[ FIC EXO ] CHANBAEK : I'M WANT YOU ความต้องการ
-
เขียนโดย chanlian
วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 18.26 น.
13 EP
0 วิจารณ์
16.89K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2559 18.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) EP:00
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความEP:00
ประเทศ สหรัฐอเมริกา
อากาศยามเช้าของแอลเอช่างเหน็บหนาวนักแม้จะใส่เสื้อคุมขนสัตว์ราคาแพงสูงลิบลิ่วที่บ่งบอกถึงคุณภาพอันดีเยี่ยมซักเพียงใดมันก็คงไม่ได้ช่วยอะไรเลยนอกเสียจากเป็นเพียงแค่เสื้อผ้ามีราคาที่คนเหล่านี้ที่เดินสวนกันไปกันมาเอาไว้อวดกันเฉยๆโดยไม่คำนึงเลยว่าที่ร่างกายพวกเขาเหล่านั้นอบอุ่นได้ถึงเพียงนี้มันเป็นเพราะอะไร
บ้างคนอาจจะคิดว่าเสื้อขนสัตว์ชั้นดีพวกนี้มันจะมามีบุญคุณอะไรกลับพวกเขาได้ก็ในเมื่อพวกเขาซื้อมันมาด้วยเงินตรามากมายมหาศาลของพวกเขาเองแต่พวกเคยรู้อะไรบ้างไหมว่ากว่าจะได้เสื้อขนสัตว์พวกนี้มาในหนึ่งตัวให้พวกเขาใส่จะต้องมีชีวิตน้อยๆอีกกี่ชีวิตกันที่มันยอมพลีชีพตนมันให้คนๆหนึ่งไม่ต้องเกิดอาการหนาวตายในกลางเมืองอันแสนเหน็บหนาวนี้
ในย่านการค้าที่โด่งดังแห่งหนึ่งของเมืองxxxมีร่างของผู้ชายรูปร่างเล็กหน้าตาที่บอกสัญชาติอย่างชัดเจนว่าเป็นคนเอเชีย
ด้วยความที่ว่าเขามีใบหน้าที่ดูเย้ายวนเซ็กซี่และแสนเศร้าไปในคราวเดียวกันมันราวกับประติมากรรมชั้นเลิศแต่ก็ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าประติมากรรมชิ้นนั้นกำลังคิดอะไรและ...อันตรายเพียงใด!
สองขาเล็กของ 'บยอน แบคฮยอน' กำลังก้าวเดินไปอย่างไร้จุดหมายในย่านการค้าแสนน่ารำคาญนี้ที่มีแต่ผู้คนมากมายเดินขักไข่วกันเต็มไปหมด
เขาไม่รู้จุดหมายที่ตัวเองจะไปเขารู้เพียงแต่ว่าเขาอยากจะเดินๆไปให้พ้นจากเส้นทางอันแสนโสครกและดำมืดของชีวิตเขาสักที
ตั้งแต่เกิดมาเขาถูกสอนให้เรียนรู้ศาสตร์ต่างๆในการฆ่า,การใช้จิตวิทยา,หรือแม้แต่การสร้างระเบิดนิวเครียที่ผ่านมาชีวิตเขาตั้งแต่เล็กจนโตมันมีแต่เส้นทางสายสีดำที่อยูในมุมมืดของโลกแห่งนี้มาโดยตลอดและเขาก็ไม่คิดจะเปลี่ยนมันจนเมื่อ........
3วันก่อน
กริ้ง~ กริ้ง~~~~
ติ๊ด!
"ใคร!" เสียงอันเย็นยะเยือกของเขาถามออกไปแบบห้วนๆ
"แบคฮยอน"เสียงเย็นอันแสนคุ้นเคยตอบกลับเขา
แบคฮยอนเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเสียงๆนี้เสียงของคนที่เขาพยามหนีมาตลอดชีวิต บยอน แพคฮยอน บิดาของเขาคนที่ปลูกฝังความแข็งแกร่งและความเกลียดชัง!!!ในตัวเขา
เขาเกลียด!เกลียดคนๆนี้!
"หึ!คุณคงจำผิดคนแล้วล่ะครับ"
เขาพูดออกไปด้วยนํ้าเสียงอันแสนสมเพชตัวเอง
"แบคฮยอน"
"ผมคือB-byun!!เพราะฉะนั้นถ้าคุณไม่คิดจะจ้างผมเพื่อฆ่าใครก็ขอตัว"
"ฉันแค่จะโทรมาบอกแก่ว่าหลังจากนี้5วันฉันจะให้คนไปรับแก่กลับมา!"
"ไม่!!!"
"ฉันไม่ได้ถามความคิดเห็นของแก"บิดาของเขาเอ่ยออกมาด้วยเสียงราบเรียบและไร้อารมณ์
"คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับชีวิตผม!"
"หึ!ชีวิตของแกงั้นเหรอคนที่เลี้ยงดูแกมาแต่เด็กคือฉัน.....มันถึงเวลาแล้ว!!"
