Fic:One piece
เขียนโดย 
Rosebear
วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 23.13 น.
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 23.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) Promise สัญญา ตอนที่ 6 [Law X Robin]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอึก!!! ที่นี้ที่ไหน ทำไมมันมืดมิดไปหมดเลย
โรบิ้นในตอนนี้มองไปทางไหนก็มีแต่ความมืดมิด หญิงสาวค่อยๆทรุดตัวลงกับพื้น
อ่า.... หนาวจัง แถมยังมืดอีก ใครก็ได้ช่วยด้วย...
เหมือนคำขอร้องของหญิงสาวจะได้ผล
เหมือนมีลมพัดมาทางหญิงสาวเบาๆ จนโรบิ้นต้องเอามือโอบไหล่ ลมนั้นพัดมาพร้อมกับ
แสงสว่าง พร้อมกับชายคนหนึ่ง
โรบิ้น:พ่อ!!!
หญิงสาวพยายามจะลุกขึ้น แต่มีมือของใครสักคนเหนี่ยวรั้งเธอไว้
มันคือพลังของเธอเอง เธอไม่น่ามีพลังแบบนี้เลย สุดท้ายมันก็กลับมาทำร้ายตัวเธอเอง
โรบิ้น:พ่อ!!! อย่าทิ้งหนูไป
พ่อ:ไป... ซะ
โรบิ้น:พ่อพูดอะไร???
พ่อ:ไปซะ... คนคนนั้นเขารักลูกมากกว่าพ่ออีก 26ปีแล้วที่เขารอลูก
โรบิ้น:ไม่!!!หนูรักพ่อคนเดียว ไม่!!! อย่าจากหนูไป ม่ายยยยยยยยยยยยย!!!!!!!
อึก!!!
หญิงสาวสะดุ้งเฮือก เธอฝันร้าย ไม่สิ เธอฝันถึงพ่อของเธอ ท่านเสียไปหลายปีแล้ว
เพิ่งมาเข้าฝันเธอวันนี้เนี่ยนะ ไม่แปลกไปหน่อยเหรอ
แล้ว 'คนคนนั้น' คือใครกันแน่!!!
. . . . . . . .
โรบิ้นในร่างชุดสีดำ (ยังกะจะไปงานศพ//Rose งานศพแกนี่และ อินักเขียน//โรบิ้น)
ยืนรอแท็กซี่อยู่ ฮึฮึ ยัยบ้านามิ ดันมาติดงานอีก ส่วนลูฟี่ ดันขับรถไม่เป็นอีก
ซันจิ ก็ติดลูกค้าอีก เรย์วี่ มิล่า เบล ดันติ
เอี๊ยด!!!
เสียงรถเบรก ทำให้โรบิ้นถึงกับต่อหันไปมอง พบว่าเป็นรถคันหรู แต่ลวดลายมันแปลกๆ
(ลายเสือมั้ง//Rose) มาจอดข้างหน้าเธอ
กระจกถูกเลือกลงมา เผยให้เห็นคนภายในรถ
ลอว์:ขึ้นมาสิ เดี๋ยวฉันไปส่งให้
โรบิ้น:เอ่อ...
หญิงสาวชั่งใจอยู่สักพักนึง ถ้าเธอไปกับหมอนี้ คงไม่ดีแน่ๆ แต่ตอนนี้ เธอจะเป็นลมแล้ว
โรบิ้นเปิดประตูรถของลอว์เข้าไปนั่งทันที
หญิงสาวไม่พูดอะไรทั้งสิ้น เธอไม่อยากพูดกับเขา ดูดเลือดเธอไป
อย่าหวังว่าเธอจะยกโทษให้ละกัน
ลอว์:เธอชื่ออะไร???
โรบิ้น:....
เอี๊ยด!!!
เขาเบรกรถจนหน้าของโรบิ้นเกือบหัวทิ่ม
โรบิ้น:เธอขับรถเป็นหรือเปล่า???
ลอว์:ขับเป็นนะ แต่ตอนนี้ถึงหน้าบ้านคุณแล้ว ไม่ให้ผมเบรครึไง!!!
หญิงสาวถึงกับผงะ เขารู้จักบ้านเธอได้อย่างไร ทั้งๆที เธอยังไม่ได้บอกทางเขาเลย
โรบิ้น:ขอบคุณ...
หญิงสาวกำลังจะก้าวลงจากรถ แต่ถูกลอว์ดึงมือเอาไว้
ลอว์:เดี๋ยว!!! เธอยังไม่ได้จ่ายค่าขับรถ รวมถึงคำพูดที่ดูถูกเมื่อกี้ด้วย
โรบิ้น:กี่เบรี???
หญิงสาวหยิบกระเป๋าของตนเอง
ลอว์:ผมไม่ต้องการเงิน ต้องการแค่... เลือดอันหอมหวานของเธอ
พูดจบ ชายหนุ่มก็โอบเอวของหญิงสาว โน้มหน้าลงที่ต้นคอของหญิงสาว
ก็ที่จะกัดเข้าอย่างแรง
น่าแปลก... ทำไมเธอถึงไม่ผลักเขาออก ทำไมนะ...
โรบิ้น:อึก!!!
หญิงสาวเริ่มคราง ชายหนุ่มค่อยๆถอนเขี้ยวจากต้นคอ แล้วเลียเลือดที่ติดอยู่
ลอว์:หึ!!! ผมไปล่ะ แล้วเอาไว้เจอกันใหม่
ชายหนุ่มขับรถออกไปทันที
โรบิ้น:อึก!!! เจ็บชะมัด
หญิงสาวพาสังขารของตนเองเข้าไปในบ้าน ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอนกับโซฟา
โรบิ้น:ทั้่งๆที่เกลียดหมอนั้นแท้ๆ แต่ทำไมต้องหน้าแดงด้วยนะ
to be the continune.
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
