ฟ้าเคียงดาว

 
 
 
 
 
ผ่านไปไม่เท่าไหร่ พรุ่งนี้ก็ปีใหม่อีกแล้วหรอเนี่ย หญิงสาวบ่นพรึมพรำกับตัวเอง ในขณะที่กำลังจะปิดร้าน
 
 
" แกไปกับชั้ลเลยมั้ย " ฟางยืนรอแก้วอยู่ที่รถ 
 
 
 
" ไปเป็นไร เดี๋ยวชั้ลตามไปดีกว่า " เธอรีบปฏิเสธ เมื่อเหลือบไปมองอีกคนที่ยืนจ้องมาที่เธอตาเขม่ง เป้เหลือบไปมองตามสายตาแก้ว เมื่อเห็นโทโมะมองอยู่ก็แกล้งเดินเข้ามาโอบแก้ว
 
 
 
" อะไรกัน เดี๋ยวนี้ไม่ให้พี่ไปส่งแล้วหรอ " เป้แกล้ง โทโมะขมวดคิ้วไม่พอใจ 
 
 
 
" พี่เป้ เดี๋ยวก็ได้เรื่องอีกหรอก " แก้วกระซิบ ยืนตัวแข็ง เป้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกจะชนแก้มแก้วอยู่แล้ว แล้วเหลือกตามองโทโมะ อีกคนทนไม่ไหวรีบเข้ามากระชากแขนเล็กแล้วดึงเข้าหาตัวเอง 
 
 
 
" ขอโทษ๋นะครับ  รีบ ! " โทโมะตะคอกใส่เป้ แล้วดึกแก้วให้เดินตามตัวเอง แก้วหันไปมองแล้วพูดขอโทษเป้ 
 
 
 
 
" ไอนี่ท่าทางจะอาการหนัก " เป้หมั่นไส้ 
 
 
 
 
ในรถ 
 
 
 
 
" ทำไมต้องยืนให้มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ด้วยอะ " โทโมะรีบเปิดศึกทันทีที่ขับรถออกจากหน้าร้าน
 
 
 
" อะไร ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ตรงไหน " แก้วเฉไฉทำไม่รู้เรื่อง
 
 
 
" ก็ตอนที่ไอเป้มันยื่นหน้าเข้ามาอะ ทำไมไม่หลบหน้า " เขาว่า เธอหันหน้าไปอีกทางแล้วอมยิ้มด้วยความดีใจ 
 
 
 
" ก็ไม่เห็นจะใกล้อะไรเลย "
 
 
 
" ไม่ใกล้อะไรหละ อีกนิดเดียวก็จมูกชนแก้มเธอแล้ว " เขาพูดด้วยความโมโห แต่อีกคนอมขำด้วยความตื่นตันใจ 
 
 
 
" แบบนี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกกันว่าโมโหหึง " แก้วแซว อีกคนเงียบไปแล้วจอดรถข้างทาง 
 
 
 
 " แบบนี้ต่างหากที่เค้าเรียกว่าโมโหหึง "
 
 
มือหน้ากระคองหน้าสวยให้หันกลับมามองหน้าตนก่อนจะประกบปากอวบจนแนบชิดแล้วบดขยี้เป็นการลงโทษ 
 
 
 
" อื้อ.." มือเรียวตีท่อนแขนแกร่ง เมื่อเธอเริ่มหายใจไม่ออก จนอีกฝ่ายยอมคลายจูบออก 
 
 
 
" ถ้าทำอีก ก็จะโดนอีก เอาให้เปื่อยไปเลย " เขาพูดเสียงเข้มแล้วออกรถไปต่อ 
 
 
 
' ทุเรศชะมัด ' หญิงสาวจับริมฝีปากตัวเอง ใจเธอเต้นแรงจนอกแทบจะระเบิด แต่อีกคนกลับทำตัวนิ่งเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะอย่างงั้น 
 
 
 
จนถึงคอนโด 
 
 
แก้วเดินเข้าห้องไปทันทีที่กลับมาถึงคอนโด โทโมะมองตามด้วยความสงสัย เธอหายไปเป็น 2 ชั่วโมง ก่อนจะกลับออกมาด้วยชุดสวย
 
 
 
" จะไปไหน ! " เขาตะโกนถาม เมื่ออีกคนทำท่าจะเปิดประตูห้องออกไป หญิงสาวหันหน้ามามอง
 
 
 
" ก็ไปเคาว์ดาวฯืไง " เธอว่า
 
 
 
" เคาว์ดาวน์ ที่ไหน !! ไปกับใคร ? " 
 
 
 
" ก็กับพี่เป้ พี่ป๊อป ฟาง พี่ฉลาม ที่ผับพี่ฉลามอะ " เธอตอบแล้วหันหน้ากลับจะเดินออกจากห้อง 
 
 
 
 
" โอ้ย !! " เขาร้องเสียงหลง ก่อนที่ร่างสูงจะล้มตัวลงไปนอนกับโซฟา แก้วตกใจรีบวิ่งเข้ามาดู 
 
 
 
 
" โมะเป็นอะไร " แก้วถามด้วยความเป็นห่วง อีกคนทำหน้ายุ๊ยด้วยความเจ็บปวด 
 
 
 
" โอ้ยย ปวดหัวมากเลย โอ้ยยย " เขาว่า แล้วดันตัวเองลุกขึ้นเดินเข้าไปนอนบนเตียงในห้องนอนตัวเอง 
 
 
 
" โมะ ทำไมอยู่ๆปวดหัวหละ ไปหาหมอดีกว่า โมะไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ " แก้วรีบเข้าไปดูอาการ 
 
 
 
" โอ้ยยย ทำไมเจ็บขนาดนี้นะ โอ้ยยย " เขาร้องอวดครางแล้วพลิกตัวไปมาเหมือนคนเจ็บและทรมาน แก้วตกใจ เข้าไปพยุงโทโมะขึ้นมา 
 
 
 
" เราไปโรงพยาบาลกันนะ แก้วจะพาโมะไปหาหมอ " แก้วว่าพลางพยุงโทโมะขึ้นมา แต่โทโมะเกร็งร่างตัวเองเอาไว้ แก้วเลยยกขึ้นมาไม่ไหว 
 
 
 
" แก้วไม่ต้องมาสนใจโมะหรอก แก้วไปเคาว์ดาวน์ให้สนุกเถอะ " โทโมะประชด 
 
 
 
" แก้วจะไปได้ยังไงหละ โมะเจ็บแบบนี้ " แก้วกอดโทโมะเอาไว้ โทโมะยิ้มกรุ่มกริ่ม
 
 
 
 
" ก็แก้วไม่เคยแคร์โมะ แก้วแคร์แต่มัน อะไรๆก็มัน แก้วอาจจะทิ้งโมะไปหามันก็ได้ " โทโมะทำเสียงเศร้า 
 
 
 
" นี่โมะหัวฝาดพื้นหรือเปล่า ทำไมโมะเปลี่ยนไปเนี่ย " แก้วงง ไม่คิดว่าโทโมะจะมาง้องแง้งกับเธอได้ขนาดนี้ 
 
 
 
 
" ก็โมะหวงของโมะหนิ แต่แก้วไม่เข้าใจหรอก เพราะแก้วไม่ได้ชอบโมะแล้วใช่มั้ยล๊า " โมะหลอกถาม แต่แก้วรู้ทัน เธอเลยไม่ยอมพูด 
 
 
 
" เหมาะกินยาดีกว่า แล้วนอนพักนะ " เธอรีบเปลี่ยนเรื่องทันที โทโมะใจหายที่แก้วไม่บอกว่าเธอชอบเขา โทโมะซึมไป แล้วผละกอดเธอออกก่อนจะผลิกตัวนอนหันหลังให้เธอ 
 
