รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

 “อ้าว เร็วๆเข้าท่านชายจะทรงเสด็จมาแล้วรีบเตรียมเครื่องอาหารเร็ว” หญิงสาวพูดพลางชี้นิ้วสั่งไปมา
 
“อ้าว อีเจิมมึงจะนอนกินบ้านกินเรือนรึหน่อยอิขี้ข้าขึ้นวอคุณหญิงแพรวดาวท่านอุส่าเมตตารับมึงเข้าเป็นคนสนิทน่ะ” หญิงสาวพูดก่อนจะด่าทอเจิมที่นอนขี้เกียจอยู่บนแค่คร์
 
“แล้จะทำไมข้ามีน่าที่ยกเครื่องอาหารกับดูแลเรือนคุณหญิงน่ะมิได้มีหน้าที่ทำอาหาร” เจิมพูดแล้วนอนต่อ
 
“หน่อย อิขี้ข้ามึงกับกูก็ขี้ข้าเหมือนกันมีอะไรก็ช่วยกันสิ เห้ย! เอ็งได้ยินที่ข้าพูดรึป่าวว่ะ” หญิงสาวพูด
 
“น้าอย่าไปด่าอีเจิมเลยด่ามันไปก็ไม่ซึมเข้าหูดอก” บัวพูด
 
“เอ่อ..เองมาก็ดีแล้วมาช่วยยกอาหาว่างไปบนเรือนใหญ่หน่อยสิ” หญิงสาวพูด
 
“จ๊ะๆ” บัวพูดพลางเข้าไปยกอาหารว่าง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขนมตาลเตานั้นน่ะพัดแรงๆด้วยน่ะไฟร้อนๆจักทำให้ฟู” สายฝนพูด
 
“เจ้าค่ะ” คนรับใช้พูดแล้วพัดลมใส่เตาก่อนที่สายฝนจะเดินไปที่เตาขนมทองหยอดแล้วจับยกออกมาจากนั้นก็ค่อยจะเอาที่คีบคีบออกมาแล้วจัดใส่จาน
 
“จ๊ะ!!” หญิงสาวคนหนึ่งเดินซุ่มเข้ามาข้างหลังสายฝนแล้วจ๊ะเอ้แต่อีกฝ่ายกลับไม่ตก
 
“โห้ย นี้ข้าอุส่าเบาสุดแล้วน่ะ” เฟื่องฟ้าพูดแล้วหน้าบูด
 
“มุกนี้เจ้าทำจนข้าชินแล้ว “ สายฝนพูด เฟื่องฟ้ามองก่อนจะเดินไปคว้าขนมทองหยอดเข้าปากก่อนจะโดนสายฝนตีเข้าที่แขน
 
“นี้ของพี่แพรวดาว” สายฝนพูด
 
“โห้ย กินนิดกินหน่อยพี่แพรวไม่ด่ากระหม่อมหรอกเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูด
 
“แล้ววันนี้ว่างหรอถึงมาเล่นที่นี้ได้” สายฝนพูด
 
“ช่าย อีก2วันจะงานแสดงดนตรีพ่อเลยให้ซ้อมพอซ้อมเสร็จก็ไปพักผ่อน คุณหญิงงงงงไปเก็บดอกแก้วกันเถอะ” เฟื่องฟ้าพูดแล้วดึงแขนสายฝน
 
“เดี้ยวสิต้องจัดขนมใส่จานก่อน” สานฝนพูดก่อนจะค่อยๆคีบทองหยอดใส่จานที่3
 
“ขนมตาลได้แล้วเจ้าค่ะ” คนรับใช้พูด
 
“ยกออกมาเลยจ๊ะ” สายฝนพูด
 
“งั้นกระหม่อมนั่งรอก็ได้” เฟื่องฟ้าพูดแล้วเดินไปนั่งโดยมองดูสายฝนที่จัดเรียงขนมใส่จาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ท่านพี่เพค่ะนี้หนังสือพระอภัยมณีที่น้องยืมมาคืนเพค่ะ” แพรวดาวพูดแล้วยื่นหนังสือให้
 
“ถ้าน้องแพรวดาวอยากอ่านเล่มใหนอีกก็บอกพี่น่ะพี่จะเอามาให้” ภานุพูด
 
“ของว่างมาแล้วเพค่ะ”บัวพูดแล้วคลานเข้ามาวางของว่าง
 
“เอ่อ..น้องหญิงสายฝนเป็นอย่างไรบ้าง” ภานุถามถึงสายฝนทำเอาแพรวดาวถึงกับผงะ
 
“คุณหญิงสายฝนสบายดีเพค่ะ” บัวพูด
 
“เราอยากไปเยี่ยมน้องหญิงจัง พาเราไปหน่อยสิ” ภานุพูด
 
“เดี่ยวน้องพาท่านพี่เสร็จไปเองเพค่ะ” แพรวดาวพูดก่อนที่ภานจุยืนขึ้นแล้วลุกเดินไปใส่รองเท้าโดยไม่รออีกฝ่าย
 
