Love

      หลังจากวันนั้นเราสองคนโทรคุยกัน ส่งไลน์ ดูรูปในไอจี ผมว่างไม่มีงานจะแวะมาหายูที่ร้านคอฟฟี่หรือมาหาที่บ้าน ซื้อของมาฝาก อัง พี่อริส อาน้อยและอาเขยของยูเสมอเป็นแบบนี้ตลอดห้าเดือน
     วันแรกของการไปเรียน ยูตื่นเต้นมากค่ะ ตื่นแต่เช้าเพราะมีคนใจดีโทรมาปลุก จริงๆปาวหรอค่ะตัวเองต้องไปขึ้นเครื่องแต่เช้าก็เลยอาสาโทรมาปลุกยูด้วยเลย เป็นไงค่ะดีเลิศประเสฐิจศรี
กรี๊งๆๆๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ยูเอง
"ตื่นได้แล้วค่ะเด็กขี้เซา"
"ตื่นแล้วค่ะ"
"ตื่นแล้วแต่ยังไม่ลุกช่ายไม" ยูดีดตัวลุกขึ้นมามองหา รู้ได้ไงเนีย
"พี่ชานยอลจะขึ้นเครื่องแล้วหรอค่ะ" 
"ค่ะ กำลังเช็คกระเป๋าอยู่ค่ะ เรานะไปอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนได้แล้วเรียนวันแรกจะไปสายไม่ได้นะ"
"คร้าาาาา คุณพ่อออออ"^^
"ใครพ่อเดียวจะโดน"
"หึหึ พี่ชานยอลเดินทางปลอดภัยนะค่ะ"
"ครับ กลับมาพี่มีอะไรจะบอก รอนะ"
"ค่ะตั้งใจทำงานนะค่ะ ยูไปอาบน้ำละนะ"
"ค่ะตั้งใจเรียนนะครับ บาย" ผมวางโทรศัพท์และอมยิ้มคนเห็นคงจะว่าผมบ้าแน่ๆ
"นี่เยลลี่โทรหาใครแต่เช้า ยังมีคนตื่นมารับอีกหรอ" 
"แม้ฮยองไม่รู้อะไร ชานยอลฮยองนะเขามีคนอย่างคุยด้วยตลอด" 
"จริงช่วงนี้ขยันทำงานไม่บ่นเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อนเลย" 
"มีแรงบรรดาลใจหรอชานยอล" 
"หรือเมนจะหมดฮยอง555555++"
"พอเถอะน้องขยันไม่ดีหรือไง" 
"เลย์ฮยองกับดีโอไม่มีความคิดเห็นหรอก"
"ไม่ดิ"
"ไว้ให้ผมจะเล่าให้ทุกคนฟังที่หลังโอเคไหมครับ"^^