ยัยสองสาวจอมจุ้นกับนายหนุ่มเนื้อหอม

     ในขณะที่จัสตินกำลังกินข้าวกลางวันอยู่ในสวนของโรงเรียน เซเลน่าก้อเดินถืออาหารกลางวันมาหาจัสติน พร้อมกับยกขาขึ้นมาวางบนเก้าอี้ที่จัสตินกำลังนั่งอยู่
     " จัสติน!! " เซเลน่าทักทายจัสตินที่กำลังนั่งกินข้าวกลางวันอยู่      
     " กินอาหารเที่ยงด้วยกัน เป็นไง " เซเลน่าถาม " ไม่ล่ะ " จัสตินตอบ
     " จะไปไหน " เซเลน่าสกัดขาจัสติน ทำให้จัสตินเสียหลักไปกอดคุณ
     " ชอบกอดรึป่าว " คุณพูด " จริงๆเลย " จัสตินพูดอย่างเบื่อหน่าย และจะเดินหนีไปแต่คุณจับมือจัสตินไว้เลยส่งผลให้คุณได้ไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา " อยากกอดรึป่าว " คุณพูด แล้วจัสตินก้อผลักคุณออกไป แต่พอจะเดินไปอีกทางก้อชนกับเซเลน่า
     " โอ้ ได้ชนกัน " เซเลน่าพูด
     " ย้า~ " จัสตินตะโกนออกมาอย่างอดไม่ได้
     วันนี้เป็นวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ จัสติน นัดคุณออกมาหาที่โรงเรียน
     " จัสติน " คุณเรียกจัสตินที่กำลังยืนรอคุณอยู่ แล้วค่อยวิ่งเข้าไปหา " จัสติน " คุณเรียกจัสตินอีกครั้ง
     " มาแล้วเหรอ " จัสตินถามคุณ
     " จัสติน เธอยอมรับฉันแล้วนี่เอง ถึงขนาดชวนฉันเดทก่อน ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ " คุณพูดอย่างดีใจ แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด
     " นี่ จัสติน " เสียงเซเลน่าที่ตะโกนเรียกจัสตินดังขึ้น เซเลน่าเรียกจัสตินแล้วค่อยเดินเข้ามาหาอย่างลั้ลลา
     " เรียกเธอมาทำไม " คุณถามจัสติน " อ๋อ เพราะว่าเธอจำเป็นไง " จัสตินตอบ
     " นี่ ( คุณ ) ทำไมเธออยู่ที่นี่ จะเป็นก้างขวางคอ ระหว่างที่ฉันเดทกับจัสตินเหรอ " เซเลน่าเริ่มกัดคุณตั้งแต่เจอกัน " ว๊าย น้ำลายกระเด็นหมด... ฉันกำลังเดทกับจัสตินอยู่ เธอไปไกลๆได้มั้ย " คุณก้อกัดเซเลน่ากลับ
     " เหอะ! นี่จัสติน ทำไงดี ฉันควรต่อยเธอหมัดนึงหรือสองหมัดดี " เซเลน่าพูดกับจัสติน
     " พี่!! " จัสตินเรียกออสตินกับอันวาร์
     " พวกเธอเหรอ " อันวาร์ถามจัสติน 
     " อืม "
     " เฮ้! "
     " อร๊าย~ " คุณกับเซเลน่ากรี๊ดออกมาเพราะตกใจเสียงตะโกนของออสติน
     " ดีๆ ใช้ได้ๆ " อันวาร์กับออสตินพูด
     " ใครเหรอ " คุณถามจัสตินที่กำลังยืนยิ้มอยู่ " พี่ๆ ฉันเอง " จัสตินบอก
     " เอาล่ะ นี่ๆสายแล้ว ไปกันเถอะ " อันวาร์บอก แล้วเดินออกไป
     " ไปไหน " คุณถามจัสตินที่ยืนอยู่ข้าง " สนามเบสบอล " จัสตินตอบ
     " สนามเบสบอล ทำไม "  คุณยังคงถามจัสตินไม่เลิก
     " ไปเชียร์ๆๆ " จัสตินเดินนำไปโดยที่คุณกับเซเลน่ายังยืนงงอยู่กับที่
