ยัยเลขาป่วนหัวใจท่านประทานฮ้ะ
6.7
เขียนโดย KFkoenfaye
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.47 น.
46 ตอน
67 วิจารณ์
53.17K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) กลัว....ตอนที่29
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ กลางคืนวันนี้ฉันนอนคอนโดของเขา มีเรื่องจะถามเขาด้วยเกี่ยวกับตำแหน่งงานที่มันว่างอยู่ตอนนี้
"ป๊อป"ฉันเรียกเขาที่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานเล็กๆในคอนโดหรู
"ครับ"ผมตอบรับเธอที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา
"เลือกใคร"ฉันเดินมาดูเขาที่อ่านแฟ้มประวัติของคนที่สมัครงาน
"เลือกฟาง"ผมพูดพลางหันไปมองหน้าเธอ
"เอาดีๆ เลือกใครสำหรับตำแหน่งนี้"ตั้งแต่เป็นแฟนนิยอดบ่อยนะท่านประธาน
"ช่วยเลือกหน่อยสิ"ผมไม่รู้จะเลือกใครดี
"ให้ฝ่ายบุคคลเลือกดิ"ปกติมันเป็นหน้าที่ของฝ่ายบุคคลไม่เห็นเกี่ยวกับประธานเสียหน่อย ถ้าสมัครเป็นผู้จัดการ บริหารงานต่างๆคนเลือกคือประธาน แต่นี่มันคือตำแหน่งธรรมดา
"ไม่ไว้ใจ"ผมต้องเลือกเองทุกงานตำแหน่งเพราะผมไม่ไว้ใจทั้งนั้น
"มาช่วยก็ได้"ฉันลงไปนั่งช่วยเขาเลือกพลางออกข้อมูลฉันเลือกจดเหลือสามคน
"อ่ะไป ที่เหลือโปรดเลือกเอง"ฉันพูดแล้วส่งเอกสารให้เขา
"คนนี้ได้ป่ะ"ผมพูดพลางหยิบแฟ้มอันนึ่งเป็นของแพรวส่งให้เธอ
"ทำไมต้องแพรวด้วยอ่ะ"ฉันว่าเขาเพี้ยนนะไปเลือกทำไมกับกิ๊กเก่าที่ส่งไปให้เขาฉันคิดว่าเขาจะไม่เลือก
"ก็เลือกจากคุณสมบัติพร้อมประสบการณ์"ผมพูดให้เธอเข้าใจถึงเหตุผล
"รักเขาอยู่ก็บอกมาเหอะ"ฉันเริ่มประชด
"เปล่าเลย"ผมไม่ได้รักแพรว คนที่ผมรักคือเธอ
"แล้วต้องเลือกด้วย"ฉันกลัวว่าเขาจะกลับไปหาแพรวอีก ต่อให้ฉันมั่นใจในตัวเองแค่ไหนฉันก็หวั่นใจเป็นเหมือนกันนะคุณแฟน
"น่า สัญญาจะไม่ให้เขาโดนตัวได้เลย"ผมไม่ชอบของเก่าอยู่แล้ว
"แน่ใจ"ฉันไว้ใจเขา แต่ไม่ไว้ใจยัยนั้น นี่ดีนะที่เรื่องกุ๊กกิ๊บจบไปแล้วไม่งั้นฉันกับเขาคง..
"ครับ ชงกาแฟให้หน่อย"
"ได้สิ"ใช้ใครไม่ใช้ใช้ฉันเดี๋ยวแม่จะแกล้งให้
"ได้แล้วค่ะ กาแฟร้อนๆ"ฉันพูดเสียงใส่พลางเสิร์ฟกาแฟให้เขา
"ขอบคุณครับ"ผมพูดแล้วชิม
.
.
.
.
ลุ้นมากว่าจะเป็นอย่างไรสุดท้ายดูสิ่งที่เธอทำกับผม มันโครตหวานรสชาติเหมือนใส่ผงชูรสเลยนะยัยตัวแสบ
"อร่อยมากเลย ชิมดูสิ"ผมประชดเธอพลางชูแก้วกาแฟขึ้นมา
"ฟาง ไม่ทานกาแฟ"ฉันปฎิเสธที่จะทานเรื่องอะไรหวานจนเส้นผมร่วงพอดี
"กิน"ผมเริ่มขยับไปใกล้เธอ
"ไม่"
"ได้! จัดให้"ผมจับเธอมาล็อคคอแล้วลากไปตรงโซฟาพร้อมแก้วกาแฟ
"ทำอะไรอ่ะ"จะทำอะไรฉันอีก
"บอกรักอยู่มั้ง"ผมกวนเธอพลางวางแก้วลงแล้วจับให้เธอนอนลง แต่เธอกับดิ้นจนเกือบตกพื้น ผมไม่ยอมหรอกผมดึงเธอไว้ทันใช้ขาหนีบตรงคอเธอหลังจากนั้นก็กรอกกาแฟเข้าปากเธอทำให้เธอไอออกมาผมเลยเอาทิษชูมาเช็ดให้
"บ้า ไปเลยน่ะ"ฉันกว่าจะหลุดออกมาได้เล่นแรงเนอะชิ งอนแล้ว
"ไม่ไป เป็นไงล่ะแกล้งคนอื่นดีนัก"ผมพูดแบบนั้นแล้วเธอก็เงียบผมเลยจัดการอุ้มเธอเข้าห้องไปนอนให้เรียบร้อย
"ปล่อยไม่ได้อยากนอนเสียหน่อย"ดูเขาทำกับฉันสินี่หรอแฟนเรา
"เห็นเงียบ"
"ป๊อป"ฉันโกรธนะ
"ขอโทษครับ"ผมกล่าวขอโทษเธอที่แกล้งแรงไป
"ไม่ได้โกรธ"ฉันเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว
"หราาาา"ผมลากเสียงยาวอย่างหมั้นไส่ในความน่ารักของเธอที่ตอนนี้นั่งส่ายหัวไปมา
"พอ ง่วงแล้วฝันดี"ฉันพูดพลางตั้งท่านอนบนเตียงอย่างสวยงาม
"นอนส่ะ ท่าสวยเลย"ท่าเธอนิอลังการเล่นนอนเอาขาพ่านหมอนข้างแขนกางออกแถมยังนอนกลางเตียงอีก
"แน่นอน คนมันสวย"ฉันมั่นใจในตัวเองสูงไปปล่าว
"ใครจะเชื่อว่าคนสวยจะนอนแบบนี้ ถ่ายรูปเก็บไว้ดีกว่า"ผมพูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเธอ แต่เธอกลับโพสท่าให้เซ็กซี่สุดๆ
"นอนดีกว่า"ผมพูดแล้วเก็บโทรศัพท์พร้อมนอนข้างเธอสักพักนึ่งก็หลับทั้งคู่ รุ่งเช้าของวันใหม่ผมไปทำงานพร้อมกับเธอพลางโทรสั่งฝ่ายบุคคลให้ติดต่อแพรวมาทำงานในตำแหน่งนั้นได้เลย หลังจากนั้นก็ถึงบริษัทบนห้องทำงานแพรวมารอรายงานตัวอยู่แล้ว
.
.
.
.
จะรีบมาทำไมหนักหน้าเอาหน้าหรือไง สร้างความไม่พอใจให้ฉันอย่างยิ่งฉันล่ะกลัวแพรวจะร้ายจริงๆ ทำเป็นมาพูดค่ะขากับฉัน
"คุณฟางกับป๊อปทำงานที่เดียวกันเหรอค่ะ"ก็เห็นอยู่ยังจะมาถามอีก
"แล้วเห็นไม่ล่ะค่ะ"
"ทานอะไรยังค่ะป๊อป"ยังจะถามเขาอีก
"ขอโทษครับคุณ ผมเป็นท่านประธานควรเรียกให้ถูกต้องด้วย ไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณ"ผมย้ำเตือนสติแพรวว่าเป็นแค่พนักงาน
"ขอโทษค่ะท่านประธาน"ไปได้แล้วไปฉันรำคาญ
"รู้ก็ดีนะคะคุณแพรว"ฉันแทกเธอ
"งั้นดิฉันไปทำงานก่อนนะค่ะท่านประธาน คุณเลขา"แม้พอเขาหันหลังมาแลบลิ้นใส่ฉันเดี๋ยวเถอะ
"เห็นไมบอกแล้วว่าเธอนิสัยไม่ดี เมื่อกี้ยังแลบลิ้นใส่ฉันอยู่เลย"ฉันโวยวายกับเขา
"ฟาง เขาก็แค่พนักงานธรรมดาแต่ฟางคือเลขาและภรรยาในอนาคต"ผมบอกแล้วว่าไม่สนใจของเก่าที่เน่า
"ก็รู้ไง"ฉันรู้แล้วก็ฉันรักของฉันนิ
"ตอนเที่ยงไปข้างนอกกัน"ผมชวนเธอออกไปข้างนอก
"ไปไหน"ฉันถามเขาชอบชวนแล้วไม่บอกสถานที่
"เดี๋ยวก็รู้ แต่ตอนนี้โทรหากุ๊กกิ๊บให้มาเอาประวัติไปลงทะเบียนด้วย"ผมสั่งเธอให้เรียกฝ่ายบุคคล
"รับทราบค่ะท่านประธาน"ฉันพูดพลางเดินออกไปทำตามคำสั่งของเขา
"ท่านประธานเรียกพบด่วน"ฉันกดเรียกฝ่ายบุคคลให้เขา
"ทราบค่ะ"สักพักนึ่งกุ๊กกิ๊บก็เดินมาถึง
"เข้าเลยนะ"กุ๊กกิ๊บถามฉันด้วยเสียงที่เป็นมิตร
"เชิญจ้า"ฉันพูดแล้วกุ๊กกิ๊บเดินเข้าไป
"ใครอีกอ่ะคนนี้"กุ๊กกิ๊บถามเมื่อเดินออกมา
"แฟนเก่าท่านประธาน"ฉันบอกไปตามตรงขี้เกียจปิดบัง
"หึงอ่ะดิ"ใครจะไม่หึงล่ะก็เธอเล่นมาทำงานที่เดียวกับเขา
"ใช่"
"แล้วทำไงต่อค่ะคุณแฟนท่านประธาน"ถามฉันยังไม่รู้จะทำยังไง
"ไม่รู้ดิ"ก็ฉันไม่รู้จริงๆนิ
"ร้ายใส่สิเหมือนที่ทำกับฉัน"ความคิดดีนะ
"ไม่ดีกว่า"ถึงฉันจะบอกว่าไม่แต่ก็ยิ้มออกมาอย่างสบายใจ
"แน่ใจเหรอ"
"ก็ไม่รู้สินะ"ฉันพูดพลางหัวเราะพร้อมกุ๊กกิ๊บก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่นิ ฉันเป็นพวกดีมาก็ดีตอบร้ายมาฉันต้องมากว่าถึงใจแน่นอน
.
.
.
.
.
.
อัพแล้วจ้ายี่สิบเก้า กรุณาติดตามตอนต่อไป
"ป๊อป"ฉันเรียกเขาที่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานเล็กๆในคอนโดหรู
"ครับ"ผมตอบรับเธอที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา
"เลือกใคร"ฉันเดินมาดูเขาที่อ่านแฟ้มประวัติของคนที่สมัครงาน
"เลือกฟาง"ผมพูดพลางหันไปมองหน้าเธอ
"เอาดีๆ เลือกใครสำหรับตำแหน่งนี้"ตั้งแต่เป็นแฟนนิยอดบ่อยนะท่านประธาน
"ช่วยเลือกหน่อยสิ"ผมไม่รู้จะเลือกใครดี
"ให้ฝ่ายบุคคลเลือกดิ"ปกติมันเป็นหน้าที่ของฝ่ายบุคคลไม่เห็นเกี่ยวกับประธานเสียหน่อย ถ้าสมัครเป็นผู้จัดการ บริหารงานต่างๆคนเลือกคือประธาน แต่นี่มันคือตำแหน่งธรรมดา
"ไม่ไว้ใจ"ผมต้องเลือกเองทุกงานตำแหน่งเพราะผมไม่ไว้ใจทั้งนั้น
"มาช่วยก็ได้"ฉันลงไปนั่งช่วยเขาเลือกพลางออกข้อมูลฉันเลือกจดเหลือสามคน
"อ่ะไป ที่เหลือโปรดเลือกเอง"ฉันพูดแล้วส่งเอกสารให้เขา
"คนนี้ได้ป่ะ"ผมพูดพลางหยิบแฟ้มอันนึ่งเป็นของแพรวส่งให้เธอ
"ทำไมต้องแพรวด้วยอ่ะ"ฉันว่าเขาเพี้ยนนะไปเลือกทำไมกับกิ๊กเก่าที่ส่งไปให้เขาฉันคิดว่าเขาจะไม่เลือก
"ก็เลือกจากคุณสมบัติพร้อมประสบการณ์"ผมพูดให้เธอเข้าใจถึงเหตุผล
"รักเขาอยู่ก็บอกมาเหอะ"ฉันเริ่มประชด
"เปล่าเลย"ผมไม่ได้รักแพรว คนที่ผมรักคือเธอ
"แล้วต้องเลือกด้วย"ฉันกลัวว่าเขาจะกลับไปหาแพรวอีก ต่อให้ฉันมั่นใจในตัวเองแค่ไหนฉันก็หวั่นใจเป็นเหมือนกันนะคุณแฟน
"น่า สัญญาจะไม่ให้เขาโดนตัวได้เลย"ผมไม่ชอบของเก่าอยู่แล้ว
"แน่ใจ"ฉันไว้ใจเขา แต่ไม่ไว้ใจยัยนั้น นี่ดีนะที่เรื่องกุ๊กกิ๊บจบไปแล้วไม่งั้นฉันกับเขาคง..
"ครับ ชงกาแฟให้หน่อย"
"ได้สิ"ใช้ใครไม่ใช้ใช้ฉันเดี๋ยวแม่จะแกล้งให้
"ได้แล้วค่ะ กาแฟร้อนๆ"ฉันพูดเสียงใส่พลางเสิร์ฟกาแฟให้เขา
"ขอบคุณครับ"ผมพูดแล้วชิม
.
.
.
.
ลุ้นมากว่าจะเป็นอย่างไรสุดท้ายดูสิ่งที่เธอทำกับผม มันโครตหวานรสชาติเหมือนใส่ผงชูรสเลยนะยัยตัวแสบ
"อร่อยมากเลย ชิมดูสิ"ผมประชดเธอพลางชูแก้วกาแฟขึ้นมา
"ฟาง ไม่ทานกาแฟ"ฉันปฎิเสธที่จะทานเรื่องอะไรหวานจนเส้นผมร่วงพอดี
"กิน"ผมเริ่มขยับไปใกล้เธอ
"ไม่"
"ได้! จัดให้"ผมจับเธอมาล็อคคอแล้วลากไปตรงโซฟาพร้อมแก้วกาแฟ
"ทำอะไรอ่ะ"จะทำอะไรฉันอีก
"บอกรักอยู่มั้ง"ผมกวนเธอพลางวางแก้วลงแล้วจับให้เธอนอนลง แต่เธอกับดิ้นจนเกือบตกพื้น ผมไม่ยอมหรอกผมดึงเธอไว้ทันใช้ขาหนีบตรงคอเธอหลังจากนั้นก็กรอกกาแฟเข้าปากเธอทำให้เธอไอออกมาผมเลยเอาทิษชูมาเช็ดให้
"บ้า ไปเลยน่ะ"ฉันกว่าจะหลุดออกมาได้เล่นแรงเนอะชิ งอนแล้ว
"ไม่ไป เป็นไงล่ะแกล้งคนอื่นดีนัก"ผมพูดแบบนั้นแล้วเธอก็เงียบผมเลยจัดการอุ้มเธอเข้าห้องไปนอนให้เรียบร้อย
"ปล่อยไม่ได้อยากนอนเสียหน่อย"ดูเขาทำกับฉันสินี่หรอแฟนเรา
"เห็นเงียบ"
"ป๊อป"ฉันโกรธนะ
"ขอโทษครับ"ผมกล่าวขอโทษเธอที่แกล้งแรงไป
"ไม่ได้โกรธ"ฉันเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว
"หราาาา"ผมลากเสียงยาวอย่างหมั้นไส่ในความน่ารักของเธอที่ตอนนี้นั่งส่ายหัวไปมา
"พอ ง่วงแล้วฝันดี"ฉันพูดพลางตั้งท่านอนบนเตียงอย่างสวยงาม
"นอนส่ะ ท่าสวยเลย"ท่าเธอนิอลังการเล่นนอนเอาขาพ่านหมอนข้างแขนกางออกแถมยังนอนกลางเตียงอีก
"แน่นอน คนมันสวย"ฉันมั่นใจในตัวเองสูงไปปล่าว
"ใครจะเชื่อว่าคนสวยจะนอนแบบนี้ ถ่ายรูปเก็บไว้ดีกว่า"ผมพูดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเธอ แต่เธอกลับโพสท่าให้เซ็กซี่สุดๆ
"นอนดีกว่า"ผมพูดแล้วเก็บโทรศัพท์พร้อมนอนข้างเธอสักพักนึ่งก็หลับทั้งคู่ รุ่งเช้าของวันใหม่ผมไปทำงานพร้อมกับเธอพลางโทรสั่งฝ่ายบุคคลให้ติดต่อแพรวมาทำงานในตำแหน่งนั้นได้เลย หลังจากนั้นก็ถึงบริษัทบนห้องทำงานแพรวมารอรายงานตัวอยู่แล้ว
.
