รักที่สับสน

'ฉันชื่อ โทโมะ'  

'ยินดีที่ได้รู้จักนะแก้ว'

แววตาและรอยยิ้มของเขามันทำให้ฉันหลงใหลมาก แต่ถ้ามองดูลึกๆแล้วฉันเห็นว่าเขากำลังมีเรื่องทุกข์ใจอะไรอยู่ในใจ  ซึ่งเขาเก็บความรู้สึกของตัวเองได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ

'อืมม ยินดีที่ได้รู้จักนะโทโมะ'  ฉันยิ้มพร้อมกับพยักหน้าเบาๆ

ไม่นานฉันก็สนิทกับเพื่อนในห้องเกือบทุกคน  เพื่อนๆใจดีกันมากโดยเฉพาะ เฟย์กับจินนี่ เป็นสองสาวที่พูดกันเก่งมาก และก็น่ารักมากๆด้วย  แต่ก็จะมีเฉพาะบางกลุ่มที่ไม่ค่อยชอบฉันสักเท่าไร

'ป่ะแก้วลงไปกินข้าวกัน'  เสียงเฟย์ที่ชวนฉันลงไปกินข้าวเที่ยง หลังจากที่หมดคาบเรียนในภาคเช้าแล้ว 

' เดี่ยวแปปนะ' ฉันพูดพร้อมกับจับหนังสือยัดใส่ในกระเป๋า

'โทโมะลงไปกินข้าวกัน'  ฉันหันไปชวนโทโมะ ที่นั่งเหม่อมองไปนอกหน้าต่าง

'แก้วลงไปก่อนเลย เดี่ยวฉันตามลงไป' โทโมะพูดพร้อมกับยิ้มบางๆให้

'อือ งั้นค่อยตามลงมานะ' เฟย์พูด

หลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จแล้ว เฟย์ขอตัวไปเข้าห้อน้ำ ฉันเลยขึ้นไปบนห้องก่อน

ตอนนี้บนห้องไม่มีใครอยู่เลย สงสัยทุกคนจะยังไม่กลับขึ้นมา

ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง  แล้วเหลือบไปเห็นสมุดเล่มหนึ่งวางอยู่ที่โต๊ะของโทโมะ

ซึ่งมันไม่ได้ปิดไว้  ฉันเลยถือวิสาสะหยิบมันขึ้นมาดู

           ผมไม่เคยเสียใจแบบนี้มาก่อน  ที่เธอขอห่างผมโดยไม่มีสาเหตุ

               โทโมะยังรัก

 'ทำอะไรน่ะ'  ฉันรีบปิดสมุดเล่มนั้นแล้วรีบวางลงทันที  โทโมะเดินเข้ามาแล้วหยิบสมุดเล่มนั้นไปทันที สีหน้าเขาบ่งบอกถึงความไม่พอใจ

'เอ่อ คือ ฉันแค่เห็นมันวางอยู่บนโต๊ะนายน่ะ เลยหยิบขึ้นมาดู ขอโทษด้วยนะ' ฉันพูดติดๆขัด ไม่กล้ามองหน้าโทโมะ ได้แต่ก้มหน้ารู้สึกผิด

'ไม่เป็นไรหรอก' โทโมะพูดแล้วเดินกลับเข้ามานั่งที่โต๊ะ

คนที่โทโมะเขียนบันทึกลงใส่สมุดเล่มนั้นคงมีความสำคัญกับโทโมะเป็นอย่างมาก

เพราะดูท่าว่าเขาจะหวงสมุดเล่มนั้นมาก  และตอนนี้เหมือนโทโมะกำลังโกรธฉันอยู่

ที่ฉันไปยุ่งกับสมุดส่วนตัวของเขา

ซึ่งฉันก็ยังอ่านไม่หมดเลยว่าต่อไปโทโมะเขียนว่าอะไร  

แต่ช่างมันเถอะมันไม่ใช่เรื่องของเราหนิ

'โทโมะ ตอนเย็นไปกินไอติมกันมั้ย'   ฉันหันมาชวนโทโมะที่นั่งจดงานอยู่ ซึ่งตอนนี้เขาคงจะใจเย็นลงแล้วล่ะ

'ไปสิ'  เขาตอบพร้อมยิ้มมม  ซึ่งหมายความว่าเข้าคงจะหายโกรธฉันแล้วล่ะ

ในสมุดเล่มนั้นที่โทโมะเขียนบันทึกไว้นั้นเป็นใคร? 

 ติดตามกันต่อไปน๊าาาา  

เราแต่งดีหรือไม่ดียังไงก็เม้นไว้น๊าา  จะได้เอาไปปรับปรุง