รักที่สับสน

   

 

 

                 หลังจากที่เรียนฝรั่งเศสเสร็จแล้ว  ต่อไปก็เป็นคาบวิชาพละ   ซึ่งก็มีนักเรียนห้องอืนมาเรียนที่โรงยิมด้วยเหมือนกัน       

 

 

'อร้ายยยย พี่เคนตะสู้ๆนะค่ะ'  เสียงยัยเฟย์ที่ีกรี๊ดให้รุ่นพี่ที่กำลังเล่นบาสอยู่

 

 

'น้อยๆหน่อย ยัยเฟย์ มาเตรียมตัวเรียนได้แล้ว'  ฉันดุยัยเฟย์ที่เอาแต่สนใจห้องอื่น

 

 

'โด่ววว แก้วน่ะ ก็คนมันชอบอ่ะ'  แหนะ!ยังมีโบกมือบ๊ายบายพี่เค้าด้วย ยัยเฟย์เอ้ยย

 

 

 

'แต่นี่ก็เกินไปย่ะ กรี๊ดซะเค้ารู้กันทั้งโรงเรียน'  แหนะ! ยังมาทำหน้างอลใส่เราอีก

 

 

 

ระหว่างที่เพื่อนๆกำลังเล่นบาสอย่างสนุกสนานนั้น ฉันก็เลยเดินออกจากกลุ่มวงเพื่อนว่าจะไปนั่ง แต่แล้วก็ได้มีสิ่งแปลกประหลาดลอยมา และก็กำลังจะหล่นลงหัวฉัน โอ้ววววววว ไม่นะ!!!

 

 

'แก้ว!!! ระวัง  '  แล้วสวรรค์ก็ช่วยฉันไว้  ชายผู้นั้นได้ดึงไว้ไม่ให้ลูกบาส ลูกใหญ่โดนหัวฉัน  โอ้ววววว ช่างโชคดีจริงๆ ขอบคุณพระเจ้าาา  

แต่พอฉันลืมตาขึ้น ฉันก็รู้สึกว่าได้อยู่ในอ้อมกอดใครบางคน อ้อมกอดที่อบอุ่นน น่าสัมผัสสส  แต่พอเงยหน้าขึ้นไปมอง   โอ้ววววว พระเจ้าช่วย  นายยยโทโมะนั่นเอง

 

 

'เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย'

 

 

'อะ เอ่อ ฉัน....ฉันไม่ได้เป็นไร'   เอ่อไปเลยตรู  นึกว่าจะได้อยู่ในอกของผู้ชายในฝัน

 

 

'น้องคับ น้อง ไม่ได้เป็นอะไรใช่มั้ยคับ พี่ขอโทษนะ'  รุ่นพี่นักบาส โอ้ววช่างหล่อยิ่งนัก  พี่เค้าเดินมาขอโทษเราด้วยยย  อ๊าาใจละลาย

 

 

'ไม่เป็นไรค่ะ'  ยิ้มหวานเชียวเรา

 

 

'พี่ต้องขอโทษอีกครั้งนะคับ ที่ทำให้น้องตกใจ'   ไม่เป็นไรค่ะพี่  คราวหลังโยนมาใส่หัวหนูเลยก็ได้ค่ะ หนูย๊อมมม

 

 

'แหมม ทีฉันถามละทำหน้าเอ่อ  พอพี่เค้าถามล่ะยิ้มแป้นเชียวนะ'  ฉันหันขวับไปมองด้วยสายตาที่จิกแรงง ชอบแขวะคนอื่นจังเลยนะ นายโทโมะ

 

 

'อ้าว จะไปไหนน่ะ'  หลังจากที่ฉันจิกแรงแล้ว ก็เลยเดินหนีออกไปจากตรงนั้น  นายโทโมะก็เลยตะโกนถามฉัน

 

 

'จะไปห้องน้ำ  ไปเข้าด้วยกันมั้ยล่ะ'  ฉันพูดประชด ด้วยหน้าตาที่กวนติงง

 

 

'ไปด้วยได้หรออ ไปสิ'  แล้วนายนั่นก็วิ่งเข้ามาหาฉัน  เอิ่มมมส์ คือตรูประชดค่ะ  

 

 