" "
"ที่แกต้องกับมารับหน้าที่เป็นนายใหญ่ตระกูลบยอน!!!!"
" "
ติ๊ด~ติ๊ด~
หลังจากได้ยินคำสั่งสุดท้ายของนายใหญ่ตระกูลบยอนร่างเล็กของแบคฮยอนก็ค่อยทรุดลงกันพื้นโดยนํ้าหยดเล็กๆค่อยไหลรินออกมาจากตาโดยไร้เสียงสอื้นความทรงจำอันแสนเลวร้ายสมัยยังเด็กของบยอน แบคฮยอนค่อยๆไหลย้อนคือกับมาหลังจากเค้าสามารถลบมันออกไปได้หลายปี
"ม.....ไม่......แม่"เสียงพึมพำของร่างเล็กค่อยๆดังขึ้นเลื้อยๆ
"อย่า.....อย่า"
'แบคฮยอน....อึก!อัก!'
เลือดสีสดค่อยๆไหลออกมาจากมุมปากของบยอน แพคยองหลังจากถูกยิงที่กลางหลังสองนัดด้วยกัน
'น.....หนี....หนีไปครับ...คนดี....ข...ของ..'
"แม่ครับ"
'แม่รักลูกนะครับ'
รอยยิ้มอันแสนอ่อนโยนถูกส่งมาให้เขาอย่างปลอบขวัญจากสถานะการณ์อันแสนเลวร้ายในตอนนั้น
'แม่คราบบบบ!!!!!'
เขาร้องเรียกมารดาออกไปอย่างสุดเสียงในขณะนั้นก็มีชายรูปร่างฉกรรณ์เดินมากระชากเขาขึ้นไปอุ้มเอาไว้โดยที่มันเป็นคำสั่งของชายใจร้ายผู้ซึ่งจะปิดชีพมารดาของเขาที่กำลังจะพาเขาหนีมาจากชะตากรรมอันแสนโหดร้ายนี้โดยที่ไม่รู้เลยว่ามัน......
!!เป็นกับดัก
'ตระกูลบยอน'
ชายผู้นั้นพูดด้วยนํ้าเสียงอันแสนเลือดเย็น
'อย่าครับ!!!อย่าทำแม่ผมนะ!!!!'
'ต้องยังอยู่ต่อไป'
ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
'พ่ออออออออ!!!!!!!!!'
"ม่ายยยยยยยยย!!!!"
เม้นได้เม้นเลยนะครับไว้เจอกันตอนหน้าเอาแบบนํ้าจิ้มก่อนนาาาヽ(´▽`)/
ประเทศ สหรัฐอเมริกา
อากาศยามเช้าของแอลเอช่างเหน็บหนาวนักแม้จะใส่เสื้อคุมขนสัตว์ราคาแพงสูงลิบลิ่วที่บ่งบอกถึงคุณภาพอันดีเยี่ยมซักเพียงใดมันก็คงไม่ได้ช่วยอะไรเลยนอกเสียจากเป็นเพียงแค่เสื้อผ้ามีราคาที่คนเหล่านี้ที่เดินสวนกันไปกันมาเอาไว้อวดกันเฉยๆโดยไม่คำนึงเลยว่าที่ร่างกายพวกเขาเหล่านั้นอบอุ่นได้ถึงเพียงนี้มันเป็นเพราะอะไร
บ้างคนอาจจะคิดว่าเสื้อขนสัตว์ชั้นดีพวกนี้มันจะมามีบุญคุณอะไรกลับพวกเขาได้ก็ในเมื่อพวกเขาซื้อมันมาด้วยเงินตรามากมายมหาศาลของพวกเขาเองแต่พวกเคยรู้อะไรบ้างไหมว่ากว่าจะได้เสื้อขนสัตว์พวกนี้มาในหนึ่งตัวให้พวกเขาใส่จะต้องมีชีวิตน้อยๆอีกกี่ชีวิตกันที่มันยอมพลีชีพตนมันให้คนๆหนึ่งไม่ต้องเกิดอาการหนาวตายในกลางเมืองอันแสนเหน็บหนาวนี้
ในย่านการค้าที่โด่งดังแห่งหนึ่งของเมืองxxxมีร่างของผู้ชายรูปร่างเล็กหน้าตาที่บอกสัญชาติอย่างชัดเจนว่าเป็นคนเอเชีย
ด้วยความที่ว่าเขามีใบหน้าที่ดูเย้ายวนเซ็กซี่และแสนเศร้าไปในคราวเดียวกันมันราวกับประติมากรรมชั้นเลิศแต่ก็ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าประติมากรรมชิ้นนั้นกำลังคิดอะไรและ...อันตรายเพียงใด!
