ยัยสองสาวจอมจุ้นกับนายหนุ่มเนื้อหอม
เขียนโดย Ployneko
วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 19.59 น.
แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2559 17.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) Chapter 10
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ก้อยังเหมือนเดิมกับวันอื่นๆ คุณยังวิ่งไล่ตามจัสตินอยู่เหมือนเดิม
" จัสติน " คุณเรียกจัสตินพร้อมกับวิ่งตามหลังเขา
" ทำไม " จัสตินหยุดเดินแล้วหันมาหาคุณ
" พูดสิ เรียกแล้วต้องพูดสิ " จัสตินบอก
" คิดดูแล้วฉันไม่มีอะไรจะพูดนะ " คุณพูดพร้อมกับทำหน้าสงสัยว่าเรียกจัสตินทำไม
" ที่ฉันเรียกเพราะเห็นเธอ มันคงติดเป็นนิสัยแล้วล่ะ " คุณบอกจัสตินอย่างไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่
" ฉันรู้แล้วว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้ ชื่อของฉัน มันแก้เบื่อได้งั้นเหรอ อย่าเรียกอีกล่ะ " จัสตินบอกคุณ
" จัสติน " เซเลน่ารีบเดินเข้ามาเมื่อเห็นจัสติน
" แล้วเธอ ทำไม... มีเรื่องอะไร? " จัสตินถามเซเลน่าที่เดินเข้ามาหา
" เรื่อง? ก้อนะ... แค่เห็นเธออยู่ " เซเลน่าบอก
" เธอก้อติดเป็นนิสัยเหรอ " จัสตินถามเซเลน่าอีกครั้ง
" คงงั้น " เซเลน่าตอบพร้อมยิ้มแหยๆ
" พวกเธอนี่มัน... "
" สมแล้ว ความรักเป็นนิสัย มันคงจะเป็นเรื่องจริง " คุณกับเซเลน่าพูดออกมาพร้อมกัน
" อะไรนะ "
" ไปกินพิซซ่ากับฉันมั้ย? " คุณชวนจัสตินไปกินพิซซ่าด้วยกัน
" ไม่ชอบล่ะสิ ไปกินขาไก่กับฉันเถอะ " เซเลน่าขัดไม่ให้จัสตินไปกับคุณ แล้วก้อชวนจัสตินไปกินขาไก่กับตัวเอง
" ไม่ล่ะ วันนี้ฉันต้องไปโรงแรมของแม่ " พูดเสร็จจัสตินก้อเดินออกไป
" ตอนนี้เธอกำลังคิดอะไร " เซเลน่าถามคุณ
" เธอล่ะ " คุณก้อถามเซเลน่ากลับ
" ถ้าเธอกำลังคิดจะไปเฝ้าดู จัสติน ที่โรงแรม อย่าคิดแบบนั้นเป็นอันขาด " เซเลน่าจะไม่ให้คุณไปหาจัสตินที่โรงแรมของคุณแม่แพตตี้
" ถ้าเธอคิดจะตามไปเฝ้า จัสติน ที่โรงแรม ล้มเลิกความคิดนั้นซะเถอะ " คุณก้อจะไม่ให้เซเลน่าไปหาจัสตินที่โรงแรมของคุณแม่แพตตี้เหมือนกัน
" ตลกละ " เซเลน่าพูดจบก้อเดินออกไปที่โรงแรมของแม่จัสติน
~ ณ โรงแรม ~
จีจี้พนักงานโรงแรมสาวสวย เดินออกมาเจอพี่เซนลูกชายคนโตของคุณแม่แพตตี้ ที่กำลังดูงานอยู่ข้างหน้า เธอก้อทำท่าจะเดินเข้าไปหา แต่เธอก้อหยุดชะงัก
' ต่อหน้าผู้ชายคนนั้น จงเปิดเผยความเซ็กซี่ที่สุด " แล้วจีจี้ก้อเดินถอยหลังกลับไปตรงลิฟท์
" พี่ " จัสตินเดินเข้ามาหาพี่เซน
" มาแล้วเหรอ แกขึ้นไปคนเดียว เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน " พี่เซนบอก
" เข้าใจละ " จัสตินก้อเดินไปตรงลิฟท์ที่จีจี้ยืนอยู่ จีจี้นึกว่าคนที่เดินมาเป็นพี่เซน ก้อเลยแกล้งทำสมุดตกแล้วทำท่าก้มลงไปเก็บอย่างเซ็กซี่ จัสตินถึงกับยืนอึ้งกับท่าทางของจีจี้ จีจี้เองก้อตกใจเหมือนกันว่าคนที่เดินมาไม่ใช่พี่เซนแต่เป็นจัสติน คุณกับเซเลน่าที่แอบมองอยู่ทางด้านหลังก้อเลยคิดว่าจีจี้อ่อยจัสติน พอลิฟต์เปิดมีคนเดินออกมา จีจี้ก้อรีบเก็บสมุดทันที
" สวัสดีค่ะ ท่านลูกชายคนเล็กใช่มั้ยคะ? " จีจี้ถามจัสตินที่กำลังยืนงงอยู่
" ครับผม "
" คงจะมาหาท่านประธาน "
" ครับ "
" ช่วงนี้คงจะเรียนเหนื่อยใช่มั้ยคะ " จีจี้เดินเข้ามาจับไหล่จัสตินจัสติน แล้วก้อเดินออกไป คุณกับเซเลน่าที่แอบดูอยู่ก้อวิ่งออกมาหาจัสติน
" พวกเธอมาที่นี่ทำไม " จัสตินถามพวกคุณสองคน
" ผู้หญิงคนนั้นคือใคร " คุณถามจัสติน
" ใคร " จัสตินถามคุณ คุณกับเซเลน่าชี้ไปที่จีจี้
" อ๋อ พี่พนักงานโรงแรม ทำไมเหรอ? " จัสตินถาม
" พี่? " เซเลน่าพูด
" จัสติน เธอสนใจผู้หญิงคนนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่? " คุณถาม
" พูดอะไรเนี่ย ไปไกลๆไป " จัสตินพูดเสร็จก้อเดินหนีออกไป
" ทำตัวน่าสงสัย " เซเลน่าบอก
จีจี้เห็นเพื่อนพนักงานโรงแรมเข็นรถเก็บกระเป๋าผ่านมาก้อไปช่วยเข็น จนไปเจอพี่เซนอยู่ข้างหน้า เธอก้อเลยบอกให้พนักงานโรงแรมคนนั้นเข็นกระเป๋าไปคนเดียว พร้อมกับยืมปากกาของพนักงานโรงแรมคนนั้นมา พร้อมกับใช้แผนเดิม แต่ก้อดันผิดแผนอีก เพราะคนที่เห็นก้อยังเป็นจัสตินไม่ใช่พี่เซนเหมือนเดิม เพราะพี่เซนเดินออกไปรับโทรศัพท์
" เป็นอะไรครับ " จัสตินถามจีจี้
" วันนี้เจอกันบ่อยจริงๆนะคะ " จีจี้บอกพร้อมกับยิ้มแหยๆ
" ไม่หิวเหรอคะ เดี๋ยวฉันไปซื้อเค้กให้กินดีมั้ยคะ " จีจี้ถามจัสติน
" ครับ! ถ้างั้นต้องพูดว่า thank you very much ใช่มั้ยครับ " จัสตินบอก
" เหมือนคุณแม่เลย พูดภาษาอังกฤษเก่งจริงๆค่ะ " แล้วจีจี้ก้อพาจัสตินเดินออกไป คุณกับเซเลน่าที่แอบดูจัสตินกับจีจี้อยู่ก้อลุกขึ้นมา
" ตอนนี้เธอกำลังเอาใจ จัสติน " เซเลน่าพูดโดยที่สายตายังมองอยู่ที่จีจี้
" จัสติน เป็นลูกชายของหัวหน้านี่นา ทำให้เธอพยายามยั่วยวนเขา " สายตาของคุณก้อยังมองที่จีจี้อยู่เหมือนกัน
" ดูอายุตัวเองมั้งสิ แก่เป็นคุณป้าไม่เห็นเหมาะกันเลย " เซเลน่าเริ่มของขึ้น
" เป็นแบบนี้มันเยอะเกินไป " คุณพูดพร้อมกับส่ายหัวไปมาเร็วๆ
" อะไร "
" นี่มันเป็นรัก 4 เส้าแล้วนะ มีเธอ ฉัน จัสติน แล้วก้อผู้หญิงคนนั้น " คุณบอกเซเลน่า
" จริงเหรอ " เซเลน่าถามคุณ
" จู่ๆ ฉันปวดหัวจะบ้าตายแล้ว ทำไงดี " เซเลน่าพูดพร้อมกับเอามือกุมหัว
" ยังไงก้อตาม เราต้องพักรบกันชั่วคราว " คุณจับตัวเซเลน่าหันมาทางคุณ
" กระดาษชำระ ทำไม? " เซเลน่าพูด *กระดาษชำระมันเกี่ยวอะไรเนี่ย*
" ไม่ใช่กระดาษชำระ... พักรบ โง่จริงๆ เราต้องทำให้เขาเห็นว่าเขาเป็นของเรา " คุณเล่าแผนให้เซเลน่าฟัง
" โอเค เข้าใจแล้ว " แล้วคุณกับเซเลน่าก้อทำตามแผน คุณกับเซเลน่านั่งอยู่ที่ร็อบบี้ คุณนั่งส่องกระจก เซเลน่านั่งดูป้ายที่วางอยู่บนโต๊ะ แล้วจีจี้ก้อเดินเข้ามาหาคุณสองคน
" มีอะไรให้ช่วยมั้ยคะ คุณลูกค้า " จีจี้ถามคุณสองคน
" ไม่ทราบว่าที่โรงแรมนี้มีห้อง PC มั้ยคะ " คุณแกล้งถามจีจี้
" คะ ที่โรงแรมนี้ไม่มีห้อง PC ค่ะ ถ้าออกไปทางนั้นประมาณ 100 เมตร ฝั่งนั้นมีค่ะคุณลูกค้า " จีจี้ชี้ไปทางซ้ายมือ
" อ๋อ เหรอคะ ขอบคุณค่ะ " คุณยื่นมือออกไป เพื่อที่จะจับมือกับจีจี้
" คะ ขอบคุณค่ะ " แล้วจีจี้ก้อจับมือกับคุณ
" คงจะเหนื่อยล่ะสิ เครื่องดื่มนี่ฉันให้คุณดื่มค่ะ " เซเลน่ายื่นโค้กกระป๋องให้จีจี้ แล้วเซเลน่าก้อบอก บ๊ายบาย จีจี้
" ที่แท้ก้อเป็นพวกเด็กนักเรียนใจดี " พูดเสร็จจีจี้ก้อเปิดโค้ก โค้กก้อกระเด็นเปื้อนเสื้อแล้วก้อหน้าจีจี้ไปหมด
" อะไรเนี่ย " จีจี้เอามือป้ายหน้า หน้าก้อเปื้อนสีดำ เพราะที่กระป๋องโค้กทาสีดำเอาไว้ คุณกับเซเลน่าที่แอบดูอยู่ก้อหัวเราะออกมา
" คุณจีจี้ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้นครับ " พนักงานโรงแรมผู้ชายคนหนึ่งถาม
" ทำไมเป็นแบบนี้ " จีจี้เพิ่งรู้ว่าหน้าตัวเองเปื้อน แล้วพี่ออสตินก้อเดินเข้ามา
" ทำไม มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ " พี่ออสตินถาม
" สวัสดีครับ หัวหน้า " พนักงานโรงแรมที่เป็นผู้ชายคนนั้นบอก
" ทำไมหน้าเป็นแบบนี้ " พี่ออสตินถามอย่างตกใจกับหน้าของจีจี้
" ไม่แน่ใจค่ะ แบบนี้จะทำยังไงคะ " จีจี้ถามพี่ออสตินพร้อมกับคลำหน้าตัวเองที่เปื้อน
" จะทำยังไงอะไร รีบๆเข้าไปล้างในห้องน้ำสิครับ " พี่ออสตินบอก
" ขอบคุณค่ะ หัวหน้า " แล้วจีจี้ก้อรีบไปห้องน้ำ
" หน้าตาของเธอเหมือนมีใครมาล้อเล่น ต้องดูแลทุกอย่างแบบนี้ ช่วงนี้เลยเครียดมาก ผมไม่รู้ว่าจะเป็นลม เพราะความเครียดนี้รึป่าว " พี่ออสตินพูดกับตัวเอง *บ้ารึป่าวเนี่ยพี่ พูดกับตัวเอง*
" นี่มันอะไรกัน " จีจี้หยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดหน้า
" สกปรก "
" 1 2 3 " คุณกับเซเลน่าพูดพร้อมกันเบาๆ
" ไฟไหม้ค่ะ ไฟไหม้ ไฟไหม้ค่ะ " คุณกับเซเลน่าดึงประตูห้องน้ำเอาไว้ไม่ให้จีจี้ออกมา
" ไฟ? ช่วยเปิดหน่อยค่ะ ในห้องน้ำมีคนอยู่ค่ะ ช่วยเปิดหน่อยค่ะ " จีจี้วิ่งไปที่ประตูพยายามจะเปิดออก แต่เปิดไม่ได้ คุณกับเซเลน่าเห็นพนักงานโรงแรมคนอื่นกำลังเดินเข้ามา 2 คน ก้อแกล้งทำมาเป็นส่องกระจกปกติ แล้วก้อรีบวิ่งออกไป พอพนักงานโรงแรม 2 คนเดินเข้ามา ก้อเห็นจีจี้จะเอาถังดับเพลิงไปทุบประตู
" ข้างนอกมีไฟไหม้ค่ะ " จีจี้บอกพนักงานโรงแรม 2 คน ที่เดินเข้ามา
" ไม่มีนี่คะ ใครบอกว่าไฟไหม้คะ " เคที่พนักงานโรงแรมคนหนึ่งถาม
