ฟ้าเคียงดาว

8.4

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.

  49 ตอน
  431 วิจารณ์
  60.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 02.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

ผ่านไปไม่เท่าไหร่ พรุ่งนี้ก็ปีใหม่อีกแล้วหรอเนี่ย หญิงสาวบ่นพรึมพรำกับตัวเอง ในขณะที่กำลังจะปิดร้าน

 

 

" แกไปกับชั้ลเลยมั้ย " ฟางยืนรอแก้วอยู่ที่รถ 

 

 

 

" ไปเป็นไร เดี๋ยวชั้ลตามไปดีกว่า " เธอรีบปฏิเสธ เมื่อเหลือบไปมองอีกคนที่ยืนจ้องมาที่เธอตาเขม่ง เป้เหลือบไปมองตามสายตาแก้ว เมื่อเห็นโทโมะมองอยู่ก็แกล้งเดินเข้ามาโอบแก้ว

 

 

 

" อะไรกัน เดี๋ยวนี้ไม่ให้พี่ไปส่งแล้วหรอ " เป้แกล้ง โทโมะขมวดคิ้วไม่พอใจ 

 

 

 

" พี่เป้ เดี๋ยวก็ได้เรื่องอีกหรอก " แก้วกระซิบ ยืนตัวแข็ง เป้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกจะชนแก้มแก้วอยู่แล้ว แล้วเหลือกตามองโทโมะ อีกคนทนไม่ไหวรีบเข้ามากระชากแขนเล็กแล้วดึงเข้าหาตัวเอง 

 

 

 

" ขอโทษ๋นะครับ  รีบ ! " โทโมะตะคอกใส่เป้ แล้วดึกแก้วให้เดินตามตัวเอง แก้วหันไปมองแล้วพูดขอโทษเป้ 

 

 

 

 

" ไอนี่ท่าทางจะอาการหนัก " เป้หมั่นไส้ 

 

 

 

 

ในรถ 

 

 

 

 

" ทำไมต้องยืนให้มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ด้วยอะ " โทโมะรีบเปิดศึกทันทีที่ขับรถออกจากหน้าร้าน

 

 

 

" อะไร ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ตรงไหน " แก้วเฉไฉทำไม่รู้เรื่อง

 

 

 

" ก็ตอนที่ไอเป้มันยื่นหน้าเข้ามาอะ ทำไมไม่หลบหน้า " เขาว่า เธอหันหน้าไปอีกทางแล้วอมยิ้มด้วยความดีใจ 

 

 

 

" ก็ไม่เห็นจะใกล้อะไรเลย "

 

 

 

" ไม่ใกล้อะไรหละ อีกนิดเดียวก็จมูกชนแก้มเธอแล้ว " เขาพูดด้วยความโมโห แต่อีกคนอมขำด้วยความตื่นตันใจ 

 

 

 

" แบบนี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกกันว่าโมโหหึง " แก้วแซว อีกคนเงียบไปแล้วจอดรถข้างทาง 

 

 

 

 
" แบบนี้ต่างหากที่เค้าเรียกว่าโมโหหึง "

 

 

มือหน้ากระคองหน้าสวยให้หันกลับมามองหน้าตนก่อนจะประกบปากอวบจนแนบชิดแล้วบดขยี้เป็นการลงโทษ 

 

 

 

" อื้อ.." มือเรียวตีท่อนแขนแกร่ง เมื่อเธอเริ่มหายใจไม่ออก จนอีกฝ่ายยอมคลายจูบออก 

 

 

 

" ถ้าทำอีก ก็จะโดนอีก เอาให้เปื่อยไปเลย " เขาพูดเสียงเข้มแล้วออกรถไปต่อ 

 

 

 

' ทุเรศชะมัด ' หญิงสาวจับริมฝีปากตัวเอง ใจเธอเต้นแรงจนอกแทบจะระเบิด แต่อีกคนกลับทำตัวนิ่งเงียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะอย่างงั้น 

