ยัยเลขาป่วนหัวใจท่านประทานฮ้ะ

6.7

เขียนโดย KFkoenfaye

วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.47 น.

46 ตอน

67 วิจารณ์

53.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

14) ทำ...ตอนที่17

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

เช้าวันใหม่วันนี้ฉันรู้สึกว่ามันเงียบไปบรรยากาศผิดที่เหมือนจะไม่ใช่ห้องของตัวเอง ลืมตาขึ้นมาแบบมึนๆดูจากรอบๆแล้วห้องใครอีกเนี้ย หันไปข้างๆเห็นอีตาท่านประธานนอนอยู่ด้วยหรือว่าจะเป็นห้องของเขา
"นี่ป๊อป ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"ฉันเริ่มจะโวยวายเสียงดังแล้วถ้าไม่รีบตื่นระเบิดอาจจะลงได้
"อะไรฟาง ก็เมื่อคืนเมาไม่ใช่เหอฮ่ะ"ผมตอบเธอด้วยเสียงงัวเงียก็ผมง่วงนอนอยู่เลยครับ
"แล้วใครเปลี่ยนชุดให้ฟาง"ฉันถามเขาเพราะนี่มันไม่ใช่ชุดฉัน
"ป๊อปเปลี่ยนให้แล้วก็เช็ดให้"ผมพูดแกล้งเธอ ซึ่งไม่ใช่ความจริง
"เฮ้ย ทำอย่างนี้กับฉันได้ไงง่ะ นิสัยเลวมาก มาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันได้ไง"ฉันทุบแขนเขาแบบเต็มแรง
"โอ้ยเจ็บนะเนี้ย ใครใช้ให้เมาล่ะหมูอวกาศ"ผมพูดพลางปัดมือเธอออก
"นี่ว่าฉันอีกแล้วใช่ไหมได้เลย แถมยังมาเปลี่ยนเสื้อให้ฉันอีก"ฉันพูดพลางทำสงครามกับเขาโดยการนำหมอนมาอุดพร้อมฝาดลงไปตามตัวเขาแบบจังๆ
"พอเลย หยุด"ผมสั่งให้เธอหยุด
"ไม่หยุดเว้ย"ฉันพูดอย่างไม่ยอมเขาเห็นของฉันหมดแล้วจริงๆใช่ไหมเนี้ย
"ถ้าไม่หยุด ปล้ำแน่เอาดิ"ผมพูดแกล้งขู่เธอซึ่งมันก็ทำให้เธอหยุดการกระทำทุกอย่างลด
"เค ยอมไปหาอะไรให้ฉันกินด้วยหิว ถ้าไม่อยากให้ฉันโวยวายมากกว่านี้"ฉันพูดเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ให้ตนเองคิดมาก
"ได้ดิ งั้นฟางไปอาบน้ำ"ผมบอกให้เธอไปอาบน้ำก่อน ส่วนผมเป็นพ่อครัวให้วันนึ่ง ผมขอทำเมนูง่ายๆก็แล้วกัน นั่นก็คือ'ข้าวผัดพริกเผ่ารวมมิตรทะเล' ระหว่างนั้นผมก็โทรไปยกเลิกการประชุมในวันนี้ช่วงเช้าตอนแปดโมงเพราะตอนนี้ก็เจ็ดโมงสี่สิบห้าแล้วคงไปไม่ทัน เลยถือโอกาสบอกกับผู้บริหารในส่วนต่างๆของบริษัทว่าวันนี้ผมกับเลขาจะเข้าไปช่วงบ่าย
.
.
.
.
ระหว่างที่ผมให้เธอไปอาบน้ำอยู่ลืมนึกถึงเรื่องเสื้อผ้าไปเลย หลังจากนั้นผมก็เดินไปบอกแม่บ้านเรื่องเสื้อผ้าของเธอเมื่อคืน
"ป้าครับ เสื้อผ้าเมื่อคืนล่ะ"ผมถามแม่บ้าน
"อ๋อ เดี๋ยวป้าเอาไปให้เธอเองก็ได้ค่ะ"แม่บ้านคนนี้เป็นคนใจดีครับ พ่อผมให้เขามาอยู่ที่คอนโดเพื่อดูแลผมและทำความสะอาดเวลาผมไม่อยู่หรือกลับไปนอนบ้าน
"ขอบคุณครับป้า"ผมพูดขอบคุณแม่บ้านแล้วเดินกลับไปจัดโต๊ะอาหาร
"คุณค่ะ นี่ชุดค่ะคุณป๊อปให้ป้าเอามาให้ค่ะ"แม่บ้านเดินเข้ามาพูดกับฉันที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ
"ขอบคุณค่ะป้า ฟางขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ"ฉันจะถามป้าเรื่องฉันเมื่อคืนให้แน่ใจ
"ได้ค่ะ คุณฟาง"
"ใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฟางค่ะ"ฉันถามไปตามตรง
"ป้านี่แหละค่ะ นี่คุณฟางอย่าบอกนะค่ะว่าคุณป๊อปบอกว่า คุณป๊อปเป็นคนเปลี่ยน"ที่แท้ก็ป้าเป็นคนเปลี่ยน กล้าแกล้งฉันอีกแล้วนะ
"ใช่ค่ะ"ฉันพูด
"คุณป๊อปนะเป็นสุภาพบุรุษค่ะ เธอไม่ทำอะไรคุณฟางหรอกค่ะ"เชื่อได้เปล่าเนี้ย สุภาพบุรุษ
"แต่ทำไมเขาชอบแกล้งฟางล่ะค่ะ"ฉันถามแม่บ้าน เพราะเขาแกล้งฉันเยอะมากตั้งแต่รู้จักกันมา
"ก็คุณฟางน่ารักน่าแกล้งไงค่ะ ไม่เหมือนคนเก่าๆที่คุณป๊อปเคยพามาให้ป้ารู้จัก"
"อ๋อ ขอบคุณแล้วแฟนเก่าเขาล่ะค่ะ"ฉันถามถึงแฟนเก่าของเขา
"นิสัยแย่มากค่ะ ป้าไม่อยากพูดถึง คุณฟางเป็นแฟนคุณป๊อปเหรอค่ะ"ป้าแม่บ้านพูดแล้วถามด้วย
"ไม่ใช่ค่ะ ฟางเป็นเลขาที่บริษัทแล้วก็เป็นเพื่อนค่ะ"ฉันตอบ
"ค่ะ ป้าคิดว่าคุณฟางเป็นแฟนคุณป๊อปเสียอีก คุณฟางเป็นคนที่ทำให้คุณป๊อปเริ่มกลับมาเป็นคนเดิมเลื่อยๆ สุดยอดคะไม่เคยมีใครทำได้"แม่บ้านพูดถึงเรื่องนิสัยของเขา
"ขอบคุณค่ะ"
"ฟางไปกินข้าว ป้าด้วยนะครับ"ผมเดินมาชวนทุกคนไปทานข้าวแล้วผมก็ไม่ถือที่จะทานร่วมกับแม่บ้านด้วยผมคิดแค่ว่ามีเพื่อน
.
.
.
.
หลังจากที่ผมชวนทุกคนก็เดินกันไปที่โต๊ะอาหาร
"คุณป๊อปทำอะไรค่ะเนี้ยหอมจัง"แม่บ้านถามผมถึงเมนูที่ทำวันนี้
"ข้าวผัดพริกเผารวมมิตรทะเลครับ ป้านั่งเลยครับ"ผมพูดพลางนั่งด้านซ้ายของโต๊ะ
"ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ป้าเกรงใจคุณฟาง"เกรงใจฉันเนี้ยนะ
"นั่งเลยค่ะ ป้าหัวโต๊ะจ่ายตังค์"ฉันพูดพลางจัดให้ป้าแม่บ้านมานั่งหัวโต๊ะ ส่วนฉันเดินไปนั่งด้านขวาตรงข้ามกับเขา
"กินเลยคุณ อย่าบอกใคร"ผมโฆษณาบ้าง
"อืม ไม่อ่ะ"ฉันทานเข้าไปคำแรกแล้วตอบเขาเหมือนกับไม่อร่อย แต่ความจริงอร่อยมาก
"งั้นเอาคืนมาเลยฟาง"ผมพูดพลางดึงจานกลับมา
"เรื่องอะไรล่ะอร่อยจะตาย"ฉันพูดแล้วดึงกลับมาพร้อมทานให้ดูอย่างอร่อย
"เห็นไหมครับป้า ผมทำอร่อย"ผมหันไปถามแม่บ้านเรื่องการพัฒนาฝีมือที่ดีขึ้น
"อร่อยค่ะ ดูคุณฟางสิค่ะ 555"ทำบอกเราว่าไม่อร่อยดูตอนนี้สิทานอย่างสำราญสุดๆเล่นเอากุ้งมากัดค้างไว้แล้วแยกเคี้ยวใส่ดูแล้วขำครับ
"นี่มันต้องแบบนี้"ผมพูดพลางเอาซ้อมไปสะกิดที่หางกุ้งเพื่อแกล้งเธอ จนกุ้งดีดออกมาจากปากเธอพร้อมน้ำลายเต็มๆครับ
"เล่นงี้ได้ไง"ฉันพูดหลังจากที่เช็ดปากเรียบร้อย
"ก็เล่นแล้วไง แบร่"ผมพูดพลางแลบลิ้นใส่เธอ
"เล่นงี้ใช่ป่ะ ได้"ฉันพูดพลางนำซ้อมเสียบปลาหมึกจากจานเขาเข้าปากเต็ม
"เอาคืนมาเลย"ผมพูดพาตักข้าวพร้อมหมูในจานเธอเข้าปาก หลังจากนั้นเราก็แกล้งกันสารพัดอย่าง จนป้าหัวเราะอย่างมีความสุข
.
.
.
.
.
.
จบตอนที่สิบเจ็ดไป ติดตามอ่านได้ต่อไปนะค่ะ

ตอน 13

สารบัญ

ตอน 15