อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ
4.7
เขียนโดย yamiji
วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.04 น.
60 ตอน
2 วิจารณ์
59.35K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2560 19.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) การพบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโคบาโตะ:talk
เมื่อเวลาผ่านไป ดูเหมือนทุกคนจะคุ้นชินกับการอยู่กับผีแล้ว(มั้งนะ) วันนี้ก็เหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา พวกโปโตคอล โอเมก้า ก็ออกไปหาข้าวกินในเมือง ส่วนพวกเทนมะก็ซ้อมบอลกันอยู่หน้าบ้าน เหลือฉันคนเดียวที่นั้งเย็บผ้าอยู่บนระเบียงหน้าบ้าน
"เบื่อจัง~~"ฉันแอบบ่นออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน
"จริงสิไปที่สวนนั้นดีกว่า!"ฉันพูดขึ้นมาก่อนจะวิ่งลงบันไดบ้านไป ฉันวิ่งออกนอกรั้วบ้านแล้วลัดบเลาะตามดงป่าไม้ไป ไม่นานก็ถึง สวนนั้นเป็นสวนที่มีดอกไม้สีเหลืองบ้านเต็มไปหมด ฉันชอบมาที่นี้กับคุณปู่แต่หลังจากที่ท่านไปเกิดใหม่ฉันก็ไม่ได้มาที่นี่อีกเลย....
"ฉันสวยเหมือนเดิมเลยนะ...."ฉันพูดออกไปแล้วไปนั้งพักอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ที่กลางสวน ก่อนที่จะเคลิ้มหลับไป
5นาทีต่อมา......
ฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆเหมือนมีอะไรมาสะกิดที่หน้าฉันจึงลืมตาขึ้นมาดู ปรากดว่า.....คารียะ!?
"อ้าว!ตื่นแล้วเหรอ"คารียะยิ้มร้ายๆ แล้วมองมาที่ฉัน
"คารี่?มาที่นี่ได้ไงเนีย"ฉันคยี้ตาแล้วมองหน้าคารียะ
"ก็แอบตามมาน่ะ"คารียะตอบมาด้วยสีหน้ากวนๆ
"แอบตามมาแบบนี้ นี่มันโรคจิตชัดๆ"ฉันหันหน้าหนีคารียะแล้วพูดเสียงเบาที่สุด
"เธอกำลังด่าว่าฉันโรคจิตอยู่ใช่ไหม"คารียะ
"ป่าวววววววววว"ฉันหัวเราะกลบเกลื้อน
"เสียงสูงขนาดนี้ โกหกสินะ"คารียะจ้องหน้าฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนที่ฉันจะหันหน้าหนีเขาอีกครั้ง
"หลบหน้าฉันทำไม!"คารียะ
"นายนี้มันวอนหาเรื่องสะจริง"ฉันเอื้อมือออกไปทำท่าจะต่อยคารียะ แต่ก็ต้องหยุดไปเพราะฉันเห็นอะไรสีขาวๆตกลงพื้นข้างหน้า
"เมื่อกี้มันอะไรน่ะ"ฉันหยุดยั้งมือแล้วเดินไปดู โดยมีคารียะตามมาข้างหลัง
"อะไรกันละนั้น มนุษย์ต่างดาวเหรอ"คารียะ
"ฉันว่าไม่ใช่หรอกนะ" พวกเราทั้งคู่เดินไปจนพบกับร่างของผู้ชายผมยาวสีน้ำตาลกำลังนอนอยู่ที่พื้น
เมื่อเวลาผ่านไป ดูเหมือนทุกคนจะคุ้นชินกับการอยู่กับผีแล้ว(มั้งนะ) วันนี้ก็เหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา พวกโปโตคอล โอเมก้า ก็ออกไปหาข้าวกินในเมือง ส่วนพวกเทนมะก็ซ้อมบอลกันอยู่หน้าบ้าน เหลือฉันคนเดียวที่นั้งเย็บผ้าอยู่บนระเบียงหน้าบ้าน
"เบื่อจัง~~"ฉันแอบบ่นออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน
"จริงสิไปที่สวนนั้นดีกว่า!"ฉันพูดขึ้นมาก่อนจะวิ่งลงบันไดบ้านไป ฉันวิ่งออกนอกรั้วบ้านแล้วลัดบเลาะตามดงป่าไม้ไป ไม่นานก็ถึง สวนนั้นเป็นสวนที่มีดอกไม้สีเหลืองบ้านเต็มไปหมด ฉันชอบมาที่นี้กับคุณปู่แต่หลังจากที่ท่านไปเกิดใหม่ฉันก็ไม่ได้มาที่นี่อีกเลย....
"ฉันสวยเหมือนเดิมเลยนะ...."ฉันพูดออกไปแล้วไปนั้งพักอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ที่กลางสวน ก่อนที่จะเคลิ้มหลับไป
5นาทีต่อมา......
ฉันเริ่มรู้สึกแปลกๆเหมือนมีอะไรมาสะกิดที่หน้าฉันจึงลืมตาขึ้นมาดู ปรากดว่า.....คารียะ!?
"อ้าว!ตื่นแล้วเหรอ"คารียะยิ้มร้ายๆ แล้วมองมาที่ฉัน
"คารี่?มาที่นี่ได้ไงเนีย"ฉันคยี้ตาแล้วมองหน้าคารียะ
"ก็แอบตามมาน่ะ"คารียะตอบมาด้วยสีหน้ากวนๆ
"แอบตามมาแบบนี้ นี่มันโรคจิตชัดๆ"ฉันหันหน้าหนีคารียะแล้วพูดเสียงเบาที่สุด
"เธอกำลังด่าว่าฉันโรคจิตอยู่ใช่ไหม"คารียะ
"ป่าวววววววววว"ฉันหัวเราะกลบเกลื้อน
"เสียงสูงขนาดนี้ โกหกสินะ"คารียะจ้องหน้าฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนที่ฉันจะหันหน้าหนีเขาอีกครั้ง
"หลบหน้าฉันทำไม!"คารียะ
"นายนี้มันวอนหาเรื่องสะจริง"ฉันเอื้อมือออกไปทำท่าจะต่อยคารียะ แต่ก็ต้องหยุดไปเพราะฉันเห็นอะไรสีขาวๆตกลงพื้นข้างหน้า
"เมื่อกี้มันอะไรน่ะ"ฉันหยุดยั้งมือแล้วเดินไปดู โดยมีคารียะตามมาข้างหลัง
"อะไรกันละนั้น มนุษย์ต่างดาวเหรอ"คารียะ
"ฉันว่าไม่ใช่หรอกนะ" พวกเราทั้งคู่เดินไปจนพบกับร่างของผู้ชายผมยาวสีน้ำตาลกำลังนอนอยู่ที่พื้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