เกมแค้น...เดิมพันรัก

 
 
 
 
 
ฟาง: เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อนนะค่ะ 
 
 
 
 
ปาล์ม: ผมไปเป็นเพื่อนมั้ย 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ต้องหรอกค่ะ รอที่นี้แหละ
 
 
 
 
       อันที่จริงฟางจะออกไปนอกงาน จริงๆฟางก็ไม่ได้อยากให้ปาล์มอยู่ด้วย แต่เพราะอยากจะเอาชนะป๊อบปี้ และเค้าก็ชนะ เพราะปาล์มเลือกที่จะอยู่กับเค้า ไม่ใช่ป๊อบปี้ ทั้งๆที่เค้าเป็นพี่ชายแท้ๆ 
 
 
 
 
 
วิน: ฟาง มานั่งทำไรตรงนี้คนเดียว 
 
 
 
 
ฟาง: วิน เบื่อๆอ่ะ ก็เลยออกมา แล้ววินล่ะ วันนี้ทำไมมาเป็นช่างภาพได้ล่ะ 
 
 
 
 
วิน: อ้าวฟางลืมแล้วเหรอว่าวินอ่ะ เพิ่งจะสมัคงานกับพี่สานะ วินก็ทำงานตำแหน่งวินไง 
 
 
 
 
 
ฟาง: หึ จ้า ช่างภาพมือโปร 
 
 
 
 
 
วิน: วันนี้ฟางสวยมากเลยนะ 
 
 
 
ฟาง: จะเอากี่บาท 
 
 
 
วิน: ห้ะ เอากี่บาทไรอ่ะ 
 
 
 
 
ฟาง: ก็เล่นเดี๋ยวชมเดี๋ยวชม ฟางก็เขินแย่ดิ จะเอารางวัลกี่บาท เดี๋ยวเซ็นให้เลย 
 
 
 
 
 
วิน: งั้นขอค่าชมเป็น ไปกินข้าวกัน 
 
 
 
 
ฟาง: โอเค 
 
 
 
 
วิน: คุณฟางคนสวย เป็นเจ้ามือนะคร้าฟฟ 5555
 
 
 
 
ฟาง: รู้แล้วน่า ถือว่าเป็นการเลี้ยงต้อนรับจากฟาง ที่วินกลับมา โอเค๊ 
 
 
 
 
 
วิน: โอเลย 
 
 
 
 
 
 
            ป๊อบปี้ออกมาคุยโทรศัพท์ด่วนนอกงาน แต่บังเอิญหันไป เห็นฟางนั่งกับผู้ชายคนเมื่อวันก่อนอีกแล้ว ท่าทางดูสนุกมีความสุขกันมาก แล้วน้องชายเค้าล่ะ หายไปไหน ทำไมเธอถึงมาอยู่ตรงนี้ ป๊อบปี้เลยส่งข้อความไปถามว่า ตอนนี้ ปาล์มอยู่ไหน กับใคร และก็ได้คำตอบว่า อยู่คนเดียวรอฟางไปเข้าห้องน้ำ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำแบบนี้อีกแล้ว นัดเจอกันข้างนอก ทิ้งผู้ชายอีกคนไว้ข้างใน หึเธอนี้มัน ! 
 
 
 
 
 
                 งานเลี้ยงเลิกแล้ว ตอนนี้พนักงานกำลังเก็บงาน ส่วนทีมงานก็กำลังเก็บของกัน ฟางก็กำลังช่วยทีมงานเก็บของ และวินก็อยู่ช่วยใกล้ๆกัน ปาล์มเห็นฟางพอดี เค้ารอเธอตั้งนาน วินก็ตั้งใจฟังเหตุการ์ณ แต่พอได้ยินฟางพูดชื่อ ก็รู้ว่าคือคนเดียวกันกับเรื่องของเฟิร์น และเก็บของไม่สนใจแต่หูฟังอย่างตั้งใจ 
 
 
 
ปาล์ม: ฟางคุณไปไหนมากันแน่อ่ะ ผมหาคุณตั้งนาน
 
 
 
ฟาง: เอ่อคือว่า ชั้น 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไงล่ะ ตอบไม่ได้เหรอว่าไปไหนมา 
 
 
 
ฟาง: เปล่าหรอกค่ะ ฉันแค่อายที่จะบอกคุณนะ คุณปาล์ม ฉันปวดท้อง ก็เลย นั่งในห้องน้ำนานไปหน่อย 
 
 
 
 
ป๊อบ: แน่ใจเหรอ ! 
 
 
 
 
ปาล์ม: ผมไปหาคุณที่ห้องน้ำแล้ว ก็ไม่เจอ 
 
 
 
 
ฟาง: ชั้น ชั้นไปเข้าห้องน้ำด้านล่างนะค่ะ ไม่ได้เข้าชั้นนี้ ขอโทษนะ 
 
 
 
ปาล์ม: ผมตกใจแทบแย่ นึกว่าคุณหายไปไหน 
 
 
 
 
ฟาง: ขอโทษล่ะกันค่ะ ที่ทำให้ตกใจ 
 
 
 
 
 
ปาล์ม: งั้นกลับบ้านนะ ผมไปส่ง 
 
 
 
 
ฟาง: คือว่า ฉันยังต้องทำงานต่อนะค่ะ คุณกลับก่อนเลย เดี๋ยวฉันกลับเอง 
 
 
 
 
ปาล์ม: อีกแล้วเหรอ 
 
 
 
ฟาง: นะค่ะๆ นะๆๆ วันนี้ฉันไม่สะดวกจริงๆ 
 
 
 
ปาล์ม: ก็ได้ กลับบ้านดีๆล่ะกัน 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