Love

"เสร็จแล้วครับ เลิกกองได้" เสียงปรบดังขึ้น

"ดีใจที่ได้รวมงานครับ ขอบคุณครับ" 

"เซฮุนนายจะกลับก่อนก็ได้นะ ฉันจะไปทำธุระก่อนกลับ"

"ธุระไรหรกฮยอง ผมไปเป็นเพื่อนก็ได้"

"ธุระส่วนตัว"

"แม้.......บอกผมตรงๆๆก็ได้นัดยูไว้ช่ายปะล่ะ ผมรู้หรอได้ยินอยู่ถึงจะไม่ชัดเจนก็เถอะ"

"ช่ายมีไรอีกไม" 

"ไม่มีคร๊าบบบบ" ผมยกโทรศัพท์โทรหาเมเนฮยองแล้วบอกว่าจะกลับเองไม่ต้องเป็นห่วง เมเนฮยองของพวกเราใจดีจะไปไหนมาไหนขอแค่ให้บอกอนุญาติหมดพวกเราถึงได้รักและให้ความเคราพ เราสองคนเดินลงมาข้างล่างผมเห็นร่างเล็กๆ กำลังเก็บของ เตรียมตัวจะปิดร้าน ก็วันนี้ขายดีชิครับ เห็นแฟนคลับที่รู้ข่าวว่าเรามาถ่ายแบบร้านนี้ ก็ยกขโยงมาซื้อเพื่อมาเจอผมกับเซฮุน ยูคงจะเหนื่อยน่าดู ทำไงได้แฟนคลับเยอะดิครับ

"เก็บร้านแล้วหรอ"

"ค่ะ ของหมดแล้ว"

"งั้นพี่นั่งรอนะ" ผมบอกยู แล้วตรงไปนั่งมุมนึงของร้านที่ไม่รบกวนการทำงานของยู 

"อ้าว ยังไม่กลับกันหรอค่ะ" พี่เจ้าของร้านถามเราสองคน

"ผมรอรถมารับครับ ส่วนอีกคนรอคนแถวนี้ครับ" 

"อ้อ ชานยอลรอยูหรอ ยูกลับเลยที่เหลือพี่ทำเอง" พี่แกเดินไปหายูเลยครับ ผมงงนะแต่ก็ดีเหมือนกันจะได้มีเวลาอยู่กับยูนานๆ

"จะเสร็จแล้วค่ะให้ยูทำต่อให้เสร็จก่อนนะค่ะ"

"ไม่ต้องเลยให้คนอื่นรอมันไม่ดีนะ แล้วอีกอย่างชานยอลเป็นไอดอลเลยนะให้เขานั่งรอได้ไง นี่อังยังอยู่ไปเถอะ" พี่เจ้าของร้านช่วยเต็มที่เลยนะเนีย จะต้องมีรางวัลชะแล้ว

"ไปเถอะยู อังทำเองเหลือนิดเดียวเองก็เสร็จแล้ว" 

"............ค่ะ" เฮ้ยยยย พี่เจ้าของร้านหันมายิ้มให้ผม ผมโคร้งตัวให้คือคำขอบคุณ

"กลับแล้วนะค่ะ/ครับ" ยู ผมและเซฮุนกล่าวลาพี่เจ้าของร้าน

"อัง ยูไปก่อนนะรบกวนทำที่เหลือให้หน่อยนะ"

"จร้าาาา ไม่มีปัญหา" 

"ยูระวังตัวด้วยนะ ชานยอลฝากน้องสาวพี่ด้วยนะ" พี่เจ้าของร้านฝากเธอให้ผมดูแล -//-

"ครับไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะไปส่งถึงบ้านเลยครับ"