รักร้ายหักสวาท ปฐมบท
8.3
เขียนโดย RosenLa
วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.47 น.
57 chapter
69 วิจารณ์
64.63K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 21.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) ปลดปล่อย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ป๊อปปี้กับฟางเดินควงแขนกันเข้ามาในงานก่อนจะถูกนักข่าวถ่ายรูปพลางถามโน้นนี้โดยมีสายตาจืนนี่จ้องมองอยู่
“ไม่ทราบว่างานใกล้จะจัดขึ้นเมื่อไรค่ะ” นักข่าวหญิงถาม
“ก็อีก4เดือนครับ ยังไงผมก็ขอเชิญพวกพี่นักข่าวด้วยน่ะครับ” ป๊อปปี้พลางยิ้ม
“คุณป๊อปปี้กับคุณฟางเหมาะสมกันมากเลยน่ะค่ะดูสิแต่งชุดรัชการที่5เหมือนกันด้วย” นักข่าวพูดก่อนจะถ่ายรูป
“อุ้ย พี่ป๊อปกับพี่ฟางมาแล้ว..ดูสิค่ะนักข่าวรุมเต็มเลย” เฟร์พูดพลางเดินมาใกล้ๆจินนี่
“น้องเฟร์มีอะไรกับพี่รึป่าวค่ะถึงมากระแซะพี่” จินนี่พูดพลางงุดงิด
“เฟร์ป่าวกระแซะน่ะค่ะแค่เห็นพี่จินนี่ยืนเป็นหมา เอ้ย! ยืนอยู่คนเดียวน่ะค่ะเฟร์เลยจะชวนพี่จินนี่เข้าไปดูดนตรีค่ะ” เฟร์พูด
“แค่นี้ใช่ไมค่ะงั้นพี่ขอตัว” จินนี่พูดแล้วเดินออกไปโดยเฟร์แอบขำนิดๆที่ได้แกล้ง
มินตราเดินถือขันน้ำมนตร์ผ่านห้องมากมายก่อนจะมาหยุดที่ห้องระนาดใหม่ที่อีกไม่นานจะถูกยกไปจัดตั้งโชว์
~เธอจะให้ชั้นช่วยยังไง~ มินตราพูด ผีสาวยิ้มุมปาก
~ชั้นต้องการ..เลือดของเธอ..~ ผีสาวพูดทำให้มินตราตกใจ
~ละ..เลือด~ มินตราพูด
~ไม่ต้องกลัว..แค่เลือดหยดเดียวและน้ำมนตร์1ขันก็จะช่วยปลดคาถามนตร์ดำที่พวกมันขังชั้นใว้ได้..แล้วชั้นจะตอบแทนเธอทุกอย่าง…~ ผีสาวพูด มินตรามองก่อนจะตัดสินใจเดินไปเอามีดคัตเตอร์ที่วางอยู่บนโต๊ะ
~ไม่ว่าจะเป็น..ทรัพย์สินเงินทอง..ลาภยศ...หรือความรัก..ชั้นก็ให้เธอได้..ชั้นสัญญา~ ผีสาวพูด มินตรามองก่อนจะกลั้นใจกรีดข้อมือตัวเองพลางเลือดก็หยดลงใส่ระนาดทำให้มนตร์ดำหายไปหนึ่งขั้น
~เหลือน้ำมนตร์..เธอต้องไปเอาน้ำมนตร์ที่ทำการปลุกเสกแล้ว3วัน..โดยปลุกเสกจากพระที่มีจิตใจที่งดงาม..พลังมนตร์ดำจึงจักหายไป~ ผีสาวพูดก่อนมินตราจะพยักหน้าแล้วร่างของผีสาวก็หายเข้าไปในระนาด
“ชั้นขอให้น้ำมตร์นี้จงปลดปล่อยดวงวิญญาณของหญิงสาวที่อยู่ในระนาดให้เป็นอิสระด้วยเถิด” มินตราพูดก่อนจะค่อยๆเทน้ำมนตร์ลงไปทั่วระนาด ผีสาวที่อยู่ใต้ระนาดหัวเราะด้วยความส่ะใจพลางดีใจที่จะได้ออกไปจากขุมนรกนี้แล้ว
‘พรึ่บ!!!’ ควันสีดำลอยออกมาจากระนาดพลางแตกสลายไปในพริบตาก่อนจะปรากฏร่างหญิงสาว
“อีแพรวดาว!! มึงต้องตาย!! ฮ่าๆๆๆๆ” ผีสาวหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“เธอ..เธอเป็นใครกันหรอ” มินตราพูด
“ชั้นคือ…...เฟื่องฟ้า…..” ผีสาวยิ้มก่อนจะหายตัวเข้าไปสิงในมินตราทันทีพลางเยียดยิ้มอย่างโกรธแค้น
“ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่งานประมูลและชมเครื่องดนตรีไทยค่ะ” คนกล่าวเปิดงานพูดก่อนเสียงปรบมือจะดังขึ้น
“และในการเปิดงานนี้ขอเชิญคุณ พรปวีณ์ จิระคุณขึ้นมากล่าวเปิดงานด้วยค่ะ” หญิงสาวพูด เฟร์ยิ้มก่อนจะลุกขึ้นพลางเดินไปที่เวทีโดยมีเสียงปรบมือดังอยู่
“ค่ะ..งานพิพิธภัณฑ์นี้จะจัดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีทุกคน..ทีมงาน….ช่วยเหลือกันและตั้งใจจัดงานงานที่มีคุณค่าของไทยขึ้นมาดิชั้นว่างานเหล่านี้ก็จะไม่สำเร็จถ้าไม่มีพวกเค้าค่ะ” เฟร์พูดจบพลางเสียงปรบมือก็ดังขึ้น
“ค่ะ แล้วลำดับต่อไปจะเป็นการรำไทยน่ะค่ะ” หญิงสาวพูด ก่อนไฟจะค่อยๆดับลงพลางฉายไปที่เวที
‘เตร้ง…..เตร้ง…….เตร้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ’
เสียงระนาดดังขึ้นก้องไปทั่วพลางทุกสายตาทอดมองไปที่เวที
“มะ..มินตรา!!!”
แม่ของมินตรีร้องเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังร่ายรำด้วยชุดไทยงามบนเวที
“ทำไม..มินตราถึงขึ้นไปรำได้ล่ะ..แล้วคนที่เราจ้างมาล่ะ” เฟร์พูด
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ..ฝ่ายบริการพยายามโทรหาคนที่จ้างแล้วค่ะแต่..ไม่มีคนรับ” พนักงานพูด
“อืมๆ ไม่เป็นไร..แยกย้ายกันไปทำงานเถอะ” เฟร์พูดก่อนทุกคนจะแยกย้ายกันไป
“มีอะไรรึป่าวเฟร์” เขื่อนเดินมาถาม
“เอ่อ...ไม่มีอะไรค่ะเชิญพี่เขื่อนไปดูต่อเถอะค่ะ” เฟร์ยิ้มก่อนจะเดินออกไป เขื่อนมองเฟร์สักพักก่อนจะเดินตามไป
มินตรายังคงร่ายรำไปตามเพลงพลางสายตามองไปที่ป๊อปปี้ตลอดเวลา
“ท่านชาย...เราได้เจอกันแล้วน่ะเพค่ะ” ผีสาวในร่างมินตรายิ้มพลางส่งกระแสจิตไปหาป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้ได้ยิน
“ฟ้าคิดถึงท่านชาย..อยากกอดท่านชายแทบใจจะขาด…” ผีสาวเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาพลางรำก่อนเสียงจะหยุดลงเมื่อจบแล้ว
‘แปะๆๆๆๆๆๆ…..’ เสียงปรบมือดังขึ้นไปทั่วมินตรายิ้มก่อนจะเดินลงจากเวที
“ตามหม่อมชั้นมาเพค่ะ” ผีสาวยิ้มให้กับป๊อปปี้..ป๊อปปี้มองตามเหมือนโดนสะกดจิตจึงจะเดินตามไปแต่ถูกมือเล็กดึงเอาใว้
“พี่ป๊อปจะไปใหนค่ะ” ฟางถามก่อนสติป๊อปปี้จะกลับคืนมา
“ปะ..ป่าวครับ..พี่ไม่ได้จะไปใหน” ป๊อปปี้พูด
“งั้นฟางว่าเราไปดูการประมูลแต่ล่ะซุ่มกันดีกว่าค่ะ” ฟางยิ้ม ป๊อปปี้ยิ้มตอบก่อนจะพาฟางเดินไป
“อีนังเพื่อนชั่ว!! มึงกล้าหว่านเสน่หฺ์ใส่ผัวกู!!!” เฟื่องฟ้าพูดพลางจ้องมองอย่างโกรธแค้นก่อนจะเหลียบไปเห็นจินนี่ที่ยืนคุยกับผู้ใหญ่อยู่
“หึ!! อีนังแพรวดาว..มึงตายแน่!!” เฟื่องฟ้าพูดก่อนจะออกจากร่างมินตรา
“นี้เราเป็นอะไรเนี้ย” มินตราพูดพลางมึนๆหัว
“นังมินตรา!! แกเป็นบ้าอะไรถึงขึ้นไปรำบนเวทีอ่ะห๊ะ!!” แม่มินตรีเปิดฉากว่าเมื่อเดินมาเห็น
“แม่พูดอะไร ชั้นเนี้ยน่ะรำ!” มินตราพูด
“ชั้นไม่ได้พูดบ้าชั้นพูดจริง..แกน่ะขึ้นไปรำเปิดงาน!!!” แม่มินตราพูด
“แต่ชั้นรำไม่เป็นน่ะแม่!!” มินตราพูดก่อนจะนึกไปถึงเฟื่องฟ้า
“เออ..ช่างมันเถอะชั้นไปล่ะ” มินตราพูดก่อนจะเดินออกไปโดยไม่ฟังอะไรจากผู้เป็นแม่
“หนูจินนี่เนี้ยน่ารักจังเลยน่ะค่ะ” หญิงสาววัยกลางคนพูด จินนี่ยิ้ม
“ขอบคุณค่ะ” จินนี่พูด
“นังแพรวดาว” เฟื่องฟ้ากระซิบพูดทำให้จินนี่มองไปรอบๆ
“มีอะไรรึป่าวจ๊ะ” หญิงสาวพูด
“เอิ่ม...เหมือนจินนี่จะได้ยินเสียงคนเรียกค่ะ” จินนี่พูด
“อีคนชั่ว!! มึงฆ่ากู!! “ เฟื่องฟ้าตะโกนทำให้จินนี่ทรุดลงไปกับพื้นพลางปิดหูแน่น
“ว้าย!! หนูจินนี่!!” หญิงสาวพูดก่อนทุกคนจะเข้ามาช่วย
“จินนี่เป็นอะไรครับ” ป๊อปปี้พูด
“ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ ยืนคุยกันอยู่ดีๆก็ฟุบลงไปเลย” หญิงสาวพูด ป๊อปปี้มองก่อนจะอุ้มจินนี่ออกไปด้วยสายตาที่ฟางมองอยู่
“กรี้ดดดด!! ท่านชายช่วยมันทำไม!!” เฟื่องฟ้าพูดก่อนจะหายตัวตามไป
เอาแล้วไง..ผีเริ่มอาละวาดแล้วมาดูกันว่าเฟื่องฟ้าจะทำอะไรึคอมเม้นเยอะๆน่าาาา
“ไม่ทราบว่างานใกล้จะจัดขึ้นเมื่อไรค่ะ” นักข่าวหญิงถาม
“ก็อีก4เดือนครับ ยังไงผมก็ขอเชิญพวกพี่นักข่าวด้วยน่ะครับ” ป๊อปปี้พลางยิ้ม
“คุณป๊อปปี้กับคุณฟางเหมาะสมกันมากเลยน่ะค่ะดูสิแต่งชุดรัชการที่5เหมือนกันด้วย” นักข่าวพูดก่อนจะถ่ายรูป
“อุ้ย พี่ป๊อปกับพี่ฟางมาแล้ว..ดูสิค่ะนักข่าวรุมเต็มเลย” เฟร์พูดพลางเดินมาใกล้ๆจินนี่
“น้องเฟร์มีอะไรกับพี่รึป่าวค่ะถึงมากระแซะพี่” จินนี่พูดพลางงุดงิด
“เฟร์ป่าวกระแซะน่ะค่ะแค่เห็นพี่จินนี่ยืนเป็นหมา เอ้ย! ยืนอยู่คนเดียวน่ะค่ะเฟร์เลยจะชวนพี่จินนี่เข้าไปดูดนตรีค่ะ” เฟร์พูด
“แค่นี้ใช่ไมค่ะงั้นพี่ขอตัว” จินนี่พูดแล้วเดินออกไปโดยเฟร์แอบขำนิดๆที่ได้แกล้ง
