ยัยสองสาวจอมจุ้นกับนายหนุ่มเนื้อหอม

     วันนี้ก้อยังเหมือนเดิมกับวันอื่นๆ คุณยังวิ่งไล่ตามจัสตินอยู่เหมือนเดิม
     " จัสติน " คุณเรียกจัสตินพร้อมกับวิ่งตามหลังเขา
     " ทำไม " จัสตินหยุดเดินแล้วหันมาหาคุณ
     " พูดสิ เรียกแล้วต้องพูดสิ " จัสตินบอก
     " คิดดูแล้วฉันไม่มีอะไรจะพูดนะ " คุณพูดพร้อมกับทำหน้าสงสัยว่าเรียกจัสตินทำไม
     " ที่ฉันเรียกเพราะเห็นเธอ มันคงติดเป็นนิสัยแล้วล่ะ " คุณบอกจัสตินอย่างไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่
     " ฉันรู้แล้วว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้ ชื่อของฉัน มันแก้เบื่อได้งั้นเหรอ อย่าเรียกอีกล่ะ " จัสตินบอกคุณ
     " จัสติน " เซเลน่ารีบเดินเข้ามาเมื่อเห็นจัสติน
     " แล้วเธอ ทำไม... มีเรื่องอะไร? " จัสตินถามเซเลน่าที่เดินเข้ามาหา
     " เรื่อง? ก้อนะ... แค่เห็นเธออยู่ " เซเลน่าบอก
     " เธอก้อติดเป็นนิสัยเหรอ " จัสตินถามเซเลน่าอีกครั้ง
     " คงงั้น " เซเลน่าตอบพร้อมยิ้มแหยๆ
     " พวกเธอนี่มัน... "
     " สมแล้ว ความรักเป็นนิสัย มันคงจะเป็นเรื่องจริง " คุณกับเซเลน่าพูดออกมาพร้อมกัน
     " อะไรนะ " 
     " ไปกินพิซซ่ากับฉันมั้ย? " คุณชวนจัสตินไปกินพิซซ่าด้วยกัน
     " ไม่ชอบล่ะสิ ไปกินขาไก่กับฉันเถอะ " เซเลน่าขัดไม่ให้จัสตินไปกับคุณ แล้วก้อชวนจัสตินไปกินขาไก่กับตัวเอง
     " ไม่ล่ะ วันนี้ฉันต้องไปโรงแรมของแม่ " พูดเสร็จจัสตินก้อเดินออกไป
     " ตอนนี้เธอกำลังคิดอะไร " เซเลน่าถามคุณ
     " เธอล่ะ " คุณก้อถามเซเลน่ากลับ
     " ถ้าเธอกำลังคิดจะไปเฝ้าดู จัสติน ที่โรงแรม อย่าคิดแบบนั้นเป็นอันขาด " เซเลน่าจะไม่ให้คุณไปหาจัสตินที่โรงแรมของคุณแม่แพตตี้
     " ถ้าเธอคิดจะตามไปเฝ้า จัสติน ที่โรงแรม ล้มเลิกความคิดนั้นซะเถอะ " คุณก้อจะไม่ให้เซเลน่าไปหาจัสตินที่โรงแรมของคุณแม่แพตตี้เหมือนกัน
     " ตลกละ " เซเลน่าพูดจบก้อเดินออกไปที่โรงแรมของแม่จัสติน
     ~ ณ โรงแรม ~
     จีจี้พนักงานโรงแรมสาวสวย เดินออกมาเจอพี่เซนลูกชายคนโตของคุณแม่แพตตี้ ที่กำลังดูงานอยู่ข้างหน้า เธอก้อทำท่าจะเดินเข้าไปหา แต่เธอก้อหยุดชะงัก
     ' ต่อหน้าผู้ชายคนนั้น จงเปิดเผยความเซ็กซี่ที่สุด " แล้วจีจี้ก้อเดินถอยหลังกลับไปตรงลิฟท์
     " พี่ " จัสตินเดินเข้ามาหาพี่เซน
     " มาแล้วเหรอ แกขึ้นไปคนเดียว เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน " พี่เซนบอก
     " เข้าใจละ " จัสตินก้อเดินไปตรงลิฟท์ที่จีจี้ยืนอยู่ จีจี้นึกว่าคนที่เดินมาเป็นพี่เซน ก้อเลยแกล้งทำสมุดตกแล้วทำท่าก้มลงไปเก็บอย่างเซ็กซี่ จัสตินถึงกับยืนอึ้งกับท่าทางของจีจี้ จีจี้เองก้อตกใจเหมือนกันว่าคนที่เดินมาไม่ใช่พี่เซนแต่เป็นจัสติน คุณกับเซเลน่าที่แอบมองอยู่ทางด้านหลังก้อเลยคิดว่าจีจี้อ่อยจัสติน  พอลิฟต์เปิดมีคนเดินออกมา จีจี้ก้อรีบเก็บสมุดทันที
     " สวัสดีค่ะ ท่านลูกชายคนเล็กใช่มั้ยคะ? " จีจี้ถามจัสตินที่กำลังยืนงงอยู่
     " ครับผม "
     " คงจะมาหาท่านประธาน " 
     " ครับ "
     " ช่วงนี้คงจะเรียนเหนื่อยใช่มั้ยคะ " จีจี้เดินเข้ามาจับไหล่จัสตินจัสติน แล้วก้อเดินออกไป คุณกับเซเลน่าที่แอบดูอยู่ก้อวิ่งออกมาหาจัสติน
     " พวกเธอมาที่นี่ทำไม " จัสตินถามพวกคุณสองคน
     " ผู้หญิงคนนั้นคือใคร " คุณถามจัสติน
     " ใคร " จัสตินถามคุณ คุณกับเซเลน่าชี้ไปที่จีจี้
     " อ๋อ พี่พนักงานโรงแรม ทำไมเหรอ? " จัสตินถาม
     " พี่? " เซเลน่าพูด
     " จัสติน เธอสนใจผู้หญิงคนนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่? " คุณถาม
     " พูดอะไรเนี่ย ไปไกลๆไป " จัสตินพูดเสร็จก้อเดินหนีออกไป
     " ทำตัวน่าสงสัย " เซเลน่าบอก
     จีจี้เห็นเพื่อนพนักงานโรงแรมเข็นรถเก็บกระเป๋าผ่านมาก้อไปช่วยเข็น จนไปเจอพี่เซนอยู่ข้างหน้า เธอก้อเลยบอกให้พนักงานโรงแรมคนนั้นเข็นกระเป๋าไปคนเดียว พร้อมกับยืมปากกาของพนักงานโรงแรมคนนั้นมา พร้อมกับใช้แผนเดิม แต่ก้อดันผิดแผนอีก เพราะคนที่เห็นก้อยังเป็นจัสตินไม่ใช่พี่เซนเหมือนเดิม เพราะพี่เซนเดินออกไปรับโทรศัพท์
     " เป็นอะไรครับ " จัสตินถามจีจี้
     " วันนี้เจอกันบ่อยจริงๆนะคะ " จีจี้บอกพร้อมกับยิ้มแหยๆ
     " ไม่หิวเหรอคะ เดี๋ยวฉันไปซื้อเค้กให้กินดีมั้ยคะ " จีจี้ถามจัสติน
     " ครับ! ถ้างั้นต้องพูดว่า thank you very much ใช่มั้ยครับ " จัสตินบอก
     " เหมือนคุณแม่เลย พูดภาษาอังกฤษเก่งจริงๆค่ะ " แล้วจีจี้ก้อพาจัสตินเดินออกไป คุณกับเซเลน่าที่แอบดูจัสตินกับจีจี้อยู่ก้อลุกขึ้นมา
     " ตอนนี้เธอกำลังเอาใจ จัสติน " เซเลน่าพูดโดยที่สายตายังมองอยู่ที่จีจี้
     " จัสติน เป็นลูกชายของหัวหน้านี่นา ทำให้เธอพยายามยั่วยวนเขา " สายตาของคุณก้อยังมองที่จีจี้อยู่เหมือนกัน
     " ดูอายุตัวเองมั้งสิ แก่เป็นคุณป้าไม่เห็นเหมาะกันเลย " เซเลน่าเริ่มของขึ้น
     " เป็นแบบนี้มันเยอะเกินไป " คุณพูดพร้อมกับส่ายหัวไปมาเร็วๆ
     " อะไร " 
     " นี่มันเป็นรัก 4 เส้าแล้วนะ มีเธอ ฉัน จัสติน แล้วก้อผู้หญิงคนนั้น " คุณบอกเซเลน่า
     " จริงเหรอ " เซเลน่าถามคุณ
     " จู่ๆ ฉันปวดหัวจะบ้าตายแล้ว ทำไงดี " เซเลน่าพูดพร้อมกับเอามือกุมหัว
     " ยังไงก้อตาม เราต้องพักรบกันชั่วคราว " คุณจับตัวเซเลน่าหันมาทางคุณ
     " กระดาษชำระ ทำไม? " เซเลน่าพูด *กระดาษชำระมันเกี่ยวอะไรเนี่ย*
     " ไม่ใช่กระดาษชำระ... พักรบ โง่จริงๆ เราต้องทำให้เขาเห็นว่าเขาเป็นของเรา " คุณเล่าแผนให้เซเลน่าฟัง
