 
 
 
" พี่ป๊อปทำงานที่ไหนคะ แล้วรู้หรือเปล่าว่าพี่ก้องให้พี่มาเจอแก้วเพราะอะไร " ด้วยความที่เธอเป็นคนตรง เธอจึงถามไปแบบตรงๆไม่อ้อมค้อม
 
 
 
" พี่เปิดบริษัทเล็กๆของตัวเองครับ รับออกแบบภายใน แล้วก็ไอก้องบอกพี่เรื่องแก้วหมดแล้วครับ ^^ " พูดจบก็ส่งยิ้มหวานๆให้กับแก้ว และฟางง 
 
 
 
" ถ้าพี่อึดอัด... " แก้วพูดไม่ทันจบ
 
 
 
" พี่โอเคครับ " แต่ป๊อปก็ตอบตกลงเสียก่อน
 
 
 
" แล้ว ....แฟนพี่ป๊อปเค้าไม่ว่าอะไรหรอคะ " แก้วเหล่มองฟางก็อ่านสายตาเพื่อนออกทันที
 
 
 
" อ่อ แฟนพี่เป็นคนใจกว้างนะครับ เราคุยกันแล้ว " ป๊อปพูดพลางจ้องมสายตาฟาง เธอทำหน้าเชิดๆใส่ป๊อปแล้วเบือนหน้าไปทางหมวดก้องก่อนจะยิ้มเจื่อนๆเมื่อเห็นหมวดก้องจ้องมองอยู่ หมวดก้องยิ้มขำให้กับฟางที่พยายามกลบเกลื่อนพฤติกรรมบางอย่างของตัวเอง
 
 
 
" ถ้าพี่ป๊อปโอเค แก้วก็โอเค ดิวคะ " แก้วยิ้มมีแผนแล้วยื่นมือ ป๊อปยื่นมือมาจับมือแก้วก่อนจะยักคิ้วนิ่มๆเป็นการตกลงตามนี้
 
 
 
" อีกสองวันแก้วจะย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดนะคะ " แก้วบอก
 
 
 
" พี่ทราบแล้วครับ แล้วก็อยากจะบอกว่า ที่ทำงานพี่กับร้านของแก้วก็ห่างกันแค่สิบกิโล " ป๊อปพูด
 
 
 
" ว๊าว ดีจังคะ พี่ก้องหาคนได้ครบเครื่องมาก แก้วคงจะจัดการกับย่าอ่อนได้ง่ายขึ้น " ใบหน้าของแก้วเริ่มเชิดฉายร้อยยิ้มที่มีความสุขออกมาให้เห็นบางแล้ว
 
 
 
" แล้วตกลงหาที่พักได้แล้วยัง " หมวดก้องถามอย่างเป็นห่วง
 
 
 
" เรียบร้อยแล้วคะ ฟางจัดการให้แล้ว " แก้วพูด แล้วหันไปมองฟาง แต่ฟางแกล้งทำเป็นหันมองบรรยากาศข้างๆไม่สนใจวงสนทนา
 
 
 
" น้องฟางเป็นเพื่อนสนิทของแก้วหรอครับ " ป๊อปถาม ฟางปั่นหน้าให้นิ่งค่อยจะหันกลับมา
 
 
 
" ใช่คะ " ฟางตอบนิ่งๆ แล้วเหลือบมองป๊อป ป๊อปยิ้มน้อยๆ 
 
 
 
" อื้มมม งั้นพี่ขอเบอร์แก้วไว้ดีกว่า เผื่อมีอะไรจะได้คุยกันสะดวก " ป๊อปล้วงโทรศัพท์ของตัวเองออกมาแล้วส่งให้แก้ว   แก้วรับมาแล้วกดเบอร์โทรศัพท์ของตน  สาวอีกคนพยายามทำตัวให้นิ่งอยู่หากแต่สายตากลับเหลือบมองไปที่โทรศัพท์ของป๊อปอย่างไม่รู้ตัว
 
 
 
" เดี๋ยวพี่ยิงไปนะ แล้วอย่าให้เบอร์พี่กับใครสะหละ หึหึ " ป๊อปเหลือบมองฟาง ที่สายตาของเธอยังจ้องอยู่ที่โทรศัพท์ของป๊อป หญิงสาวได้สติจากคำพูดของป๊อป เธอจ้องหน้าป๊อปแล้วทำหน้าหมั่นไส้ใส่ป๊อป ก่อนจะลุกจากโต๊ะเดินไปที่รถต้วเอง
 
 
 
" ว๊าาา สงสัยงานนี้คงไม่ได้แก้วแล้วหละ พี่ก้อง 55555 " แก้วรู้ทัน เริ่มแซวกันกับหมวดก้อง
 
 
 