มินตราเดินถือขันน้ำมนตร์ผ่านห้องมากมายก่อนจะมาหยุดที่ห้องระนาดใหม่ที่อีกไม่นานจะถูกยกไปจัดตั้งโชว์
~เธอจะให้ชั้นช่วยยังไง~ มินตราพูด ผีสาวยิ้มุมปาก
~ชั้นต้องการ..เลือดของเธอ..~ ผีสาวพูดทำให้มินตราตกใจ
~ละ..เลือด~ มินตราพูด
~ไม่ต้องกลัว..แค่เลือดหยดเดียวและน้ำมนตร์1ขันก็จะช่วยปลดคาถามนตร์ดำที่พวกมันขังชั้นใว้ได้..แล้วชั้นจะตอบแทนเธอทุกอย่าง…~ ผีสาวพูด มินตรามองก่อนจะตัดสินใจเดินไปเอามีดคัตเตอร์ที่วางอยู่บนโต๊ะ
~ไม่ว่าจะเป็น..ทรัพย์สินเงินทอง..ลาภยศ...หรือความรัก..ชั้นก็ให้เธอได้..ชั้นสัญญา~ ผีสาวพูด มินตรามองก่อนจะกลั้นใจกรีดข้อมือตัวเองพลางเลือดก็หยดลงใส่ระนาดทำให้มนตร์ดำหายไปหนึ่งขั้น
~เหลือน้ำมนตร์..เธอต้องไปเอาน้ำมนตร์ที่ทำการปลุกเสกแล้ว3วัน..โดยปลุกเสกจากพระที่มีจิตใจที่งดงาม..พลังมนตร์ดำจึงจักหายไป~ ผีสาวพูดก่อนมินตราจะพยักหน้าแล้วร่างของผีสาวก็หายเข้าไปในระนาด
“ชั้นขอให้น้ำมตร์นี้จงปลดปล่อยดวงวิญญาณของหญิงสาวที่อยู่ในระนาดให้เป็นอิสระด้วยเถิด” มินตราพูดก่อนจะค่อยๆเทน้ำมนตร์ลงไปทั่วระนาด ผีสาวที่อยู่ใต้ระนาดหัวเราะด้วยความส่ะใจพลางดีใจที่จะได้ออกไปจากขุมนรกนี้แล้ว
‘พรึ่บ!!!’ ควันสีดำลอยออกมาจากระนาดพลางแตกสลายไปในพริบตาก่อนจะปรากฏร่างหญิงสาว
“อีแพรวดาว!! มึงต้องตาย!! ฮ่าๆๆๆๆ” ผีสาวหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“เธอ..เธอเป็นใครกันหรอ” มินตราพูด
“ชั้นคือ…...เฟื่องฟ้า…..” ผีสาวยิ้มก่อนจะหายตัวเข้าไปสิงในมินตราทันทีพลางเยียดยิ้มอย่างโกรธแค้น
“ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่งานประมูลและชมเครื่องดนตรีไทยค่ะ” คนกล่าวเปิดงานพูดก่อนเสียงปรบมือจะดังขึ้น
“และในการเปิดงานนี้ขอเชิญคุณ พรปวีณ์ จิระคุณขึ้นมากล่าวเปิดงานด้วยค่ะ” หญิงสาวพูด เฟร์ยิ้มก่อนจะลุกขึ้นพลางเดินไปที่เวทีโดยมีเสียงปรบมือดังอยู่
“ค่ะ..งานพิพิธภัณฑ์นี้จะจัดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีทุกคน..ทีมงาน….ช่วยเหลือกันและตั้งใจจัดงานงานที่มีคุณค่าของไทยขึ้นมาดิชั้นว่างานเหล่านี้ก็จะไม่สำเร็จถ้าไม่มีพวกเค้าค่ะ” เฟร์พูดจบพลางเสียงปรบมือก็ดังขึ้น
“ค่ะ แล้วลำดับต่อไปจะเป็นการรำไทยน่ะค่ะ” หญิงสาวพูด ก่อนไฟจะค่อยๆดับลงพลางฉายไปที่เวที
‘เตร้ง…..เตร้ง…….เตร้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ’
เสียงระนาดดังขึ้นก้องไปทั่วพลางทุกสายตาทอดมองไปที่เวที
“มะ..มินตรา!!!”