'ไอ้บ้าา ฉันประชด'  ซื่อบื้อจิ๊งงจิงง พ่อคู๊ณณณ

 

 

'อ้าวหรอ นึกว่าพูดจิงง'   เฮ้อออเพื่อนฉันน 

 

 

 

 

หลังเลิกเรียนนนน ตอนนี้พวกเราก็อยู่กันที่ห้องดนตรี  มาดูพวกขี้โม้ซ้อมม (พวกเราที่ว่าก็มี ฉันหรือแก้วคนสวย -_- เอิ่มส์ชมตัวเองก็เป็น เฟย์ จินนี่ เขื่อน และนายโทโมะ)

 

 

'เอ่อ ไอ้เขื่อนงานโรงเรียนปีนี้วงเราใครร้องนำว่ะ'  โทโมะถามเขื่อน

 

 

'ไม่รู้ว่ะ  สงสัยพี่แบมมั้ง'  เขื่อนพูด

 

 

'อ้าวว มากันแล้วหรอ สวัสดีน้องๆ'  แล้วก็มีรุ่นพี่เดินเข้ามาในห้องซ้อม หน้าตาหล่อเหลา 

 

 

'สวัสดีคับ พี่กั้ง พี่เควิน'  พี่กั้งพี่เควินน โอ้วววหล่อออ ออร่าจับกันเลยทีเดียว

 

 

'แล้วนี่พาใครมาด้วยเนี้ย เต็มห้องเลยย'  พี่เควินถาม

 

 

'อ่อ นี่เพื่อนๆผมเองคับ ว่าจะให้มาดูพวกเราซ้อม นี่เฟย์ นี่จินนี่  ส่วนนี่แก้วคับ'  เขื่อนแนะนำเพื่อนๆให้พี่เค้ารู้จัก

 

 

'ยินดีที่ได้รู้จักนะคับน้องๆ' พี่เควินพูด ทั้งรอยยิ้มและแววตา โอ้ววววววววว

 

 

 

'เอ่อ พี่กั้งคับวงเราปีนี้ใครร้องนำคับ'  เขื่อนถาม

 

 

 

'พี่ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน  ปีนี้ยัยแบมไม่ว่างด้วยสิ'  พี่กั้งตอบ

 

 

 

' อ้าวแล้วนี่จะให้ใครร้องล่ะคับ'  โทโมะถาม

 

 

'เอ่อ น้องๆในนี้พอมีใครจะร้องเพลงเป็นมั้ย  เฟย์เป็นมั้ย' พี่กั้งถาม

 

 

'โอ้ เรื่องนี้คงจะไม่ไหวอ่ะค่ะ'  เฟย์ตอบ

 

 

'น้องจินนี่ล่ะ ร้องเป็นมั้ย'  พี่กั้งหันมาถามจินนี้ต่อ

 

 

'คงไม่ไหวมั้งค่ะ'  จินนี่ตอบพร้อมส่ายหัว

 

 

'แล้วน้องแก้วล่ะคับ'  พี่เควินถามต่อทันที

 

 

'เอ่ออ ก็พอร้องได้อยู่อ่ะค่ะ'  ฉันตอบ

 

 

'งั้นดีเลย ให้แก้วมาลองร้องดูก่อน ถ้าร้องดี เราก็เอาแก้วนี่แหละร้องนำ โอเคมั้ย'  พี่เควินสรุป ฉันถึงกับหน้าเหวอไปเลย  จะไหวมั้ยเนี้ยเรา แต่คงไม่เป็นไรหรอก เราก็ชอบฟังเพลงชอบร้องเพลงอยู่แล้งนี่น่า คงไม่ยากหรอกมั้ง

 

 

'โอเคมั้ยน้องแก้วว'  พี่เควินหันมาถามฉัน  สายตาแลดูอ้อนวอน

 

 

'เอ่อ เอางั้นก็ได้ค่ะ'  ฉันตอบ

 

 

'จะไหวเรอะ!!!' เสียงนี้ไม่ใช่ใคร นายโทโมะนั่นเอง ชอบพูดแขวะคนอื่นจังเลยน๊าา ไอ้โคโดโมะเอ๊ยย

 

 

'นี่นาย อย่ามาดูถูกฉันนะ'   ฉันโวยใส่โทโมะ

 

 

'ฉันก็ไม่ได้ดูผิดนะ'  ไอ้โคโดโมะ กวนติงงฉันอีกแล้วนะ-_-

 

 

'พอๆ หยุดทะเลาะกันน มาเลือกเพลงกันดีกว่า '  พี่กั้งตัดบท  ก่อนที่ฉันกำลังจะเดือด และโดดงับหัวนายโคโดโมะ

 

 

'งั้นเอาเพลง  บทเพลงกระซิบมะ แล้วก็เพลงพูดไม่คิด รึเอาเพลงอะไรอีกดี'  พี่กั้งเสนอ

 

 

'เอาเพลงอยู่ไม่ไหวด้วยดีมั้ย '  เขื่อนเสนอ

 

 

'อืมม ก็ดีเหมือนกัน  แก้วว่าไงล่ะ'  พี่เควินหันมาถามฉันน

 

 

'เอาแบบไหนก็ได้ค่ะ เดี่ยวแก้วจะไปหัดร้อง'  ฉันตอบ

 

 

'งั้นถ้าแก้วอยากได้เพลงไหนเพิ่มก็บอกพวกพี่ได้นะ จะได้ซ้อมกันทัน'  พี่กั้งพูดด ฉันได้แต่พยักหน้ารับคำสั่ง

 

 

'งั้นพี่ขอไลน์แก้วไว้ได้มั้ย เผื่อมีปัญหาเรื่องเพลงจะได้ไลน์คุยกันได้สะดวก'  โอ้ววว แม่เจ้าาา พะพี่เควินขอไลน์เราด้วยโว้ยยยย เขิลลลล  (ตั้งสติอย่าพึ่งคิดไปไกลลูก พี่เค้าแค่จะคุยเรื่องงาน)

 

 

'อ่ออ ได้ค่ะ'  แล้วพี่เค้าก็ยื่นโทสับมาให้ฉันกด  แต่ทว่าฉันก็เหลือบไปเห็นสายตาที่แลดูไม่พอใจของนายโคโดโมะ  เป็นอะไรของเค้าอีกล่ะ

 

 

'อ๊ะ เสร็จแล้วค่ะ'  แล้วฉันก็ส่งโทสับคืนให้พี่เควิน

 

 

'แหมม ไอ้เค เนียนขอไลน์สาวเลยนะมึง'  ยิ่งพี่กั้งแซวแบบนี้ยิ่งทำให้เราเขิลล

 

 

'มันก็ต้องมีกันบ้างสิว่ะมึงง'  พี่เควินตอบแบบนี้ยิ่งทำให้เราเขิลไปอีกก 

 

 

'เดี่ยวตอนเย็นพี่ไลน์ไปหานะ'  พี่เควินพูดพร้อมส่งยิ้มหวานนมาให้เรา โอ้ยยยยเขิลจนกรามค้างง

 

 

'อะเอ่ออ ค่ะ'  ฉันแทบไม่กล้าที่จะสบตากับพี่เค้าเลย ยิ่งพูดยิ่งเขิล

 

 

ปั้งงง  เสียงอะไรหล่นนน

 

 

'อ้าวไอ้โมะถือให้มันดีๆหน่อยสิว่ะ เดี่ยวก็พังหรอกก'  พี่กั้งพูด  นายโคโดโมะนี่ซุ่มซ่ามจริงๆ ทำไม้ตีกลองหล่นลงพื่น  ว่าแต่มันเป็นอะไรของมัน ฉันมองแล้วดันเมินฉัน

 

 

เราเป็นอะไรของเราเนี้ยยย ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยเวลาที่มีคนขอไลน์ยัยนั่น มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราสักหนอยย  โถ่วววววววว  เป็นอะไรกันแน่ว่ะ

 

.........................................................................................

อาการแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรน๊าาาา  หึงหรออ5555555

เควินจีบแก้วรึป่าว แล้วโทโมะจะทำยังไงต่อไป 

โปรดติดตามตอนต่อไปปปปปป

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีกระจิตกระใจอยากอัพสักเท่าไหร่  เห็นเกรดตัวเองแล้วน้ำตาไหลโฮกกกกกกก

แต่ก็จะมาอัพบ่อยๆเน้ออ