 
 
" ไม่อะ นอนพักเดี๋ยวก็หายแล้ว แก้วจะไปไหนก็ไปเถอะ " โทโมะน้อยใจ แก้วแกล้งทุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องโทโมะ 
 
 
 
แกร็ก ! เมื่อเสียงประตูห้องปิดลง โทโมะรีบลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปที่ประตู เขาหงุดหงิด อารมณ์เสียทันทีที่แก้วทิ้งเขาไป 
 
 
 
 
 
ผับฉลาม วันนี้ฉลามปิดผับเลี้ยงปีใหม่เฉพาะลูกน้องและคนรู้จัก 
 
 
 
 
" สนุกให้เต็มที่เลยนะทุกที่ วู้วว " ดีเจฉลามสาวเปรี้ยว ยืนควบคุมจังหวะเสียงดนตรีอยู่บนเวลา ชุดที่รัดรูปจนเห็นสวดทรงองค์เอวของเธอมันทำให้สายตาผู้ชายจับจ้องมองไปที่เธอเป็นสายตาเดียวกัน 
 
 
 
 
" พี่ฉลามโครตเซ็กซี่เลยเนอะพี่ป๊อป " ฟางกระซิบบอกป๊อป ป๊อปมองตาค้างแล้วพยักหน้าน้อยๆ 
 
 
 
" ชอบหรอ อยากให้ฟางแต่งตัวแบบนั้นมั้ย " ฟางหึง 
 
 
 
" ไม่ ! " เขาตอบเสียงเข้ม แล้วละสายตาจากฉลามมามองฟาง เป้เหลือบมองฉลามสลับกับมองสายตาของผู้ชายที่ยืนล้อมเวทีจนเขาทนไม่ได้ ต้องเดินออกมาจากผับ 
 
 
 
ไม่นานนัก เพลงก็จบลง ฉลามขอบคุณและเดินลงจากเวทีมาหาป๊อปกับฟางที่โต๊ะ 
 
 
 
 
" แก้วหละ " ฉลามถาม 
 
 
 
" โทโมะป่วย แก้วเลยมาไม่ได้คะ " ฟางบอก  ฉลามยิ้มรู้ทัน แล้วยักคิ้วให้
 
 
 
" ผมว่าพี่เดาออกแน่เลย ว่าหมอนั่นแกล้งป่วย " ป๊อปกระซิบ 
 
 
 
" หึหึ ' เธอขำในลำคอ ก่อนจะหันซ้ายหันขวาเหมือนมองหาใคร 
 
 
 
" ถ้าพี่หาเฮียอยู่ เฮียออกไปข้างนอกเมื่อกี้เอง " ป๊อปพูด ฉลามยักไหล่ แล้วเดินไปทักทายลูกน้องต่อที่โต๊ะอื่น 
 
 
 
 
 
คอนโดแก้ว 
 
 
 
 
" ไหนบอกปวดหัว ? " แก้วแอบเปิดประตูออกมาดู เมื่อได้ยินเสียงก๊อกๆแก๊กๆอยู่ที่ห้องนั่งเล่น แล้วเธอก็เห็นว่าโทโมะกำลังดื่มเหล้าอยู่ 
 
 
 
" ไหนเธอบอกว่าจะไปเคาว์ดาวน์ " โทโมะเริ่มเมาแต่ยังคุ้มตัวเองได้อยู่ แล้วเดินมาหาเรื่องแก้ว
 
 
 
" ก็แกไม่สบายอยู่ชั้ลจะไปยังไง แต่แกโกหก " แก้วว่า 
 
 
 
" เอออ ใช่ ฉัน โกหก ก็ชั้ลไม่อยากให้แกไปกับมัน  " โทโมะพูดเสียงดุ 
 
 
 
" อือ ก็ไม่ไปแล้วไง " พูดจบเธอก็จะเดินเข้าห้อง 
 
 
 
