ต่างรักต่างชนชั้น

เมื่อเวลาผ่านไป ชาตก็จะชอบมาเรือนพระยาชัยพงทุกวัน มิ่งรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าชาตแต่ก็ทำอะไร

ไม่ได้ มิ่งไม่เคยเรียนมวยมาก่อน พอเห็นเขาซ้อมมวยกันมิ่งก็จะชอบไปแอบดู จนวันหนึ่ง

''พี่มิ่งพี่จะไปไหนรึ มืดค่ำป่านนี้แล้ว''บัวเดินมาถามมิ่ง

''ข้าจะไปไหนป่าสักหน่อยจะไปตรวจดูความเรียบร้อยนัฝะ เอ็งมีอะไรรึบัว''มิ่งถามบัวกลับด้วย

ความสงสัย

''คือ คุณจันนะ เธอเรียกให้พี่ไปหานะ''บัวบอกมิ่ง

''เออๆ แล้วคุณจันอยู่ไหนล่ะ''มิ่งถาม

''อยู่ตรงต้นไม่ใหญ่ตรงนู้นนะ รีบไปหาล่ะ''บัวบอกแล้วชี้ไปตรงต้นไม้ใหญ่  มิ่งเดินไปหาจัน

''คุณจันมีอะไรให้ไอ้มิ่งรับใช้หรือขอรับ''มิ่งถามจัน

''ฉันแค่มาเอาของเล็กๆน้อยๆมาให้มิ่งนะ''จันบอกแล้วยิบของบางอย่างออกมาจากจงกระเบน

สีม่วง แล้วยื่นให้มิ่ง มิ่งรับมา

''มันคืออะไรหรือขอรับคุณจัน''มิ่งถาม

''มิ่งลองดมดูสิ''จันพูด มิ่งยิบขึ้นมาดม

''หอมเหลือเกินขอรับ''มิ่งพูด

''ของตอบแทนที่วันนี้มิ่งพาฉันไปในเมืองนะ''จันพูด บัวที่ยืนดูอยู่ก็มองด้วยความเศร้า

''ฉันไปก่อนนะ''จันพูดแล้วก็ลุกขึ้นไปเรือนใหญ่ทันที

''บัวเอ็งเป็นอะไร''ชนถามบัว

''ปล่าวจ้ะพ่อ ขึ้นบ้านเถอะ''บัวบอกพ่อ แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นบ้านไป มิ่งที่ยืนอยู่ตรงต้นไม้ก็ยิบของ

ที่จันเอาให้

''หอมจริงๆขอรับคุณจัน''มิ่งพูดคนเดียวแล้วยิบของที่จันให้ขึ้นมาดม ส่วนจันที่ขึ้นเรือนใหญ่ก็ยิ้ม

น้อยยิ้มใหญ่ จันมองออกนอกหน้าต่างแล้วก็ยิ้ม จันเห็นมิ่งยืนคุยกับบัวอยู่

''มิ่งกับบัวคุยอะไรกันอยู่นะ''จันพูดขึ้นมา

ก้อก ก้อก 

''ลูกจันนอนหรือยัง''เขมโค้ะประตูแล้วถามจัน

''จะนอนแล้วคะ''จันตะโกนบอกเขมแล้วเดินไปเปิดประตูให้เขม

''ลูกจัน พรุ่งนี้พ่อชาตจะพาเราไปในเมืองนะลูก''เขมบอกจัน

''คะคุณแม่''จันบอกแล้วปิดประตูลง จันถอนหายใจก่อนจะขึ้นเตียงแล้วก็นอนลง

''พี่มิ่งพี่คุยอะไรกับคุณจันรึ''บัวถามมิ่งด้วยความสงสัย

''เอ็งจะรู้ไปทำไมบัว ขึ้นไปนอนได้แล้ว''มิ่งบอกบัวก่อนที่มิ่งจะเดินขึ้นบ้านหลังเล็กไป

  เช้าวันต่อมา

''บัว''จันเรียกบัว

''เจ้าขาคุณบัว''บัวขานรับแล้วรีบวิ่งมานั่นข้างจัน

''วันนี้ไปในเมือวงป็นเพื่อนฉันทีนะ''จันบอกบัว

''ได้เจ้าคะคุณจัน''บัวตอบรับ

''น้องจันไปกันได้หรือยังจ้ะ''ชาตเดินมาถามจัน

''ไปเลยคะ''จันพูดก่อนที่จะเดินไปกับชาตแล้วมีบัวเดินตามไป

มาแล้วค้าา