 

 

 

จนถึงคอนโด 

 

 

แก้วเดินเข้าห้องไปทันทีที่กลับมาถึงคอนโด โทโมะมองตามด้วยความสงสัย เธอหายไปเป็น 2 ชั่วโมง ก่อนจะกลับออกมาด้วยชุดสวย

 

 

 

" จะไปไหน ! " เขาตะโกนถาม เมื่ออีกคนทำท่าจะเปิดประตูห้องออกไป หญิงสาวหันหน้ามามอง

 

 

 

" ก็ไปเคาว์ดาวฯืไง " เธอว่า

 

 

 

" เคาว์ดาวน์ ที่ไหน !! ไปกับใคร ? " 

 

 

 


" ก็กับพี่เป้ พี่ป๊อป ฟาง พี่ฉลาม ที่ผับพี่ฉลามอะ " เธอตอบแล้วหันหน้ากลับจะเดินออกจากห้อง 

 

 

 

 

" โอ้ย !! " เขาร้องเสียงหลง ก่อนที่ร่างสูงจะล้มตัวลงไปนอนกับโซฟา แก้วตกใจรีบวิ่งเข้ามาดู 

 

 

 

 

" โมะเป็นอะไร " แก้วถามด้วยความเป็นห่วง อีกคนทำหน้ายุ๊ยด้วยความเจ็บปวด 

 

 

 

" โอ้ยย ปวดหัวมากเลย โอ้ยยย " เขาว่า แล้วดันตัวเองลุกขึ้นเดินเข้าไปนอนบนเตียงในห้องนอนตัวเอง 

 

 

 

" โมะ ทำไมอยู่ๆปวดหัวหละ ไปหาหมอดีกว่า โมะไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ " แก้วรีบเข้าไปดูอาการ 

 

 

 

" โอ้ยยย ทำไมเจ็บขนาดนี้นะ โอ้ยยย " เขาร้องอวดครางแล้วพลิกตัวไปมาเหมือนคนเจ็บและทรมาน แก้วตกใจ เข้าไปพยุงโทโมะขึ้นมา 

 

 

 

" เราไปโรงพยาบาลกันนะ แก้วจะพาโมะไปหาหมอ " แก้วว่าพลางพยุงโทโมะขึ้นมา แต่โทโมะเกร็งร่างตัวเองเอาไว้ แก้วเลยยกขึ้นมาไม่ไหว 

 

 

 

" แก้วไม่ต้องมาสนใจโมะหรอก แก้วไปเคาว์ดาวน์ให้สนุกเถอะ " โทโมะประชด 

 

 

 

" แก้วจะไปได้ยังไงหละ โมะเจ็บแบบนี้ " แก้วกอดโทโมะเอาไว้ โทโมะยิ้มกรุ่มกริ่ม

 

 

 

 

" ก็แก้วไม่เคยแคร์โมะ แก้วแคร์แต่มัน อะไรๆก็มัน แก้วอาจจะทิ้งโมะไปหามันก็ได้ " โทโมะทำเสียงเศร้า 

 

 

 

" นี่โมะหัวฝาดพื้นหรือเปล่า ทำไมโมะเปลี่ยนไปเนี่ย " แก้วงง ไม่คิดว่าโทโมะจะมาง้องแง้งกับเธอได้ขนาดนี้ 

 

 

 

 

" ก็โมะหวงของโมะหนิ แต่แก้วไม่เข้าใจหรอก เพราะแก้วไม่ได้ชอบโมะแล้วใช่มั้ยล๊า " โมะหลอกถาม แต่แก้วรู้ทัน เธอเลยไม่ยอมพูด 

 

 

 

" เหมาะกินยาดีกว่า แล้วนอนพักนะ " เธอรีบเปลี่ยนเรื่องทันที โทโมะใจหายที่แก้วไม่บอกว่าเธอชอบเขา โทโมะซึมไป แล้วผละกอดเธอออกก่อนจะผลิกตัวนอนหันหลังให้เธอ 

