KNB รุ่นน้องวัยใสกระชากใจเหล่ารุ่นพี่ (allkuro)

     "หาววว"ร่างบางตื่นขึ้นมานั่งบนเตียงนอนสีขาวสะอาดพร้อมขยี้ตาเล็กน้อย เธอมองไปรอบๆห้อง ก่อนจะสะดุดตากับแฟ้มบนโต๊ะของเธอ เธอจึงเดินไปหยิบมาดู ในนั้นมีข้อมูลของรุ่นปาฏิหารย์และทีมบาสทุกๆทีมที่รุ่นปาฏิหารย์อยู่

     "ทำงานเร็วดีนี่...ยูริกะ"เธอพูดชมเพื่อนในทีมของเธอ

     "เอาล่ะ ไปเจอสักหน่อยละกัน ไหนๆก็ไหนๆแล้วนี่"เธอกวาดสายตามองข้อมูล และหยิบรูปใบนึงขึ้นมาแล้วใช้ลูกดอกปาไปให้อยู่ในบอร์ด "เนอะ? ราคุชัน"

.

.

.

     ตอนนี้เธออยู่หน้าโรงยิมของราคุชัน เสียงลูกบาสที่ดังกระทบกับพื้นเป็นตัวบ่งบอกได้ว่าวันนี้ราคุชันมีการซ้อม

     เมื่อเปิดประตูเข้าไป...

     "ว้าวๆๆ สาวน้อยน่ารักคนนี้มาหาใครกันล่ะเนี่ย"

     "นั่นสิๆ จีบได้มั้ยเนี่ยยย"

     "..."เธอไม่ตอบอะไร แต่เดินตรงเข้าไป

     "จากตรงนี้ห้ามผ่าน"เนบุยะพูดพร้อมเดินเข้ามาขวางไว้ แต่ว่าเธอก็ใช้มิสไดเร็กชั่นผ่านไป

     'อะไรกัน!?'

     "ไม่เจอกันนานนะคะ อาคาชิ เซย์จูโร่..."ร่างบางกล่าวทักทายคนผมแดง

     "คุโรโกะ..."ด้วยสรรพนามการเรียกแบบนี้แปลว่าเขาคือ'อาคาชิคุง'จริงๆสินะ

     "เอ่ออ เอาล่ะหนุ่มๆ วันนี้พอแค่นี้แหละจ้ะ"มิบุจิ เรโอะพูดบอกลูกทีมคนอื่นเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี

     "เหห คนนี้คือน้องเงาเองเหรอ มีความสามรถเหมือนมายุสึมิจริงๆด้วยสินะ สุดยอดไปเลย!!!"ฮายามะเอ่ย

     "นั่นสิ เทคนิคสุดยอด เหมือนกันเป๊ะๆ"เนบุยะที่โดนมากับตัวเองพูดเสริม เธอเหลือบมอง มายุสึมิ ก่อนจะมาเผชิญหน้ากับอาคาชิ

     "...หึ ไปหลอกล่อเขามาด้วยวิธีไหนกันล่ะคะ พยายามสร้างเงาอีกคนขึ้นมาแทนชั้นงั้นสิ"

     'กล้าพูดกับอาคาชิอย่างงั้นเลยเรอะ!!!'

     "คุโรโกะ"อาคาชิเรียกเธอ

     "จักพรรดิไร้พ่ายงั้นเหรอ เหอะ มันก็แค่การเล่นของเด็กเท่านั้นแหละน่า คนที่ไม่รุ้จักคำว่าแพ้น่ะ ไม่สามารถมีชัยชนะที่เป็นนิรันดร์ได้หรอกนะ"ร่างบางพูด

     "...พูดแบบนี้ ไม่กลัวชั้นเลยสินะ"อาคาชิพูดเสียงแข็ง

     "กลัวงั้นเหรอ ตลกน่า แค่นี้ต้องกลัวด้วยเหรอ"เธอพูดแบบสบายๆพร้อมจ้องไปที่ดวงตาของอาคาชิ แล้วจู่ๆอาคาชิก็ล้มลงไปในท่าคุกเข่า

     "เซย์จัง!!!"เรโอะรีบเข้ามาประคอง

     "นี่แหละความสามารถที่แท้จริงของชั้น รุ้ไว้ด้วยนะคะ"

     "...นั่นมันอะไรกันน่ะ"

     "แค่จ้องเองเหรอ"

     "...เนตรมัจจุราช..."มายุสึมิพูดขึ้น

     "แหมๆ รุ้จักด้วยเหรอคะ ใช่แล้วล่ะค่ะ"เธอเดินไปหน้ามายุสึมิ "ชั้นขอเตือนด้วยความหวังดีนะคะ อย่าให้คนๆนี้ได้ใจมากไป เพราะมันจะเป็นผลเสียของชีวิตคุณ..."ร่างบางพูดกับมายุสึมิ แล้วเดินจากไป

     "นั่นมันอะไรอ่ะๆๆๆ เทคนิคที่น้องเงาใช้อ่ะๆๆ"ฮายามะถาม

     "...ชั้นเคยได้ยินมา ว่าสายตาของเดกคนนั้นมันน่ากลัวเหมือนปีศาจ ใครที่จ้องตาจู่ๆก็จะล้มไปอยู่ในท่าคุกเข่า มันเรียกว่า'เนตรมัจจุราช'..."

     "แต่ว่ากล้าพูดกับอาคาชิอย่างนั้นก็ต้องยอมรับเลยว่าทีมปฏิวัติเนี่ยไม่กลัวใครจริงๆ ไม่ธรรมดาซะแล้วสิ"เนบุยะพูดขึ้น

     "เซย์จังไม่เป็นอะไรมากนะจ๊ะ"เรโอะถาม

     "อืมม ตอนนี้น่ะนะ..."อาคาชิพูด

     "คงต้องเจอศึกหนักซะแล้วล่ะพวกเรา..."อาคาชิพูด

.

.

.

     "เป็นไงบ้างล่ะ ไปหาจักพรรดิคนนั้นมาน่ะ"สาวผมทองพูดกับเพื่อนตนเอง         

     "...จักพรรดิ? ปัญญาอ่อนน่า เอริกะ"ฮารุมิพูด

     "นี่ๆกัปตันเมื่อไหร่จะได้เจอกับพวกนั้นซะทีอ่ะ ชั้นล่ะรอไม่ไหวแล้ว"สุมิเระ สาวผมน้ำเงินซอยสั้นพูด

     "เหห แต่ชั้นไม่อยากซ้อมอ่ะ แต่เพื่อฮารุจังล่ะก็โอเคจ้ะ!"ยายะที่มัดผมแกละสีม่วงหม่นๆบอก

     "อ้อ ชั้นหาข้อมูลมาให้เพิ่มเติมค่ะ"สาวแว่นผมเขียว ยูริกะกล่าว

     "ขอบใจ"ฮารุมิรับมา

       'ไม่มีทาง ทีมปฏิวัติของพวกเราไม่มีทางแพ้แน่นอน'