Chanyeol x you ซุปเปอร์สตาร์ยอดรัก

     ตอนนี้ฉันอยู่ที่ Hotel Green Plaza Hakone  ที่ต้องมาที่นี่ ก็เพราะว่าแพ้การเป่ายิงฉุบ เฮ้อ...ที่จริงฉันอยากไปโนโบริเบนซึออนเซนมากกว่า ได้ยินมาว่าธรรมชาติแถวนั้นสวย แล้วที่นั่นก็มีออนเซ็นที่มีชื่อเสียงด้านสรรพคุณในการดูแลผิวพรรณ  
     และเนื่องจากฉันเป่ายิงฉุบแพ้ ฉันก็เลยต้องมานั่งแช่ออนเซ็น ชมภูเขาไฟฟูจิแทน ความสวยงามก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกมั้ง
     เมืองฮาโกเน่ มีที่เที่ยวอีกมากมาย ฉันได้ไปกินไข่ดำมาแล้วนะ ฉันแช่ออนเซ็นสวนตัวอยู่คนเดียว ในห้องพัก อยากจะเซลฟี่ตัวเองตอนอยู่ในบ่อแล้วเอาไปลง IG เหมือนกันนะ แต่ไม่กล้าพอ ถ่ายไว้ดูคนเดียวแล้วกัน
     แชะ แชะ แช๊ะ
     "เฮ้อออออ!! สบายจริงๆ ชวนนามิอยู่ที่นี่ต่ออีกสัก 2 - 3 วันดีมั๊ยนะ"
     "อยู่ที่นี่จะได้ พักกาย พักใจ ไปพร้อมกันเลย สบายจัง ได้ผ่อนคลายบ้าง"
     ฉันพูดคนเดียวอยู่ในบ่อออนเซ็น ตอนแรกก็พูดเรื่องผ่อนคลายจากการแช่ออนเซ็น แต่การที่เราอยู่คนเดียวมันก็ทำให้จิตใจฟุ้งซ่านได้เหมือนกัน เวลาที่เรามีความสุข หรือทุกข์ เรามักจะนึกถึงคนที่รัก มันอาจจะจริง เพราะตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกแบบนั้นแล้วแหล่ะ
     "นายกำลังทำอะไรอยู่นะ"
     "..."
     "ฉันอยากให้นายมาแช่ออนเซ็นกับฉันจัง"
     "มองเห็นภูเขาไฟด้วยนะ มันสวยมากเลย"
     "ฮึ..ดูสิ่แค่โทรหานาย ฉันยังไม่กล้าเลย ฉันนี่เป็นเอามากจริงๆ" 
     ณ ตอนนี้ตัวฉันเองทำอะไรไม่ได้ นอกจากนั่งแช่ออนเซ็นคนเดียว แล้วคิดถึงผู้ชายคนหนึ่ง ได้แค่คิดถึงเท่านั้นเอง ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ฉันยังคิดไม่ตกว่าเป็นเพราะอะไร ทำไมฉันถึงเป็นได้ขนาดนี้ หายใจเข้าก็ เฮ้อ..เธอ หายใจออกก็ เฮ้อ...เธอ
     "ยูริ เธอจะนั่งถอนหายใจอีกนานม๊ะ"
     "อ้าวนามิ มาตอนไหนเนี่ย"
     "ฉันมาทันตอนเธอนั่งถอนหายใจอยู่ในบ่อนี่แล้วกัน นี่ๆ ฉันยังถ่ายรูปเธอไว้เลย เซ็กซี่เป็นบ้าเลย" พรัอมกับโชว์รูปให้ดู
     "นี่ยัยบ้า ลบออกเดี๋ยวนี้เลยนะ"
     "ขอบอก ไม่ลบค่ะ 555 แลัวก็รีบขึ้นจากบ่อด้วยนะ เราจะลงไปหาอะไรกิน ให้เวลา 5 นาที ไม่งั้น ภาพนี้ว่อนเน็ตแน่ 555"
     "โหยยัยบ้า ให้ฉันแต่งตัวก่อนเถอะ เธอโดนแน่" ฉันรีบขึ้นจากบ่อ อาบน้ำแต่งตัวอย่างไวแทบจะวิ่งผ่านน้ำเลยด้วยซ้ำ เรื่องของเรื่องฉันหิวด้วยแหล่ะ
     ระหว่างเดินออกมาจากห้องพัก ฉันก็ขอดูรูปที่นามิถ่ายฉันไว้ แต่นามิก็ไม่ยอมให้เพราะกลัวฉันจะลบทิ้ง ระหว่างเรา 2 คนเลยเกิดศึกชิงโทรศัพท์กันขึ้น ฉันที่เดินถอยหลังและไม่ทันระวังเลยไปชนกับคนอื่นเข้า
