ฟ้าเคียงดาว

8.4

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.

  49 ตอน
  431 วิจารณ์
  59.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 02.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

ในระหว่างกินข้าวกัน โทโมะก้คอยเอาใจฟางตลอด ทัังตักข้าวให้ตักกับข้าวให้ยื่นน้ำให้จนป๊อปกับแก้วเริ่มจะอึดอัด

 

 

" กินข้าวเสร็จเดี๊ยวแก้วไปถ่ายรูปนะ " แก้วรู้สึกอึดอัดกับภาพตรงหน้าจนกลืนข้าวไม่ลงตัว ต้องขอตัวเดินออกไปจากวงทันที

 

 

 

" อย่าเข้าไปไกลหละ เดี๊ยวจะหลง " ป๊อปว่า แล้วกินข้าวต่อ

 

 

 

" พี่ป๊อป แก้วจะหลงหรือเปล่า " ฟางมองไล่หลังแก้วไปด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

" กินข้าวเสร็จเดี๊ยวพีค่อยตามแก้วไป " ป๊อปว่า แก้วกินข้าวต่อ

 

 

หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วฟางก็เริ่มเปลี่ยนชุดเผื่อไปเล่นน้ำ โดยที่มีโทโมะตามติดเป็นปาท่องโก้

 

 

" พี่ป๊อปเล่นมั้ย " ฟางเดินเข้ามาถามป๊อป ป๊อปเหลือบมองโทโมะที่จ้องมองเขาอย่างรอคำตอบ ก้ส่ายหน้าตอบฟางไป

 

 

" งั้นเดี๊ยวฟางไปเล่น้ำกับโมะก่อนนะ พี่ป๊อปอย่าลืมเข้าไปตามแก้วหละ " ฟางว่า แล้วเดินลงไปเล่นน้ำในลำธาร

 

 

" น้ำใสมากเลยโมะ " ฟางยิ้มอย่างอารมณ์ดีเมื่อเรือนร่างของเธอได้สัมผัสกับน้ำเย็ยใสสะอาด เธอเดินต้อนฝูงปลาที่แวกว่ายอยู่ใต้น้ำอย่างสนุกจนลืมให้ความสนใจกับป๊อปไปเลย

 

 

" โมะ ต้อนปลามาหาฟาง โมะ มันไปทางนั้นแล้ววว " ฟางหัวเราะเล่นน้ำอย่างมีความสุข โดยมีโทโมะที่คอยสร้างความบันเทิงให้กับเธออยู่ข้างๆ

 

 

แก้ว... แม้จะหลีกเลี่ยงการเผชิญความเจ็บปวดโดยการเดินหนีหายเข้าไปในป่า แต่เธอก็ยังคงกระวนกระวายใจจนต้องเดินกลับออกมา

 

 

" ไม่ไปเล่นน้ำหละเฮีย " แล้วก็พบว่าป๊อปก็นั่งหน้าหงอยมองฟางที่มีความสุขอยู่กับโทโมะไม่ต่างกันกับเธอ

 

 

" ไม่อยากไม่ขัดความสุขใคร " ป๊อปว่า

 

 

" เมื่อกี้แก้วเห็นผลไม้เต็มหมดเลย แต่แก้วปีนขึ้นไปไม่ได้ เราไปเก็บผลไม้กันมั้ย " แก้วชวน เธอเหลือบไปมองโทโมะที่คอยจับแจน จับบ่าหยอกล้อกันเล่นกับฟางก็เริ่มจะทนดูไม่ได้เลยชวนป๊อปเข้าป่าไปอีกครั้ง

 

 

 

" ก็ได้ " ป๊อปเองก็ไม่ต่างอะไรกันกับแก้ว

 

 

หญิงสาวเอากล้องไปเก็บไว้ในเต้นท์แล้วเดินตามป๊อปเข้าไปในป่า

 

 

ไม่นานนักคู่หนุ่มสาวที่เล่น้ำอยู่ก็เริ่มหนาวเย็นจนต้องพากันขึ้นมา

 

 

 

" ฟางเปลี้ยนเสื้อก่อนนะ โมะห้ามหนีไปไหนนะ " เธอพูดเสียงอ้อนเมื่อกวาดสายตามองหาป๊อปแต่ก็ไม่เจอ

 

 

 

" อื้มม โมะจะกล้าทิ้งฟางไว้คนเดียวได้ยังไงหละ " โมะยิ้มดีใจที่ตัวเองมีเวลาอยู่กับฟางแค่สองคน

 

 

หญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้าจนเสร็จก็เหลือบไปเห็นกล้องถ่ายรูปตัวโปรดของแก้วที่แก้วห่วงนักห่วงหน้าขึ้นมาเปิดดูภาพ

