รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

8.3

เขียนโดย RosenLa

วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.47 น.

  57 chapter
  69 วิจารณ์
  64.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 21.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) รักกันแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ [โทโมะ&แก้ว]

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
“สวัสดีค่ะคุณครูแก้ว” นักเรียนกลุ่มหนึ่งพูดพลางยกมือไหว้ครูในเรือนไทยริมน้ำ
“สวัสดีค่ะเด็กๆที่น่ารักทุกคน เอาล่ะวันนี้อยากเรียนดนตรีอะไรค่ะ” แก้วพูด
“ขิมค่ะ” นักเรียนหลายคนตอบ แก้วยิ้มซักพักก่อนจะลุกไปเอาเครื่องขิมออกมา
“ได้เลยค่ะเดี่ยวครูแก้วจะสอนให้น่ะค่ะ ใครอยากเรียนไปยกเครื่องขิมมาเลยค่ะส่วนใครที่อยากเล่นดนตรีอะไรให้แยกลงไปใต้เรือนน่ะค่ะมีคุณครูกมลรออยู่ค่ะ” แก้วพูดก่อนที่นักเรียน2-3คนจะลุกขึ้นไหว้แล้วเดินออกไป ซักพักเสียงดนตรีก็บรรเลงขึ้นไปทั่วห้องเรียน
          
                         รถโทโมะขับเข้ามาจอดบริเวณหนึ่งในสถานที่สอนดนตรี
 
“อ้าว คุณโทโมะมาหาแก้วหรอค่ะ” กมลพูด
 
“ครับ เอ่อ...แก้วอยู่ด้านบนใช่ไมครับ” โทโมะพูด
 
“ไม่หรอกค่ะเมื่อกี้แก้วไปเข้าห้องน้ำค่ะ” กมลพูด
 
“อ่อ...ครับ” โทโมะพูดก่อนจะไปทางห้องน้ำ
          
                         แก้วเช็คตั้วเองอยู่หน้ากระจกห้องน้ำ                    ซักพัก                         ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำแต่ก็          ต้องผงะเพราะโทโมะยืนจ้องอยู่
 
“มาทำไม” แก้วพูด
 
“อยากมา” โทโมะตอบสั้นๆก่อนที่แก้วจะเดินสวน
 
“นี้แก้ว คุยกันก่อนสิ”โทโมะพูด
 
“คุยอะไร ชั้นไม่มีอะไรจะคุยกับนาย” แก้วพูดแล้วพยายามเดินหนีแต่โทโมะวิ่งมาดักหน้าใว้
 
“เรื่องเมื่อวานคือว่าชั้นแค่พาขนมจีนออกมาทานข้าวเฉยๆน่ะเรื่องแหวนอ่ะชั้นไม่ได้ซื้อให้เธอ…” โทโมะพูด
 
“จะมาบอกอะไรชั้น ชั้นเป็นเพื่อนนายน่ะไม่ใช่แฟนแล้วอีกอย่างชั้นก็ไม่ได้อยากรู้ด้วย” แก้วพูด
 
“ชั้นรู้ แต่น่าตาเธอเหมือนโกรธชั้นเลยน่ะ” โทโมะพูด
 
“ชั้นจะโกรธนายทำไมกัน..เพื่อนกำลังจะแต่งงานชั้นก็ต้องดีใจสิ” แก้วฝืนยิ้ม
 
“แน่ใจน่ะว่าดีใจ” โทโมะพูด
 
“แน่ใจสิ ชั้นว่าเราไปหาเด็กๆกันดีกว่าน่ะ” แก้วยิ้มก่อนจะเดินนำไป
 
“ชั้นไม่เชื่อเธอหรอก” โทโมะพูดก่อนจะเดินตามไป
 
 
 
 
 
 
“ครูค่ะเพลงลาวดวงเดือนตรงโดนี้ตียังไงค่ะ” นักเรียนหญิงพูดก่อนที่แก้วจะเดินไปสาธิต
 
                         เต้งๆๆๆๆ..เต้งๆ..เต้งๆๆๆๆ                         แก้วตีขิมโดยมีโทโมะนั่งดูอยู่
 
“คุณอาชอบดนตรีไมค่ะ” เด็กสาววัย6ปีพูด
 
“ชอบสิค่ะ อาชอบฟังขิมแล้วน้องดาวชอบไมค่ะ” โทโมะพูดแล้วลูบผมเด็กสาว
 
“ชอบค่ะ น้องดาวชอบเล่นขิมและชอบฟังคุณครูแก้วตีขิม” ดาวพูด โทโมะยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนสายตาแก้วจะสะดุ้ดเข้า
 
“น้องดาวกับคุณอาโทโมะเหมือนพ่อลูกกันเลยน่ะค่ะครู” นักเรัยนหญิงพูดทำเอาแก้วน่าแดง
 
“เอ่อ..ครูว่าน้องดาวเค้าก็สนิทกับผู้ใหญ่ทุกคนนิจ๊ะ แกเป็นเด็กสดใสร่าเริงอยู่กับผู้ใหญ่คนใหนก็เหมือนพ่อลูก” แก้วพูด
 
“หนูว่าไม่หรอกค่ะ..น้องดาวน่ะติดคุณอาโทโมะแจเลยน่ะค่ะ” นักเรียนหญิงพูด
 
“จ๊ะๆ แต่ครูว่าเรามาเล่นท่อนสุดท้ายกันดีกว่าแล้วค่อยพักทานข้าวกัน” แก้วพูดก่อนจะสอนขิมต่อ โทโมะมองแก้วซักพักก่อนจะพูดในใจ ‘ถ้าเรารักกันป่านนี้คงจะแต่งงานกันแล้ว’
 
                         น่าสงสารคู่นี้จัง รักกันแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้น้องดาวค่ะหนูอยากจะเป็นตัวเชื่อมความรักให้ทั้งสองไมลูก 55+
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา