Love

      หลังจากวันนั้นเราสองคนโทรคุยกัน ส่งไลน์ ดูรูปในไอจี ผมว่างไม่มีงานจะแวะมาหายูที่ร้านคอฟฟี่หรือมาหาที่บ้าน ซื้อของมาฝาก อัง พี่อริส อาน้อยและอาเขยของยูเสมอเป็นแบบนี้ตลอดห้าเดือน

     วันแรกของการไปเรียน ยูตื่นเต้นมากค่ะ ตื่นแต่เช้าเพราะมีคนใจดีโทรมาปลุก จริงๆปาวหรอค่ะตัวเองต้องไปขึ้นเครื่องแต่เช้าก็เลยอาสาโทรมาปลุกยูด้วยเลย เป็นไงค่ะดีเลิศประเสฐิจศรี

กรี๊งๆๆๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ยูเอง

"ตื่นได้แล้วค่ะเด็กขี้เซา"

"ตื่นแล้วค่ะ"

"ตื่นแล้วแต่ยังไม่ลุกช่ายไม" ยูดีดตัวลุกขึ้นมามองหา รู้ได้ไงเนีย

"พี่ชานยอลจะขึ้นเครื่องแล้วหรอค่ะ" 

"ค่ะ กำลังเช็คกระเป๋าอยู่ค่ะ เรานะไปอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนได้แล้วเรียนวันแรกจะไปสายไม่ได้นะ"

"คร้าาาาา คุณพ่อออออ"^^

"ใครพ่อเดียวจะโดน"

"หึหึ พี่ชานยอลเดินทางปลอดภัยนะค่ะ"

"ครับ กลับมาพี่มีอะไรจะบอก รอนะ"

"ค่ะตั้งใจทำงานนะค่ะ ยูไปอาบน้ำละนะ"

"ค่ะตั้งใจเรียนนะครับ บาย" ผมวางโทรศัพท์และอมยิ้มคนเห็นคงจะว่าผมบ้าแน่ๆ

"นี่เยลลี่โทรหาใครแต่เช้า ยังมีคนตื่นมารับอีกหรอ" 

"แม้ฮยองไม่รู้อะไร ชานยอลฮยองนะเขามีคนอย่างคุยด้วยตลอด" 

"จริงช่วงนี้ขยันทำงานไม่บ่นเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อนเลย" 

"มีแรงบรรดาลใจหรอชานยอล" 

"หรือเมนจะหมดฮยอง555555++"

"พอเถอะน้องขยันไม่ดีหรือไง" 

"เลย์ฮยองกับดีโอไม่มีความคิดเห็นหรอก"

"ไม่ดิ"

"ไว้ให้ผมจะเล่าให้ทุกคนฟังที่หลังโอเคไหมครับ"^^