แม่ของมินตรีร้องเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังร่ายรำด้วยชุดไทยงามบนเวที
“ทำไม..มินตราถึงขึ้นไปรำได้ล่ะ..แล้วคนที่เราจ้างมาล่ะ” เฟร์พูด
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ..ฝ่ายบริการพยายามโทรหาคนที่จ้างแล้วค่ะแต่..ไม่มีคนรับ” พนักงานพูด
“อืมๆ ไม่เป็นไร..แยกย้ายกันไปทำงานเถอะ” เฟร์พูดก่อนทุกคนจะแยกย้ายกันไป
“มีอะไรรึป่าวเฟร์” เขื่อนเดินมาถาม
“เอ่อ...ไม่มีอะไรค่ะเชิญพี่เขื่อนไปดูต่อเถอะค่ะ” เฟร์ยิ้มก่อนจะเดินออกไป เขื่อนมองเฟร์สักพักก่อนจะเดินตามไป
มินตรายังคงร่ายรำไปตามเพลงพลางสายตามองไปที่ป๊อปปี้ตลอดเวลา
“ท่านชาย...เราได้เจอกันแล้วน่ะเพค่ะ” ผีสาวในร่างมินตรายิ้มพลางส่งกระแสจิตไปหาป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้ได้ยิน
“ฟ้าคิดถึงท่านชาย..อยากกอดท่านชายแทบใจจะขาด…” ผีสาวเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาพลางรำก่อนเสียงจะหยุดลงเมื่อจบแล้ว
‘แปะๆๆๆๆๆๆ…..’ เสียงปรบมือดังขึ้นไปทั่วมินตรายิ้มก่อนจะเดินลงจากเวที
“ตามหม่อมชั้นมาเพค่ะ” ผีสาวยิ้มให้กับป๊อปปี้..ป๊อปปี้มองตามเหมือนโดนสะกดจิตจึงจะเดินตามไปแต่ถูกมือเล็กดึงเอาใว้
“พี่ป๊อปจะไปใหนค่ะ” ฟางถามก่อนสติป๊อปปี้จะกลับคืนมา
“ปะ..ป่าวครับ..พี่ไม่ได้จะไปใหน” ป๊อปปี้พูด
“งั้นฟางว่าเราไปดูการประมูลแต่ล่ะซุ่มกันดีกว่าค่ะ” ฟางยิ้ม ป๊อปปี้ยิ้มตอบก่อนจะพาฟางเดินไป
“อีนังเพื่อนชั่ว!! มึงกล้าหว่านเสน่หฺ์ใส่ผัวกู!!!” เฟื่องฟ้าพูดพลางจ้องมองอย่างโกรธแค้นก่อนจะเหลียบไปเห็นจินนี่ที่ยืนคุยกับผู้ใหญ่อยู่
“หึ!! อีนังแพรวดาว..มึงตายแน่!!” เฟื่องฟ้าพูดก่อนจะออกจากร่างมินตรา
“นี้เราเป็นอะไรเนี้ย” มินตราพูดพลางมึนๆหัว
“นังมินตรา!! แกเป็นบ้าอะไรถึงขึ้นไปรำบนเวทีอ่ะห๊ะ!!” แม่มินตรีเปิดฉากว่าเมื่อเดินมาเห็น
“แม่พูดอะไร ชั้นเนี้ยน่ะรำ!” มินตราพูด
“ชั้นไม่ได้พูดบ้าชั้นพูดจริง..แกน่ะขึ้นไปรำเปิดงาน!!!” แม่มินตราพูด
“แต่ชั้นรำไม่เป็นน่ะแม่!!” มินตราพูดก่อนจะนึกไปถึงเฟื่องฟ้า
“เออ..ช่างมันเถอะชั้นไปล่ะ” มินตราพูดก่อนจะเดินออกไปโดยไม่ฟังอะไรจากผู้เป็นแม่
“หนูจินนี่เนี้ยน่ารักจังเลยน่ะค่ะ” หญิงสาววัยกลางคนพูด จินนี่ยิ้ม
“ขอบคุณค่ะ” จินนี่พูด
“นังแพรวดาว” เฟื่องฟ้ากระซิบพูดทำให้จินนี่มองไปรอบๆ
“มีอะไรรึป่าวจ๊ะ” หญิงสาวพูด
“เอิ่ม...เหมือนจินนี่จะได้ยินเสียงคนเรียกค่ะ” จินนี่พูด
“อีคนชั่ว!! มึงฆ่ากู!! “ เฟื่องฟ้าตะโกนทำให้จินนี่ทรุดลงไปกับพื้นพลางปิดหูแน่น
“ว้าย!! หนูจินนี่!!” หญิงสาวพูดก่อนทุกคนจะเข้ามาช่วย
“จินนี่เป็นอะไรครับ” ป๊อปปี้พูด
“ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ ยืนคุยกันอยู่ดีๆก็ฟุบลงไปเลย” หญิงสาวพูด ป๊อปปี้มองก่อนจะอุ้มจินนี่ออกไปด้วยสายตาที่ฟางมองอยู่
“กรี้ดดดด!! ท่านชายช่วยมันทำไม!!” เฟื่องฟ้าพูดก่อนจะหายตัวตามไป
เอาแล้วไง..ผีเริ่มอาละวาดแล้วมาดูกันว่าเฟื่องฟ้าจะทำอะไรึคอมเม้นเยอะๆน่าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