Love

   งานแต่งงานที่แสนหวาน เกาะเซจู

"ยูเสร็จแล้วลูก" แม่บอลูกสาวที่แต่งตัวในชุดเจ้าสาวที่สวยงามที่สุด

"ขอบคุณค่ะแม่" ยูเข้าไปหอมแก้มแม่ที่รักที่สุด

"วันนี้ลูกของแม่สวยเหมือนเจ้าหญิงน้อยๆเลย" สองแม่ลูกกอดกันแนบแน่นนี้คือความสุขของแม่ที่ได้เห็นลูกสาวตัวน้อยๆเติบโตขึ้นมาแบบสมบูรณ์และได้เจอผู้ชายดีอย่างปาร์ค ชานยอล

"ได้เวลาแล้วค่ะ"

     สถานที่จัดงานเต็มไปด้วยเหล่าไอดอลคนดังมากมาย เพื่อน แขกที่เป็นผู้รับผู้ใหญ่ที่มารวมงาน  ในงานประดับประดาไปด้วยดอกไม้สีชมพูแบบที่เจ้าสาวชอบ ผมอยู่ในชุดสูททักชิโดสีขาวของเจ้าบ่าวที่หล่อเทห์ที่สุดในงาน ยืนรอว่าที่เจ้าสาวที่กำลังเดินทางมายังจุดทำพิธี พอทุกคนเห็นร่างบางที่เดินเข้ามาในงาน สายตาทุกคู่จ้องมองไปยังเจ้าสาวที่ทุกคนเอ่ยปากชมตลอดทางว่าสวยเหมือนเจ้าหญิงในนิยาย ผมยื่นมือให้เจ้าสาวจับเดินไปยังจุดสาบานตน

"คุณ ปาร์ค ชานยอล คุณจะรับคุณยูเป็นภรรยาหรือไหม"

"รับครับ"

"คุณ ยู คุณจะรับคุณปาร์ค ชานยอลเป็นสามีหรือไหม"

"รับค่ะ" ผมค่อยๆมอบจูบหอมหวาน ต่อด้วยงานเลี้ยงทุกอย่างผ่านไปด้วยดีจนงานจบ

          เรือนหอ

ผม ยูนั่งอยู่ในห้องหอ สองคนอยู่ด้วยกันแบบสองต่อสองหลายครั้งแต่ก็ในฐานะแฟน แต่คืนนี้มันไม่ใช้แล้วทั่งสองมองหน้ากันไปมาเพราะความเขินอาย

"ยูค่ะไปอาบน้ำก่อนดีไหม เหนื่อยมาทั้งวัน"

"ค่ะ" ยูไม่รอช้าวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทั่งชุดเจ้าสาว แปบเดี๋ยวก็เปิดประตูออกมา แล้วมิดไปมา

"มีอะไรค่ะ" ผมเอ่ยถามภรรยาตัวเองที่ยืนหน้าห้องน้ำ

"คะ..คือยูถอดชุดเองไม่ได้ค่ะ พี่ชานยอลช่วย...เห้ย" ยูถอนหายใจออกมาแบบพูดไม่ออกอายก็อาย เคยกอดเคยหอมเคยจูบกันแต่ตอนนี้ต้องมาถอดชุดต่อหน้านี้ละทำไง

"ค่ะไปรอในห้องน้ำก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปช่วยถอดชุดให้" ยูพยักหน้าแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำ รอแปบนึงผมก็เดินเข้ามาโดยถอดชุดตัวเองหมดแล้วเหลือผ้าขนหนูพันเอว ทำเอาหน้ายูขึ้นสี

"หลังหันชิค่ะ แบบนี้พี่ถอดไม่ได้นะ" ผมเห็นหน้ายูแดงก็อยากจะแกล้ง ยูหันหลังให้ตามที่บอกรวมผมที่ปล่อยมาไว้ข้างนึง ผมค่อยๆรูดซิปลงทำให้เผยผิวขาวอมชมพู เนียนน่าจับเกาะอกที่ถูกปลดออกมาทำให้มันน่ามอง  ชุดถูกผมปล่อยลงไปกองกับพื้น มือหนาค่อยๆลูบไปตามเรือนร่างบาง แล้วหมุนร่างบางเข้ามาในอ้อมกอดจับค้างมนเงยหน้ามาสบตากัน

"วันนี้ยูสวยมากรู้ตัวไหมค่ะ"  ไม่มีเสียงตอบ ผมค่อยๆเลื่อนหน้ากดจูบกับริมฝีปากหวานแล้วเลื่อนมาไซร์ซอกคอขาวสร้างรอยสีกุหลาบ มือลูบบีบไปตามเรือนร่างแบบสำรวจ บลาที่รัดอกขาวถูกผมปลดออก

                                            (ตัดฉาก)

"อะ..อ้า.." บทเพลงรักบรรเลงจบ ผมกอดและมองภรรยาตัวเองตอนนี้หลับเพราะเหนื่อยจากบทรักที่เพิ่งมอบให้กัน มันเป็นช่วงที่มีความสุขแล้วหลับตามกันไป 

      สามเดือนผ่านไป ผมยังเป็นสมาชิกEXO ทำงานแทบทุกวันยูก็ยังรับงานบ้างตามที่ผมอนุญาติ

  อ้วกๆ อ้วกๆ อ้วกๆ

"ยูค่ะเป็นอะไร ไหวไหมไปหาหมอกันเถอะเป็นแบบนี้มาอาทิตย์หนึ่งแล้วนะ"

"ไม่ไปค่ะไม่เอาพี่ชานยอลถ้าพายูไปหาหมอนะไม่ต้องมานอนที่ห้องเลยนะ" นั้นไงครับเดี๋ยวนี้อารมณ์แปลป่วนแล้วมีอาการแบบนี้ทุกเช้าเลย พอบอกจะพาไปหาหมอก็โวยวายไม่ให้นอนที่ห้องอีก

ตู๊ดๆๆๆๆๆ ชานยอลต้องโทรหาตัวช่วยแล้วละ

"ว่าไงจ๊ะคุณหลานเขย" 

"ผมมีเรื่องครับช่วยผมด้วย" ชานยอลโทรหาอาสาวแล้วเล่าอาการยูและที่สำคัญง้อแง้ไม่ไปหาหมอเนียละผมเหนื่อย