ยัยสองสาวจอมจุ้นกับนายหนุ่มเนื้อหอม

     จัสตินได้รับใบสมัครเรียนพิเศษเสร็จ ก้อเดินออกมาจากเคาน์เตอร์ ( โดนแม่บังคับให้เรียน เพราะเกรดเฉลี่ยต่ำมาก )

     " ดีเลย " จัสตินขยำใบสมัครเรียนพิเศษทิ้ง

     " จะได้ไม่ต้องคิดเข้าเรียนพิเศษอีก แบบนี้จะเข้าเรียนได้ยังไง " จัสตินกำลังจะเดินออกไปก้อมีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าเค้า ผู้หญิงคนนั้นก้อคือคุณนั่นเอง

     " ว้าว! จัสติน เธอมาอยู่ที่เรียนพิเศษของฉันได้ยังไง " คุณทักจัสตินด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส

     " เธอเรียนพิเศษเหรอ " จัสตินถามคุณ

     " อืม "

     " เธอจะเข้าด้วยเหรอ ถ้างั้นเราเรียนด้วยกันดีมั้ย " คุณพูดอย่างดีใจ

     " พูดเป็นเล่น " เซเลน่าเดินอมอมยิ้มแล้วเดินตรงมาที่ที่คุณกับจัสตินกำลังยืนคุยกันอยู่

     " เธอบอกว่า เธอเรียนพิเศษงั้นเหรอ นี่จัสติน เจ้าหญิงจอมปลอมนี่นมันตามเธอมา และกำลังเล่นละครตบตาเธออยู่ " เซเลน่าบอกความจริงให้จัสตินฟัง เรื่องที่คุณแอบตามจัสตินมา และเล่นละครตบตาจัสติน

     " คิดอยู่แล้วเชียวมันแปลกๆ จะเป็นไปได้ไงเธอเข้าเรียนพิเศษ " จัสตินพูดเมื่อความสงสัยของเขาเป็นจริง

     " งั้นเหรอ ฉันก้อคิดเหมือนกันว่ามันแปลกๆ " คุณเกายิกและยิ้มแห้งๆ เนียนๆไป

     " แต่ไหนๆก้อพูดแล้ว เราเข้าเรียนพิเศษด้วยกันดีมั้ย " คุณก้อยังจะชวนจัสตินเข้าเรียนพิเศษด้วยกันอีก ( นางเอกของเราขี้ตื๊อนิดนึงค่ะ )

     " เรียนพิเศษอะไรของเธอ หลังจากเลิกเรียนแล้ว เด็กๆที่ทำกิจกรรมเยอะเกินมันพวกบ้ารู้รึป่าว " ขัดขวางตลอดเวเลยนะเธอยันเซล

     " เรื่องฉลาดๆ ออกมาจากปากโง่ๆได้ยังไงเนี่ย " คุณอึ้งที่เห็นคนโง่ๆอย่างเซเลน่าจะพูดเรื่องอะไรแบบนี้ออกมา

     " ทำไม... ผิดเหรอ " เซเลน่าพูด

     " หลังจากเลิกเรียนแล้ว... " เซเลน่าคลำๆเสื้อ แล้วเอากระดาษโพยออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

     " เฮ้ย! ฉันพูดผิด " เซเลน่าบ่นตัวเองที่พูดผิด

     " จริงๆเลย " จัสตินกำลังจะเดินหนีคุณกับเซเลน่า แต่เซเลน่าดึงแขนจัสตินเอาไว้

     " จัสติน เธอจะไปไหน ในเมื่อเจอกันแบบนี้แล้ว เราไปกินมักโรนีด้วยกันเถอะ " เอะอะนี่ชวนกินตลอดอ่ะ

     " หัวทึบไปไกลๆเลย " คุณเอาปากกาขนปุยจิ้มคางเซเลน่า

     " แบบนี้นี่มัน... " เซเลน่าปัดมือคุณออก

     " โอเคร วันนี้เธออยากเจอดีใช่ป่ะ นี่ฝากหน่อย " เซเลน่าเอาอมยิ้มใส่ปากจัสตินขณะที่จัสตินกำลังยืนหลับตาหาวอยู่

     " กลัวเหรอ " เซเลน่าถาม

     " เอาออก " คุณบอกเซเลน่าให้เอาอมยิ้มออกจากปากจัสติน

     " เฮ้ย! จริงๆเลย " จัสตินรีบเอาอมยิ้มอกจากปากตัวเองทันที แล้วมองไปที่อมยิ้มของเซเลน่าอย่างขนลุก

     เหตุการณ์ก่อนหน้า พอล พ่อของจีจี้ ดึงสร้อยคอไข่มุกของมาดามแพตตี้ ( แม่ของเซน , ออสติน , อันวาร์ และ จัสติน ) ขาด พ่อของจีจี้เลยโทรตาม ออสติน กับ อันวาร์ มาช่วยหา โดยไม่ได้เล่าเหตุการณ์อะไรให้ฟัง แล้วต่อจากนั้นก้อเป็นฉากนี้