" เป็นคนหัวไวแบบนี้ดีจัง พี่ชอบ 555 " ป๊อปอายที่แก้วอ่านตนออก เขาหันมองไปยังรถของฟางที่ขับออกไปอย่างเร็วแล้วก็อดขำไม่ได้ 
 
 
 
" ยังไม่มีแฟนใช่มั้ย " ป๊อปถาม 
 
 
 
" อื้ม ยังโสดอยู่ จะขอเบอร์ก็ได้นะ เดี๊ยวแก้วให้  >< " แก้วได้ทีก็เอาใหญ่ 
 
 
 
" ไม่ต้องอะ เดี๋ยวจัดการเอง " ป๊อปยิ้มมีแผน 
 
 
 
" แต่ยังไงก็อย่าให้แผนแตกแล้วกัน ไม่งั้นไอแก้วซวยแน่ " หมวดก้องเตือนทั้งคู่ ทั้งคู่พยักหน้ารับคำ
 
 
 
เพียงแค่ทานบ้าวมื้อเดียวก็ทำให้ทั้งคู่ดูสนิทสนมกันเร็วมากอย่างเหลือเชื่อ  อาจจะเป็นเพราะไลฟ์สไตล์ที่คล้ายกันและความคิดเร็วเจ้าแผนการณ์เหมือนๆกันเลยทำให้ทั้งคู่คุยกันถูกคอ
 
 
 
" เดี๋ยวกูไปส่งแก้วเอง มึงกลับไปก่อนได้เลยไอก้อง " หลังจากที่จ่ายตังค์กันเสร็จ ทั้งสามก็แยกย้ายกันกลับบ้านโดยป๊อปอาสาจะเริ่มงานในทันที
 
 
 
" ดูสิพี่ป๊อป พี่ก้องหลอกแก้วว่าถือศิล โกหกไม่ได้ แหมม ที่ไหนได้กลัวแฟนหึง " แก้วงอล
 
 
 
" ธรรมดาแหละ แต่แฟนมันขี้หึงจริงๆนะ อย่าไปยุ่งกับมันมากๆ " ป๊อปพูดพลางขับรถ
 
 
 
" ถามจริงเถอะ ยังไม่ม่แฟนใช่มั้ย " แก้วแอบสงสัย เพราะก่อนหน้าป๊อปออกตัวว่ามีแฟนแล้ว ตนก็ไม่อยากจะไปทับเส้นใครและอีกอย่างก็กลัวว่าป๊อปจะเจ้าชู้กับฟาง
 
 
 
" ยัง แต่อย่าไปมองเพื่อนเราหละ " ที่แท้ก็เป็นแผนการณ์ดักจับฟางจริงๆด้วย
 
 
 
ทั้งคู่พูดคุยกันจนมาถึงหน้าบ้านแก้ว
 
 
 
" จะลงไปมั้ย " แก้วถาม ป๊อปชะเง้อหน้ามองเข้าไปในบ้าน แล้วก็เห็นว่าย่าอ่อนกำลังยืนคุมอยู่คาประตูเข้าบ้าน หนำซ้ำยังจ้องมองมาที่ทั้งคู่
 
 
 
" ย่าแก้วกำลังมองมา เดี๋ยวพี่ว่าเค้าต้องถามแน่นอน แก้วก็คุยไปเลยนะ แล้วพรุ่งนี้พี่จะแวะมารับแต่เช้าเลย " ป๊อปเริ่มวางแผน แก้วเองก็เห็นดีเห็นงามด้วย
 
 
 
และเมื่อลงมาจากรถ ก็เป็นไปตามที่ป๊อปพูดไว้ไม่มีผิด ย่าอ่อนเดินเข้ามาถามแก้วทันที
 
 
 
" ใคร ! " แถมยังเสียงดุด้วยยย
 
 
 
" เอ่อออ เพื่อนพี่ก้อง ชื่อพี่ป๊อป เค้ามาจีบแก้ว " แก้วเล่า ย่าอ่อนทำท่าไม่เชื่อ
 
 
 
" หึ  ดีนะที่เอ็งไม่บอกว่าเป็นไอ้พี่หมวดก้อง ไม่งั้นข้าจะไปด่ามันให้หาทางกลับบ้านไม่ถูกเลยหละ " ย่าอ่อนชักสีหน้าใส่
 
 
 
" ย่าพูดอะไร " 
 
 
 
" อย่ามาทำใสๆกับข้านะนังแก้ว ข้าไปสืบมาแล้วว่าไอ้หมวดก้องมันมีแฟนแล้ว แกกับมันเป็นแค่พี่น้องกัน อย่ามาทำอะไรตบตาข้านะ ไม่งั้นเอ็งเจอดีแน่ " ย่าอ่อนชี้หน้าด่าแก้ว เล่ยเอาแก้วหน้าเหวอไปเลย 
 
 
 
" ยะย่าาาก็  ใครจะไปกล้าตบตาย่าหละ แหมมม  " แก้วบ่ายเบี่ยงแกล้งออกอ้อนย่าอ่อนทั้งที่ในใจก็หวิวๆเหมือนก้น ไม่คิดว่าน่าย่าอ่อนจะตามจนได้เรื่องขนาดนี้
 
 
 
" ไป ขึ้นไปอาบน้ำนอนได้แล้ว " ย่าอ่อนไล่ แก้วกอด หอม ย่าอ่อนแล้วรีบขึ้นไป
 
 
 
 
" โอ้ยยยยยย ทำไมทุกอย่างมันวุ่นวายแบบนี้วะเนี่ยยยยยย "   แก้วทิ้งตัวลงนอนลงบนเตียงอย่างเนื่อยใจ
 
 
 
" แล้วอย่าคิดนะ ว่าเรื่องไอ้ป๊อปเพื่อนของไอ้หมวดก้องจะไม่มีใครรู้เรื่อง หึหึ " เสียงผู้ชายดังก้องอยู่ข้างในห้องของแก้ว เจ้าของห้องดีดตัวลุกขึ้นแล้วหันไปมองหาเจ้าของเสียง
 
 
 
" แกเข้ามาห้องชั้ลอีกแล้วนะ " แก้วโวยวายใส่  ชายหนุ่มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งเจรจา
 
 
 
" งั้นรู้ว่าแกจะให้ไอป๊อปอะไรนั้นมาหลอกย่าอ่อน ชั้ลว่าถ้าย่ารู้เรื่องนี้ .... " โทโมะยังพูดไม่จบ
 
 
 
" แกไม่เอาเรื่องนี้มาจากไหน " แก้วโมโห
 
 
 
" ชั้ลก็  แอบได้ยินแกคุยกันที่ร้านอาหารก่อนเข้ามาในซอย " หละงจากที่ผิดหวังมาจากการกู้เงิน โทโมะจึงรีบกลับบ้านจะมาขอยืมเงินจากแก้ว แต่ก็ดันเห็นฟางก้บแก้วนั่งอยู่ที่ร้านอาหาร ด้วยความที่หลงไหลในตัวฟางจึงแอบมานั่งโต๊ะใกล้ๆกับฟาง แต่ก็กันได้ยินเรื่องบางอย่างเป็นของแถมมาด้วย
 
 
 
" โอ้ยยยยย  แล้วทำไมแกต้องเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเรื่องนี้ด้วยเนี่ยยย " แก้วโวยวายหัวเสียอยากจะบ้าตาย
 
 
 
" ชั้ลไม่บอกย่าอ่อนหรอกนะ  แค่... แกให้ชั้ลยืมเงินสามแสน แล้วก็... ให้ชั้ลพักอยู่ด้วยกับแก " โทโมะเสนอ  แก้วทั้งช๊อคทั้งอึ้ง ทั้งมึน
 
 
 
" จะบ้าหรอ เงินหนะมีให้ยืม แต่จะไปพักด้วยนี่คืออะไรไม่เข้าใจ " 
 
 
 
" ก็ชั้ลต้องผ่อนเงินคืนให้แกทุกเดือน แล้วถ้าชั้ลต้องขับรถกลับมานอนที่บ้านมันก็เปลืองเงิน ชั้ลก็เลยย จะพักกับแกไงจะได้ประหยัด " 
 
 
 
" โอ้ยย แต่เราทำงานกันคนละจังหวัดนะ " แก้วอยากจะบ้า
 
 
 
" ใครบอก  เราทำงานไม่ไกลกันครับ แค่ 20 กิโลเอง ชั้ล... จะพักกับแก " โทโมะยื่นคำขาด
 
 
 
" จะบ้าหรอ ชั้ลกล้บมานอนที่บ้าน " แก้วโกหก
 
 
 
" ชั้ลได้ยินทุกอย่าง อย่าพยายามต่อรอง มิเช่นนั้นเริ่มของไอป๊อปจะถึงหูย่าอ่อนทันที แล้วตัวแกเองก็อาจจะถูกจับแต่งงานก็ได้นะ  " โทโมะโชว์เหนือ
 
 
 
" ทำไมเลวแบบนี้เนี่ย ชั้ลไปทำอะไรให้แก ทำไมทำแบบนี้วะ ไอโทโมะ ไอ้ขี้งก ได้ทุเรศ " แก้วทั้งเซ็งทั้งหวุดหงิด ทั้งโมโหที่ทำอะไรไม่ได้เลย 
 
 
 
" โอเคนะ ชั้ลไปจัดของก่อนหละ อีกสองวันเจอกันนะ "ว่าแล้วเขาก็เดินออกไปทางหน้าต่างกลับบ้านของตนเองอย่างสบายใจ  ปล่อยใจหญิงสาวคิดหนักอยู่คนเดียว
 
 
 
" โอ้ยยยยย อยากจะบ้าาาาาา "