 

 

 

" รูปพี่ตะวันนี้ยังไม่ลบจริงๆเลยนะ " ฟางบ่นเมื่อเห็นรูปชายคนหนึ่งหน้าตาคล้ายเป้ยังคงอยู่เต็มกล้องของแก้ว

 

 

" หน้าคล้ายกันมากจริงๆ " แล้วก็เลื่อนผ่านมาจนถึงรูปเป้ " พี่ชายหล่อกว่าน้องชายตั้งเยอะ คริๆ " ฟางหัวเราะ แล้วเสียงหัวเราะของเธอก็เริ่มหายไปเมื่อรูปหลังๆมันมีแต่รูปของโทโมะที่ถูกแอบถ่ายในหลายๆอากัปกิริยา " นี่อย่าบอกนะว่า.. "

 

 

" ฟาง ! เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมเงียบเชียว " เสียงโทโมะตะโกนดังเข้าใาจากข้าวนอก ฟางรนรานรีปปิดกล้องแล้วลุกออกจากเต้นท์ทันที

 

 

" ฟางเสร็จแล้ว โมะเข้าไปเปลี่ยนชุดได้เลย " ฟางยิ้มเจื่อนๆกลบเกลื่อนความตกใจของตัวเอง

 

 

ไม่นานนักป๊อป แก้วก็กลับมาพร้อมกับผลไม้เต็มมือ

 

 

" โห ได้ผลไม้มาเต็มเลย " ฟางพูดดัดเสียงเหมือนตื่นเต้น แล้วเดอนเข้าไปหาป๊อป  " มาคุยกับฟางหน่อย ฟางมีเรื่องจะคุยด้วย " ฟางว่า

 

 

 

" จะคุยอะไร " ป๊อปแกล้งทำเสียงเย็นชาใส่ฟาง

 

 

" เหอะน๊า มาเลย " ฟางดึงแขนป๊อปจนป๊อปต้องเดินตามฟางออกมา

 

 

ฟางกับป๊อปไปไม่นานนัก โทโมะก็ออกมาจากเต้นท์ เขาเดินเข้าไปหาแก้วที่นั่งกินผลไม้หันหน้ามองลำธารอยู่

 

 

" ฟางไปไหนแล้ววะ " เขาถามแล้วหยิบกล้วยมาปลอกกิน

 

 

 

" เดินเข้าไปในป่ากับพี่ป๊อป " แก้วพูดเสียงเหนื่อยๆ โทโมะรีบวางกล้วยแล้วเดินตามเข้าไป

 

 

 

ป๊อป - ฟาง

 

 

" แก้วชอบโทโมะใช่มั้ย " ฟางเปิดประเด็น ป๊อปอึ้งไปไม่คิดว่าฟางจะลากตนมาพูดเรื่องนี้ อีกอย่างตนก็แอบสังเกตุอาการของแก้วมาสักพักแล้ว

 

 

" ทำไมฟางถามแบบนี้" 

 

 

 

" ฟางเห็นรูปโทโมะในกล้องของแก้วเต็มไปหมด แล้วกล้องตัวนั้นมันจะถามเฉพาะคนที่มันสนใจแล้วก็ให้ความสำคัญ ซึ่งมันมีไม่กี่คนแต่มีโทโมะด้วย " 

 

 

" แล้วยังไง ก้ถ่ายเพื่อนมันแปลกตรงไหน " ป๊อปว่า แต่ในใจก้แอบคิด

 

 

" ก็ถ้าถ่ายเพื่อนมันจะใช้กล้องอีกตัวนึง ในกล้องนั้นมันมีแค่รูปของคนที่อยู่ในใจมันแค่นั้น "

 

 

" ..." ป๊อปนิ่งคิด หวนนึกถึงอาการของแก้วเวลาที่แก้วเห็นโทโมะเอาใจฟางก็เริ่มคล้อยตามเห็นด้วยกับฟาง

 

 

" แล้วถ้ามันชอบโทโมะ ฟางก้ไม่อยากให้มันเสียใจเพราะฟาง โทโมะมีท่าทีเหมือนจีบฟาง แต่ฟางไม่ใช่คิดอะไรอยู่แล้ว " ฟางว่า ป๊อปอมยิ้มขึ้นมามันที

 

 

" หรอ พี่ก็นึกว่าฟางจะมีความสุขซะอีกที่อยู่กับเค้า " ป๊อปพูด

 

 

" จะบ้าหรอพี่ป๊อป เราเป็นเพื่อนกันนะ >< " ฟางยิ้มอายๆ

 

 

 