     ~ สนามเบสบอล ~
     พวกคุณทั้ง 5 คนมายืนเกาะตาข่ายอยู่นอกสนาม 
     " นี่ เห็นกรรมการนั่น ใช่มั้ย " อันวาร์ถามทุกคน
     " อืม " พวกคุณตอบ
     " เดี๋ยวก่อนโค้ชหายไปไหน " อันวาร์พูด
     " นี่ๆ อันนี้ ใช้อันนี้ " ออสตินบอกพร้อมกับหยิบอุปกรณ์สำหรับการเชียร์ขึ้นมา
     " นี่มันอะไรเนี่ย...เรามาเป็นกองเชียร์หรือไง " อันวาร์ถามออสติน " นี่เป็นครั้งแรกที่มาเชียร์ แล้วจะให้ใช้อะไรล่ะ... " ออสตินตอบอันวาร์
     " ไข่ มะเขือเทศ กระป๋อง อะไรแบบนั้นได้มั้ยคะ " คุณแสดงความคิดเห็นของคุณ " น่าขำ... ถึงแม้เสียงจะดังสุดยอดแล้ว แต่ควรจะมี เคาะไม้ กระป๋องเบียร์ แล้วก้อขวาน " เซเลน่าแสดงความคิดเห็นของเธอบ้าง
     " นี่เธอมาจากแก๊งค์ไหนเนี่ย " ออสตินพูดเมื่อได้ยินความคิดเห็นของคุณกับเซเลน่า
     " หนวกหู ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ พวกเธอที่เหลือเขียนป้ายที่เราจะตะโกนใส่กรรมการนั่น... " อันวาร์พูดเสร็จก้อเดินออกไปเลย  " นี่ จะให้เขียนอะไร " ออสตินถาม แต่อันวาร์ก้อไม่ยอมตอบ
     " กรรมการ ไปตายซะเถอะๆๆ โค้ช ไปตายซะเถอะๆๆ " พวกคุณตะโกนใส่กรรมการและโค้ชที่ยืนอยู่ในสนาม
     " เดี๋ยวก่อน อันวาร์ มันไปไหนเหรอ " ออสตินถามเมื่อเห็นว่าอันวาร์ยังไม่กลับมาจากห้องน้ำ
     " ไฟท์ติ้ง " เสียงกรรมการจากในสนามแข่งดังขึ้น
     " ครับ "
     " เฮ้ย มันไปอยู่ตรงนั้นทำไม " ออสตินพูดออกมาเมื่อเห็นอันวาร์อยู่ในสนามแข่ง และกำลังจะแข่งเบสบอล
     " อันวาร์! ไปทำอะไรตรงนั้น " ออนตินตะโกนเรียกอันวาร์ที่อยู่ในสนามแข่ง
     " อะไรเนี่ย " จัสตินพูดอย่างค่อยไม่เข้าใจกับสถานการณ์ตรงหน้า
     " ทรยศเรา แล้วกลับเข้าทีมรึป่าว " จัสตินถามออสติน " อะไรของนาย... นายนี่มันไม่รู้จัก อันวาร์ ซะแล้ว " ออสตินบอก
     " อันวาร์ " ออสตินเรียกอันวาร์ ที่กำลังยืนตีลูกเบสบอลอยู่ในสนามแข่ง และวิ่งไปอีกทาง " นี่ๆ อันวาร์ อะไรวะเนี่ย ย้ายที่ๆๆ ไปโน้นๆ " ออสตินบอกทุกคนให้คนของย้ายที่
     " นี่ อันวาร์ หันมา นายเป็นอะไรมีแผนอีกเหรอ หา...นี่แผนเป็นยังไง เดี๋ยวสิ นายจะแกล้งยอมแพ้เหรอ นี่! พี่พูดอยู่...เดี๋ยวก่อน นายจะทำให้มันปั่นป่วนเหรอ นี่ๆๆ อันวาร์ " ออสตินตะโกนถามอันวาร์เมื่อย้ายของมาเสร็จ แล้วอันวาร์ก้อวิ่งไปอีกฝั่งหนึ่ง เพื่อที่ตนเองจะได้ชนะ อันวาร์ดีใจมากจนกระโดดกอดกรรมการ
     " กรรมการสุดยอด " อันวาร์พูด
     " ทำไมทำแบบนั้น อันวาร์ " ออสตินพูดอย่างงงๆ " โง่... พี่หน่ะถูกหลอกอีกแล้ว " จัสตินพูดกับออสตินที่กำลังยืนงงอยู่ตรงตาข่าย