รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                        ป๊อปปี้กับฟางเดินควงแขนกันเข้ามาในงานก่อนจะถูกนักข่าวถ่ายรูปพลางถามโน้นนี้โดยมีสายตาจืนนี่จ้องมองอยู่

“ไม่ทราบว่างานใกล้จะจัดขึ้นเมื่อไรค่ะ” นักข่าวหญิงถาม

“ก็อีก4เดือนครับ ยังไงผมก็ขอเชิญพวกพี่นักข่าวด้วยน่ะครับ” ป๊อปปี้พลางยิ้ม

“คุณป๊อปปี้กับคุณฟางเหมาะสมกันมากเลยน่ะค่ะดูสิแต่งชุดรัชการที่5เหมือนกันด้วย” นักข่าวพูดก่อนจะถ่ายรูป

“อุ้ย พี่ป๊อปกับพี่ฟางมาแล้ว..ดูสิค่ะนักข่าวรุมเต็มเลย” เฟร์พูดพลางเดินมาใกล้ๆจินนี่

“น้องเฟร์มีอะไรกับพี่รึป่าวค่ะถึงมากระแซะพี่” จินนี่พูดพลางงุดงิด

“เฟร์ป่าวกระแซะน่ะค่ะแค่เห็นพี่จินนี่ยืนเป็นหมา เอ้ย! ยืนอยู่คนเดียวน่ะค่ะเฟร์เลยจะชวนพี่จินนี่เข้าไปดูดนตรีค่ะ” เฟร์พูด

“แค่นี้ใช่ไมค่ะงั้นพี่ขอตัว” จินนี่พูดแล้วเดินออกไปโดยเฟร์แอบขำนิดๆที่ได้แกล้ง

มินตราเดินถือขันน้ำมนตร์ผ่านห้องมากมายก่อนจะมาหยุดที่ห้องระนาดใหม่ที่อีกไม่นานจะถูกยกไปจัดตั้งโชว์

~เธอจะให้ชั้นช่วยยังไง~ มินตราพูด ผีสาวยิ้มุมปาก

~ชั้นต้องการ..เลือดของเธอ..~ ผีสาวพูดทำให้มินตราตกใจ

~ละ..เลือด~ มินตราพูด

~ไม่ต้องกลัว..แค่เลือดหยดเดียวและน้ำมนตร์1ขันก็จะช่วยปลดคาถามนตร์ดำที่พวกมันขังชั้นใว้ได้..แล้วชั้นจะตอบแทนเธอทุกอย่าง…~ ผีสาวพูด มินตรามองก่อนจะตัดสินใจเดินไปเอามีดคัตเตอร์ที่วางอยู่บนโต๊ะ

~ไม่ว่าจะเป็น..ทรัพย์สินเงินทอง..ลาภยศ...หรือความรัก..ชั้นก็ให้เธอได้..ชั้นสัญญา~ ผีสาวพูด มินตรามองก่อนจะกลั้นใจกรีดข้อมือตัวเองพลางเลือดก็หยดลงใส่ระนาดทำให้มนตร์ดำหายไปหนึ่งขั้น

~เหลือน้ำมนตร์..เธอต้องไปเอาน้ำมนตร์ที่ทำการปลุกเสกแล้ว3วัน..โดยปลุกเสกจากพระที่มีจิตใจที่งดงาม..พลังมนตร์ดำจึงจักหายไป~ ผีสาวพูดก่อนมินตราจะพยักหน้าแล้วร่างของผีสาวก็หายเข้าไปในระนาด

“ชั้นขอให้น้ำมตร์นี้จงปลดปล่อยดวงวิญญาณของหญิงสาวที่อยู่ในระนาดให้เป็นอิสระด้วยเถิด” มินตราพูดก่อนจะค่อยๆเทน้ำมนตร์ลงไปทั่วระนาด ผีสาวที่อยู่ใต้ระนาดหัวเราะด้วยความส่ะใจพลางดีใจที่จะได้ออกไปจากขุมนรกนี้แล้ว

‘พรึ่บ!!!’ ควันสีดำลอยออกมาจากระนาดพลางแตกสลายไปในพริบตาก่อนจะปรากฏร่างหญิงสาว

“อีแพรวดาว!! มึงต้องตาย!! ฮ่าๆๆๆๆ” ผีสาวหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“เธอ..เธอเป็นใครกันหรอ” มินตราพูด

“ชั้นคือ…...เฟื่องฟ้า…..” ผีสาวยิ้มก่อนจะหายตัวเข้าไปสิงในมินตราทันทีพลางเยียดยิ้มอย่างโกรธแค้น

“ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่งานประมูลและชมเครื่องดนตรีไทยค่ะ” คนกล่าวเปิดงานพูดก่อนเสียงปรบมือจะดังขึ้น

“และในการเปิดงานนี้ขอเชิญคุณ พรปวีณ์ จิระคุณ
ขึ้นมากล่าวเปิดงานด้วยค่ะ” หญิงสาวพูด เฟร์ยิ้มก่อนจะลุกขึ้นพลางเดินไปที่เวทีโดยมีเสียงปรบมือดังอยู่

“ค่ะ..งานพิพิธภัณฑ์นี้จะจัดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีทุกคน..ทีมงาน….ช่วยเหลือกันและตั้งใจจัดงานงานที่มีคุณค่าของไทยขึ้นมาดิชั้นว่างานเหล่านี้ก็จะไม่สำเร็จถ้าไม่มีพวกเค้าค่ะ” เฟร์พูดจบพลางเสียงปรบมือก็ดังขึ้น

“ค่ะ แล้วลำดับต่อไปจะเป็นการรำไทยน่ะค่ะ” หญิงสาวพูด ก่อนไฟจะค่อยๆดับลงพลางฉายไปที่เวที

‘เตร้ง…..เตร้ง…….เตร้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ’

เสียงระนาดดังขึ้นก้องไปทั่วพลางทุกสายตาทอดมองไปที่เวที

“มะ..มินตรา!!!”

แม่ของมินตรีร้องเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังร่ายรำด้วยชุดไทยงามบนเวที

“ทำไม..มินตราถึงขึ้นไปรำได้ล่ะ..แล้วคนที่เราจ้างมาล่ะ” เฟร์พูด

“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ..ฝ่ายบริการพยายามโทรหาคนที่จ้างแล้วค่ะแต่..ไม่มีคนรับ” พนักงานพูด

“อืมๆ ไม่เป็นไร..แยกย้ายกันไปทำงานเถอะ” เฟร์พูดก่อนทุกคนจะแยกย้ายกันไป

“มีอะไรรึป่าวเฟร์” เขื่อนเดินมาถาม

“เอ่อ...ไม่มีอะไรค่ะเชิญพี่เขื่อนไปดูต่อเถอะค่ะ” เฟร์ยิ้มก่อนจะเดินออกไป เขื่อนมองเฟร์สักพักก่อนจะเดินตามไป

มินตรายังคงร่ายรำไปตามเพลงพลางสายตามองไปที่ป๊อปปี้ตลอดเวลา

“ท่านชาย...เราได้เจอกันแล้วน่ะเพค่ะ” ผีสาวในร่างมินตรายิ้มพลางส่งกระแสจิตไปหาป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้ได้ยิน

“ฟ้าคิดถึงท่านชาย..อยากกอดท่านชายแทบใจจะขาด…” ผีสาวเริ่มมีน้ำตาไหลออกมาพลางรำก่อนเสียงจะหยุดลงเมื่อจบแล้ว

‘แปะๆๆๆๆๆๆ…..’ เสียงปรบมือดังขึ้นไปทั่วมินตรายิ้มก่อนจะเดินลงจากเวที

“ตามหม่อมชั้นมาเพค่ะ” ผีสาวยิ้มให้กับป๊อปปี้..ป๊อปปี้มองตามเหมือนโดนสะกดจิตจึงจะเดินตามไปแต่ถูกมือเล็กดึงเอาใว้

“พี่ป๊อปจะไปใหนค่ะ” ฟางถามก่อนสติป๊อปปี้จะกลับคืนมา

“ปะ..ป่าวครับ..พี่ไม่ได้จะไปใหน” ป๊อปปี้พูด

“งั้นฟางว่าเราไปดูการประมูลแต่ล่ะซุ่มกันดีกว่าค่ะ” ฟางยิ้ม ป๊อปปี้ยิ้มตอบก่อนจะพาฟางเดินไป

“อีนังเพื่อนชั่ว!! มึงกล้าหว่านเสน่หฺ์ใส่ผัวกู!!!” เฟื่องฟ้าพูดพลางจ้องมองอย่างโกรธแค้นก่อนจะเหลียบไปเห็นจินนี่ที่ยืนคุยกับผู้ใหญ่อยู่

“หึ!! อีนังแพรวดาว..มึงตายแน่!!” เฟื่องฟ้าพูดก่อนจะออกจากร่างมินตรา

“นี้เราเป็นอะไรเนี้ย” มินตราพูดพลางมึนๆหัว

“นังมินตรา!! แกเป็นบ้าอะไรถึงขึ้นไปรำบนเวทีอ่ะห๊ะ!!” แม่มินตรีเปิดฉากว่าเมื่อเดินมาเห็น

“แม่พูดอะไร ชั้นเนี้ยน่ะรำ!” มินตราพูด

“ชั้นไม่ได้พูดบ้าชั้นพูดจริง..แกน่ะขึ้นไปรำเปิดงาน!!!” แม่มินตราพูด

“แต่ชั้นรำไม่เป็นน่ะแม่!!” มินตราพูดก่อนจะนึกไปถึงเฟื่องฟ้า

“เออ..ช่างมันเถอะชั้นไปล่ะ” มินตราพูดก่อนจะเดินออกไปโดยไม่ฟังอะไรจากผู้เป็นแม่

“หนูจินนี่เนี้ยน่ารักจังเลยน่ะค่ะ” หญิงสาววัยกลางคนพูด จินนี่ยิ้ม

“ขอบคุณค่ะ” จินนี่พูด

“นังแพรวดาว” เฟื่องฟ้ากระซิบพูดทำให้จินนี่มองไปรอบๆ

“มีอะไรรึป่าวจ๊ะ” หญิงสาวพูด

“เอิ่ม...เหมือนจินนี่จะได้ยินเสียงคนเรียกค่ะ” จินนี่พูด

“อีคนชั่ว!! มึงฆ่ากู!! “ เฟื่องฟ้าตะโกนทำให้จินนี่ทรุดลงไปกับพื้นพลางปิดหูแน่น

“ว้าย!! หนูจินนี่!!” หญิงสาวพูดก่อนทุกคนจะเข้ามาช่วย

“จินนี่เป็นอะไรครับ” ป๊อปปี้พูด

“ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ ยืนคุยกันอยู่ดีๆก็ฟุบลงไปเลย” หญิงสาวพูด ป๊อปปี้มองก่อนจะอุ้มจินนี่ออกไปด้วยสายตาที่ฟางมองอยู่

“กรี้ดดดด!! ท่านชายช่วยมันทำไม!!” เฟื่องฟ้าพูดก่อนจะหายตัวตามไป

เอาแล้วไง..ผีเริ่มอาละวาดแล้วมาดูกันว่าเฟื่องฟ้าจะทำอะไร
ึคอมเม้นเยอะๆน่าาาา