     " ถ้าโทรเรียกมัน อีกสองคนก้อจะตามมา... " พี่ออสตินบอกพี่อันวาร์พร้อมกับกดโทรศัพท์ไปหาจัสติน

     " ฉลาดนะเนี่ย " พี่อันวาร์สกิดแขนพี่ออสติน

     หลังจากที่จัสติน คุณ และ เซเลน่า มาถึงก้อรีบช่วยกันหา โดยมีพี่ออสตินกับพี่อันวาร์ยืนดูอยู่ ( ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ) 

     " ถ้าหาเจอหมด จะเลี้ยงข้าวจริงๆมั้ยคะ " คุณพูดจาอย่างเหน็ดเหนื่อยและหิวมาก

     " ช่วยซื้อสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมากับพิซซ่าให้หน่อยค่ะ " ยังจะกินอีก

     " พวกเธอนี่มัน... รีบๆหาเร็วๆ " พี่อันวาร์สั่งให้พวกคุณรีบๆหากันหน่อย โดยที่ยังยืนสั่งอยู่กับพี่ออสตินเหมือนเดิม พี่ก้อยังไม่คิดจะช่วยอะไรอีกเนอะ

     " ค่ะ "

     " พวกเธอเป็นเคสตัวอย่างจริงๆ " พี่อันวาร์พูดกับพี่ออสติน

     " 117 118 119 120 " พวกคุณนับจำนวนเม็ดไข่มุกกัน

     " เย้! "

     " นี่ตามมา ฉันจะเลี้ยงข้าว " พี่ออสตินบอกพร้อมกับเดินนำพวกคุณออกไป

     " จริงเหรอ " พวกคุณพูดพร้อมกับเดินตามพี่ออสตินออกไป

     ~ ณร้านอาหารแห่งหนึ่ง ~

     " มาเร็วๆ เลี้ยงอาหาร ตอนนี้หาเจอหมดแล้ว " พี่อันวาร์พูดอย่างดีใจ พร้อมกับถือหมวดที่มีไข่มุกอยู่ข้างใน

     " เฮ้ย " พี่อันวาร์เกือบเดินชนเด็กเสิร์ฟที่ถือถาดมาทางนี้

     " ถ้านี่หล่นจะเป็นยังไง " พี่อันวาร์บ่น

     " ระวังๆหน่อย " พี่ออสตินพูดยังไม่ทันขาดคำ พี่อันวาร์ก้อเหยียบผ้าลื่นล้ม ไข่มุกกระจายไปทั่วร้านอาหาร

     " ทุกคนหยุด อย่าขยับ " พี่ออสตินตะโกนให้ทุกคนในร้านหยุดการกระทำทุกอย่าง พร้อมกับรีบเก็บไข่มุกที่กระจายไปทั่วร้าน

     " ทำอะไรคะ " ผู้หญิงคนหนึ่งถามเมื่อจู่ๆ จัสตินก้อมาเก็บไข่มุกบนจานพิซซ่าของเธอ

     " ไม่ได้ทำอะไรอย่างงั้นครับ " พี่ออสตินพูด เมื่อล้วงเข้าไปเก็บไข่มุกใต้เก้าอี้ แล้วมีคนตกใจ คุณกับเซเลน่า ก้อช่วยกันคลานเก็บไข่มุกตามทางเดินของร้าน

     หลังจากที่หาเจอแล้วเอาไปให้พ่อของจีจี้แล้ว  ปรากฏว่าระหว่างที่พ่อจีจี้กำลังจะคืนมาดามแพตตี้ พ่อของจีจี้ก้อได้ทำไข่มุกหล่นหระจายอีกครั้ง จึงโทรให้ พี่ออสติน กับ พี่อันวาร์ มาช่วยหาเป็นรอบที่สอง

     " เจอแล้ว แต่ว่าอันน้เคยเห็นที่ไหนบ่อยๆหรือป่าวนะ " พี่ออสตินพูดอย่างสงสัย

     " นั่นสิ แปลกๆแฮะ " พี่อันวาร์เห็นด้วยกับพี่ออสติน

     " ยิ่งหาบ่อยๆ ยิ่งเจอเร็วจริงๆ " คุณพูดพร้อมกับหยิบไข่มุกขึ้นมา

     " หาบ่อยๆ เริ่มเพลินแล้วแฮะ นี่ แบบนี้สนุกป่ะ " เซเลน่าถามคุณ คุณกับเซเลน่าหัวเราะคิกคักกันอยู่สองคน

     " หาเร็วๆ " จัสตินบอกให้คุณกับเซเลน่าช่วยกันหาไข่มุกเร็วๆ

     ย้อนกลับไปตอนที่อยู่ร้านอาหาร ในขณะที่ทุกคนกำลังวุ่นวายกับการเก็บไข่มุกอยู่ ก้อมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งกินพิซซ่า เธอกัดพิซซ่าเข้าปากไป รู้สึกเหมือนมีอะไรอยู่ในปากก้อหยิบออกมา ปรากฏว่าเป็นไข่มุก เธอก้อเลยขโมยเก็บเอาไว้

                                            จบไปแล้วอีกหนึ่งตอน