รักที่สับสน

หลังจากที่เลิกเรียนแล้ว  ฉันกับโทโมะก็ไปกินไอติมกัน ที่ร้านใกล้ๆกับโรงเรียน

ฉันเดินนำโทโมะเข้ามาในร้าน  แล้วนั่งลงที่โต๊ะ ไอติมร้านนี้เป็นร้านไอติมเพื่อสุขภาพ 

ภายในร้านตกแต่งไว้อย่างสวยงาม ในร้านเปิดแอร์เย็นฉ่ำ  

แล้วพนักงานก็เดินเอาออร์เดอร์มาให้ 

'เอารสช็อกโกแลตค่ะ'  ฉันสั่งรสที่ฉันชอบกินประจำ

'โทโมะกินรสอะไร'  ฉันถามโทโมะที่กำลังเลือกรสไอติมอยู่

'เอ่อ งั้นเอาเหมือนแก้วแล้วกัน'

'งั้นเอารสช็อกโกแลต 2 ค่ะ'  ฉันหันไปบอกพนักงาน

'คิดไง ทำไมถึงชวนฉันมากินไอติมล่ะ'

'เอ่อ ก็ คือฉันอยากจะขอโทษนายที่ฉันถือวิสาสะอ่านสมุดส่วนตัวของนายอ่ะ'

'ไม่เป็นไรหรอก  สมุดเล่มนั้นไม่ได้มีความสำคัญกับฉันแล้วล่ะ'  โทโมะพูด สีหน้าของเขาเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด

'มีปัญหาอะไร บอกฉันได้นะ'  ฉันพูดปลอบเขา

'ขอบคุณนะ' โทโมะพูดพร้อมกับยิ้ม

'ไอติมมาแล้ว  กินเถอะ' โทโมะพูด

หลังจากที่กินไอติมเสร็จแล้ว ฉันกับโทโมะก็เดินออกมานอกร้าน

'แก้วกลับยังไงอ่ะ'  โทโมะถามฉัน ที่ตอนนี้กำลังยืนเอ๋ออยู่

 'เอ่อ  กลับรถเมล์อ่ะ'  ฉันตอบ  เพราะช่วงนี้คุณพ่อมีงานเยอะและต้องกลับค่ำทุกวัน ฉันเลยไปและกลับจากโรงเรียนเองโดยรถเมล์  จะได้ไม่รบกวนคุณพ่อด้วย

'ฉันก็กลับรถเมล์เหมือนกัน  งั้นกลับด้วยกันมั้ย'  โทโมะพูดพร้อมส่งยิ้มหวานๆมาให้ฉัน

'อืมมม ก็ดีเหมือนกัน'  

'แล้วบ้านแก้วอยู่ตรงไหนอ่ะ' โทโมะถามขณะที่เราสองคนเดินมารอรถที่ป้ายรถเมล์

'อยู่แถวๆนิตโย ซอย 2อ่ะ'

'งั้นก็ซอยเดียวกันเลยดิ   บังเอิญจังนะ'

'นั้นสิ'  ฉันยิ้มตอบเขา

............................................................

สองคนนี้เริ่มสนิทกันแล้ววว

ตอนหน้าจะเป็นยังไง ติดตามกันด้วยน๊าาา