ป๊อปยื่นหน้าเข้าๆปพูดกับฟางใกล้ๆ " หึงนะรู้มั้ย ที่หลังอย่าทำตัวสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้อีก พี่ไม่ชอบ พี่หวงมาก " แล้วแกล้งให้ปลายจมูกของตัวเองชนกับแก้วนวลๆของฟาง

 

 

ฟางเขิลจนหน้าแดง " บ้าหรอพี่ป๊อปหนะ " เธออายจนทำตัวไม่ถูก

 

 

 

ผิดกับอีกคนหนึ่งที่กำลังแอบฟังบทสนทนาของทั้งคู่อยู่  เขาดูไม่พอใจและกำลังโกรธ ชายหนุ่มหันหลังกลับแล้วสาวเท้าอย่างเร็วไปที่เต้นท์ก่อนจะคว้ากล้องถ่ายรูปของแก้วออกมาเปิดรูปดู

 

 

 

" เห้ย !!! ทำอะไรของแกวะ " แก้วตกใจ ใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่มรีบไปคว้ากล้องคืนจากโทโมะ แต่อีกฝ่ายไม่ให้

 

 

" แกชอบชั้ลใช่มั้ยไอแก้ว !!! " เขาถามเสียงดัง ดังจนทำให้อีกฝ่ายช็อคจนพูดไม่ออก

 

 

 

" ... " เธอได้แต่ยืนใบ้กินมองดูหน้าอีกฝ่ายด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว กลัวว่าจะถูกคนตรงหน้าปฏิเสธความรู้สึกของเธอ

 

 

" เลิกคิดไปเลยนะ ชั้ล ไม่ได้ชอบแกและไม่มีวันชอบด้วย ชั้ลชอบฟางคนเดียว แล้วอย่ามาแอบถ่ายรูปชั้ลอีก เพราะไอรูปถ่ายบ้าๆนี่มันอาจจะทำใฟ้ฟางปฏิเสธความรักของชั้ลได้ ชั้ลจะลบมันทิ้งให้หมด " โทโมะพยายามจะลบรูปทั้งหมดในกล้อง แก้วร้องไห้โฮรีบเข้าไปดึงกล้องตัวเองกลับ

 

 

 

" ชั้ลลบเอง เอามาให้ชั้ล ขอร้องหละ ฮือ ฮืออ ฮืออ " เธอร้องไห้คร่ำครวญ มือก็คว้าแย่งกล้องคืนกลับจากโทโมะ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอม ทั้งคู่แย่งกันไปมาจนกล้องสุดห่วงของแก้วตกลงไปในลำธาร

 

 

แก้วมองตามกล้องที่ตกอยู่ไปอย่างใจหาย ก่อนจะหันกลับมาตบหน้าโทโมะฉาดใหญ่

 

 

 

เพลี๊ยะ !

 

 

 

" ถ้ารังเกียจความรู้สึกของชั้ลมาก บอกกันดีๆก็ได้ ไม่ต้องทำร้ายกันขนาดนี้  " แก้วพูดทั้งน้ำตาก่อนจะเดินลุยลงน้ำไปหากล้อง

 

 

 

" เกิดอะไรขึ้นโทโมะ " ฟางมองแก้วที่ดำน้ำหากล้องด้วยความตกใจก่อนจะหันมาถามโทโมะ

 

 

 

" ทะเลาะกันนิดหน่อย " โทโมะหน้าสอดสี ไม่กล้าเล่าความจริง

 

 

 

" พี่ป๊อปลงไปช่วยมันหน่อย ถ้าไม่ได้กล้องคืน แก้วมันไม่ขึ้นมาแน่ๆ " ฟางว่า ป๊อปรีบลงไปช่วยแก้ว    ฟางตามลงไปอีกคน

 

 

 

ผ่านไปเกือบ 20 นาทีก็งมจนเจอกล้อง แก้วกอดกล้องตัวนั้นแล้วร้องไห้อย่างหนักจนฟางต้องกอดปลอบ

 

 

" ไม่เป็นไร เดี๊ยวเอาไปซ่อมนะ " ฟางว่า

 

 

 

" รูปตะวัน คงจะหายไปหมดแล้ว ฮึก  " แล้วพูดทั้งน้ำตากอดกล้องไว้แน่นเหมือนกลัวมันจะหายไปอีก

 

 

" ไม่หายหรอก เดี๊ยวมห้พี่เป้ซ่อมให้ ป๊อปว่า แล้วพากันขึ้นมาจากน้ำ แก้วเดินผ่านโทโมะโดยไม่คิดจะมอง

 

 

 

" กูว่ามึงทำเกินไปวะ  " ป๊อปเดินมาหยุดหน้าโทโมะแล้วต่อว่าโดนไม่หันมองหน้า แล้วเดินตามแก้วเข้าไปในเต้นท์

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา