ฟ้าเคียงดาว

 
 
ในระหว่างกินข้าวกัน โทโมะก้คอยเอาใจฟางตลอด ทัังตักข้าวให้ตักกับข้าวให้ยื่นน้ำให้จนป๊อปกับแก้วเริ่มจะอึดอัด
 
 
" กินข้าวเสร็จเดี๊ยวแก้วไปถ่ายรูปนะ " แก้วรู้สึกอึดอัดกับภาพตรงหน้าจนกลืนข้าวไม่ลงตัว ต้องขอตัวเดินออกไปจากวงทันที
 
 
 
" อย่าเข้าไปไกลหละ เดี๊ยวจะหลง " ป๊อปว่า แล้วกินข้าวต่อ
 
 
 
" พี่ป๊อป แก้วจะหลงหรือเปล่า " ฟางมองไล่หลังแก้วไปด้วยความเป็นห่วง
 
 
 
" กินข้าวเสร็จเดี๊ยวพีค่อยตามแก้วไป " ป๊อปว่า แก้วกินข้าวต่อ
 
 
หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วฟางก็เริ่มเปลี่ยนชุดเผื่อไปเล่นน้ำ โดยที่มีโทโมะตามติดเป็นปาท่องโก้
 
 
" พี่ป๊อปเล่นมั้ย " ฟางเดินเข้ามาถามป๊อป ป๊อปเหลือบมองโทโมะที่จ้องมองเขาอย่างรอคำตอบ ก้ส่ายหน้าตอบฟางไป
 
 
" งั้นเดี๊ยวฟางไปเล่น้ำกับโมะก่อนนะ พี่ป๊อปอย่าลืมเข้าไปตามแก้วหละ " ฟางว่า แล้วเดินลงไปเล่นน้ำในลำธาร
 
 
" น้ำใสมากเลยโมะ " ฟางยิ้มอย่างอารมณ์ดีเมื่อเรือนร่างของเธอได้สัมผัสกับน้ำเย็ยใสสะอาด เธอเดินต้อนฝูงปลาที่แวกว่ายอยู่ใต้น้ำอย่างสนุกจนลืมให้ความสนใจกับป๊อปไปเลย
 
 
" โมะ ต้อนปลามาหาฟาง โมะ มันไปทางนั้นแล้ววว " ฟางหัวเราะเล่นน้ำอย่างมีความสุข โดยมีโทโมะที่คอยสร้างความบันเทิงให้กับเธออยู่ข้างๆ
 
 
แก้ว... แม้จะหลีกเลี่ยงการเผชิญความเจ็บปวดโดยการเดินหนีหายเข้าไปในป่า แต่เธอก็ยังคงกระวนกระวายใจจนต้องเดินกลับออกมา
 
 
" ไม่ไปเล่นน้ำหละเฮีย " แล้วก็พบว่าป๊อปก็นั่งหน้าหงอยมองฟางที่มีความสุขอยู่กับโทโมะไม่ต่างกันกับเธอ
 
 
" ไม่อยากไม่ขัดความสุขใคร " ป๊อปว่า
 
 
" เมื่อกี้แก้วเห็นผลไม้เต็มหมดเลย แต่แก้วปีนขึ้นไปไม่ได้ เราไปเก็บผลไม้กันมั้ย " แก้วชวน เธอเหลือบไปมองโทโมะที่คอยจับแจน จับบ่าหยอกล้อกันเล่นกับฟางก็เริ่มจะทนดูไม่ได้เลยชวนป๊อปเข้าป่าไปอีกครั้ง
 
 
 
" ก็ได้ " ป๊อปเองก็ไม่ต่างอะไรกันกับแก้ว
 
 
หญิงสาวเอากล้องไปเก็บไว้ในเต้นท์แล้วเดินตามป๊อปเข้าไปในป่า
 
 
ไม่นานนักคู่หนุ่มสาวที่เล่น้ำอยู่ก็เริ่มหนาวเย็นจนต้องพากันขึ้นมา
 
 
 
" ฟางเปลี้ยนเสื้อก่อนนะ โมะห้ามหนีไปไหนนะ " เธอพูดเสียงอ้อนเมื่อกวาดสายตามองหาป๊อปแต่ก็ไม่เจอ
 
 
 
" อื้มม โมะจะกล้าทิ้งฟางไว้คนเดียวได้ยังไงหละ " โมะยิ้มดีใจที่ตัวเองมีเวลาอยู่กับฟางแค่สองคน
 
 
หญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้าจนเสร็จก็เหลือบไปเห็นกล้องถ่ายรูปตัวโปรดของแก้วที่แก้วห่วงนักห่วงหน้าขึ้นมาเปิดดูภาพ
 
 
 
" รูปพี่ตะวันนี้ยังไม่ลบจริงๆเลยนะ " ฟางบ่นเมื่อเห็นรูปชายคนหนึ่งหน้าตาคล้ายเป้ยังคงอยู่เต็มกล้องของแก้ว
 
 
" หน้าคล้ายกันมากจริงๆ " แล้วก็เลื่อนผ่านมาจนถึงรูปเป้ " พี่ชายหล่อกว่าน้องชายตั้งเยอะ คริๆ " ฟางหัวเราะ แล้วเสียงหัวเราะของเธอก็เริ่มหายไปเมื่อรูปหลังๆมันมีแต่รูปของโทโมะที่ถูกแอบถ่ายในหลายๆอากัปกิริยา " นี่อย่าบอกนะว่า.. "
 
 
" ฟาง ! เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเงียบเชียว " เสียงโทโมะตะโกนดังเข้าใาจากข้าวนอก ฟางรนรานรีปปิดกล้องแล้วลุกออกจากเต้นท์ทันที
 
 
" ฟางเสร็จแล้ว โมะเข้าไปเปลี่ยนชุดได้เลย " ฟางยิ้มเจื่อนๆกลบเกลื่อนความตกใจของตัวเอง
 
 
ไม่นานนักป๊อป แก้วก็กลับมาพร้อมกับผลไม้เต็มมือ
 
 
" โห ได้ผลไม้มาเต็มเลย " ฟางพูดดัดเสียงเหมือนตื่นเต้น แล้วเดอนเข้าไปหาป๊อป  " มาคุยกับฟางหน่อย ฟางมีเรื่องจะคุยด้วย " ฟางว่า
 
 
 
" จะคุยอะไร " ป๊อปแกล้งทำเสียงเย็นชาใส่ฟาง
 
 
" เหอะน๊า มาเลย " ฟางดึงแขนป๊อปจนป๊อปต้องเดินตามฟางออกมา
 
 
ฟางกับป๊อปไปไม่นานนัก โทโมะก็ออกมาจากเต้นท์ เขาเดินเข้าไปหาแก้วที่นั่งกินผลไม้หันหน้ามองลำธารอยู่
 
 
" ฟางไปไหนแล้ววะ " เขาถามแล้วหยิบกล้วยมาปลอกกิน
 
 
 
" เดินเข้าไปในป่ากับพี่ป๊อป " แก้วพูดเสียงเหนื่อยๆ โทโมะรีบวางกล้วยแล้วเดินตามเข้าไป
 
 
 
ป๊อป - ฟาง
 
 
" แก้วชอบโทโมะใช่มั้ย " ฟางเปิดประเด็น ป๊อปอึ้งไปไม่คิดว่าฟางจะลากตนมาพูดเรื่องนี้ อีกอย่างตนก็แอบสังเกตุอาการของแก้วมาสักพักแล้ว
 
 
" ทำไมฟางถามแบบนี้" 
 
 
 
" ฟางเห็นรูปโทโมะในกล้องของแก้วเต็มไปหมด แล้วกล้องตัวนั้นมันจะถามเฉพาะคนที่มันสนใจแล้วก็ให้ความสำคัญ ซึ่งมันมีไม่กี่คนแต่มีโทโมะด้วย " 
 
 
" แล้วยังไง ก้ถ่ายเพื่อนมันแปลกตรงไหน " ป๊อปว่า แต่ในใจก้แอบคิด
 
 
" ก็ถ้าถ่ายเพื่อนมันจะใช้กล้องอีกตัวนึง ในกล้องนั้นมันมีแค่รูปของคนที่อยู่ในใจมันแค่นั้น "
 
 
" ..." ป๊อปนิ่งคิด หวนนึกถึงอาการของแก้วเวลาที่แก้วเห็นโทโมะเอาใจฟางก็เริ่มคล้อยตามเห็นด้วยกับฟาง
 
 
" แล้วถ้ามันชอบโทโมะ ฟางก้ไม่อยากให้มันเสียใจเพราะฟาง โทโมะมีท่าทีเหมือนจีบฟาง แต่ฟางไม่ใช่คิดอะไรอยู่แล้ว " ฟางว่า ป๊อปอมยิ้มขึ้นมามันที
 
 
" หรอ พี่ก็นึกว่าฟางจะมีความสุขซะอีกที่อยู่กับเค้า " ป๊อปพูด
 
 
" จะบ้าหรอพี่ป๊อป เราเป็นเพื่อนกันนะ >< " ฟางยิ้มอายๆ
 
 
 
ป๊อปยื่นหน้าเข้าๆปพูดกับฟางใกล้ๆ " หึงนะรู้มั้ย ที่หลังอย่าทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้อีก พี่ไม่ชอบ พี่หวงมาก " แล้วแกล้งให้ปลายจมูกของตัวเองชนกับแก้วนวลๆของฟาง
 
 
ฟางเขิลจนหน้าแดง " บ้าหรอพี่ป๊อปหนะ " เธออายจนทำตัวไม่ถูก
 
 
 
ผิดกับอีกคนหนึ่งที่กำลังแอบฟังบทสนทนาของทั้งคู่อยู่  เขาดูไม่พอใจและกำลังโกรธ ชายหนุ่มหันหลังกลับแล้วสาวเท้าอย่างเร็วไปที่เต้นท์ก่อนจะคว้ากล้องถ่ายรูปของแก้วออกมาเปิดรูปดู
 
 
 
" เห้ย !!! ทำอะไรของแกวะ " แก้วตกใจ ใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่มรีบไปคว้ากล้องคืนจากโทโมะ แต่อีกฝ่ายไม่ให้
 
 
" แกชอบชั้ลใช่มั้ยไอแก้ว !!! " เขาถามเสียงดัง ดังจนทำให้อีกฝ่ายช็อคจนพูดไม่ออก
 
 
 
" ... " เธอได้แต่ยืนใบ้กินมองดูหน้าอีกฝ่ายด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว กลัวว่าจะถูกคนตรงหน้าปฏิเสธความรู้สึกของเธอ
 
 
" เลิกคิดไปเลยนะ ชั้ล ไม่ได้ชอบแกและไม่มีวันชอบด้วย ชั้ลชอบฟางคนเดียว แล้วอย่ามาแอบถ่ายรูปชั้ลอีก เพราะไอรูปถ่ายบ้าๆนี่มันอาจจะทำใฟ้ฟางปฏิเสธความรักของชั้ลได้ ชั้ลจะลบมันทิ้งให้หมด " โทโมะพยายามจะลบรูปทั้งหมดในกล้อง แก้วร้องไห้โฮรีบเข้าไปดึงกล้องตัวเองกลับ
 
 
 
" ชั้ลลบเอง เอามาให้ชั้ล ขอร้องหละ ฮือ ฮืออ ฮืออ " เธอร้องไห้คร่ำครวญ มือก็คว้าแย่งกล้องคืนกลับจากโทโมะ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอม ทั้งคู่แย่งกันไปมาจนกล้องสุดห่วงของแก้วตกลงไปในลำธาร
 
 
แก้วมองตามกล้องที่ตกอยู่ไปอย่างใจหาย ก่อนจะหันกลับมาตบหน้าโทโมะฉาดใหญ่
 
 
 
เพลี๊ยะ !
 
 
 
" ถ้ารังเกียจความรู้สึกของชั้ลมาก บอกกันดีๆก็ได้ ไม่ต้องทำร้ายกันขนาดนี้  " แก้วพูดทั้งน้ำตาก่อนจะเดินลุยลงน้ำไปหากล้อง
 
 
 
" เกิดอะไรขึ้นโทโมะ " ฟางมองแก้วที่ดำน้ำหากล้องด้วยความตกใจก่อนจะหันมาถามโทโมะ
 
 
 
" ทะเลาะกันนิดหน่อย " โทโมะหน้าสอดสี ไม่กล้าเล่าความจริง
 
 
 
" พี่ป๊อปลงไปช่วยมันหน่อย ถ้าไม่ได้กล้องคืน แก้วมันไม่ขึ้นมาแน่ๆ " ฟางว่า ป๊อปรีบลงไปช่วยแก้ว    ฟางตามลงไปอีกคน
 
 
 
ผ่านไปเกือบ 20 นาทีก็งมจนเจอกล้อง แก้วกอดกล้องตัวนั้นแล้วร้องไห้อย่างหนักจนฟางต้องกอดปลอบ
 
 
" ไม่เป็นไร เดี๊ยวเอาไปซ่อมนะ " ฟางว่า
 
 
 
" รูปตะวัน คงจะหายไปหมดแล้ว ฮึก  " แล้วพูดทั้งน้ำตากอดกล้องไว้แน่นเหมือนกลัวมันจะหายไปอีก
 
 
" ไม่หายหรอก เดี๊ยวมห้พี่เป้ซ่อมให้ ป๊อปว่า แล้วพากันขึ้นมาจากน้ำ แก้วเดินผ่านโทโมะโดยไม่คิดจะมอง
 
 
 
" กูว่ามึงทำเกินไปวะ  " ป๊อปเดินมาหยุดหน้าโทโมะแล้วต่อว่าโดนไม่หันมองหน้า แล้วเดินตามแก้วเข้าไปในเต้นท์