" กลับมาชอบชั้ลเหมือนเดิมไม่ได้หรอ " เขากอดเธอจากด้านหลัง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเว้าวอน 
 
 
 
" นะ " เขากอดเธอแน่นขึ้นแล้วซุกหน้าที่บ่าของเธอ " ชั้ลอยากได้ความรักจากแก อยากให้แกรัก " เขากระซิบข้างหูเธอ " กลับมาชอบชั้ลอีกครั้งนะ ชั้ลจะทำตัวดีๆ จะไม่ทำให้แกเสียใจอีก " เขาอ้อน
 
 
เขาพลิกร่างบางให้หันหน้ากลับมามองหน้าเขา 
 
 
 
" ส่วนตัวชั้ล " เขาโอบแก้วนวลด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา ก่อนจะจุ๊ฟเธอเบาๆ " ชั้ลรักแกแล้ววะ " แววตาเขาจ้องมองดวงตาหวาน ใจของทั้งคู่เต้นแรง 
 
 
 
 
" รักชั้ลได้มั้ย " เขาถามอีกครั้ง เธอยังมึนงง ช็อคกับสิ่งที่เขากำลังทำกับเธออยู่ 
 
 
 
" ชั้ลอยากได้หัวใจแก " ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วบอกกับเธอ ก่อนจะจูบเธออย่างอ่อนโยน
 
 
ชายหนุ่มจูบหน้าผากของหญิงสาวก่อนจะถอนจูบ แล้วเลื่อนมาจูบที่ปลายจมูกโด่งของเธอ แก้วทั้งสองของเธอ และปากของเธอ รสหวานในโพรงปากของเธอมันทำให้เขาหลงไหลจนแทบจะไม่อยากถอนจูบนี้ออกเลย ใจของเขาเริ่มล่องลอยไปตามความเสน่หาของเธอจนเขาเริ่มความคุมความรู้สึกของตัวเองไม่อยู่  ประตูห้องของหญิงสาวถูกเปิดออก หญิงสาวที่ถูกดันให้เขามาในห้องอย่างไม่รู้ตัว 
 
 
ซอกคอของเธอถูกซุกไซร้จนร่างบางอ่อนแรง ชายหนุ่มช้อนร่างบางไปนอนบนเตียงก่อนที่เขาจะขึ้นค่อนร่างเธอเอาไว้ทันที 
 
 
 
" เป็นของชั้ล ของชั้ลคนเดียว " เขากระซิบข้างหูเธอก่อนจะซุกไซร้คอขาวอย่างเสน่หา จนซอกคอขาวเต็มไปด้วยรอยจ้ำแดงที่เขาตีตราแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ 
 
 
 
" โมะ " เธอเรียกเขาเมื่อตัวเธอเองเริ่มคล้อยตามอารมณ์เขาจนฉุนไม่อยู่ 
 
 
กระดุมเสื้อของเธอถูกปลดออกทีละเม็ดจนหมด มือหนาลูบไล้หน้าท้องแบนจนหญิงสาวขนลุกซูไปทั้งตัว หน้าหล่อเริ่มเลื่อนต่ำลงมาที่บ่าของหญิงสาวและมาหยุดมองตรงหน้าอกของเธอ ใจเขาเต้นรัวเมื่อได้เห็นอกคู่สวยภายใต้บราอย่างเต็มตา ใบหน้าหล่อก้มหน้าลงและจูบอกอิ่มอย่างแผ่วเบา ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วจูบเธออีกครั้ง  
 
 
 
" โมะไม่อยากหยุดเลยแก้ว " เขาพูดกับเธอเบาๆเมื่อร่างกายของตัวแรงร้อนแรงเหมือนไฟระอุ 
 
 
 
" ... " หญิงสาวนิ่งเงียบ ได้แต่มองหน้าอีกคน เมื่อตัวเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากเขา 
 
 
 
 
" โมะจะไปขอแก้วกับย่าอ่อนนะ " เขาว่า แล้วลูบผมอีกคนก่อนจะจูบที่หน้าผากของเธอ " โมะกลับห้องก่อนนะ แก้วห้ามออกไปไหน นอนในห้องนะ โมะรักแก้วนะ " เขารีบพูด แล้วรีบลุกออกจากเตียง ออกจากห้องไปเลย ก่อนจะรีบเข้าห้องตัวเองแล้วตรงเข้าไปในห้องน้ำ 
 
 
 
เขาทำผิด ทำให้เธอเสียใจมามากแล้ว ต่อไปนี้ เขาจะต้องปฏิบัติกับเธอให้ดีที่สุด 
 
 
 
 
" อ๊าาาส์ " ร่างสูงยอมปลดปล่อยด้วยตัวเอง เพื่อรักษาสิ่งมีค่าอย่างเธอเอาไว้จนกว่าจะถึงเวลา 
 
 
 
 แก้วยิ้มน้อยๆ เมื่อนึกถึงคำพูดของโทโมะ เธอน้ำตาไหลเปราะ เมื่อรู้ว่าตัวเองสมหวังในรักอีกครั้ง 
 
 
 
" ของขวัญที่ชั้ลอยากได้มานาน  ความรักมาเยือนชั้ลแล้วสินะ ^^ "
 
 
 
 
ผับฉลาม 
 
 
เกือบชั่วโมงแล้ว เป้ก็ยังไม่กลับเข้ามาในผับจนฉลามต้องออกไปตาม 
 
 
 
 
" มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ " ฉลามเดินเข้ามาหาเป้ ที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ด้านหลังผับ เป้ไม่ตอบ
 
 
 
" ทำไม ไม่สนุกหรอ " ฉลามถามต่อ 
 
 
 
" ชอบนักหรอ ไปเต้นยั่วๆ แต่งตัวรัดๆให้ผู้ชายมันมอง " เขาด่า ฉลามงง 
 
 
 
" ว่าชั้ลหรอ " ฉลามชี้นิ้วมาที่ตัวเอง
 
 
 
" ทำตัวเหมือนของสาธารณะให้ผู้ชายมันมองไปทั่ว " เป้ด่ากราด จนฉลามหน้าชา 
 
 
 
" เป็นอะไรของนาย หรือนายโมโหที่แก้วไม่มา " ฉลามของขึ้น ตามอารมณ์เป้ไม่ทัน 
 
 
 
" ดีแล้วแหละ ที่แก้วไม่มา " เป้ด่าต่อ 
 
 
 
" นี่นายเป็นบ้าอะไร " 
 
 
 
" ชั้ลหละสงสัยจัง ว่าตกลงเธอเป็นเจ้าของผับหรือเป็นแม่เล้ากันแน่ ดูจากท่าเต้นเธอแล้ว น่าจะชำนาญเรื่องอย่างว่า " เป้
 
 
 
 
เพลี๊ยะ !! เพลี๊ยะ !! หญิงสาวน้ำตาไหลเปราะเมื่อได้รับคำดูถูกของคนตรงหน้า เธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคำพูดของเขามันทำร้ายใจเธอมากขนาดนี้ 
 
 
 
 
" เต้นเรียกแขก มันก็ต้องเต้นแบบนั้นแหละ " เธอพูด 
 
 
 
" หรอ แล้ววันนี้ได้แล้วยังหละ " เขาย้อนถาม เธอนิ่งเงียบ ภาพเหตุการณ์ในอดีตมันพุ่งเข้ามาในหัวของเธอ ภาพที่เธอถูกบังคับให้ขายตัว ภาพที่เธอถูกแม่พาไปส่งให้กับเสี่ยแก่ๆคนนั้น 
 
 
 