     " โอเค เข้าใจแล้ว " แล้วคุณกับเซเลน่าก้อทำตามแผน คุณกับเซเลน่านั่งอยู่ที่ร็อบบี้ คุณนั่งส่องกระจก เซเลน่านั่งดูป้ายที่วางอยู่บนโต๊ะ  แล้วจีจี้ก้อเดินเข้ามาหาคุณสองคน
     " มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ คุณลูกค้า " จีจี้ถามคุณสองคน
     " ไม่ทราบว่าที่โรงแรมนี้มีห้อง PC มั้ยคะ " คุณแกล้งถามจีจี้
     " คะ ที่โรงแรมนี้ไม่มีห้อง PC ค่ะ ถ้าออกไปทางนั้นประมาณ 100 เมตร ฝั่งนั้นมีค่ะคุณลูกค้า " จีจี้ชี้ไปทางซ้ายมือ
     " อ๋อ เหรอคะ ขอบคุณค่ะ " คุณยื่นมือออกไป เพื่อที่จะจับมือกับจีจี้
     " คะ ขอบคุณค่ะ " แล้วจีจี้ก้อจับมือกับคุณ
     " คงจะเหนื่อยล่ะสิ เครื่องดื่มนี่ฉันให้คุณดื่มค่ะ " เซเลน่ายื่นโค้กกระป๋องให้จีจี้ แล้วเซเลน่าก้อบอก บ๊ายบาย จีจี้
     " ที่แท้ก้อเป็นพวกเด็กนักเรียนใจดี " พูดเสร็จจีจี้ก้อเปิดโค้ก โค้กก้อกระเด็นเปื้อนเสื้อแล้วก้อหน้าจีจี้ไปหมด
     " อะไรเนี่ย " จีจี้เอามือป้ายหน้า หน้าก้อเปื้อนสีดำ เพราะที่กระป๋องโค้กทาสีดำเอาไว้ คุณกับเซเลน่าที่แอบดูอยู่ก้อหัวเราะออกมา
     " คุณจีจี้ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้นครับ " พนักงานโรงแรมผู้ชายคนหนึ่งถาม
     " ทำไมเป็นแบบนี้ " จีจี้เพิ่งรู้ว่าหน้าตัวเองเปื้อน แล้วพี่ออสตินก้อเดินเข้ามา
     " ทำไม มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ " พี่ออสตินถาม
     " สวัสดีครับ หัวหน้า " พนักงานโรงแรมที่เป็นผู้ชายคนนั้นบอก
     " ทำไมหน้าเป็นแบบนี้ " พี่ออสตินถามอย่างตกใจกับหน้าของจีจี้
     " ไม่แน่ใจค่ะ แบบนี้จะทำยังไงคะ " จีจี้ถามพี่ออสตินพร้อมกับคลำหน้าตัวเองที่เปื้อน
     " จะทำยังไงอะไร รีบๆเข้าไปล้างในห้องน้ำสิครับ " พี่ออสตินบอก
     " ขอบคุณค่ะ หัวหน้า " แล้วจีจี้ก้อรีบไปห้องน้ำ
     " หน้าตาของเธอเหมือนมีใครมาล้อเล่น ต้องดูแลทุกอย่างแบบนี้ ช่วงนี้เลยเครียดมาก  ผมไม่รู้ว่าจะเป็นลม เพราะความเครียดนี้รึป่าว " พี่ออสตินพูดกับตัวเอง *บ้ารึป่าวเนี่ยพี่ พูดกับตัวเอง*
     " นี่มันอะไรกัน " จีจี้หยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดหน้า
     " สกปรก "
     " 1 2 3 " คุณกับเซเลน่าพูดพร้อมกันเบาๆ
     " ไฟไหม้ค่ะ ไฟไหม้ ไฟไหม้ค่ะ " คุณกับเซเลน่าดึงประตูห้องน้ำเอาไว้ไม่ให้จีจี้ออกมา
     " ไฟ? ช่วยเปิดหน่อยค่ะ ในห้องน้ำมีคนอยู่ค่ะ ช่วยเปิดหน่อยค่ะ " จีจี้วิ่งไปที่ประตูพยายามจะเปิดออก แต่เปิดไม่ได้ คุณกับเซเลน่าเห็นพนักงานโรงแรมคนอื่นกำลังเดินเข้ามา 2 คน ก้อแกล้งทำมาเป็นส่องกระจกปกติ แล้วก้อรีบวิ่งออกไป พอพนักงานโรงแรม 2 คนเดินเข้ามา ก้อเห็นจีจี้จะเอาถังดับเพลิงไปทุบประตู
     " ข้างนอกมีไฟไหม้ค่ะ " จีจี้บอกพนักงานโรงแรม 2 คน ที่เดินเข้ามา
     " ไม่มีนี่คะ ใครบอกว่าไฟไหม้คะ " เคที่พนักงานโรงแรมคนหนึ่งถาม
