KNB รุ่นน้องวัยใสกระชากใจเหล่ารุ่นพี่ (allkuro)

     "หึ...คนโกหก"คำพูดที่คุโรโกะสบถออกมาเบาๆในห้องพักนักกีฬาสร้างความไม่เข้าใจกับชู้ตเตอร์สาวอย่างเธอซะจริง
"...เฮ้อ พวกคุณเนี่ยอย่างน้อย ก็หัดอยู่ห้องกันบ้างสิคะ!!!"ชู้ตเตอร์สาวยูริกะตะโกนออกมาในห้องพักหลังจากกวาดตาอ่านข้อความที่เขียนแปะโน้ตไว้แต่ละล็อกเกอร์
'ไปหาที่งีบซะหน่อยนะ
จาก สุมิเระ'
'โลลิป็อปอร่อยมาก
จาก ยายะ'
'ขอไปสูดอากาศข้างนอกนะ
จาก เอริกะ'
'ไม่อยู่สักพัก รออยู่ที่ห้องไปก่อนนะ
จาก คุโรโกะ'
'Coach has called me.(โค้ชเรียกน่ะ)
From Rose'
"...โถ่"เธอถอนหายใจน้อยๆแล้วเดินไปที่ล็อกเกอร์ของเธอ
แกร็ก เสียงเปิดประตูล็อกเกอร์ดังขึ้น
"..."เธอถอดแว่นตากรอบดำออกทำให้เห็นดวงตาสีเขียวมรกตชัดขึ้น แต่แววตาของเธอดูเย็นชาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
'ไอ่พวกนั้น บังอาจทำให้กัปตันทีมของพวกเราต้องลำบากขนาดนี้!'
ปึง!!!เธอระบายอารมณ์ด้วยจากทุบล็อกเกอร์ สายตามองไปในล็อกเกอร์ที่ติดรูปของคู่แข่งทั้งหมดเอาไว้
"คนอย่างพวกแก..."น้ำเสียงที่ฟังยังไงก็ไม่เหมือนชู้ตเตอร์สาวคนเดิมดังขึ้นในห้องนักกีฬา
แอดดดดด
"กลับมาแล้ว โทษทีนะรอนานมั้ย"สุมิเระเดินเข้ามา
"โถ่ มาช้ามากเลยค่ะ"สิ่งที่สุมิเระเห็นคือเธอกำลังหยิบแว่นขึ้นมาใส่
"อ่า โทษทีๆฮ่าๆๆๆๆ"สาวผิวสีหัวเราะออกมา
แล้วคนอื่นๆก็ตามเข้ามา
.
.
.
"น่ารำคาญชะมัดเพื่อนยัยนั่นน่ะ"มิโดริมะบ่นกับตัวเองขณะที่สายตามองไปยังเพื่อนร่วมทีมเก่าที่คุยเรื่องแผนอยู่กับเพื่อนๆ เพื่อนของยัยนั่นจริงๆ
"ชินจัง ไม่มีสมาธิเอาซะเลยนะ"ทาคาโอะพูดแบบเล่นๆ
"ช่างฉันเถอะน่า"มิโดริมะพูดปัดๆ
"เป็นห่วงใช่มั้ยล่ะ สาวน้อยคนนั้นน่ะ"ทาคาโอะพูดจี้จุด
"ไม่ใช่เฟ้ย ก็แค่...ไม่สบายใจก็แค่นั้น"มิโดริมะพูดเบาๆในประโยคสุดท้าย
"หืมมมม"ตาเหยี่ยวมองเพื่อนตัวเองอย่างจับผิด
.
.
.
"งานนี้ต้องระวังหน่อยล่ะเข้าใจมั้ย"คุโรโกะพูดย้ำเตือน
"อา เพราะฝั่งนั้นมีชู้ตเตอร์3แต้มอยู่ด้วย อย่าเปิดโอกาสให้หมอนั่นได้แตะลูกเชียว"สาวผมทองเสริม
"แต่ก็กลัวอะไรล่าา เราเองก็มียูริกะอยู่นี่ ใช่ม้าา"สาวห้าวพูดขึ้น
"แค่ระวังไว้ก่อนน่ะ คนๆนั้นถือว่าเป็นสมองของทีมเลยก็ว่าได้ กันไว้ดีกว่าแก้ล่ะนะ"คุโรโกะย้ำเตือนรอบสุดท้ายก่อนจะลงสนาม
เมื่อลงแข่ง
"โหๆ กันชู้ตเตอร์สุดๆเลยไม่ใช่รึไงน่ะ"อิมาโยชิที่มองอยู่ข้างสนามพูดขึ้นยิ้มๆตามแบบฉบับของตัวเอง
"ที่ทำแบบนั้นก็เพื่อให้แต้มของอีกฝ่ายเป็นศูนย์สินะครับ เล่นไม่ให้มีโอกาสให้ทำแต้มเลยนะครับ"ซากุราอิพูดประเมินอย่างเฉียบขาด
ปังงง
"ฮารุมิ"เอริกะส่งลูกให้กับคุโรโกะ
"ไนซ์พาส"เธอรับลูกแล้ววิ่งไปทำแต้ม
"ไม่ให้ผ่านหรอก"มิยาจิเข้ามาขวางไว้ คุโรโกะจิ๊ปากอย่างช่วยไม่ได้ก่อนจะเล่นแบบเก่า
"มิสไดเร็กชั่นเหรอ!"มิยาจิเบิกตากว้างมองแผ่นหลังของอีกคนไม่ทัน
เฮือก
"หลบฉันไม่พ้นหรอกนะ ฮารุจัง"ทาคาโอะเข้ามาขวางหน้าด้วยสีหน้ามั่นใจ
'ลืมคนๆนี้ไปได้ยังไงนะ'
"มั่นใจจังนะคะ"เธอพูดเสียงเรียบส่งลูกไปให้สาวแว่นที่วิ่งเข้าสู่จุดชู้ตตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้โดยที่ตายังคงมองทาคาโอะ
ฟุ่บบ ลงห่วงอย่างสวยงาม
"เปลี่ยนตัวค่ะ"เธอพูดหลังจากลูกลงห่วง
"Rose,come here."คุโรโกะหันไปพูดกับโรสให้ลงสนามพร้อมเอริกะที่เดินไปพัก
"keep an eye on him.(จับตาดูหมอนั่นไว้)"เอริกะพูด
"that shooter?ha! don't worry.(ชู้ตเตอร์คนนั้นน่ะเหรอ เหอะ ไม่ต้องห่วง)"
"not him.I mean 'hawk eyes'.(ไม่ใช่เขา ฉันหมายถึง ตาเหยี่ยว )"
"well...okay."เธอยิ้มรับ แล้วเดินไปประกบทาคาโอะ
"เธอ...เงาของฮารุจังสินะ"ทาคาโอะพูดยิ้มๆ
"yep."โรสไม่ใส่ใจอะไรมากเพราะกรรมการกำลังจะเป่าเริ่มเกมต่อแล้ว