" ชั้ลอยากรู้จัก ว่า ฉ ฉลาม จะลีลาเด็ดสักแค่ไหน " เป้รวบเอวบางเข้ามาจนชิดตัว ก่อนจะไซคอขาวอย่างกระหาย 
 
 
 
" ... " ภาพเหตุการณ์ที่เธอถูกเสี่ยคนนั้นลากขึ้นเตียง แล้วขึ้นค่อมร่างของเธอไว้ ร่างบางสั่นเทาตัวแข็งทื่อ เหมือนกำลังช็อคกับสิ่งที่เจอ 
 
 
 
 
" ปล่อยหนูไปเถอะ ฮึก ฮึก " ผู้หญิงที่ดูเหมือนเข็มแข็ง เวลานี้เธอดูอ่อนแอเหลือเกิน ดวงตาเธอแข็งท่อ ตัวเธอสั่นเทา น้ำตาเธอไหลไม่หยุด จนเป้เอะใจหยุดการกระทำ แล้วมองเธอ 
 
 
 
" ฉลาม ฉลาม เป็นอะไร ฉลาม " เป้เขย่าร่างบางให้ได้สติ เมื่อเห็นเธอตาค้างร้องไห้ไม่หยุด 
 
 
 
 
" ปล่อยหนูไปเถอะ อย่าทำอะไรหนูเลย ฮือออ ฮืออ หนูไม่ได้อยากขายตัว หนูโดนบังคับ อย่าทำอะไรหนูเลย " เธอพร่ำพูดแต่เรื่องในอดีต เป้ช็อค ไม่คิดว่าผู้หญิงอย่างเธอจะผ่านเรื่องเลวร้ายขนาดนี้มา 
 
 
 
" ฉลาม ผมขอโทษ ฉลาม คุณเป็นอะไร " เป้รู้สึกผิด เขาเขย่าร่างบางให้ได้สติ แต่เหมือนมันจะไม่ช่วยอะไรเลย 
 
 
 
 
" อย่าาาา อย่าาาาา ฮือออ ฮือออ " เธอกอดตัวเองยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าเป้ เมื่อภาพในอดีตมันวกกลับเข้ามาตอนนี้เธอถูกไซ้คออย่างป่าเถื่อน 
 
 
 
" ฮึก ...." เธอช็อคจนหมดสติไป 
 
 
 
 
 
 
" ไอป๊อป ตามไปที่บ้านฉลามเดี๋ยวนี้เลย  " หลังจากที่อุ้มร่างบางมาไว้บนรถ เป้ก็รีบโทรหาป๊อป แล้วออกรถกลับไปบ้านฉลามทันที
 
 
 
 
ที่บ้านฉลาม 
 
 
 
 
" เฮีย พี่ฉลามเป็นอะไร " ป๊อปถาม 
 
 
 
 
" คือกู กูไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเค้า " เป้รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้ฉลามเป็นแบบนี้
 
 
 
" แล้วเฮียทำอะไรพี่ฉลามหละ " ป๊อปถามต่อ 
 
 
 
" คือกุโมโห แล้วเผลอทำร้ายฉลาม "
 
 
 
 
" โมโหอะไรหรอคะ " ฟางไม่เข้าใจ 
 
 
 
 
" เออ เอาเถอะ .... ฟางช่วยไปเช็ดตัวให้ฉลามหน่อยนะ " เป้รีบเปลี่ยนเรื่อง ฟางเองก็ไม่กล้าเซ้าซี่เลยเดินเข้าไปในห้องฉลาม 
 
 
 
" เฮียชอบพี่ฉลามใช่มั้ย เฮียดูไม่พอใจตั้งแต่พี่เค้าขึ้นบนเวที " ป๊อปสังเกตมานานแล้ว แต่ไม่ได้พูด จนถึงวันนี้ มันคงเป็นอย่างที่เขาคิด 
 
 
 
" กุป่าว "
 
 
 
" ถ้าเรียกง่ายๆ คือ เฮียหึง "