อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

"นี่ๆ เธอชื่ออะไรเหรอ?"หลังจากที่ตามยัยสิ่งมีชีวิตที่ผมและเพื่อนๆไม่สามารถเรียกว่ามนุษย์ได้อย่างเต็มปาก (เอาจริงๆผมเองก็ยังไม่รู้ว่าเธอเป็นมนุษย์หรือเปล่า) ก็ได้มีมนุษย์ใจกล้านามว่า คารียะ ถามเธอขึ้นมา

"โค....บา....โตะ  ยู.....อิ.....จิ"เธอตอบกลับมาโดยไม่หันมามองด้านหลัง

"โค.....บา.....โตะ ยู......อิ....จิ เหรอครับ"ไทโย

"ไทโยนายไม่ต้องลากเสียงตามเธอก็ได้"อัฟฟ่า

"แล้วก็ฉันลืมบอกไปว่า ถ้าอยู่ที่นี่น่ะ ช่วงเวลา6โมงเย็นถึงตี2ห้ามออกไปไหนตามลำพังเด็ดขาดนะ"เธอหันหน้ามาคุยกับพวกเราสักพักก็หันกลับไปใหม่

"นี่ แล้วเธอมาที่นี่ได้ไง"เบย์ต้าถามขึ้นมา

"ก็นะ เรื่องมันเริ่มหลังจากวันที่ฉันไปยื่นใบสมัครโรงเรียนไรมงไม่กี่วัน"เธอเริ่มเล่าไป

"หะ เธอ คือนักเรียนใหม่โรงเรียนไรมงงั้นเหรอ งั้นเธอเล่นบอลเป็นไหม สนใจจะมา..."ผมยังพูดไม่ทันจบเธอก็พูดแทรกขึ้นมา

"เสียใจด้วยฉันเกียจฟุตบอล"เธอตอบด้วยดวงตาที่ไร้ซึ่งอารมความรู้สึก

"นี่ๆเธอคนนี้เป็นมนุษย์หรือเปล่า"ผมหันไปคุยกับคิริโนะ

"ต้องเป็นสิ ตอนนั้นไม่เห็นเหรอเธอมีเลือดออกด้วยนะ"ไทโยตอบ

"มันก็ไม่แต่นะ ก็หนังในสยองขวัญเกรดA+ที่ฉันเคยดูตุ๊กตาก็มีเลือดหรือน้ำตาออกมาด้วยนี่นะ"ฮาคุริว

นั้นสินะ เธอคนนั้นนะดูเหมือนตุ๊กตามากกว่ามนุษย์ด้วยซ้ำ ผมคิดในใจ

"ทุกคนคะ ถึงแล้วคะ!"เธอหยุดอยู่ตรงบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งก่อนจะเปิดประตูเข้าไป บ้านนั้นมันดูเก่าและหลังใหญ่มากเกินกว่าจะเป็นบ้านของเด็กคนเดียว หรือว่าเธอจะไม่ใช่มนุษย์จริงๆ หลังจากนั้นเธอก็พาพวกเราเข้าไปในห้องๆหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องที่กว้าง มากแต่ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจาก ฝูกกับผ้าห่มหลายผืนที่กองร่วมกัน แต่มีผูกหมอนและผ้าห่ม ผืนหนึ่งที่ถูกปูอย่างเรียบร้อย ซึ่งนั้นน่าจะเป็นที่นอนของเธอ

"ที่นอนอยู่ตรงนั้น ปูกันเองนะ"เธอเดินเข้าไปที่ฟูกของเธอแล้วหลับไป

"อะไรกันเนีย เป็นเด็กที่ไร้มารยาทแถมยังไร้น้ำใจอีกด้วย"แกร่มม่าดูหงุดหงิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น

"เอาน่า แค่ปูที่นอนเองทำๆไปเถอะ"อัฟฟ่าตบไหล่แกร่มม่าก่อนจะไปหยิบฟูกและผ้าห่มจากก้องผ้านั้น

"ขอโทษนะคะ ที่เธอไร้มารยาทแล้วทำให้เดือดร้อน" เสียงหนึ่งดังขึ้น เป็นเสียงผู้หญิง แต่ไม่ใช่เสียงเบย์ต้า คินาโกะ หรือโคบาโตะแน่นอน

"ใครน่ะออกมานะ!"ซึรุงิตะโกนลั่น ก่อนที่จะปากดร่างของผู้หญิงตัวเท่าผีเสื้อ มีผมสีเงินใส่ชุดโลลิต้าสีดำและมีปีกสีดำ จ้องมาที่พวกเรา

"ผี!!!!!!!!!!!!"ผมร้องลั่นด้วยความกลัว