 

 

 

" ไม่อะ นอนพักเดี๋ยวก็หายแล้ว แก้วจะไปไหนก็ไปเถอะ " โทโมะน้อยใจ แก้วแกล้งทุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องโทโมะ 

 

 

 

แกร็ก ! เมื่อเสียงประตูห้องปิดลง โทโมะรีบลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปที่ประตู เขาหงุดหงิด อารมณ์เสียทันทีที่แก้วทิ้งเขาไป 

 

 

 

 

 

ผับฉลาม วันนี้ฉลามปิดผับเลี้ยงปีใหม่เฉพาะลูกน้องและคนรู้จัก 

 

 

 

 

" สนุกให้เต็มที่เลยนะทุกที่ วู้วว " ดีเจฉลามสาวเปรี้ยว ยืนควบคุมจังหวะเสียงดนตรีอยู่บนเวลา ชุดที่รัดรูปจนเห็นสวดทรงองค์เอวของเธอมันทำให้สายตาผู้ชายจับจ้องมองไปที่เธอเป็นสายตาเดียวกัน 

 

 

 

 

" พี่ฉลามโครตเซ็กซี่เลยเนอะพี่ป๊อป " ฟางกระซิบบอกป๊อป ป๊อปมองตาค้างแล้วพยักหน้าน้อยๆ 

 

 

 

" ชอบหรอ อยากให้ฟางแต่งตัวแบบนั้นมั้ย " ฟางหึง 

 

 

 

" ไม่ ! " เขาตอบเสียงเข้ม แล้วละสายตาจากฉลามมามองฟาง เป้เหลือบมองฉลามสลับกับมองสายตาของผู้ชายที่ยืนล้อมเวทีจนเขาทนไม่ได้ ต้องเดินออกมาจากผับ 

 

 

 

ไม่นานนัก เพลงก็จบลง ฉลามขอบคุณและเดินลงจากเวทีมาหาป๊อปกับฟางที่โต๊ะ 

 

 

 

 

" แก้วหละ " ฉลามถาม 

 

 

 

" โทโมะป่วย แก้วเลยมาไม่ได้คะ " ฟางบอก  ฉลามยิ้มรู้ทัน แล้วยักคิ้วให้

 

 

 

" ผมว่าพี่เดาออกแน่เลย ว่าหมอนั่นแกล้งป่วย " ป๊อปกระซิบ 

 

 

 

" หึหึ ' เธอขำในลำคอ ก่อนจะหันซ้ายหันขวาเหมือนมองหาใคร 

 

 

 

" ถ้าพี่หาเฮียอยู่ เฮียออกไปข้างนอกเมื่อกี้เอง " ป๊อปพูด ฉลามยักไหล่ แล้วเดินไปทักทายลูกน้องต่อที่โต๊ะอื่น 

 

 

 

 

 

คอนโดแก้ว 

 

 

 

 

" ไหนบอกปวดหัว ? " แก้วแอบเปิดประตูออกมาดู เมื่อได้ยินเสียงก๊อกๆแก๊กๆอยู่ที่ห้องนั่งเล่น แล้วเธอก็เห็นว่าโทโมะกำลังดื่มเหล้าอยู่ 

 

 

 

" ไหนเธอบอกว่าจะไปเคาว์ดาวน์ " โทโมะเริ่มเมาแต่ยังคุ้มตัวเองได้อยู่ แล้วเดินมาหาเรื่องแก้ว

 

 

 

" ก็แกไม่สบายอยู่ชั้ลจะไปยังไง แต่แกโกหก " แก้วว่า 

 

 

 

" เอออ ใช่ ฉัน โกหก ก็ชั้ลไม่อยากให้แกไปกับมัน  " โทโมะพูดเสียงดุ 

 

 

 

