รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                        เฟื่องฟ้ายืนมองริมสายน้ำที่ไหลเชี่ยวหลังวังนฤบดีก่อนที่ภานุจะเดินเข้ามากอดด้านหลัง

“เราคิดถึงเฟื่องจัง” ภานุพูดพลางกอด

“อย่าทำแบบนี้เพค่ะ..ท่านชายแต่งงานแล้วจักมากอดหญิงอื่นไม่ได้น่ะเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูดพลางพยายามขืนตัวออกจากร่างสูง

“หญิงอื่นที่ใด้กัน...เจ้าเป็นคนรักเราน่ะ” ภานุพูดแล้วจ้องตาร่างบางนิ่งก่อนจะจูบเข้าที่ริมฝีปาก

“เรารักเจ้าน่ะ” ภานุพูดแล้วจัดการปลดเสื้อผ้าตัวเองกับร่างบางก่อนจะร่วมรักกันด้วยความเต็มใจและความรักที่มีให้กัน

แพรวดาวนั่งอยู่หน้ากระจกในห้องของภานุก่อนประตูจะดังขึ้น

“ท่านชายมาแล้ว” แพรวดาวพูดแล้วหันไปมอง

“เอ่อ...ป่าวดอกขอรับ..คือท่านชายทรงหายไปใหนก็ไม่ทราบขอรับ” คนรับใช้พูด

“หายไป!! หายไปใหน!!” แพรวดาวพูดก่อนลุกขึ้นออกไปตามหาชายหนุ่ม

“เรารักเฟื่องมากน่ะ” ภานุพูดพลางหอมแก้มก่อนจะนั่งกอดร่างบางใว้

“หม่อมชั้นก็รักท่านชายเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูด

“ท่านชาย!! ท่านชายขอรับ!!” เสียงคนรับใช้ดังขึ้นซึ่งตอนนี้ทุกคนกำลังตามหาชายหนุ่ม

“แย่แล้วสิ เฟื่องกลับไปก่อนน่ะ..เราสัญญาว่าเราจะพาเจ้าเข้ามสอยู่กับเราในฐานะเมียอีกคน” ภานุพูดแล้วจูบที่หน้าผาก เฟื่องฟ้ายิ้มก่อนจะรีบลุกออกไป ภานุเดินลัดออกไปอีกทางก่อนจะไปเห็นไหเหล้าจำนวนมากทิ้งกองเกลื่อนใว้ก่อนจะเข้าไปดื่มกินเหมือนจัดฉาก

“อ้าวท่านชายมาอยู่นี้เอง…”คนรับใช้พูด

“กลับเรือนใหญ่เถิดขอรับคุณหญิงแพรวดาวรออยู่” คนรับใช้อีกคนพูด

“โอ้ย!! ไม่ปาย!! ราวววจาาาาดื่มมมมม” ภานุแกล้งพูดก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปาก

“อย่าขอรับเดี่ยวเมา” คนรับมช้ร้องห้าม

“ข้าว่าเราพาตัวท่านชายขึ้นไปบนตึกใหญ่เถอะ” คนรับใช้อีกคนพูดแล้วเข้ามาช่วยกันแบกภานุโดยอาการเมาก็เริ่มเข้าควบคุมเค้า

“คุณหญิงขอรับ ท่านชายภานุมาแล้วขอรับ” คนรับใช้ตะโกนพูดพลางแบกร่างสูงมา

“ตายแล้ว! เหตุใดเมาแอ๋มาเช่นนี้เหล่าเอาชายขึ้นไปบนห้องไป” คุณหญิงสร้อยพูดก่อนสั่งให้คนรับใช้แบกภานุขึ้นไปบนห้องตามด้วยแพรวดาวที่เดินตาทขึ้นไปติดๆ

“คืนนี้หญิงแพรวก็ดูแลชายด้วยน่ะลูก” คุณหญิงสร้อยพูด

“เพค่ะ” แพรวดาวพูดก่อนจะกลับเข้าไปในห้อง

“เฟื่องงงงงฟ้าาาาา” ภานุเพ้อด้วยฤทธิ์เหล้าทำให้แพรวดาวชงัก

“ท่่นชายแต่งงานกับหท่อมชั้นแล้วน่ะเพค่ะ เลิกเพ้อหามันเสียที” แพรวดาวพูดก่อนจะเอาผ้าชุบน้ำไปเช็ดตัวให้ชายหนุ่ม

‘ว้าย!!’ แพรวดาวถูกภานุดึงไปอยู่ใต้ร่างส่วนเค้าเองก็ขึ้นคร่อม

“เฟื่องฟ้า~ ข้ารักเจ้า….” ภานุที่มองเห็นแพรวดาวเป็นหญิงที่ตนรักก็บรรจงจูบก่อนจะร่วมรักโดยที่แพรวดาวเองก็เต็มใจที่จะรับมัน

สายฝนยืนมองหน้าต่างห้องหอของพี่สาวและพี่ชายของตนก่อนไฟในห้องจะดับลง

“ฮึก...ฮือๆๆ” สายฝนยืนร้องไห้อย่างช้ำใจ เธอรักภานุมากจึงยอมทำทุกอยางเพื่อให้คนที่เธอรักมีความสุข..แม้ว่าหัวใจของเธอจะเจ็บปวดเท่าไหร่ก็ตาม

“อ้าว หญิงสายฝน...เหตุใดไม่ขึ้นไปพักผ่อนล่ะจ๊ะ” คุณหญิงสร้อยเดินมาทำให้สายฝนรีบเช็ดน้ำตา

“เอ่อ..หม่อมชั้นลงมาเดินเล่นเพค่ะ” สายฝนพูด

“งั้นก็เข้าเรือนกับชั้นเถิด ป่ะ” คุณหญิงสร้อยพูดพลางยิ้ม สายฝนฝืนยิ้มก่อนจะเดินเข้าวัง

“จะประกาศบอกให้ทุกคนรู้ไมน่า..ว่าคุณหญิงสายฝนรักท่านชายภานุ” รินนราพูดพลางเดินวนไปมาอยู่หน้าประตูภายในบ้าน

“ช่วยด้วย...ช่วยข้าด้วย..” เสียงหญิงสาวดังขึ้นที่รั้วหน้าบ้านทำให้รินนราชงัก

“ผะ...ผีงั้นรึ” รินนราพูด

“ช่วยด้วย...ข้าเจ็บเหลือเกิน…” เสียงดังขึ้นอีกครั้ง รินนราฟังดูอีกทีก็เป็นเสียงคนจึงรีบเปิดประตูก่อนจะพบร่างหญิงสาวที่นอยครางเจ็บปวดอยู่

“ตายแล้ว!! “ รินนราพูดก่อนจะเข้าไปดูร่างที่นอนอยู่ ตามร่างกายมีรอยตบตีรอบถูกลงไม้หวายแถมยังไข้ขึ้นสูง รินนรามองก่อนจะพยุงหญิงสาวขึ้นแล้วเดินไปที่บ้านอีกหลังของเธอซึ่งปล่อยให้เช่าแต่ราคาแพงจึงไม่มีใครเข้าอยู รินนราวางหญิงสาวลงบนที่นอนก่อนจะไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัว

“สบายตัวแล้วขึ้นแล้ว...เจ้าก็นอนพักผ่อนเยอะๆน่ะ” รินนราพูด หญิงสาวค่อยๆลืมตาตื่นก็ยิ้ม

“ขอบพระคุณเจ้าค่ะที่ช่วยชั้นใว้…ชั้นสัญญาว่าจะตอบแทนคุณของท่าน” หญิงสาวพูดก่อนจะนอนหลับไป รินนรามองก่อนจะลุกเดินออกจากบ้านพลางปิดประตู

“อื้อ…”แพรวดาวตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวันก่อนจะมองดูร่างสูงที่นอนกอดเธอพลางนึกถึงเมื่อคืนที่เธอยอมให้ชายหนุ่มทำตามอำเภอใจ

