รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                         เฟื่องฟ้ากระเสือกกระสนวิ่งเข้ามาในเรือนก่อนจะวิ่งเข้าไปหลบในห้องที่มีดนตรีอยู่มากมาย
 
"ฮึ! มึงคิดจะเล่นซ่อนหากับกูงั้นรึ..ดีจะได้ฟื้นความทรงจำเมื่อยังเยาว์วัยว่าข้าหาพวกเจ้าเก่งแค่ใหน"
 
                         หญิงสาวตะโกนพูดพร้อมกับค่อยๆเดินไปเปิดประตูทีล่ะห้องด้วยความเสียงดังยิ่งทำให้เฟื่องฟ้ารู้สึกกลัวมากขึ้น
 
"ออกมาเถอะน่ะ..เจ้ากระต่ายน้อยเจ้าจักได้ตายดีๆมิทรมานดอก"
'ปัง!'
 
                         เสียงประตูยังคงดังเหมือนเดิมและมันก็ดังขึ้นทุกทีเหมือนอยู่ใกล้
 
'กริ้ง..'
 
                         เสียงปิ่นปักผมของเฟื่องฟ้าหล่นลงพื้นทำให้หญิงสาวที่อยู่ด้านนอกกระตุกยิ้มทันที
 
"กูเจอมึงแล้ว"
 
'ปัง!'
 
                         ประตูเปิดออกอย่างรุนแรงเผยให้เห็นหญิงสาวที่เคราะห์ร้ายนั่งคุกเข่าอยู่
 
"น่าสงสารจังน่ะมึงไม่น่ามายุ่งกับของๆกูเลย"
"ใครว่า..ว่าของๆมึง..ท่านชายรักกู รักกูเพียงคนเดียวเท่านั้น ฮ่าๆ"
 
                         เฟื่องฟ้าเถียงกลับอย่างไม่รู้สึกกลัว
 
"เหอะๆแน่ใจรึว่าท่านชายรักมึง"
 
"แน่ใจ! ท่านชายแค่หลงรูปกายภายนอกของพวกท่านแต่ในใจแล้ว..ท่านชายรักข้าเพียงคนเดียว"
 
'เพรี้ยะ!!'
 
                         หญิงสาวตบอีกฝ่ายด้วยความหมั่นไส้
 
"รูปกายภายนอกอย่างงั้นรึแล้วเหตุฉะใหนท่านชายถึงชอบไปพลอดรักกับอี่สายฝนทุกเช้าทุกเย็นไม่ยอมห่างกายไปใหนคอยดูแลจนมึงกลายเป็นหมาหัวเน่าได้ล่ะ ฮ่าๆ"
 
                    หญิงสาวหัวเราะอย่างบ้าครั่งก่อนจะมองไปรอบๆห้อง
 
"หมดเวลาเล่นสนุกแล้วใหนๆมึงก็ชอบดนตรีนิกูจะสงเคราะห์ให้มึงเล่นมันตลอดไปล่ะกัน"
 
'ฉึ้ก!'
 
                         มีดเล่มหนาถูกแทงลงใต้ท้องก่อนจะถอนออกมาแล้วแทงเข้าไปอีกรอบจนอีกฝ่ายแน่นิ่งไป
 
"มึงต้องอยู่ในระนาดเล่มนี้ตราบชั่วนิรันดร์"
 
 
 
 
                         อะไรอ่ะ เกิดไรขึ้น ใครโดนใครฆ่า ต้องติดตามน่าาาาา