" อือ ก็ไม่ไปแล้วไง " พูดจบเธอก็จะเดินเข้าห้อง 

 

 

 

" กลับมาชอบชั้ลเหมือนเดิมไม่ได้หรอ " เขากอดเธอจากด้านหลัง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเว้าวอน 

 

 

 

" นะ " เขากอดเธอแน่นขึ้นแล้วซุกหน้าที่บ่าของเธอ " ชั้ลอยากได้ความรักจากแก อยากให้แกรัก " เขากระซิบข้างหูเธอ " กลับมาชอบชั้ลอีกครั้งนะ ชั้ลจะทำตัวดีๆ จะไม่ทำให้แกเสียใจอีก " เขาอ้อน

 

 

เขาพลิกร่างบางให้หันหน้ากลับมามองหน้าเขา 

 

 

 

" ส่วนตัวชั้ล " เขาโอบแก้วนวลด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา ก่อนจะจุ๊ฟเธอเบาๆ " ชั้ลรักแกแล้ววะ " แววตาเขาจ้องมองดวงตาหวาน ใจของทั้งคู่เต้นแรง 

 

 

 

 

" รักชั้ลได้มั้ย " เขาถามอีกครั้ง เธอยังมึนงง ช็อคกับสิ่งที่เขากำลังทำกับเธออยู่ 

 

 

 

" ชั้ลอยากได้หัวใจแก " ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วบอกกับเธอ ก่อนจะจูบเธออย่างอ่อนโยน

 

 

ชายหนุ่มจูบหน้าผากของหญิงสาวก่อนจะถอนจูบ แล้วเลื่อนมาจูบที่ปลายจมูกโด่งของเธอ แก้วทั้งสองของเธอ และปากของเธอ รสหวานในโพรงปากของเธอมันทำให้เขาหลงไหลจนแทบจะไม่อยากถอนจูบนี้ออกเลย ใจของเขาเริ่มล่องลอยไปตามความเสน่หาของเธอจนเขาเริ่มความคุมความรู้สึกของตัวเองไม่อยู่  ประตูห้องของหญิงสาวถูกเปิดออก หญิงสาวที่ถูกดันให้เขามาในห้องอย่างไม่รู้ตัว 

 

 

ซอกคอของเธอถูกซุกไซร้จนร่างบางอ่อนแรง ชายหนุ่มช้อนร่างบางไปนอนบนเตียงก่อนที่เขาจะขึ้นค่อนร่างเธอเอาไว้ทันที 

 

 

 

" เป็นของชั้ล ของชั้ลคนเดียว " เขากระซิบข้างหูเธอก่อนจะซุกไซร้คอขาวอย่างเสน่หา จนซอกคอขาวเต็มไปด้วยรอยจ้ำแดงที่เขาตีตราแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ 

 

 

 

" โมะ " เธอเรียกเขาเมื่อตัวเธอเองเริ่มคล้อยตามอารมณ์เขาจนฉุนไม่อยู่ 

 

 

กระดุมเสื้อของเธอถูกปลดออกทีละเม็ดจนหมด มือหนาลูบไล้หน้าท้องแบนจนหญิงสาวขนลุกซูไปทั้งตัว หน้าหล่อเริ่มเลื่อนต่ำลงมาที่บ่าของหญิงสาวและมาหยุดมองตรงหน้าอกของเธอ ใจเขาเต้นรัวเมื่อได้เห็นอกคู่สวยภายใต้บราอย่างเต็มตา ใบหน้าหล่อก้มหน้าลงและจูบอกอิ่มอย่างแผ่วเบา ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วจูบเธออีกครั้ง  

 

 

 

" โมะไม่อยากหยุดเลยแก้ว " เขาพูดกับเธอเบาๆเมื่อร่างกายของตัวแรงร้อนแรงเหมือนไฟระอุ 

 

 

 

" ... " หญิงสาวนิ่งเงียบ ได้แต่มองหน้าอีกคน เมื่อตัวเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากเขา 

