เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

 

 

เฟย์: แม่ค่ะ 

 

 

 

แม่ฟาง: อ้าว กลับมาแล้ว พาหมอมาด้วย 

 

 

 

เขื่อน: วันนี้ผมขอฝากท้องที่นี่นะครับ 

 

 

 

แม่ฟาง: ได้สิจ้ะ มาเลย 

 

 

 

เฟย์: ทำไมพี่วินกลับแล้วล่ะค่ะ ไม่อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อน 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ก็คุยไรกับพี่เค้าไม่รู้ แล้วก็คุยเส้จก็เดินไปเลย พี่เราก็อยู่ในสวนนะ 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมขอไปคุยกับคุณฟาง หน่อยนะครับ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           ฟางนั่งคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาเมื่อกี้ก็เสียใจที่พูดกับวินไปแบบนั้น วินดีกับฟางมาตลอด แต่ฟางคิดกับวินมากกว่าเพื่อนไม่ได้  

 

 

 

 

เขื่อน: คุณฟางครับ 

 

 

 

ฟาง: อ้าว คุณเขื่อน 

 

 

 

เขื่อน: นั่งใจลอยอะไรอยู่คนเดียวครับ 

 

 

 

ฟาง: เปล่าค่ะ แล้วมากับเฟย์เหรอค่ะ 

 

 

 

 

เขื่อน: ครับ....คุณฟางครับผมอยากคุยกับคุณหน่อยได้รึเปล่าครับ 

 

 

 

 

ฟาง: ได้ค่ะ มีอะไรเหรอค่ะ

 

 

 

 

เขื่อน: เรื่องของป๊อบปี้กับคุณนะครับ 

 

 

 

 

ฟาง: .......

 

 

 

เขื่อน: คุณฟางครับ ป๊อบมันรักคุณมากนะ ผมเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งนาน แล้วยิ่งผมเป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมดูออกว่ามันรักคุณมากแค่ไหน ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเจอคุณที่โรงพยาบาลกับไอป๊อบ วันนั้นเป็นครั้งแรกเลยนะครับ ที่ผมเห็นเพื่อนรักของผม เป็นห่วงคนคนนึงมากขนาดนั้น ป๊อบปี้เป็นคนน่าสงสารนะครับ ตั้งแต่เล็กจนโต มีไม่กี่อย่างหรอกครับที่เค้าได้เลือกตามใจเค้า  ที่ได้ทำตามหัวใจตัวเอง คุณเองก็น่าจะรู้นะ ว่าเพราะอะไร เค้าเป็นคนที่ทำอะไร ก็ต้องทำให้ที่สุด  ครั้งแรกที่ผมรู้ว่าคุณกำลังท้อง ผมรู้เลยว่าถ้าไอป๊อบมันรู้ มันจะดีใจมากแค่ไหน มันจะรู้สึกยังไง คนจะเป็นพ่อก็ย่อมรักลูกเหมือนกับแม่แหละครับคุณฟาง ผมรู้นะ ว่าคุณรู้สึกผิดเสียใจในสิ่งที่ทำลงไป แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาแล้ว คุณเองก็รักเค้า เค้าเองก็รักคุณ อย่าหนีความรู้สึกตัวเองอีกเลยนะครับ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นเลือกทางนี้แล้ว ชั้นจะไม่ย้อนกลับไปอีก ขอโทษนะค่ะ คุณเขื่อน เข้าข้างในบ้านเถอะค่ะ 

 

 

 

 

                พูดจบก็รีบเดินเข้าบ้าน ฟางกลัวว่าถ้าฟังเขื่อนพูดต่อเค้าต้องร้องไห้ออกมาอีกแน่ๆ ในเมื่อเค้าตัดสินใจแล้ว ทุกอย่างก็จะจบจริงๆสักที 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟาง กิน... 

 

 

 

ฟาง: พี่ยังไม่หิวอ่ะ เดี๋ยวกินกันไปก่อนเลยนะ พี่รู้สึกมึนๆนะ ขอนอนหน่อยล่ะกัน หนูขอตัวนะค่ะแม่ 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมทำเสียบรรยากาศรึเปล่าครับ 

 

 

 

เฟย์: คุณหมอพูดถูกแล้วล่ะค่ะ ถ้าเราพยายามพูดบางทีอาจเปลี่ยนความคิดของพี่ฟางได้บ้าง 

 

 

 

แม่ฟาง: แม่ก็ว่างั้น ทานข้าวกันเถอะ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แม่จะทำยังไงดี แม่จะทำยังไงดีลูก (ลูบท้องแล้วนึกถึงป๊อบปี้) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: คิดอะไรอยู่ลูก ไม่กินข้าวเหรอ 

 

 

 

ป๊อบ: เปล่าครับแม่ ผมนั่งคิดอะไรเรื่อยๆนะครับ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ป๊อบ 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: แม่ขอโทษนะ 

 

 

 

ป๊อบ: หึ แม่ แม่จะขอโทษผมทำไมกันครับ 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ขอโทษที่ทำลายชีวิตมาตั้งหลายอย่าง ขอโทษที่แม่บังคับ ไม่เคยให้ลูกทำตามใจตัวเองเลย ที่ผ่านมา แม่ทำลายชีวิตลูกทั้งสองคนมามากแล้ว แม่เสียใจ แม่ย้อนกลับไปแก้ไขมันไม่ได้ ลูกต้องทุกข์ ต้องเจ็บปวด เพราะแม่มามากแล้ว ต่อไปนี้ แม่จะไม่ทำแบบนั้นกับป๊อบกับปาล์มอีกแล้วนะ ลูกรักใคร แม่ก็จะรักด้วย 

 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ....ขอบคุณนะครับแม่ (นอนบนตักแม่) 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ลูกมีอะไรไม่สบายใจ บอกแม่มาบ้างก็ได้นะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: เปล่าหรอกครับ ผมแค่เหนื่อย ท้อ แต่แค่ได้นอนบนตักแม่ ผมก็ลืมมันไปหมดแล้วครับ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: อย่าแบกมันไว้คนเดียว แบ่งมันออกมาบ้าง ถ้าลูกแบกไว้คนเดียว ลูกจะไม่มีแรง ล้ม แบ่งมันออกมา นะลูก เรื่องฟางใช่มั้ย ที่ลูกคิดนะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ เรื่องของเค้าทั้งนั้นเลยอ่ะ แม่ครับ ผมรักเค้า รักเค้ามาตั้งนาน รักมาตลอด ทำไมเค้า ใจแข็งกับผมจังเลยอ่ะ อึก ผมทำอะไรผิดอ่ะ ทำไมเค้า อึก อึก เค้าไม่รักผมเลยอ่ะ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ไม่ต้องร้องนะ ลูกแม่เป็นคนฉลาด เก่ง สู้กับปัญหาได้เสมอ ฟางเค้ารักลูก แม่ดูออก แต่เค้าคงมีเหตุผลบางอย่าง อดทนนะลูก สู้กับมันนะ แม่จะอยู่ข้างๆลูกเองนะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อึก วินาทีที่ผมรู้ว่าเค้าท้อง ผมดีใจ อึก ดีใจมาก ผมรู้สึกว่า มันมีค่ามากที่สุดในชีวิต ผมกำลังจะได้เป็นพ่อ อึก แต่แล้วทุกอย่างก็พัง มันจบแล้วล่ะครับแม่ มันจบลงแล้ว เค้าคงจะ มีครอบครัวที่ดีไปแล้ว ผมควรจะหยุดคิดเรื่องนี้สักที 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ทำตัวเป็นเด็กไปได้นะ ไอป๊อบ 

 

 

 

     ป๊อบปี้รีบลุกขึ้นเช็ดหน้า

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: เขื่อน คุยกับป๊อบนะ เดี๋ยวแม่ไปก่อนนะ 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมว่า เชิญทั้งคุณแม่แล้วก็คุณป๊อบปี้ที่ห้องรับแขกดีกว่าครับ มีคนอยากคุยด้วย งานนี้น้ำตาเมื่อกี้อาจจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มก็ได้นะไอป๊อบ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: หมายความว่าไงว่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: มาเหอะ ทุกคนรออยู่