ร้าย

        ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ของการเที่ยวของพ่อแม่ลูกทำให้เซฮุนกับทิชาได้คุยกันมากขึ้นเรียนรู้กันมากขึ้นเปิดรับกันและกัน  อุนซูที่ดูติดทิชาอยู่แล้วก็มากเพิ่มขึ้นไม่ยอมห่าง  ร้องไห้ง้อนแง้ตลอดจนต้องโทรให้เซฮุนรับทิชามาส่งที่บ้าน
"อุนซูมะม่ามาแล้วลูกไม่ร้องนะครับ ร้องไห้ไม่หล่อเลยนะคร๊าบ" ฟอด ทิชามาถึงบ้านใหญ่ก็เข้าไปในห้องนั่งเล่นแล้วอุ้มอุนซูโอ้ให้เจ้าลูกหมูเลิกร้องไห้
"ทิชาลูก ม่าว่าม่าจะให้หนูย้ายมาอยู่ที่บ้านนี้ดีไหม"
"ดีครับม่า ผมบอกทิชาแล้วแต่ไม่ยอม" เซฮุนที่เดินเข้ามาได้ยินมะม่าเอ่ยปากชวนทิชาให้มาอยู่ด้วยกันที่บ้าน ก็พูดในสิ่งที่ตัวเองเคยบอกแฟนสาวเมื่อวันก่อน
"คือหนู..."
"ไม่ต้องมาปฎิเสธม่าเลยนะ เดียวม่าจะให้คนไปขนของหนูที่คอนโด ส่วนเรื่องคนนินทาไม่ต้องห่วงม่าไม่ให้ใครมาพูดได้ เพราะม่าเตรียมงานไว้แล้วรอแค่หนูกับตาฮุนพร้อมเท่านั้น" แล้วสุดท้ายทิชาก็ทำอะไรไม่ได้ ต้องปล่อยมะม่าของเซฮุนจัดการ ทิชาขอนอนห้องเดียวกับอุนซูเพราะในห้องจะมีแม่นม พี่เลี้ยงที่อยู่ด้วยตลอดจะได้กันเซฮุนที่ชอบลวกลามเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสอง แต่ไม่มีผลกับเซฮุนต่อหน้าทุกคนก็จะมานอนกอดหอมฟัดทิชาและอุนซูพร้อมกันเลย
"ทิชารู้เรื่องแบคฮยอนหรือยัง"
"รู้แล้วแบคโทรมาเล่าให้ฟังแล้วละดีจังเลย" จะเรื่องอะไรละค่ะคุณแบคฮยอนเพื่อนหน้าสวยของทิชาละชิ  โดนคุณแฟนชกตัวให้ไปเป็นเลขาส่วนตัวที่บริษัท งานนี้เซฮุนเลยต้องหาเลขาคนใหม่มาแทน
"งั้นฮุนจะให้ทิชามาเป็นเลขาฮุนนะ"
"จะดีหรอกทิชาไม่เคยทำงานเลขานะ"
"ดีชิเรากำลังจะแต่งกันทุกอย่างที่เป็นของฮุนทิชาต้องรู้และช่วยฮุนดูแล"
"อืม..ลองดูก็ได้ แต่ถ้าผิดพลาดฮุนอย่ามาว่าทิชาแล้วกัน" ใช่ค่ะเราสองคนตกลงจะแต่งงานกันในปีนี้ จริงๆแล้วทิชาปฎิเสธแต่ด้วยความตื้อของเซฮุน คำพูดที่บอกว่าเรามีอะไรกันแล้วและไม่ได้ปกกัน  ถ้าทิชาท้องขึ้นมาจะมีคนนินทาได้นะ แล้วทุกวันนี้ไม่มีคนนินทาหรอ
"ไม่ว่าหรอกใครจะกล้าว่าคุณภรรยาคนสวย"
"ค่ะคุณสามี อุนซูเอาโทรศัพท์มาคืนปะป๋าเลยนะ" กรี๊ง กรี๊ง กรี๊ง     เจ้าลูกหมูที่นั่งเล่นอยู่พอได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็ไวกว่าแสง  กำลังจะวิ่งหนีโดนเอาโทรศัพท์ไปด้วย พอโดนเรียกชื่อก็หยุดวิ่งหันมาหัวเราะแล้วเดินมาหาแล้วปื้นขึ้นบนโซาที่มะม่ากับปะป๋านั่งอยู่
"มะม่า..มะม่า" ฟอด แล้วตามด้วยหอมแก้มมะม่า ทิชาส่ายหัวกับความแสบซนและรู้มากของลูกชายที่นับวันจะมีมากขึ้น ทิชารับโทรศัพท์แล้วส่งให้เซฮุนไปรับสาย เซฮุนรับมามองหน้าจอก็ทำหน้านิ่งเงียบยังไม่กดรับสาย
"ฮุนเป็นไรไม่รับสายหรอก" เซฮุนหันหน้ามามองทิชาที่ถาม
"ไม่ดีกว่าอย่าไปสนใจเลย" เซฮุนบอกปัดและกดสายทิ้งหันมาอุ้มอุนซูไปฟัดเล่น
"เซฮุน...มีอะไรจะบอกทิชาไหม" ทิชาพูดจบเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์เซฮุนก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ทิชามองหน้าเซฮุนเพื่อฟังคำตอบ
"ฮุน...เฮ้ยคริสตัสโทรมาเธอเป็น.."
"แฟนเก่า" ทิชารู้คำตอบเพราะท่าทางที่ดูอึดอัดในการที่พูดขิงเซฮุน
"ครับ แต่ฮุนเลิกกับเขาไปนานแล้วนะ เลิกกันก่อนที่จะกลับมา..."
"ทิชายังไม่ได้ว่าอะไรเลย ร้อนตัวนะคุณเซฮุน"
"ก็กลัวคุณภรรยาจะโกธรดิครับ"
"ถ้าไม่เล่าไม่พูดโกธรแน่ๆ" ทิชาไม่รอฟังต่อก็แย้งอุนซูมาอุ้มเดินไปห้องครัว ไม่ได้โกรธแต่น้อยใจที่เซฮุนกำลังจะปิดบังเรื่องแฟนเก่าที่โทรมาเท่านั้นเอง