เกมแค้น...เดิมพันรัก

 
 
 
ฟาง: คุยเรื่องอะไรค่ะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: คุณเจ็บมากมั้ย
 
 
 
 
ฟาง: ขอบคุณนะค่ะ ที่ถาม เจ็บมากกว่านี้ฉันยังผ่านมาแล้วเลย (พูดประโยคหลังเสียงเบาๆแล้วนึกถึง ฝ้ายกับแม่) 
 
 
 
 
ป๊อบ: คุณฟาง คุณว่าอะไรนะ ผมไม่ค่อยได้ยินเลย 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เปล่าหรอกค่ะ เอ่อโทษทีนะค่ะ พอดีแบตฉันจะหมดแล้วนะค่ะ แค่นี้ก่อนนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฝันดีนะครับ 
 
 
 
 
 
ฟาง: อย่าพูดแบบนี้ให้แฟนคุณได้ยินนะค่ะ เดี๋ยวฉันจะซวยเอาได้ แค่นี้นะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
เนย: พี่ป๊อบ ทำไมไม่รับโทรศัพท์ค่ะ แล้วเมื่อกี้คุยกับใครอยู่อ่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: พี่คุยกับเพื่อน มีอะไรรึเปล่า 
 
 
 
 
 
เนย: พี่ป๊อบ ไม่ต้องไปเจอนังฟางอีกนะค่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เนย ถ้าจะพูดเรื่องนี้ แค่นี้นะ พี่จะนอนล่ะ 
 
 
 
 
 
เนย: พะ...พี่...พี่ป๊อบ !! อร๊ายยยย !! เพราะแกคนเดียวนังฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
พยาบาล: เฟย์ เดี๋ยวเตรียมตัวเข้าห้องผ่าตัดนะ 
 
 
 
 
เฟย์: ค่ะ 
 
 
 
 
                      มีคนไข้ต้องผ่าตัดด่วนเฟย์เป็นผู้ช่วยของหมอ ในการผ่าตัดครั้งนี้ การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี และเขื่อนกับเฟย์ก็ออกจากห้องผ่าตัดพร้อมกัน 
 
 
 
เขื่อน: นี้ครับ (ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้) 
 
 
 
 
เฟย์: คะ ? (มองแบบงงๆ) 
 
 
 
 
เขื่อน: ผมเห็นเหงื่อคุณออกเยอะนะ ที่ห้องผ้าตัด 
 
 
 
 
เฟย์: อ่อขอบคุณนะค่ะ 
 
 
 
 
เขื่อน: ไปทานกาแฟกันมั้ยครับ 
 
 
 
 
เฟย์: แต่ว่า ฉัน 
 
 
 
 
เขื่อน: ไปนะ เดี๋ยวถ้ามีปัญหาอะไร ผมรับผิดชอบให้เอง 
 
 
 
 
เฟย์: ก็ได้ค่ะ หมอสัญญาแล้วนะ ถ้าโดนหักเงินเดือน หมอรับผิดชอบด้วยนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
เขื่อน: โอเคครับ เดี๋ยวใช้คืนให้เลย 
 
 
 
 
 
เฟย์: ค่ะ 
 
 
 
 
 
              ที่ร้านกาแฟภายในโรงพยาบาล 
 
 
 
 
เขื่อน: ว่าแต่ คุยกันมาตั้งนานแล้ว ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย
 
 
 
 
เฟย์: อ่อ เฟย์ค่ะ แล้วหมอ 
 
 
 
เขื่อน: เขื่อนครับ 
 
 
 
เฟย์: ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ คุณหมอเขื่อน 
 
 
 
 
เขื่อน: เช่นกันครับ คุณพยาบาลเฟย์