     " ฉันได้ยินชัดว่ามีคนบอกว่าไฟไหม้นะ " จีจี้ดูที่มือของตัวเอง
     " ถ้างั้นมีคนกำลังล้อเล่นกับฉันเหรอ " จีจี้บ่นกับตัวเอง
     " หรือว่าเป็นเธอ นิคกี้ " จีจี้หันไปหาพนักงานโรงแรมอีกคนที่เดินเข้ามากับเคที่
     " ฉันเหรอ? มันมีประโยคนึงที่ตรงกับสถานการณ์นี้ใช่มั้ย " นิคกี้หันไปหาเคที่
     " อุตส่าห์ช่วยจากการจมน้ำ แล้วยังต้องการของในถุงแพ็คอีก " เคที่พูด
     " บิงโก " นิคกี้พูด
     " ถ้างั้น ใครเป็นคนทำกับฉันเนี่ย " จีจี้พูดอย่างหงุดหงิด
     " เพราะอย่างนี้ไง เธอควรจะใช้ชีวิตให้เป็นปกติ อย่าไปยุ่งเรื่องของคนอื่น " นิคกี้แขวะจีจี้
     ~ วันต่อมา ~
     " จัสติน " คุณกับเซเลน่าเดินมาหาจัสตินพร้อมกันที่หน้าบ้านจัสติน
     " ทำไม เรียกเพราะเป็นนิสัยเหรอ " จัสตินถามคุณสองคนที่เดินเข้ามา
     " ป่าว ฉันจะมาถามว่า วันนี้จะไปโรงแรมรึป่าว " คุณบอก
     " โรงแรม ทำไมเหรอ " จัสตินถาม
     " ถ้างั้นก้อโล่งอก พวกเราจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นไม่มายุ่งกับเธออีก " เซเลน่าบอก
     " พูดอะไร ทำให้ใครไม่มายุ่ง " จัสตินถาม
     " อย่าทำเป็นไม่รู้ ที่โรงแรมมันมีพนักงานที่ชื่อ จีจี้ ฮาดิด นะ " คุณบอกจัสติน
     " ใช่! คนที่ยั่วยวนต่อหน้าเธอ ผู้หญิงคนนั้นอ่ะ " เซเลน่าพูดจาสมทบไปอีกทีหนึ่ง
     " อะไรนะ จีจี้... ทำไม ฉันทำไม " จัสตินถามคุณสองคนอย่างงงๆ
     " เพราะเธอมีเสน่ห์ไงล่ะ " คุณบอกพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้จัสติน
     " ยังไงก้อเหอะ เธอไม่ต้องสนใจหรอก วันนี้พวกเราจะทำให้มันจบๆไปเลย " เซเลน่าบอก
     " ไปกันเหอะ! เจ้าหญิงจอมปลอม " พูดจบเซเลน่าก้อกอดคอคุณเดินออกไป
     " ทำไมพวกเธอเป็นแบบนั้น " จัสตินพูดไปยิ้มไป
     จีจี้เดินออกมาจากโรงแรมก้อเห็นป้ายประกาศติดเป็นรูปหน้าของเธอ ป้ายนั้นถูกวางไปทั่ว ที่ป้ายนั่นเขียนว่า ' จีจี้ ฮาดิด พนักงานหญิงโรงแรม นักฆ่าเด็กม.ปลาย ฉันชอบเด็กม.ปลาย ถ้าเป็นเด็กน้อยเมื่อไหร่ก้อได้ เจอกันที่โรงแรม โปรดติดต่อที่โรงแรม ' จีจี้ก้อไล่เก็บใบประกาศไปจนครบทุกใบ ใบสุดท้ายอยู่ตรงตึกสูงตึกหนึ่ง ซึ่งมีคุณกับเซเลน่ายืนอยู่บรดาดฟ้า แล้วคุณกลับเซเลน่าก้อปล่อยลูกโปรงที่มีน้ำลงมาใส่จีจี้ จีจี้เงยหน้าขึ้นไปเห็นคุณสองคน คุณสองคนกำลังจะวิ่งลงจากดาดฟ้า แต่ไม่ทันจีจี้วิ่งมาถึงประตูดาดฟ้าก่อน *คนหรือเสือชีต้าวะเนี่ย วิ่งเร็วมาก*
     " พวกเธอทำไมทำกับฉันแบบนี้ ฉันไปทำอะไรให้พวกเธอ " จีจี้เดินเข้าไปหาคุณสองคน
     " ไม่รู้อะไรงั้นเหรอ แล้วที่มายั่วยวน จัสติน ล่ะ " คุณพูด
     " จัสติน ลูกชายคนเล็ก " จีจี้ถามคุณสองคน
     " ใช่ " 
     " รู้รึป่าว ที่ผ่านมาพวกเราดูแล จัสติน มานานเท่าไหร่แล้ว " เซเลน่าบอก