วิวาห์น้ำตา

"อะไรนะคะ ครอบครัวเราติดหนี้เหรอ"ฟาง เฟย์ ต่างพากันตกใจที่รู้ว่าครอบครัวของพวกเธอติดหนี้อยู่เกือบพันล้าน...
"เพราะพ่อแกนั่นแหละ เหอะ...ไงล่ะ ไหนบอกไม่พลาด ไปเล่นแล้วเป็นยังไงเสียกับมาหมดตัว"แม่ของเธอพูดด้วยความเบื่อหน่ายสามี
"อย่ามัวมาเถียงกันอยู่เลย ช่วยกันคิดหาวิธีเถอะ จะเอาเงินที่ไหนไปชดใช้เขา"
"เงินในบัญชีของเฟย์มีอยู่ แสนกว่า...เอาไปผ่อนได้ไหมคะพ่อ"
"เฮ้อ....กลุ้มๆๆๆ"พ่อของเธอนั่งกุมขมับ ฟางมองผู้เป็นพ่ออย่างสงสาร แต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังงัยเหมือนกัน
"แกล่ะ ยัยฟาง มีเงินติดบัญชีบ้างไหม"แม่หันมาถามเธอบ้าง
"เอ่อ...ไม่มีเลยค่ะ  ฟางเอาเงินไปลงทุนร้านหมดแล้ว"
"ร้านกาแฟ เหอะ...เลิกไร้สาระสักทีเถอะ ฟาง บ้านเราจะหมดตัวอยู่แล้ว ยังมีน่ามาเพ้อฝันอยู่ได้"พ่อลุกมาต่อว่าเธอ หญิงสาวน้อยใจมากแต่ก็เข้าใจว่าพ่อกำลังกลุ้มใจเรื่องกำลังจะหมดตัว จึงได้แต่นิ่งไว้....
"คุณท่านคะ มีคนมาหาค่ะ "คนใช้เดินมาบอก 
"สวัสดีครับ "ชายร่างสูงเดินเข้ามา เขาปรายตามองพวกเธอก่อนจะจ้องไปที่พ่อของเธอ
"คุณเป็นใคร"พ่อหันมาถามชายแปลกหน้าคนนั้น
"ผม มรว.ภาณุ จิระคุณ  "เขามองแล้วเอ่ยบอก
"......"พ่อของเธอถึงกับเงียบไปทันที 
"ผมแค่มาเอาเงินที่คุณยืมไปก็แค่นั้น"
"ฉันขอคุยกับคุณชายสักครู่สิ"พ่่อของเธอเดินนำออกไป ชายหนุ่มเดินตามไป
"พี่ฟาง ฮึก...เฟย์กลัว"เฟย์เริ่มทำหน้าจะร้องไห้ กอดพี่สาวแน่น
"มันคงไม่มีอะไรเลวร้ายหรอก เฟย์ เชื่อพี่สิ"
"ฮึก....ฮือ....."สองพี่น้องกอดปลอบกัน ผู้เป็นแม่มองดูอย่างสงสารแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเช่นกัน
 
 
 
"ฟาง...ไปเก็บของ" คนเป็นพ่อเดินออกมาบอกเสียงเข้ม ฟางมองอย่างงุนงง
"กะ...เก็บทำไมคะ"
"ฉันบอกให้ไปเก็บก็ไปเก็บสิ "คนเป็นพ่อตะคอกใส่เธอ 
"ค่ะๆ"หญิงสาวรีบเดินขึ้นข้างบนไปเก็บของตามคำสั่ง 
"ผมไปรอข้างนอกนะครับ"ชายหนุ่มเดินออกไป 
"พ่อคะ....นี่มันเรื่องอะไรกัน"เฟย์ถลาเข้ามาถามผู้เป็นพ่อทันที
"อย่าถามมาก...แกน่ะอยู่เฉยๆ"พ่อมองด้วยสายตาดุๆ  ฟางเก็บของเสร็จก็เดินลงมาข้างล่าง
"คุณจะให้ยัยฟางไปไหนคะ"แม่ของเธอรีบเข้ามา
"มานี่"พ่อลากฟางออกมาจากบ้าน ก่อนจะผลักลงตรงรถของชายหนุ่มเมื่อสักครู่
"พะ....พ่อ "ฟางมองพ่ออย่างไม่เข้าใจ
"ไปกับเขาซะ ถ้าแกอยากให้พวกฉันสบาย"
"ฟางไม่เข้าใจ....ฟางไม่ไป"หญิงสาวพูด
"เพียะ!" คนเป็นพ่อตบหน้าลูกสาวฉาดใหญ่จนเลือดกลบปาก
"ฮึก....ทำไมคะ  พ่อไม่รักฟางเลยใช่ไหม"
"......."สองพ่อลูกมองหน้ากันนิ่ง ก่อนที่คนเป็นพ่อจะเบือนหน้าหนีใบหน้าที่มีแต่น้ำตาของลูกสาวคนโต
"ก็ได้ค่ะ  ฟางจะไปกับเขา "ฟางลุกขึ้นก่อนจะมองไปที่น้องสาวและแม่ที่กำลังร่ำไห้อย่างหนัก
"ฟางไปแล้วนะคะ แม่...เฟย์"ฟางก้าวขึ้นรถคันหรู น้ำตาเอ่อคลอไปหมด ก่อนที่รถจะค่อยๆเคลื่อนตัวออกมาช้าๆ....
"หยุดร้องไห้สักที...."ชายหนุ่มข้างๆเอ่ยบอก
"คุณไม่เข้าใจฉันหรอกค่ะ "ฟางก้มหน้าก้มตาร้องไห้
"ร้องไปก็ไม่ช่วยอะไร "
"......"หญิงสาวมองเหม่อออกไปนอกกระจกรถ  
"จากนี้ไป...เธอต้องเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวของฉัน"
"อะไรนะคะ"หญิงสาวหันมามองชายข้างกาย
"หึ....."เขาหันไปมองข้างหน้าก่อนจะไม่พูดอะไรกับหญิงสาวอีกตลอดทาง ฟางแอบลอบมองอีกคนด้วยความฉงนใจกับสิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้....
 
 
 
 
สนุกไหม ตอนแรกของฟิค  ขอเม้นต์ให้กำลังใจหน่อยน้าาาา  มาอ่านกันเยอะๆนะคะ  ขอบคุณค่ะ  ถ้าสนุกจะมาอัพต่อไวๆเรยยยย