“อ้าว หญิงแพรวตื่นเช้าจังน่ะ” คุณหญิงสร้อยพูดเมื่อเห็นแพรวดาวเดินลงมา

“เพค่ะ” แพรวดาวยิ้ม สายฝนมอง

“เป็นไงจ๊ะเมื่อคืนหลับสบายรึป่าว” คุณหญิงสร้อยพูด

“หลับสบายดีเพค่ะ..แล้วท่านหญิงแม่กำลังจะไปวัดรึเพค่ะ” แพรวดาวพูด

“ใช่จ๊ะ หญิงไปกับแม่รึไม่” คุณหญิงสร้อยพูด

“ไปเพค่ะ” แพรวดาวตอบก่อนคนรับใช้จะเข้ามา

“คุณหญิงขอรับ..คือ...รถที่เตรียมใว้น่ะขอรับมันเกิดเสียขอรับ” คนรับใช้พูด

“ไม่เป็นไรงั้นไปเอากระโจมเรือออก” คุณหญิงสร้อยพูด จู่ๆสายฝนก็เกิดหน้ามืด

“ว้าย! หญิงสายฝน” ทุกคนต่างเข้ามาประคองหญิงสาวก่อนจะพานั่งลง

“เจ้าเวียนหัวรึ” คุณหญิงสร้อยพูด

“เพค่ะ..แต่นิดหน่อยเพค่ะ” สายฝนพูด

“พี่ว่าเจ้าพักอยู่ที่นี้เถิด” แพรวดาวพูด

“มะ..ไม่เป็นไรค่ะเพค่ะ..น้องไปวัดได้” สายฝนพูด

“ไม่ต้องมาดื้อเลย..อยู่ที่นี้ตามที่พี่สาวเจ้าพูดเถิด..แล้วชั้นจะรีบกลับมา ไปเถอะแพรวดาว” คุณหญิงสร้อยพูด แพรวดาวยิ้มก่อนจะพากันออกไป

“คุณหญิงสายฝนไปพักผ่อนน่ะเพค่ะ” บัวพูด สายฝนพยักหน้าก่อนจะมาประคอง

ภานุเดินออกจากห้องพลางปิดประตูก่อนจะเห็นสายฝนที่โดนบัวประคองอยู่จึงเดินเข้าไปหา

“ท่านพี่…”สายฝนพูด

“น้องหญิงเป็นอะไรรึ” ภานุพูด

“คุณหญิงสายฝนเวียนหัวเพค่ะ..บัวกำลังจะพานอนเพค่ะ” บัวพูด

“ให้พี่ช่วยอุ้มเจ้าเถอะจักได้พักผ่อนเร็วๆ” ภานุพูด สายฝนมองหน้าบัว

“ไปเถิดเพค่ะ คุณหญิงจะได้นอนพักผ่อนเดี่ยวประมาณสายๆบัวจะนำข้าวต้มมาให้น่ะเพค่ะ” บัวพูด สายฝนพยักหน้าก่อนจะเดินไปหาร่างสูง ภานุมองก่อนจะช้อนตัวร่างบางขึ้น บัวรีบเดินมาเปิดประตูให้ก่อนทั้งคู่จะเข้าไป

ภานุวางสายฝนลงบนที่นอนก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วเอ่เก้าอี้มานั่งเฝ้า

“ท่านพี่ออกไปเถิดเพค่ะ..น้องอยู่คนเดียวได้” สายฝนพูด

“แต่พี่อยากอยู่เป็นเพื่อนน้องนิน้องหลับเถิดประเดี่ยวพี่ก็จะออกไปแล้ว” ภานุพูด สายฝนยิ้มก่อนจะหลับตาลง ภานุมองใบหน้าที่สวยงามราวกับนางฟ้าแต่แพรวดาวงดงามกว่าจึงทำให้ถูกเลือกเป็นที่หมั้นหมาย

“ชั้นจะไปธุระ..ไปเอารถออก” ภานุพูด

“เอ่อ..ขอประทานอภัย..รถตอนนี้นำไปซ่อมอยู่ขอรับพอดีมันเสีย” คนรับใช้พูด ภานุมองอย่างเบื่อก่อนจะเดินหนีออกไปในสวน

ยังมีอีกตอนหนึ่งน่าาา ใครอยากเห็นNCของภานุกับสายฝนบ้างงงง

(จะขยันโปรยเสน่ห์ไปใหน- -)

คอมเม้น+ติดตามกันด้วยร่าาาา

่

่