Love
-
เขียนโดย ฮานา
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 11.13 น.
37 ตอน
0 วิจารณ์
35.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 21.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
35)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผ่านไปสามปีความรักของคู่ไอดอลปาร์ค ชานยอลกับยู นักศึกษาไทยก็ยังหวานช้ำเหมือนน้ำผึ้ง ทางต้นสังกัด SM ยังรับยูให้เป็นเด็กในเครือโดยมีผลงานถ่ายแบบ เดินแบบ พรีเซนเตอร์บ้างแต่ส่วนใหญ่ทำงานคู่กับชานยอล ถ้าจะรับงานเดียวชานยอลจะเป็นคนมาดูคิวดูแบบงานว่าสามารถรับงานได้หรือปาว ถ้างานที่ต้องไปทำรวมกับคนอื่นหรือไอดอลชายชานยอลจะไม่ให้ยูทำเลยค่ะ
"อาน้อยค่ะ พี่ชานยอลโทรมาหายูบ้างหรือปาวค่ะ"
"ไม่นิจ๊ะคุณหลาน มีอะไรกันหรือปาว"
"ไม่ค่ะแต่วันนี้พี่ชานยอลไม่มีงานค่ะ แต่ไม่เห็นมาหาโทรมาก็ไม่โทร ยูโทรไปก็ไม่รับค่ะ คอยดูนะค่ะยูจะงอน งอน" ยูเล่าที่มาที่ไปให้อาสาวฟัง
"อ่าห์จ๊ะ อาจะคอยดูค่ะคุณหลานขี้งอน" พูดแค่นั้นอาสาวก็เดินออกไปจากห้องนั่งเล่นปล่อยหลานสาวนั่งหน้าบู๊ด พ่นลมหายใจทิ้งที่โซฟา บ่นหงุดหงิดถึงคุณแฟนตัวโคร่ง หูกาง
ตกดึกของคืนวาเลนไทน์
พี่ชานยอลที่หายไปแบบไรเงาไม่โทรมา ไม่มาหา ยูนอนเล่นบนเตียงสีชมพูของตัวเอง ในมือถือโทรศัพท์เลื่อนดูรูปในแอฟหนึ่งที่เหล่าแฟนคลับแต่งรูปคู่พี่ชานยอลกับยูแบบบ่าวสาวบ้าง แบบแบ๋วๆน่ารักๆแล้วเขียนอวยพรวันวาเลนไทน์ ยูนึกถึงคนที่หายไปเป็นอะไรหรือปาวโทรไปถามพ่อแม่และพี่สาวของพี่ชานยอลก็บอกว่าไม่เห็นไม่โทรมาเลยนี้หมายความว่าไง พี่ชานยอลไม่เคยหายไปเป็นวันๆ อย่างมากก็จะส่งข้อความมาให้บอกตัวเองอยู่ไหนทำอะไรอยู่ ...อึก
ก๊อกๆๆ "ยู..มีคนมาสั่งของมาให้หนูนะจ๊ะลงไปรับเร็ว" อาสาวมาแคะประตูร้องบอก
"ค่ะอาน้อย" ยูเช็ดน้ำตาแห่งความน้อยใจ เดินไปหน้าบ้านเพื่อไปรับของ พอยูเปิดประตูรั่วก็ต้องตาค้าง ลานถนนหน้าบ้านเต็มไปด้วยสวนดอกไม้สีชมพูที่ยูชอบและแฟนคลับที่ยืนจุดเทียนสร้างบรรยากาศให้โรแมนติก เหล่าสมาชิกEXO เริ่มเล่นเพลงพี่เลย์เป็นคนเล่นเปียโน พี่เฉิน พี่แบคฮยอน พี่ดีโอเป็นผู้ขับร้อง ส่วนที่เหลือเป็นแบคกราวโยกตัวตามเพลง ส่วนอีกคนยืนตรงกลางสวนดอกไม้ก็ค่อยๆเดินมาหายู แล้วหยุดตรงหน้าพร้อมคุกเข่า
"พี่ชานยอลทำอะไรค่ะ" ยูที่หน้าขึ้นสีเขินอายป่นกันไปหมดเอ่ยถาม
"ยูค่ะ...พี่พร้อมจะดูแลยูแล้วนะ" ยูพยักหน้ารับรู้ ผมหยิกกล่องสี่เหลียมผ้ากำมะยี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อคลุมตัวหล่อ แล้วเปิดออกยื่นไปให้ยู
"ยูแต่งงานกับพี่ชานยอลนะค่ะ" น้ำตาที่เริ่มคลอตอนแรกของยูไหลออกมาโดยไม่ต้องบอก ยูเข้าไปสวมกอดผมอย่างแรงก้มหน้ากับไหล่กว้าง
"ยังไม่ตอบเลยนะค่ะจะแต่งหรือปาว" ผมถามย้ำอีกครั้ง ยูค่อยเงยหน้าขึ้นจากไหล่กว้าง
"ค่ะ ยูแต่งกับพี่ชานยอลค่ะ" ผมสวดกอดยูแน่กว่าเก่า และมอบจูบที่หอมหวานให้แก่กันแล้วถอดออก
"ถ้าไม่แต่งกับพี่ชานยอลแล้วจะให้ยูแต่งกับใครละค่ะ" โอ้ๆๆๆๆ เสียงปรกมือกรี๊ดร้องของพี่EXO แฟนคลับ และสองครอบครัวที่มาช่วยกันยูเงยหน้ามองอีกครั้งก็เจอผู้เป็นมารดายืนอยู่ด้วย
"แม่...." ยูปล่อยพี่ชานยอลแล้ววิ่งไปกอดแม่ แม่ที่ยืนร้องไห้เห็นลูกกำลังมีความสุข ก็โอบกอดตอบด้วยความคิดถึง
"แม่มาได้ไงค่ะ..อึก รู้ไหมยูคิดถึงแม่มากเลยค่ะ..อึก"
"ก็ว่าที่ลูกเขยแม่ไปรับมานะชิ" แม่เอ่ยบอกลูกสาวที่เอาแต่กอดร้องไห้แบบบ้าคลัง
"พะ..พี่ชานยอล..อึก..ไปรับแม่หรอกค่ะ..อึก"
"จะแต่งงานอยู่แล้วง้อแง้นะเรา" คราวนี้ทุกคนก็พากันอมยิ้มกับความน่ารักของยูที่ร้องไห้แบบบ้าคลั่งกอดแม่เหมือนลิงไม่ยอมปล่อย
"อาน้อยค่ะ พี่ชานยอลโทรมาหายูบ้างหรือปาวค่ะ"
"ไม่นิจ๊ะคุณหลาน มีอะไรกันหรือปาว"
"ไม่ค่ะแต่วันนี้พี่ชานยอลไม่มีงานค่ะ แต่ไม่เห็นมาหาโทรมาก็ไม่โทร ยูโทรไปก็ไม่รับค่ะ คอยดูนะค่ะยูจะงอน งอน" ยูเล่าที่มาที่ไปให้อาสาวฟัง
"อ่าห์จ๊ะ อาจะคอยดูค่ะคุณหลานขี้งอน" พูดแค่นั้นอาสาวก็เดินออกไปจากห้องนั่งเล่นปล่อยหลานสาวนั่งหน้าบู๊ด พ่นลมหายใจทิ้งที่โซฟา บ่นหงุดหงิดถึงคุณแฟนตัวโคร่ง หูกาง
ตกดึกของคืนวาเลนไทน์
พี่ชานยอลที่หายไปแบบไรเงาไม่โทรมา ไม่มาหา ยูนอนเล่นบนเตียงสีชมพูของตัวเอง ในมือถือโทรศัพท์เลื่อนดูรูปในแอฟหนึ่งที่เหล่าแฟนคลับแต่งรูปคู่พี่ชานยอลกับยูแบบบ่าวสาวบ้าง แบบแบ๋วๆน่ารักๆแล้วเขียนอวยพรวันวาเลนไทน์ ยูนึกถึงคนที่หายไปเป็นอะไรหรือปาวโทรไปถามพ่อแม่และพี่สาวของพี่ชานยอลก็บอกว่าไม่เห็นไม่โทรมาเลยนี้หมายความว่าไง พี่ชานยอลไม่เคยหายไปเป็นวันๆ อย่างมากก็จะส่งข้อความมาให้บอกตัวเองอยู่ไหนทำอะไรอยู่ ...อึก
ก๊อกๆๆ "ยู..มีคนมาสั่งของมาให้หนูนะจ๊ะลงไปรับเร็ว" อาสาวมาแคะประตูร้องบอก
"ค่ะอาน้อย" ยูเช็ดน้ำตาแห่งความน้อยใจ เดินไปหน้าบ้านเพื่อไปรับของ พอยูเปิดประตูรั่วก็ต้องตาค้าง ลานถนนหน้าบ้านเต็มไปด้วยสวนดอกไม้สีชมพูที่ยูชอบและแฟนคลับที่ยืนจุดเทียนสร้างบรรยากาศให้โรแมนติก เหล่าสมาชิกEXO เริ่มเล่นเพลงพี่เลย์เป็นคนเล่นเปียโน พี่เฉิน พี่แบคฮยอน พี่ดีโอเป็นผู้ขับร้อง ส่วนที่เหลือเป็นแบคกราวโยกตัวตามเพลง ส่วนอีกคนยืนตรงกลางสวนดอกไม้ก็ค่อยๆเดินมาหายู แล้วหยุดตรงหน้าพร้อมคุกเข่า
"พี่ชานยอลทำอะไรค่ะ" ยูที่หน้าขึ้นสีเขินอายป่นกันไปหมดเอ่ยถาม
"ยูค่ะ...พี่พร้อมจะดูแลยูแล้วนะ" ยูพยักหน้ารับรู้ ผมหยิกกล่องสี่เหลียมผ้ากำมะยี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อคลุมตัวหล่อ แล้วเปิดออกยื่นไปให้ยู
"ยูแต่งงานกับพี่ชานยอลนะค่ะ" น้ำตาที่เริ่มคลอตอนแรกของยูไหลออกมาโดยไม่ต้องบอก ยูเข้าไปสวมกอดผมอย่างแรงก้มหน้ากับไหล่กว้าง
"ยังไม่ตอบเลยนะค่ะจะแต่งหรือปาว" ผมถามย้ำอีกครั้ง ยูค่อยเงยหน้าขึ้นจากไหล่กว้าง
"ค่ะ ยูแต่งกับพี่ชานยอลค่ะ" ผมสวดกอดยูแน่กว่าเก่า และมอบจูบที่หอมหวานให้แก่กันแล้วถอดออก
"ถ้าไม่แต่งกับพี่ชานยอลแล้วจะให้ยูแต่งกับใครละค่ะ" โอ้ๆๆๆๆ เสียงปรกมือกรี๊ดร้องของพี่EXO แฟนคลับ และสองครอบครัวที่มาช่วยกันยูเงยหน้ามองอีกครั้งก็เจอผู้เป็นมารดายืนอยู่ด้วย
"แม่...." ยูปล่อยพี่ชานยอลแล้ววิ่งไปกอดแม่ แม่ที่ยืนร้องไห้เห็นลูกกำลังมีความสุข ก็โอบกอดตอบด้วยความคิดถึง
"แม่มาได้ไงค่ะ..อึก รู้ไหมยูคิดถึงแม่มากเลยค่ะ..อึก"
"ก็ว่าที่ลูกเขยแม่ไปรับมานะชิ" แม่เอ่ยบอกลูกสาวที่เอาแต่กอดร้องไห้แบบบ้าคลัง
"พะ..พี่ชานยอล..อึก..ไปรับแม่หรอกค่ะ..อึก"
"จะแต่งงานอยู่แล้วง้อแง้นะเรา" คราวนี้ทุกคนก็พากันอมยิ้มกับความน่ารักของยูที่ร้องไห้แบบบ้าคลั่งกอดแม่เหมือนลิงไม่ยอมปล่อย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