" ฉันได้ยินชัดว่ามีคนบอกว่าไฟไหม้นะ " จีจี้ดูที่มือของตัวเอง
" ถ้างั้นมีคนกำลังล้อเล่นกับฉันเหรอ " จีจี้บ่นกับตัวเอง
" หรือว่าเป็นเธอ นิคกี้ " จีจี้หันไปหาพนักงานโรงแรมอีกคนที่เดินเข้ามากับเคที่
" ฉันเหรอ? มันมีประโยคนึงที่ตรงกับสถานการณ์นี้ใช่มั้ย " นิคกี้หันไปหาเคที่
" อุตส่าห์ช่วยจากการจมน้ำ แล้วยังต้องการของในถุงแพ็คอีก " เคที่พูด
" บิงโก " นิคกี้พูด
" ถ้างั้น ใครเป็นคนทำกับฉันเนี่ย " จีจี้พูดอย่างหงุดหงิด
" เพราะอย่างนี้ไง เธอควรจะใช้ชีวิตให้เป็นปกติ อย่าไปยุ่งเรื่องของคนอื่น " นิคกี้แขวะจีจี้
~ วันต่อมา ~
" จัสติน " คุณกับเซเลน่าเดินมาหาจัสตินพร้อมกันที่หน้าบ้านจัสติน
" ทำไม เรียกเพราะเป็นนิสัยเหรอ " จัสตินถามคุณสองคนที่เดินเข้ามา
" ป่าว ฉันจะมาถามว่า วันนี้จะไปโรงแรมรึป่าว " คุณบอก
" โรงแรม ทำไมเหรอ " จัสตินถาม
" ถ้างั้นก้อโล่งอก พวกเราจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นไม่มายุ่งกับเธออีก " เซเลน่าบอก
" พูดอะไร ทำให้ใครไม่มายุ่ง " จัสตินถาม
" อย่าทำเป็นไม่รู้ ที่โรงแรมมันมีพนักงานที่ชื่อ จีจี้ ฮาดิด นะ " คุณบอกจัสติน
" ใช่! คนที่ยั่วยวนต่อหน้าเธอ ผู้หญิงคนนั้นอ่ะ " เซเลน่าพูดจาสมทบไปอีกทีหนึ่ง
" อะไรนะ จีจี้... ทำไม ฉันทำไม " จัสตินถามคุณสองคนอย่างงงๆ
" เพราะเธอมีเสน่ห์ไงล่ะ " คุณบอกพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้จัสติน
" ยังไงก้อเหอะ เธอไม่ต้องสนใจหรอก วันนี้พวกเราจะทำให้มันจบๆไปเลย " เซเลน่าบอก
" ไปกันเหอะ! เจ้าหญิงจอมปลอม " พูดจบเซเลน่าก้อกอดคอคุณเดินออกไป
" ทำไมพวกเธอเป็นแบบนั้น " จัสตินพูดไปยิ้มไป
จีจี้เดินออกมาจากโรงแรมก้อเห็นป้ายประกาศติดเป็นรูปหน้าของเธอ ป้ายนั้นถูกวางไปทั่ว ที่ป้ายนั่นเขียนว่า ' จีจี้ ฮาดิด พนักงานหญิงโรงแรม นักฆ่าเด็กม.ปลาย ฉันชอบเด็กม.ปลาย ถ้าเป็นเด็กน้อยเมื่อไหร่ก้อได้ เจอกันที่โรงแรม โปรดติดต่อที่โรงแรม ' จีจี้ก้อไล่เก็บใบประกาศไปจนครบทุกใบ ใบสุดท้ายอยู่ตรงตึกสูงตึกหนึ่ง ซึ่งมีคุณกับเซเลน่ายืนอยู่บรดาดฟ้า แล้วคุณกลับเซเลน่าก้อปล่อยลูกโปรงที่มีน้ำลงมาใส่จีจี้ จีจี้เงยหน้าขึ้นไปเห็นคุณสองคน คุณสองคนกำลังจะวิ่งลงจากดาดฟ้า แต่ไม่ทันจีจี้วิ่งมาถึงประตูดาดฟ้าก่อน *คนหรือเสือชีต้าวะเนี่ย วิ่งเร็วมาก*
" พวกเธอทำไมทำกับฉันแบบนี้ ฉันไปทำอะไรให้พวกเธอ " จีจี้เดินเข้าไปหาคุณสองคน
" ไม่รู้อะไรงั้นเหรอ แล้วที่มายั่วยวน จัสติน ล่ะ " คุณพูด
" จัสติน ลูกชายคนเล็ก " จีจี้ถามคุณสองคน
" ใช่ "
" รู้รึป่าว ที่ผ่านมาพวกเราดูแล จัสติน มานานเท่าไหร่แล้ว " เซเลน่าบอก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