ยัยเลขาป่วนหัวใจท่านประทานฮ้ะ
เขียนโดย 
KFkoenfaye
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.47 น.
แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ขัด...ตอนที่36
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเลิกงานแล้วตอนนี้ฉันอยู่บ้านของเขามีทั้งโทโมะกับเขื่อนอยู่ครบเลย แต่แม่ของเขาไม่อยู่เห็นเขาบอกว่าไปต่างประเทศ มันก็ได้เวลาที่จะแก้เผ็ดแก้วฉันเล่าเรื่องให้โทโมะฟังแล้วก็เพิ่งรู้ว่าโทโมะโกรธแก้วมากเรื่องที่เที่ยวเกินเวลา
"เริ่มเลยไหม"ผมถามทุกคนที่มีก็โทโมะ เขื่อน ผมและเธอจะทำตามแผนเลยไหม
"เอาดิว่ะ"โทโมะพูดคนแรกสงสัยจะโกรธจริง
"มาเขื่อนถ่ายเอง"เขื่อนรอโทรศัพท์จากฉัน
"ไปเลยมึงนอนลงตรงนั้นแหละ"ผมพูดพลางชี้ให้โทโมะไปนอนตรงโซฟาในห้อง
"ส่วนฟางก็ไปนั่งลงข้างโทโมะ แล้วลองหันหน้าลงไปเข้าใกล้นิดนึ่ง ไอ้โมะมึงเอาแขนขึ้นมากอดคอฟางไว้ เดี๋ยวค้างไว้หามุมก่อนได้แหละ"เขื่อนจัดท่าทางให้เธอโน้มลงไปใกล้หน้าโทโมะแล้วก็กอดคอเธอไว้ ดูจากภาพแล้วเหมือนคนกำลังนัวเนียกัน
"งั้นเราก็เก็บของกัน"ฉันสั่งให้ทุกคนเก็บของเพื่อไปผ่อนคลายกันที่ชะอำ ส่วนภาพค่อยลงก่อนออกจากบ้านแก้วจะได้ตามรอยไม่ถูกว่าอยู่ที่ไหน แต่ฉันบอกเลยว่ามีเด็ดกว่าภาพนั้นแน่นอน
"ครับผม"พวกเขาประสานเสียงกันแล้วไปเก็บของเสร็จก็ออกเดินทาง ส่วนรูปลงไปเป็นที่เรียกร้อยแคปชั่นที่เขาคิดคือ 'แสบซ่าถึงใจ'
"คิดว่าแก้วจะเห็นไหม"ฉันถามความเห็นของทุกคน
"ต้องเห็นสิ"โทโมะที่ขับรถอยู่หันมาพูดกับฉัน
"แล้วนี่ไม่กลัวแก้วโกรธเหรอ"ฉันถามโทโมะช่วยฉันแต่โทโมะอาจจะซวย
"ไม่หรอก เราโกรธแก้วมากกว่า"โทโมะเหมือนกับน้อยใจอย่างงั้นแหละ
"หาอะไรทานกันดีกว่าหิวมาก กว่าจะถึงคงอีกนานเลย"ผมเปลี่ยนเรื่องไม่อยากให้เพื่อนเครียดมาก
"ดีเลย ร้านนี้ก็แล้วกันอร่อย"เขื่อนพูดพลางชี้ออกไปข้างหน้าเป็นร้านอาหาร พวกเราก็สั่งอาหารกันไปสักพักใหญ่หลังจากนั้นก็ออกเดินทางต่อจนถึงชะอำเป็นที่เรียบร้อย ส่วนโทรศัพท์ฉันตอนนี้แก้วโทรเข้าอยู่ฉันจะรับดีไหม
"แก้วโทรมาทำไงดี"ฉันขอความเห็น
จากเขาที่นั่งเบาะหลังกับฉัน
"รับสิ"ผมให้เธอรับเผื่อเกิดอะไรขึ้นมาเดี๋ยวจะซวยกันหมด
"ฮัลโหลฟาง"เสียงแก้วที่พูดเข้ามาเมื่อฉันรับสาย
"มีอะไรว่ะแก"ฉันถามแก้ว
"แกอยู่ไหน"ถามอย่างนี้แสดงว่ายังไม่เห็นภาพล่ะสิ
"ไปเที่ยวกับเจ้านาย"ฉันไม่อยากบอกสถานที่
"อ๋อ สวีทว่างั้น"ถามแบบนี้เริ่มแผนต่อไปดีกว่า
"สวีทอะไรล่ะ เขาเลิกกับฉันแล้วอ่ะแก"ฉันแกล้งทำเสียงเศร้า
"เฮ้ย ทำไม"แก้วตกใจ
"เพราะรูปที่แกแกล้งฉัน"
"ฉันขอโทษ"
"ขอโทษเหรอสายไปป่ะเนี้ย แกรู้ไหมฉันเศร้าแค่ไหนที่ต้องเลิกกับเขาอ่ะ แกไม่รับผิดชอบหน่อยเหรอว่ะ ฉันรักเขามากนะเว้ย"
"ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นถึงขนาดนั้น"ไม่คิดอะไรเลยหรอเพื่อนฉัน
"ไม่คิด ก็แค่นี้แหละ"ฉันกดวางทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
