รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                         หลังจากที่ป๊อปปี้เข้าห้องเสร็จพลางเดินเข้ามาในห้องทานอาหารอีกครั้งก็เห็นฟางที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่
 
"อร่อยไม"
 
                         ป๊อปปี้นั่งลงตรงข้ามฟางก่อนจะถาม
 
"ก็อร่อยอยู่ ว่าแต่คุณมานั่งอะไรตรงนี้ทำไมไม่กลับไปนั่งกับแฟนคุณล่ะ"
 
                         ฟางพูด
 
"จินนี่ไม่ใช่แฟนผมน่ะ"
 
                         ป๊อปปี้แก้ตัวฟางมองนิ่งก่อนจะตักอาหารเข้าปากพลางเคี้ยวตุยๆ
 
"ให้ผมไปส่งน่ะ"
 
                         ป๊อปปี้พูด
 
"ไม่ต้องอ่ะชั้นมาคนเดียวก็ต้องกลับคนเดียว"
 
                         ฟางตอบ ป๊อปปี้จ้องหน้าฟางซักพักก่อนจะลุกเดินไปที่โต๊ะที่มีจินนี่นั่งทานของหวานอยู่
 
"สุดท้ายคุณก็เลือกแฟนของคุณ"
 
                         ฟางเบ้ปากก่อนจะตักข้าวเข้าปาก
 
"จินนี่ พอดีพี่เจอแฟนพี่แล้วอ่ะพี่ไปกับแฟนพี่ก่อนน่ะจินนีกลับเองได้ใช่ไมครับ"
 
                         ป๊อปปี้พูดทำให้จินนี่ถึงกับผงะ
 
"แฟน?"
 
"ครับเธอเป็นว่าที่คู่หมั้นพี่เองแหละงั้นพี่ก่อนน่ะ"
 
"อะ..อ่ะค่ะ"
 
                         ป๊อปปี้ยิ้มให้จินนี่ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปที่โต๊ะของฟาง
 
"ไม่จริง! ชั้นไม่ยอมหยุดแค่นี้แน่"
 
                         จินนี่กำหมัดแน่นด้วยความแค้นใจเพราะเธอแอบชอบป๊อปปี้มาตั้งแต่ไปเรียนเมืองนอกพร้อมป๊อปปี้เธอหวังว่าป๊อปปี้จะมีความรู้สึกที่ดีต่อเธอแต่วันนี้กลับไม่ใช่ 'แก นังฟางชั้นเกลียดแก!'
 
"มาทำไมอีก"
 
                         ฟางมองหน้าป๊อปปี้ก่อนที่จะดื่มน้ำ
 
"ผมก็จะไปส่งคุณไง"
 
                         ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่ฟางจะควักเงินออกมาเพื่อจ่ายค่าอาหาร
 
"ทั้งหมด 2500 ใช่ไมอ่ะเอาไปไม่ต้องทอนน่ะ"
 
                         ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นเงิน3000ให้พนักงานทำเอาฟางเหว่อ
 
"ทำบ้าอะไรของคุณเนี้ย"
 
                         ฟางพูด
 
"อ้าวก็จ่ายเงินค่าอาหารไงคุณนี้กินเยอะจังน่ะมิน่าถึงอ้วน"
 
                         ป๊อปปี้เย้ยฟางกำลังจะเดือดแต่ก็สงบสติใว้ก่อนจะรีบเดินออกจากร้าน
 
"นี้คุณ! รอผมด้วยสิ"
 
                         ฟางเดินมาถึงหน้าถนนก่อนจะโบกรถ
 
"ทำอะไรน่ะ! "
 
                         ป๊อปปี้รีบเอามือตัวเองมาจับข้อมือฟางใว้
 
"ชั้นจะกลับไปที่ทำงานของชั้นคุณจะไปใหนก็ไปสิ"
 
                         ฟางพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะอุ้มฟางขึ้น
 
"กรี้ดดดด ปล่อยชั้นน่ะทำบ้าอะไรของคุณ!"
 
                         ฟางโวยวายทำให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาต่างมอง
 
"ก็ผมจะพาคุณไปขึ้นรถไง"
 
                         ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินอุ้มฟางไปที่รถโดยที่เจ้าตัวก็ดิ้น
 
"หยุดดิ้นเดี่ยวนี้ถ้าไม่หยุดผมเปลี่ยนใจพาเข้าห้องหอก่อนถึงวันแต่งแน่"
 
                         ป๊อปปี้พูดขู่ทำให้ฟางสงบลงก่อนที่ป๊อปปี้จะวางฟางลงเบาะรถ
 
 
"อ๊ะๆ อย่าหนีน่ะคิดว่าผมไม่กล้าหรออย่าลืมสิว่าเรากำลังจะหมั้นและแต่งงานกันท้องก่อนแต่งซักเดือนถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาน่ะ"
 
                         ป๊อปปี้พูดดักทำเอาฟางยอมกลับลงไปนั่งตามเดิม
 
"บอกทางผมด้วยน่ะว่าที่ทำงานคุณอยู่ตรงใหน"
 
                         ป๊อปปี้พูดก่อนจะขับรถออกไปโดยมีจินนี่ที่ยืนมองดูตั้งแต่แรกกำหมัดแน่น
 
"พี่ป๊อปต้องรักชั้นเท่านั้น"
 
                         จินนี่พูดอย่างช้ำใจเธอก็ไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมถึงรักป๊อปปี้มากมายถึงขนาดนี้เหมือนเธอเคยรักเค้ามากมากจนยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้า
 
 
 
 
 
"นี้โทโมะ โทโมะพาขนมจีนไปดูแหวนเพชรหน่อยสิขนมจีนอยากได้แหวนเพชรอ่ะ"
 
                         ขนมจีนพูดพลางชี้ที่ร้านขายเครื่องเพชรหลังจากที่ทั้งคู่เพิ่งทานอาหารเสร็จ
 
"แต่ชั้นต้องรีบไปทำงานน่ะ" โทโมะพูด
 
"น่ะๆ เรื่องงานเอาใว้ทีหลังก็ได้แต่ตอนนี้โทโมะต้องพาขนมจีนไปซื้อแหวนก่อน" ขนมจีนอ้อนชายหนุ่ม โทโมะรู้สึกรำคาญอย่างมากก่อนจะเดินเข้าร้านโดยไม่รออีกฝ่าย
 
"ดีน่ะที่วันนี้เคลียงานให้บอสตรงเวลาพอดีไม่งั้นน่ะไม่มีเวลามานั่งกินข้าวกับช้อปปิ้งแน่"
 
                         เพื่อนสาวแก้วพูดพลางเดินบ่นอุบ
 
"เอาเถอะน่าแกเป็นลูกน้องเค้านิเค้าใช้อะไรก็ทำไปเถอะ" แก้วพูด
 
"ย่ะ ไม่เหมือนแก้วนิเป็นนักเล่นดนตรีไทยตามงานได้เงินทีล่ะหมื่นๆในแต่ล่ะครั้งถ้าชั้นเล่นเป็นน่ะจะลาออกไปอยู่กับเธอเลย"
 
                         เพื่อนแก้วพูดก่อนสายตาจะเหลียบไปเห็นชายหญิงคู่หนึ่งที่อยู่ในร้านแหวนเพชร
 
"นั้นมันโทโมะนิ.." เพื่อนแก้วพูดก่อนจะชี้ไปที่โทโมะกับขนมจีนทำเอาแก้วสลด
 
"มากับขนมจีนที่เป็นคู่หมั้นสายฟ้าแล็บด้วยคอยดูพรุ่งนี้น่ะต้องเป็นข่าวแน่ๆ"
 
"ชั้นว่าเรารีบไปกันเถอะยืนนานๆแล้วปวดขาอ่ะ"
 
                         แก้วพูดก่อนจะรีบเดิน โทโมะที่ยืนมองแหวนต่างๆก่อนจะเลื่อนสายตาออกไปนอกร้านทำให้เจอเข้ากับแก้วที่เดินหนีไปแล้ว
 
"แก้ว แก้ว!"
 
                         โทโมะร้องก่อนจะรีบวิ่งเปิดประตูวิ่งตามแก้วไปปล่อยขนมจีนอยู่ในร้านคนเดียว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                         ไม่สนุกหรอทำไมไม่มีเม้นเบยต้องขอโทดน่ะที่อัพช้าพอดีไรเตอร์เกิดอุบัติเหตุเลยไม่ได้ใช้คอมแต่ตอนนี้หายแล้วจะรีบลงให้หลายตอนๆเลยน่าาา รอวันเสาร์น่ะค่ะ