รักร้ายหักสวาท ปฐมบท
เขียนโดย RosenLa
วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.47 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 21.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) ความร้ายเริ่มปรากฏ 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“สวัสดีค่ะคุณหญิงพัชริน” เฟร์พูดพลางไหว้
“สวัสดีจ๊ะหลานเฟร์ แขกเยอะดีน่ะ” คุณหญิงพัชรินพูดพลางมองไปรอบๆ
“ค่ะ เชิญคุณหญิงด้านในเลยค่ะ” เฟร์พูด
“คนเยอะดีน่ะ จะโดนผีหลอกป่าวเนี้ย” เขื่อนพูดพลางเดินเข้ามา
“อย่ามาพูดไม่เป็นมงคลแถวนี้น่ะ” เฟร์พูด
“ทำไมจะพดไม่ได้ในเมื่อพิพิธภัณฑ์ของเฟร์มี…..อุป!!” เขื่อนพูดทำให้เฟร์รีบเอามืออุดปากใว้
“อย่าพูดคำนั้นออกมาน่ะไม่งั้นพี่ตายแน่” เฟร์พูดก่อนที่นักข่าวจะวิ่งมา
“อุ้ย คุณเฟร์กับคุณเขื่อนมาต้อนรับแขกซ้อมใว้หรอค่ะ” นักข่าวช่อง3พูด
“นี้คุณสองคนคบกันหรอค่ะ” นักข่าวช่อง7พูด
“แล้วคบกันมานานยังค่ะ แล้วจะมีข่าวดีเมื่อไรเอ่ย” นักข่าวช่อง8พูด
เฟร์มองหน้าเขื่อน
“มะ..ไม่ใช่น่ะค่ะคือเฟร์กับพี่เขื่อนเราเป็นแค่พี่น้องกันค่ะ” เฟร์พูด
“ คุณเฟร์ตอบเหมือนดาราเลยน่ะค่ะ” นักข่าวช่อง4พูด
“อุ้ย!! คุณโทโมะมาแล้ว!!” โทโมะเดินเข้ามาก่อนนักข่าวจะรีบวิ่งเข้าไปรุม
“เฮ้อ~ นี้นักข่าวรึพวกสอดเนี้ย” เฟร์บ่น เขื่อนมองก่อนจะยิ้ม
“แล้วใอ้ป๊อปล่ะ” เขื่อนพูด
“ไปรับฟางค่ะเดี่ยวก็คงมา” เฟร์พูดก่อนจะเดินเข้าไปในงาน
ป๊อปปี้ยืนรอฟางนอกบ้านพลางเช็คนาฬิกาก่อนที่ฟางจะเดินมาในชุดไทยราชการที่5ในมาดคุณหญิง ป๊อปปี้หันมามองก่อนจะตะลึง
“เป็นไงจ๊ะตาป๊อป..น้องสวยรึป่าวจ๊ะ” แม่ฟางพูด
“สวยครับ..สวยที่สุดเลย” ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหน้าแดง
“เดี่ยวพ่อกับแม่จะตามไปน่ะ..ลูกไปกับพี่ป๊อปก่อนเลย” แม่พูด
“ค่ะ” ฟางตอบก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้ที่เอาแต่จ้องฟาง
“มัวแต่จ้องอยู่นั้นแหละจะไปไมค่ะ” ฟางพูด
“อ้าว ก็เมียพี่สวยขนาดนี้พี่ก็ต้องจ้องต้องมองสิครับ” ป๊อปปี้พูด
“ชู่! อย่าพูดว่าเราเป็นอะไรกันสิค่ะเดี่ยวคุณพ่อคุณแม่ฟางได้ยิน” ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้ม
“คราบๆ พี่ว่าเราไปกันเถอะเชิญครับ” ป๊อปปี้พูดแล้วเปิดประตูให้ฟาง ฟางยิ้มก่อนจะขึ้นรถป๊อปปี้ปิดประตูแล้ววิ่งอ้อมไปนั่งที่คนขับแล้วขับรถออกไป
“คุณค่ะชั้นว่า..ลูกฟางคงจะเปิดใจรักป๊อปปี้แล้วล่ะค่ะ” แม่พูดพลางยิ้ม
“ผมก็เห็นด้วยเหมือนกัน ตาป๊อปน่ะเป็นคนดีผมเชื่อว่าเขาต้องดูแลลูกเราได้” พ่อยิ้มก่อนจะกอดไหล่แม่ ถึงแม้พ่อกับฟางจะทะเลาะกันบ่อยๆแต่พ่อก็ยังรักยังเป็นห่วงฟางเสมอ
“ฟางน่ะฟางทำไมมาช้าจัง” แก้วพูดพลางมองหาฟาง
“แก้ว…” เสียงโทโมะดังขึ้นทำให้แก้วรีบหันไปตามเสียงก่อนทั้งคู่จะตกตะลึงในชุดไทยของทั้งคู่
“อะ..อ้าว โทโมะ..นายมางานนี้ด้วยหรอ” แก้วพูด
“อืม..แก้วมางานนี้เพราะชอบดนตรีสิน่ะ” โทโมะพูด
“ใช่..แก้วอยากเห็นระนาดน่ะเห็นว่าสวยมากแก้วเลยอยากมาดู” แก้วพูด
“ไปดูกันไม” โทโมะพูดทำให้แก้วมองหน้า
“อะ..อืม ไปสิ” แก้วพูดพลางจะเดินแต่โทโมะคว้าแขนของแก้วก่อนจะเอามืออ้อมมาไขว้แขนของโทโมะ แก้วมองก่อนจะยิ้มก่อนจะเดินไปพร้อมกับโทโมะ
“น้องหญิงสายฝนจ๊ะ น้องหญิงว่าชุดนี้งามรึไม่” แพรวดาวพูดพลางเลือกชุดแต่งงานแต่สายฝนเอาแต่เหม่อ
“น้องหญิง!” แพรวดาวสั่นตัวก่อนสายฝนจะตื่นจากผวัง
“เพค่ะ เอ่อ..สายฝนขอประทานโทษเพค่ะ” สายฝนพูด
“มิเป็นไรดอก..พี่ถามเจ้าว่าชุดนี้งามรือไม่” แพรวดาวพูด
“งะ..งามเพค่ะ พี่หญิงใส่ชุดใดก็งามหมดเพค่ะ” สายฝนพูด
“น้องนี้ช่างประจบเสียจริงถ้าพี่เลือกชุดเสร็จเดี่ยวพี่จะไปเลือกชุดให้เจ้าด้วย” แพรวดาวพูด สายฝนยิ้มก่อนจะมองดูชุดแต่งงาน
“โอ้ย!! ร้อน!! “ อิ๋งเหมยพูดอย่างโมโหก่อนจะเดินกระแทกเข้ามาในวงดนตรีไทยที่ทุกคนกำลังซ้อมกันอยู่
“โอ้ย! พี่อิ๋งเหมย! ช่วยเงียบๆหน่อยได้รึไม่พวกข้าเล่นดนตรีอยู่” ชบาพูด
“นี้เอ็งสั่งข้างั้นรึ!! นังชบา!! ข้าเป็นพี่เอ็งน่ะ!!” อิ๋งเหมยพูด
“พอเถอะจ๊ะ อย่ามีเรื่องกันเลย..ถ้าพี่อิ๋งเหมยร้อนพี่อิ๋งเหมยไปอาบน้ำเถอะจ๊ะ” เฟื่องฟ้าพูด
“ข้าก็อยากจะอาบอยู่ดอกแต่ตุ่มข้าน้ำหมดน่ะสิกว่าใอ้ลิดจะหาบน้ำมาใส่ก็เย็นนัก” อิ๋งเหมยพูด
“งั้นพี่ก็ไปอาบน้ำห้องข้าเถอะจ๊ะ” เฟื่องฟ้าพูด
“ไม่ได้น่ะพี่เฟื่อง..พี่อุส่าหาบน้ำใส่ตุ่มเองแท้ๆเหตุใดจึงให้พี่อิ๋งเหมยอาบเล่า!” ชบาพูด
“ให้อิ๋งเหมยอาบห้องเอ็งน่ะดีแล้ว..เอ็งน่ะต้องซ้อมระนาดจนดึกกว่าจะเสร็จใอ้ลิดมันก็หาบใส่เสร็จแล้ว” พ่อพูดยิ่งทำให้ชบาไม่พอใจ
“งั้นชั้นไปอาบน้ำก่อนน่ะจ๊ะเหนี่ยวตัวจะแย่อยู่แล้ว” อิ๋งเหมยพูดแล้วเดินออกไป
“มองอะไรกัน ซ้อมต่อไปสิ” พ่อสั่งก่อนจะเดินออกไป
“ข้าอยากจะตบนังอิ๋งเหมยยิ่งนัก!!” ชบาพูดทำให้ทุกคนในวงเห็นด้วย
“ข้าก็อยากจะจัดให้มันสักฉากสองฉากเช่นกัน นายพ่อน่ะตามใจมันจนมันจะกลายเป็นคุณหญิงอยู่แล้ว!!” หญิงสาวในวงพูดพลางเฟื่องฟ้าส่ายหน้า
“อย่าทำเช่นนั้นเลยเดี่ยวจะเป็นเรื่องใหญ่..แถมพวกเอ็งอาจจะโดนลงโทษน่ะ” เฟื่องฟ้าพูด
“พี่เฟื่องก็ยอมแต่มัน..พี่จะยอมมันเพื่อให้มันกดขี่พี่รึ!” ชบาพูด
“ก็พี่อิ๋งเหมยเค้าเป็นพี่สาวเราน่ะ” เฟื่องฟ้าพูด
“ไม่ใช่แม่เดียวกันสักหน่อย” ชบาพูด
“แต่เราก็มีพ่อเดียวกัน..แถมแม่ของเราก็มาทีหลัง..เครพกันใว้น่ะดีแล้ว ข้าว่าพวกเรามาซ้อมกันต่อดีกว่า” เฟื่องฟ้าพูดก่อนทุกคนจะลงมือบรรเลงเพลง
หลายรักจังเลยน่ะท่านชายภานุ=∆=
เขื่อนเฟร์ก็กุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้งกันไปมา ส่วน
โทโมะกับแก้วก็ระวังขนมจีนใว้น่ะ
หายไปหลายวันเค้าแอบไปแต่งใว้น่ะเลยลงให้เอาไปเลย
5 ตอนนนน คอมเม้นให้กำลังใจเค้าด้วยน่า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