.
.
.
จะรีบมาทำไมหนักหน้าเอาหน้าหรือไง สร้างความไม่พอใจให้ฉันอย่างยิ่งฉันล่ะกลัวแพรวจะร้ายจริงๆ ทำเป็นมาพูดค่ะขากับฉัน
"คุณฟางกับป๊อปทำงานที่เดียวกันเหรอค่ะ"ก็เห็นอยู่ยังจะมาถามอีก
"แล้วเห็นไม่ล่ะค่ะ"
"ทานอะไรยังค่ะป๊อป"ยังจะถามเขาอีก
"ขอโทษครับคุณ ผมเป็นท่านประธานควรเรียกให้ถูกต้องด้วย ไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณ"ผมย้ำเตือนสติแพรวว่าเป็นแค่พนักงาน
"ขอโทษค่ะท่านประธาน"ไปได้แล้วไปฉันรำคาญ
"รู้ก็ดีนะคะคุณแพรว"ฉันแทกเธอ
"งั้นดิฉันไปทำงานก่อนนะค่ะท่านประธาน คุณเลขา"แม้พอเขาหันหลังมาแลบลิ้นใส่ฉันเดี๋ยวเถอะ
"เห็นไมบอกแล้วว่าเธอนิสัยไม่ดี เมื่อกี้ยังแลบลิ้นใส่ฉันอยู่เลย"ฉันโวยวายกับเขา
"ฟาง เขาก็แค่พนักงานธรรมดาแต่ฟางคือเลขาและภรรยาในอนาคต"ผมบอกแล้วว่าไม่สนใจของเก่าที่เน่า
"ก็รู้ไง"ฉันรู้แล้วก็ฉันรักของฉันนิ
"ตอนเที่ยงไปข้างนอกกัน"ผมชวนเธอออกไปข้างนอก
"ไปไหน"ฉันถามเขาชอบชวนแล้วไม่บอกสถานที่
"เดี๋ยวก็รู้ แต่ตอนนี้โทรหากุ๊กกิ๊บให้มาเอาประวัติไปลงทะเบียนด้วย"ผมสั่งเธอให้เรียกฝ่ายบุคคล
"รับทราบค่ะท่านประธาน"ฉันพูดพลางเดินออกไปทำตามคำสั่งของเขา
"ท่านประธานเรียกพบด่วน"ฉันกดเรียกฝ่ายบุคคลให้เขา
"ทราบค่ะ"สักพักนึ่งกุ๊กกิ๊บก็เดินมาถึง
"เข้าเลยนะ"กุ๊กกิ๊บถามฉันด้วยเสียงที่เป็นมิตร
"เชิญจ้า"ฉันพูดแล้วกุ๊กกิ๊บเดินเข้าไป
"ใครอีกอ่ะคนนี้"กุ๊กกิ๊บถามเมื่อเดินออกมา
"แฟนเก่าท่านประธาน"ฉันบอกไปตามตรงขี้เกียจปิดบัง
"หึงอ่ะดิ"ใครจะไม่หึงล่ะก็เธอเล่นมาทำงานที่เดียวกับเขา
"ใช่"
"แล้วทำไงต่อค่ะคุณแฟนท่านประธาน"ถามฉันยังไม่รู้จะทำยังไง
"ไม่รู้ดิ"ก็ฉันไม่รู้จริงๆนิ
"ร้ายใส่สิเหมือนที่ทำกับฉัน"ความคิดดีนะ
"ไม่ดีกว่า"ถึงฉันจะบอกว่าไม่แต่ก็ยิ้มออกมาอย่างสบายใจ
"แน่ใจเหรอ"
"ก็ไม่รู้สินะ"ฉันพูดพลางหัวเราะพร้อมกุ๊กกิ๊บก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่นิ ฉันเป็นพวกดีมาก็ดีตอบร้ายมาฉันต้องมากว่าถึงใจแน่นอน
.
.
.
.
.
.
อัพแล้วจ้ายี่สิบเก้า กรุณาติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