 

 

 

 

" โมะจะไปขอแก้วกับย่าอ่อนนะ " เขาว่า แล้วลูบผมอีกคนก่อนจะจูบที่หน้าผากของเธอ " โมะกลับห้องก่อนนะ แก้วห้ามออกไปไหน นอนในห้องนะ โมะรักแก้วนะ " เขารีบพูด แล้วรีบลุกออกจากเตียง ออกจากห้องไปเลย ก่อนจะรีบเข้าห้องตัวเองแล้วตรงเข้าไปในห้องน้ำ 

 

 

 

เขาทำผิด ทำให้เธอเสียใจมามากแล้ว ต่อไปนี้ เขาจะต้องปฏิบัติกับเธอให้ดีที่สุด 

 

 

 

 

" อ๊าาาส์ " ร่างสูงยอมปลดปล่อยด้วยตัวเอง เพื่อรักษาสิ่งมีค่าอย่างเธอเอาไว้จนกว่าจะถึงเวลา 

 

 

 

 แก้วยิ้มน้อยๆ เมื่อนึกถึงคำพูดของโทโมะ เธอน้ำตาไหลเปราะ เมื่อรู้ว่าตัวเองสมหวังในรักอีกครั้ง 

 

 

 

" ของขวัญที่ชั้ลอยากได้มานาน  ความรักมาเยือนชั้ลแล้วสินะ ^^ "

 

 

 

 

ผับฉลาม 

 

 

เกือบชั่วโมงแล้ว เป้ก็ยังไม่กลับเข้ามาในผับจนฉลามต้องออกไปตาม 

 

 

 

 

" มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ " ฉลามเดินเข้ามาหาเป้ ที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ด้านหลังผับ เป้ไม่ตอบ

 

 

 

" ทำไม ไม่สนุกหรอ " ฉลามถามต่อ 

 

 

 

" ชอบนักหรอ ไปเต้นยั่วๆ แต่งตัวรัดๆให้ผู้ชายมันมอง " เขาด่า ฉลามงง 

 

 

 

" ว่าชั้ลหรอ " ฉลามชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

 

 

 

" ทำตัวเหมือนของสาธารณะให้ผู้ชายมันมองไปทั่ว " เป้ด่ากราด จนฉลามหน้าชา 

 

 

 

" เป็นอะไรของนาย หรือนายโมโหที่แก้วไม่มา " ฉลามของขึ้น ตามอารมณ์เป้ไม่ทัน 

 

 

 

" ดีแล้วแหละ ที่แก้วไม่มา " เป้ด่าต่อ 

 

 

 

" นี่นายเป็นบ้าอะไร " 

 

 

 

" ชั้ลหละสงสัยจัง ว่าตกลงเธอเป็นเจ้าของผับหรือเป็นแม่เล้ากันแน่ ดูจากท่าเต้นเธอแล้ว น่าจะชำนาญเรื่องอย่างว่า " เป้

 

 

 

 

เพลี๊ยะ !! เพลี๊ยะ !! หญิงสาวน้ำตาไหลเปราะเมื่อได้รับคำดูถูกของคนตรงหน้า เธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมคำพูดของเขามันทำร้ายใจเธอมากขนาดนี้ 

 

 

 

 

" เต้นเรียกแขก มันก็ต้องเต้นแบบนั้นแหละ " เธอพูด 

 

 

 

" หรอ แล้ววันนี้ได้แล้วยังหละ " เขาย้อนถาม เธอนิ่งเงียบ ภาพเหตุการณ์ในอดีตมันพุ่งเข้ามาในหัวของเธอ ภาพที่เธอถูกบังคับให้ขายตัว ภาพที่เธอถูกแม่พาไปส่งให้กับเสี่ยแก่ๆคนนั้น 

 

 

 

" ชั้ลอยากรู้จัก ว่า ฉ ฉลาม จะลีลาเด็ดสักแค่ไหน " เป้รวบเอวบางเข้ามาจนชิดตัว ก่อนจะไซคอขาวอย่างกระหาย 

 

 

 

" ... " ภาพเหตุการณ์ที่เธอถูกเสี่ยคนนั้นลากขึ้นเตียง แล้วขึ้นค่อมร่างของเธอไว้ ร่างบางสั่นเทาตัวแข็งทื่อ เหมือนกำลังช็อคกับสิ่งที่เจอ 

 

 

 

 

" ปล่อยหนูไปเถอะ ฮึก ฮึก " ผู้หญิงที่ดูเหมือนเข็มแข็ง เวลานี้เธอดูอ่อนแอเหลือเกิน ดวงตาเธอแข็งท่อ ตัวเธอสั่นเทา น้ำตาเธอไหลไม่หยุด จนเป้เอะใจหยุดการกระทำ แล้วมองเธอ 

 

 

 

" ฉลาม ฉลาม เป็นอะไร ฉลาม " เป้เขย่าร่างบางให้ได้สติ เมื่อเห็นเธอตาค้างร้องไห้ไม่หยุด 

 

 

 

 

" ปล่อยหนูไปเถอะ อย่าทำอะไรหนูเลย ฮือออ ฮืออ หนูไม่ได้อยากขายตัว หนูโดนบังคับ อย่าทำอะไรหนูเลย " เธอพร่ำพูดแต่เรื่องในอดีต เป้ช็อค ไม่คิดว่าผู้หญิงอย่างเธอจะผ่านเรื่องเลวร้ายขนาดนี้มา 

 

 

 

" ฉลาม ผมขอโทษ ฉลาม คุณเป็นอะไร " เป้รู้สึกผิด เขาเขย่าร่างบางให้ได้สติ แต่เหมือนมันจะไม่ช่วยอะไรเลย 

 

 

 

 

" อย่าาาา อย่าาาาา ฮือออ ฮือออ " เธอกอดตัวเองยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าเป้ เมื่อภาพในอดีตมันวกกลับเข้ามาตอนนี้เธอถูกไซ้คออย่างป่าเถื่อน 

 

 

 

" ฮึก ...." เธอช็อคจนหมดสติไป 

 

 

 

 

 

 

" ไอป๊อป ตามไปที่บ้านฉลามเดี๋ยวนี้เลย  " หลังจากที่อุ้มร่างบางมาไว้บนรถ เป้ก็รีบโทรหาป๊อป แล้วออกรถกลับไปบ้านฉลามทันที

 

 

 

 

ที่บ้านฉลาม 

 

 

 

 

" เฮีย พี่ฉลามเป็นอะไร " ป๊อปถาม 

 

 

 

 

" คือกู กูไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเค้า " เป้รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้ฉลามเป็นแบบนี้

 

 

 

" แล้วเฮียทำอะไรพี่ฉลามหละ " ป๊อปถามต่อ 

 

 

 

" คือกุโมโห แล้วเผลอทำร้ายฉลาม "

 

 

 

 

" โมโหอะไรหรอคะ " ฟางไม่เข้าใจ 

 

 

 

 

" เออ เอาเถอะ .... ฟางช่วยไปเช็ดตัวให้ฉลามหน่อยนะ " เป้รีบเปลี่ยนเรื่อง ฟางเองก็ไม่กล้าเซ้าซี่เลยเดินเข้าไปในห้องฉลาม 

 

 

 

" เฮียชอบพี่ฉลามใช่มั้ย เฮียดูไม่พอใจตั้งแต่พี่เค้าขึ้นบนเวที " ป๊อปสังเกตมานานแล้ว แต่ไม่ได้พูด จนถึงวันนี้ มันคงเป็นอย่างที่เขาคิด 

 

 

 

" กุป่าว "

 

 

 

" ถ้าเรียกง่ายๆ คือ เฮียหึง "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา