รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

                         เฟื่องฟ้ากระเสือกกระสนวิ่งเข้ามาในเรือนก่อนจะวิ่งเข้าไปหลบในห้องที่มีดนตรีอยู่มากมาย

"ฮึ! มึงคิดจะเล่นซ่อนหากับกูงั้นรึ..ดีจะได้ฟื้นความทรงจำเมื่อยังเยาว์วัยว่าข้าหาพวกเจ้าเก่งแค่ใหน"

                         หญิงสาวตะโกนพูดพร้อมกับค่อยๆเดินไปเปิดประตูทีล่ะห้องด้วยความเสียงดังยิ่งทำให้เฟื่องฟ้ารู้สึกกลัวมากขึ้น

"ออกมาเถอะน่ะ..เจ้ากระต่ายน้อยเจ้าจักได้ตายดีๆมิทรมานดอก"

'ปัง!'

                         เสียงประตูยังคงดังเหมือนเดิมและมันก็ดังขึ้นทุกทีเหมือนอยู่ใกล้

'กริ้ง..'

                         เสียงปิ่นปักผมของเฟื่องฟ้าหล่นลงพื้นทำให้หญิงสาวที่อยู่ด้านนอกกระตุกยิ้มทันที

"กูเจอมึงแล้ว"

'ปัง!'

                         ประตูเปิดออกอย่างรุนแรงเผยให้เห็นหญิงสาวที่เคราะห์ร้ายนั่งคุกเข่าอยู่

"น่าสงสารจังน่ะมึงไม่น่ามายุ่งกับของๆกูเลย"

"ใครว่า..ว่าของๆมึง..ท่านชายรักกู รักกูเพียงคนเดียวเท่านั้น ฮ่าๆ"

                         เฟื่องฟ้าเถียงกลับอย่างไม่รู้สึกกลัว

"เหอะๆแน่ใจรึว่าท่านชายรักมึง"

"แน่ใจ! ท่านชายแค่หลงรูปกายภายนอกของพวกท่านแต่ในใจแล้ว..ท่านชายรักข้าเพียงคนเดียว"

'เพรี้ยะ!!'

                         หญิงสาวตบอีกฝ่ายด้วยความหมั่นไส้

"รูปกายภายนอกอย่างงั้นรึแล้วเหตุฉะใหนท่านชายถึงชอบไปพลอดรักกับอี่สายฝนทุกเช้าทุกเย็นไม่ยอมห่างกายไปใหนคอยดูแลจนมึงกลายเป็นหมาหัวเน่าได้ล่ะ ฮ่าๆ"

                    หญิงสาวหัวเราะอย่างบ้าครั่งก่อนจะมองไปรอบๆห้อง

"หมดเวลาเล่นสนุกแล้วใหนๆมึงก็ชอบดนตรีนิกูจะสงเคราะห์ให้มึงเล่นมันตลอดไปล่ะกัน"

'ฉึ้ก!'

                         มีดเล่มหนาถูกแทงลงใต้ท้องก่อนจะถอนออกมาแล้วแทงเข้าไปอีกรอบจนอีกฝ่ายแน่นิ่งไป

"มึงต้องอยู่ในระนาดเล่มนี้ตราบชั่วนิรันดร์"

                         อะไรอ่ะ เกิดไรขึ้น ใครโดนใครฆ่า ต้องติดตามน่าาาาา