เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

       

 

 

 

           เมื่อปาล์มออกไปแล้ว ป๊อบปี้ก็อยากคุยกับฟาง เพราะตอนที่ปาล์มกับฟางพูดกัน ดูท่าทางของผู้ชายอีกคนของฟาง จะนิ่งเงียบ เหมือนไม่รู้เห็นกับฟางเลย ทำเหมือนไม่รู้จักกันกับฟาง ป๊อบปี้คิดว่า พวกเค้าวางแผนกัน จงใจจะอยู่ด้วยกัน 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมขอคุยด้วยหน่อย 

 

 

 

ฟาง: โทษนะค่ะ ฉันทำงานอยู่ ไม่สะดวกคุย 

 

 

 

ป๊อบ: โทษทีนะ ที่คุณปฎิเสธไม่ได้ เพราะผมเป็นคนจ่ายเงิน เป็นลูกค้าของคุณ ผมมีเรื่องงานวันนี้ที่ต้องคุยกับคุณ 

 

 

 

 

 

          ฟางก็สุดจะทน ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วก็กำลังจะเดินนำป๊อบปี้ออกไป แต่วินจับมือฟางไว้แล้วกระซิบถาม

 

 

 

 

 

วิน: ฟางโอเครึเปล่า 

 

 

 

ฟาง: อืม ไม่เป็นไร (ตีที่มือของวินเบาๆเพื่อให้รู้ว่าโอเค) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: มีอะไร 

 

 

ป๊อบ: ทำไมคุณต้องโกหก

 

 

ฟาง: โกหก ? หึ นี้นะเหรอเรื่องงานของคุณ 

 

 

 

ป๊อบ: ใช่ ทำไม ทำไมคุณไม่เลิกกับน้องผมไปเลย จะมาทำเป็นคบกันเพื่ออะไร ทั้งๆที่คุณเองก็มีผู้ชายอีกคน ที่ดูแล้ว จะสนิทสนมกันมาก ดูแลกันดี เวลาคุณอยู่กับเค้าก็ดีร่าเริง มีความสุขซะหมดทุกอย่าง  มันคงไม่ใช่ คู่ชายหญิงที่อยู่ด้วยกันแบบธรรมดาแล้วมั้ง ! 

 

 

 

 

ฟาง: แล้วถ้าฉัน จะอยู่แบบนี้ล้ะ ไม่เคยได้ยินเหรอ อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนนะ หึ (พูดเพื่อยั่วโมโห) 

 

 

 

 

ป๊อบ: หึ! แต่ก็คงไม่แปลก เพราะตอนที่ผมยืนดู ตอนคุณคุยกับน้องผม ผู้ชายข้างๆคุณ ดูจะไม่ใส่ใจกับคำตอบของคุณเลย ทั้งๆที่ความจริง คุณอยู่กับเค้า ไม่ได้ปวดท้องอะไรนั่น ! ทำกันเป็นขบวนการรึไง ห้ะ คิดจะหลอกเอาเงิน จากน้องชายผมใช่มั้ย แล้วก็เอาไปอยู่กินกันกับไอนั้นอ่ะ ! 

 

 

 

 

ฟาง: ใช่ รู้แล้วก็ดี เดี๋ยวนี้เศรษฐกิจ มันไม่ค่อยจะดี ฉันก็เลยต้องหาวิธี ที่จะหาเงินมาดูแลตัวเอง ดูแลครอบครัว ดูแลผู้ชายคนนั้นไง ! ยิ่งน้องคุณเชื่อฉันไปซะทุกอย่าง มันยิ่งง่าย ต่อไป ฉันก็จะรีดเงินจากน้องคุณ รีดไปเรื่อยๆ ฉันว่าน้องคุณก็ต้องให้อยู่แล้ว 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พ่อคุณก็ดีนะ บ้านก็รวย ฐานะก็ดี ทำไมทำตัวแบบนี้ ถึงแม้คุณจะไม่ได้ออกสังคม อยู่กับพ่อ แต่คุณก็ไม่ควรทำแบบนี้ ! ผู้หญิงดีๆที่ไหนทำแบบนี้อ่ะ ! 

 

 

 

 

ฟาง: อย่าเอาเรื่องพ่อมาพูดกับฉันอีกนะ !  แล้วก็ใช่ ฉันมันไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีไง 

 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไม หรือว่าที่คุณเป็นแบบนี้ ทำตัวแบบนี้ เพราะขาดความรักจากพ่อ หรือว่า หิวเงินมากห้ะ!!

 

 

 

     เพี๊ยะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: มันจะมากไปแล้วนะ ! คุณไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กับฉัน ถึงแม้ว่าชีวิตฉันจะไม่ได้เนย ไม่ได้อยู่บ้าน ต้องอยู่แค่กับแม่ กับน้อง แต่ฉันก็มีความสุข แล้วที่คุณพูดว่าหิวเงิน ใช่ฉันหิวเงิน ต้องการเงิน แล้วฉันก็จะเอาเงินจากน้องคุณมา ให้มากที่สุดด้วยคอยดูก็แล้วกัน ! 

 

 

 

 

ป๊อบ: ได้ อยากได้เงินมากใช่มั้ย 

 

 

 

 

          ป๊อบปี้ดึงฟางเข้ามาจูบ และพยายามจะปล้ำฟาง แต่ฟางผลักออกแล้วตบหน้าเค้าอีกครั้ง 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไมล่ะ ต้องการมากไม่ใช่เหรอ บริการผมซิ ผมจะให้มากเท่าที่คุณต้องการเลย ! 

 

 

 

   เพี๊ยะ 

 

 

 

ฟาง: ฉันไม่ได้ขายตัว ! อ่อหรือถ้าฉันอดอยากแล้วจริงๆ ฉันก็อาจจะขายตัวจริงๆก็ได้ แต่ฉันไม่ขายให้คุณหรอก  จำไว้นะ! เรื่องของฉันกับน้องคุณ มันมีอะไรที่คุณไม่รู้อีกเยอะ และฉันจะคบกับน้องคุณต่อไปเรื่อยๆ อาจจะถึงขั้นแต่งงานก็ได้ ใครจะไปรู้ เตรียมตัวรับมือให้ดีล่ะกัน!! (พูดจบก็ผลักป๊อบปี้ แล้ววิ่งออกไป) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           ฟางวิ่งมาแล้วร้องไห้ที่มุมเงียบๆที่ไม่มีคน อยู่คนเดียว และนึกถึงสิ่งที่ป๊อบปี้ทำ ทั้งการกระทำกับคำพูด มันทำให้ฟางทั้งแค้น ทั้งเสียใจ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      ตอนนี้ป๊อบปี้โมโหร้ายไปหน่อย  คงจะรักฟางมาก 555