สองขาเล็กของ 'บยอน แบคฮยอน' กำลังก้าวเดินไปอย่างไร้จุดหมายในย่านการค้าแสนน่ารำคาญนี้ที่มีแต่ผู้คนมากมายเดินขักไข่วกันเต็มไปหมด
เขาไม่รู้จุดหมายที่ตัวเองจะไปเขารู้เพียงแต่ว่าเขาอยากจะเดินๆไปให้พ้นจากเส้นทางอันแสนโสครกและดำมืดของชีวิตเขาสักที
ตั้งแต่เกิดมาเขาถูกสอนให้เรียนรู้ศาสตร์ต่างๆในการฆ่า,การใช้จิตวิทยา,หรือแม้แต่การสร้างระเบิดนิวเครียที่ผ่านมาชีวิตเขาตั้งแต่เล็กจนโตมันมีแต่เส้นทางสายสีดำที่อยูในมุมมืดของโลกแห่งนี้มาโดยตลอดและเขาก็ไม่คิดจะเปลี่ยนมันจนเมื่อ........
3วันก่อน
กริ้ง~ กริ้ง~~~~
ติ๊ด!
"ใคร!" เสียงอันเย็นยะเยือกของเขาถามออกไปแบบห้วนๆ
"แบคฮยอน"เสียงเย็นอันแสนคุ้นเคยตอบกลับเขา
แบคฮยอนเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเสียงๆนี้เสียงของคนที่เขาพยามหนีมาตลอดชีวิต บยอน แพคฮยอน บิดาของเขาคนที่ปลูกฝังความแข็งแกร่งและความเกลียดชัง!!!ในตัวเขา
เขาเกลียด!เกลียดคนๆนี้!
"หึ!คุณคงจำผิดคนแล้วล่ะครับ"
เขาพูดออกไปด้วยนํ้าเสียงอันแสนสมเพชตัวเอง
"แบคฮยอน"
"ผมคือB-byun!!เพราะฉะนั้นถ้าคุณไม่คิดจะจ้างผมเพื่อฆ่าใครก็ขอตัว"
"ฉันแค่จะโทรมาบอกแก่ว่าหลังจากนี้5วันฉันจะให้คนไปรับแก่กลับมา!"
"ไม่!!!"
"ฉันไม่ได้ถามความคิดเห็นของแก"บิดาของเขาเอ่ยออกมาด้วยเสียงราบเรียบและไร้อารมณ์
"คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับชีวิตผม!"
"หึ!ชีวิตของแกงั้นเหรอคนที่เลี้ยงดูแกมาแต่เด็กคือฉัน.....มันถึงเวลาแล้ว!!"
" "
"ที่แกต้องกับมารับหน้าที่เป็นนายใหญ่ตระกูลบยอน!!!!"
" "
ติ๊ด~ติ๊ด~
หลังจากได้ยินคำสั่งสุดท้ายของนายใหญ่ตระกูลบยอนร่างเล็กของแบคฮยอนก็ค่อยทรุดลงกันพื้นโดยนํ้าหยดเล็กๆค่อยไหลรินออกมาจากตาโดยไร้เสียงสอื้นความทรงจำอันแสนเลวร้ายสมัยยังเด็กของบยอน แบคฮยอนค่อยๆไหลย้อนคือกับมาหลังจากเค้าสามารถลบมันออกไปได้หลายปี
"ม.....ไม่......แม่"เสียงพึมพำของร่างเล็กค่อยๆดังขึ้นเลื้อยๆ
"อย่า.....อย่า"
'แบคฮยอน....อึก!อัก!'
เลือดสีสดค่อยๆไหลออกมาจากมุมปากของบยอน แพคยองหลังจากถูกยิงที่กลางหลังสองนัดด้วยกัน
'น.....หนี....หนีไปครับ...คนดี....ข...ของ..'
"แม่ครับ"
'แม่รักลูกนะครับ'
รอยยิ้มอันแสนอ่อนโยนถูกส่งมาให้เขาอย่างปลอบขวัญจากสถานะการณ์อันแสนเลวร้ายในตอนนั้น
'แม่คราบบบบ!!!!!'
เขาร้องเรียกมารดาออกไปอย่างสุดเสียงในขณะนั้นก็มีชายรูปร่างฉกรรณ์เดินมากระชากเขาขึ้นไปอุ้มเอาไว้โดยที่มันเป็นคำสั่งของชายใจร้ายผู้ซึ่งจะปิดชีพมารดาของเขาที่กำลังจะพาเขาหนีมาจากชะตากรรมอันแสนโหดร้ายนี้โดยที่ไม่รู้เลยว่ามัน......
!!เป็นกับดัก
'ตระกูลบยอน'
ชายผู้นั้นพูดด้วยนํ้าเสียงอันแสนเลือดเย็น
'อย่าครับ!!!อย่าทำแม่ผมนะ!!!!'
'ต้องยังอยู่ต่อไป'
ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
'พ่ออออออออ!!!!!!!!!'
"ม่ายยยยยยยยย!!!!"
เม้นได้เม้นเลยนะครับไว้เจอกันตอนหน้าเอาแบบนํ้าจิ้มก่อนนาาาヽ(´▽`)/
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