ร้าย

         "อ่ะ..บอสหยุดเดินทำไหมไม่บอกเห็นไหมว่าชนเนียเจ็บนะ แล้วบอสพูดมาได้ไงว่า..ว่า"
"เป็นแฟน" 
"เอ่อ ..เอ่อนั้นละใครเขาเป็นแฟนบอส"
"ก็เธอไงแฟนฉัน" ยัง ยังจะมามั่วหน้านิ่งตอบคนอื่นเขาอีกนะ
"บอสไม่ตลกค่ะ"
"ฉันก็ไม่ได้ให้เธอตลก ฉันพูดจริง ทำจริง อยากลองดูไหมละทิชา"
ผมก้าวเท้าไปที่ละก้าวจนชิดตัวทิชา หน้าสาวก็เริ่มขึ้นสียิ่งทำให้หน้ามอง เมคอัพที่ถูกแต่งเติมอยู่แล้วก็สวยมากขึ้น ผมที่อดใจไม่อยู่ก็ค่อยโอบกอดทิชา ฟอดดดด แล้วหอมไปที่แก้มเนียบหอมกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ
"หอมจัง" ก่อนจะปล่อยก็กระซิบที่ข้างหูของทิชา ทิชาเองที่ตอนนี้หลับตาปี๋ซ้อนความเขินอายแถบหยุดหายใจ
"ถ้ายังไม่ลืมตาฉันจะจูบนะ" ผมเอ่ยขึ้นมาทั่งๆที่หน้ายังวนอยู่แถวหูกับแก้มทิชา
"บอสก็ถอยออกไปชิ" ทิชาที่ลืมตาขึ้นมาก็ยังเห็นหน้าผมอยู่ใกล้จุดหวั่นไหวของตัวเอง
"รถอยู่ไหน กุญแจรถมาให้ฉัน ฉันจะขับ"
"อ่าวเมื่อกี้บอสบอกว่าขี้เกียจอยู่เลยนะ"
"นี้เธอไม่เห็นหรอกว่าเขากำลังสวีทหวานกันอยู่แล้วจะให้ฉันไปขัดจังหวะหรือไง คิดบ้างนะ" อ่ะ..นี้กำลังด่าฉันหรอกไอ้บอสหน้าๆๆ เฮ้ยคิดไม่ออกฝากไว้ก่อนเถอะ ฉันเดินชนบอสไปยังรถแบบอารมณ์ต่างจากอีกคนที่เดินตามอมยิ้ม ถึงรถก็ล้วงกุญแจแล้วโยนให้บอส
"เปิดรถชิค่ะร้อนไม่ใช่หรอก ชิ" บอสกดเปิดรถ ฉันก็เปิดรถกระแทกตัวลงไปรถที่เบาะข้างคนขับ บอสก็นั่งประจำที่คนขับแล้วเคลื่อนรถออกไปจากลานจอดรถของร้านอาหาร
"นี่กลิ่นน้ำหอมประจำตัวหรอกในรถยังกลิ่นเป็นตัวเธอเลย"
"ไม่รู้ แล้วนี้จะพาไปไหนมันไม่ใช่ทางกลับบริษัทดิ" ฉันตอบกลับไปแล้วมองออกไปนอกรถก็รู้เลยว่ามันไม่ใช้เส้นทางเก่า
"ก็ไม่ได้บอกว่าจะกับบริษัทดิ" บอสพูดแค่นั้นก็ยกโทรศัพท์โทรออก
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด "คุณเฉิน ช่วงบ่ายผมจะยืมตัวผู้ช่วยคุณไปทำธุระ สวัสดี" พูดแค่นั้นแล้วก็ว่าง
"นี้จะพาฉันไปไหนจอดรถเลยนะ  บอสลงไปจากรถฉันเลยนะจอด" ฉันโวยวายให้บอสจอด แต่ไม่เป็นผลเขานิ่งไม่สนใจคำพูดคนที่โวยวายอยู่ข้างๆ ขับต่อไปเรื่อยๆ
"โอ เซฮุน จอดรถ" หมดความอนทนแล้วทิชา