     "อุ๊ย!!!! ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ พอดีฉันกำลังแย่ง....." เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นมาเจอกับคนถูกชนที่เดินคู่มากับผู้หญิงคนหนึ่ง ด้วยความตกใจ ฉันเลยพูดไม่ออก เหมือนตกอยู่ในภวังค์
     'นี่ฉันฝันไปหรอ มันไม่ใช่ความจริงใช่มั๊ย ฉันคงคิดถึงนายมากไป'  หลับตาลง แล้วลืมตาขึ้นอีกครั้ง เค้าก็ยังอยู่
     "ไม่เป็นไรครับ  ผม....."เมื่อเค้าเงยหน้ามาเห็นฉัน  ตัวเค้าเองก็เช่นกัน เรามองหน้าและสบตากัน เหมือนโดนสตาฟเอาไว้
     "เป็นอะไรมั๊ย ชุดนายเปื้อนโค๊กหมดเลย ชานยอล" หลังจากที่ฉันได้ยินเสียงของผู้หญิ่งคนหนึ่งเอ่ยชื่อเค้า มันเลยทำให้ฉันกลับมาอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง แต่ฉันก็พูดไม่ออกอยู่ดี ได้แต่นิ่ง
     "คือผม.."
     "ว้าย!!!!! ชานยอลจริงๆด้วย ขอโทษแทนเพื่อนฉันด้วยนะค๊ะ เราไม่ทันระวัง ชุดคุณเปื้อนเลย เดี๋ยวเราเอาไปซักให้ค่ะ ซื้อให้ใหม่ก็ได้ค่ะ"
     "เรื่องนี้ช่างมันเถอะครับ คือผม..."เค้าพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง
     "งั้นฉันขอรายเซ็นหน่อยได้มั๊ยค๊ะ เพื่อนฉันชอบคุณมากเลย แต่เค้าไม่เคยเป็นติ่งเกาหลี คงทำตัวไม่ถูกอ่ะค่ะ"
     "ขอโทษนะค๊ะ พอดีพวกเรารีบกันน่ะค่ะ ไว้โอกาศหน้านะค๊ะ" เธอเอ่ยแทรกมา
     "แต่ว่าไหนๆ ก็ได้เจอแล้ว ไม่....."
     "นามิไปกันเถอะ  ขอโทษด้วยนะค๊ะ ที่ทำให้คุณต้องลำบาก" ฉันไม่ฟังที่เค้าพยายามจะพูด
     "เดี๋ยวครับ ผม..."
     "ชานยอลไปกันเถอะ เรารีบนะ"
     หลังจากขอโทษเสร็จ ฉันดึงมือนามิให้รีบเดินออกมาจากตรงนั้น เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้ น้ำตาฉันคงไหลตรงนั่นแน่
     "เธอจะรีบไปไหน ยู ฉันยังไม่ได้ลายเซ็นต์เลย แม่คนนั้นก็อีกคน ถือว่าเคยเป็นแฟนกันมาก่อนหรอ ทำมาเป็นหวง ชิส์ เลิกกันแล้วแท้ๆ เอ๊ะ!!! หรือว่ากลับมาคบกันอีกนะ"
     "แฟน!!!  ใครแฟน?"
     "ก็คนเมื่อกี้ไง เคยคบกับชานยอล ตั้งแต่ก่อนเดบิ้ว แต่เลิกกันแล้ว เมื่อก่อนตอนเป็นข่าว เห็นว่ารักกันมาก แต่ไม่รู้ว่าเลิกกันเพราะอะไร..$#$&$/###"
     ตอนนี้โสดประสาทฉันจับใจความที่ นามิ พูดไม่ได้แล้ว มันเบลอไปหมด จับต้นชนปลายไม่ถูกเลยมันบอกไม่ถูก ตกใจ เสียใจ สับสน จะเอายังไงต่อดี
     "ยู"
     "..."
     "ยูริ เฮ้!! ยูริสา"
     "หะ ฮ๊ะ ว่าไง จะตะโกนทำไมย๊ะ"
     "เป็นอะไร ฉันถามเธอตั้งหลายรอบแล้วว่าจะกินอะไรอ่ะ เธอก็ไม่ตอบ จะไม่ให้ตะโกนได้ไงล่ะ"
     "อ้าวหรอ" ฉันหันมองซ้ายมองขวา แล้วก็ไปเจอร้าน ร้านนึง ฉันชี้ไปที่นั่น
     "ร้านนั้น.... ฉันอยากเมา"
 
                        ---------------------------------
 
      พิมพ์จนเมื่อยมือ แค่นี้ก่อนนะค๊ะ ที่เหลือเก็บไว้ตอนหนาเนอะ