 
 
 
 
 
“ระวังด้วยน่ะเฟื่องฟ้า” สายฝนพูดพลางเงยหน้ามองเฟื่องฟ้าที่กำลังปีนต้นดอกแก้ว
 
“ไม่ตกดอกเพค่ะหม่อมชั้นปีนจนชินแล้ว” เฟื่องฟ้าพูดแล้วคว้าเด็ดดอกแก้ว
 
“เราว่าเฟื่องฟ้ารีบลงมาเถอะเดี่ยวใครเห็นมันจะไม่งาม” สายฝนพูด
 
“ไม่งามอะไรกันเพค่ะหม่อมชั้นรู้จักทุกคนในเรือนศิลานันท์หมดเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูดแล้วเอื้อมไปเด็ดดอกแก้วอีกดอก
“คุณหญิงสายฝนอยู่ในสวนกับสหายเพค่ะ” คนรับใช้พูด
 
“อยู่กับเฟื่องฟ้าใช่รึไม่ หึ! สองคนนี้รู้สึกจะแปลกๆถ้าเป็นชายหญิงคงนึกว่าเป็นคู่…” แพรวดาวพูด
 
“อย่าพูดเยี่ยงนี้สิเฟื่องฟ้า..ลูกสาวโรงดนตรีไทยน่ะรึ” ภานุพูด
 
“เพค่ะ” คนรับใช้พูด ภานุยิ้มดีใจก่อนจะรีบวิ่งไปที่สวนทันที
 
“เดี่ยวเพค่ะ รอน้องด้วยเพค่ะ” แพรวดาวพูดแล้วรีบเดินตามชายหนุ่มไป
 
“คุณหญิงขึ้นมาสิเพค่ะบนนี้สนุกน่ะเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูดพลางขย่มต้นไม้อย่างสนุก
 
“อย่าทำแบบนั้นสืเดี่ยวก็ตกหรอกเราว่าเฟื่องน่ะลงมาเถิด” สายฝนพูดแต่อีกฝ่ายไม่ฟังแถมยังทำแรงกว่าเดิมทำให้ต้นไม้ปลิวลงมา
 
                         ‘ว้าย! ‘
 
          เฟื่องฟ้าพลาดตกลงจากต้นไม้ภานุมาทันจึงเข้ามารับตัวใว้
 
“ตายแล้ว!!!” บัวพูด
 
                         เฟื่องฟ้าค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะจ้องเข้ากับร่างสูงทั้งคู่มองกัน
“เจ้าเจ็บตรงใหนรึป่าว” ภานุพูด
 
“มะ..ไม่เพค่ะหม่อมชั้นปลอดภัยดีเพค่ะแล้วท่านชายเจ็บตรงใหนรึป่าวเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูด สายฝนมองภาพที่บาดใจอยู่ตรงหน้าก็รู้สึกเจ็บที่น่าอกก่อนจะเข้าใจว่าทั้งคู่นั้น..มีใจให้กัน
 
“ท่านชายเป็นอย่างไรบ้างเพค่ะ” แพรวดาวรีบวิ่งเข้ามาก่อนจะเข้าไปสำรวจดูรอบๆตัวภานุ
 
“เราไม่เป็นอะไรมากหรอก” ภานุพูดก่อนจะหยิบเอาใบไม้ที่ติดอยู่บนหัวร่างบางออกทำให้เฟื่องฟ้าหน้าแดงทันที
 
“เอ่อ..น้องว่าเรากลับเรือนกันเถอะเพค่ะน้องทำขนมใว้เชิญท่านพี่อยู่รับประทานน่ะเพค่ะ” สายฝนพูดแล้วเดินออกไป
 
“ท่านชายปล่อยหม่อมชั้นเถอะเพคะหม่อมชั้นไม่เป็นอะไรมากเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูด
 
“ใช่เพค่ะ เฟื่องฟ้าไม่เจ็บอะไรหรอกเพค่ะน้องว่าไปกันเถอะเพค่ะ” แพรวดาวพูดก่อนจะดึงภานุออกห่างเฟื่องฟ้าแล้วเดินออกไป
 
“หม่อมชั้นขอบพระทัยที่ท่านชายเข้ามาช่วยหม่อมชั้นใว้ตลอดเพค่ะ” เฟื่องฟ้าพูดก่อนจะเดินตามไป
 
 
 
 
 
 
                         เชียร์คนใหนในภพอดีตตตตต สายฝน แพรวดาว เฟื่องฟ้าลงให้แล้วน่าาาาเดี่ยวเรื่องร้ายๆก็จะเกิดล่ะติดตามกันด้วยน่ะค่ะ