ต่างรักต่างชนชั้น
-
เขียนโดย ภพรักบนความต่าง
วันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 21.52 น.
2 ตอน
7 วิจารณ์
5,067 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 เมษายน พ.ศ. 2559 22.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ทาสมิ่งกับคุณจัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ได้แรงบรรดาลใจจากเรื่อง'' ชาติพยัคฆ์''
เรือนไทยที่ใหญ่พอสมควร มีเจ้าพระยาชัยพงเป็นเสาหลักของบ้าน คุณหญิงเขมเป็นศรีภรรยา
และมีลูกสาวคือ คุณจัน ลูกสาวที่สวย เรียบร้อย ที่เรื่อนเจ้าพระยาชัยพงมีทาสมากมาย หนึ่งใน
นั้นก็คือ มิ่ง ทาสที่แอบหลงรักจัน แต่มิ่งก็รู้ตัวดีว่าไม่อาจไปยิบดวงดาวได้
''พี่มิ่ง พี่เป็นอะไรของพี่ เห็นนั่งนิ่งมานานแล้ว''บัวน้องสาวที่เล่นกับมิ่งตั้งแต่เด็ก
''ข้าก็ไม่ได้เป็นอะไรหรอก เอ็งเถอะนังบัว ไม่ไปทำกับข้าวรึไง เดี๋ยวยายปริกก็ว่าเอาให้''มิ่ง
บอกบัว บัวก็ตาโตทันที
''ฉันลืมไปเสียสนิทเลย''พูดจบบัวก็รีบวิ่งไปที่ครัวหลังเรือนเล็กทันที จันเดินมาหามิ่ง มิ่งนั่ง
คุกเขาลง
''มิ่ง วันนี้พาฉันไปตลาดในเมืองทีสิ''จันพูดแล้วยิ้ม
''ขอรับคุณจัน''มิ่งพูดแล้วถือตะกล้าที่จันยื่นให้ ทั้งคู่เดินเข้าไปในเมือง จันเลือกของต่างๆ
มากมาย จนเจอลูกพระยาประเสิฐ(ขอเอาชื่อตัวละครจากเรื่อง ชาติพยัคฆ์มาใช้นะคะ)
''อ้าว น้องจัน มาซื้อของแถวนี้หรือ''ชาตพูดขึ้น
''คะพี่ชาต แล้วนี่พี่ชาตมาคนเดียวหรือคะ''จันถามชาต
''จ้ะ พี่ขอเดินด้วยคนได้หรือไม่จ้ะน้องจัน''ชาตถามจัน
''ได้คะพี่ชาต''แล้วทั้งคู่ก็เดินต่อไปโดยที่มิ่งเดินตามด้วยความเศร้า พอกลับถึงเรือนพระยาชัยพง
จันและชาตก็ขึ้นเรือนใหญ่ไป ส่วนมิ่งก็เดินกลับไปเรือนหลังเล็ก
''อ้าวไอ้มิ่ง เอ็งกลับมาแล้วรึ อีบัวตามเอ็งซะทั่วเลย''ปริกบอกมิ่ง
''พี่มิ่ง พี่หายไปไหนมานะ ฉันตามหาซะทั่วเลย''บัวถามมิ่งทันทีที่เห็นมิ่ง
''ข้าพาคุณจันไปในเมืองมา ข้าขอตัว''มิ่งพูดแล้วก็หายไป
''พี่มิ่งเขาเป็นอะไรหรอยาย''บัวหันไปถามปริก
''เอ็งถามข้าแล้วข้าจะไปถามใครล่ะวะ''ปริกบอกก่อนที่จะไปในครัว
สมัยร. 5มาแล้วค้าา
เรือนไทยที่ใหญ่พอสมควร มีเจ้าพระยาชัยพงเป็นเสาหลักของบ้าน คุณหญิงเขมเป็นศรีภรรยา
และมีลูกสาวคือ คุณจัน ลูกสาวที่สวย เรียบร้อย ที่เรื่อนเจ้าพระยาชัยพงมีทาสมากมาย หนึ่งใน
นั้นก็คือ มิ่ง ทาสที่แอบหลงรักจัน แต่มิ่งก็รู้ตัวดีว่าไม่อาจไปยิบดวงดาวได้
''พี่มิ่ง พี่เป็นอะไรของพี่ เห็นนั่งนิ่งมานานแล้ว''บัวน้องสาวที่เล่นกับมิ่งตั้งแต่เด็ก
''ข้าก็ไม่ได้เป็นอะไรหรอก เอ็งเถอะนังบัว ไม่ไปทำกับข้าวรึไง เดี๋ยวยายปริกก็ว่าเอาให้''มิ่ง
บอกบัว บัวก็ตาโตทันที
''ฉันลืมไปเสียสนิทเลย''พูดจบบัวก็รีบวิ่งไปที่ครัวหลังเรือนเล็กทันที จันเดินมาหามิ่ง มิ่งนั่ง
คุกเขาลง
''มิ่ง วันนี้พาฉันไปตลาดในเมืองทีสิ''จันพูดแล้วยิ้ม
''ขอรับคุณจัน''มิ่งพูดแล้วถือตะกล้าที่จันยื่นให้ ทั้งคู่เดินเข้าไปในเมือง จันเลือกของต่างๆ
มากมาย จนเจอลูกพระยาประเสิฐ(ขอเอาชื่อตัวละครจากเรื่อง ชาติพยัคฆ์มาใช้นะคะ)
''อ้าว น้องจัน มาซื้อของแถวนี้หรือ''ชาตพูดขึ้น
''คะพี่ชาต แล้วนี่พี่ชาตมาคนเดียวหรือคะ''จันถามชาต
''จ้ะ พี่ขอเดินด้วยคนได้หรือไม่จ้ะน้องจัน''ชาตถามจัน
''ได้คะพี่ชาต''แล้วทั้งคู่ก็เดินต่อไปโดยที่มิ่งเดินตามด้วยความเศร้า พอกลับถึงเรือนพระยาชัยพง
จันและชาตก็ขึ้นเรือนใหญ่ไป ส่วนมิ่งก็เดินกลับไปเรือนหลังเล็ก
''อ้าวไอ้มิ่ง เอ็งกลับมาแล้วรึ อีบัวตามเอ็งซะทั่วเลย''ปริกบอกมิ่ง
''พี่มิ่ง พี่หายไปไหนมานะ ฉันตามหาซะทั่วเลย''บัวถามมิ่งทันทีที่เห็นมิ่ง
''ข้าพาคุณจันไปในเมืองมา ข้าขอตัว''มิ่งพูดแล้วก็หายไป
''พี่มิ่งเขาเป็นอะไรหรอยาย''บัวหันไปถามปริก
''เอ็งถามข้าแล้วข้าจะไปถามใครล่ะวะ''ปริกบอกก่อนที่จะไปในครัว
สมัยร. 5มาแล้วค้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